Ouderhonden en erfelijke aandoeningen

Hallo.

Wij zijn bezig om ons te verdiepen in de aanschaf van een pupje. En jee, wat is dat toch moeilijk. Wat een keuze!
Het wordt ons eerste eigen hondje, dus dat maakt het nog extra moeilijk.

Wij vinden veel honden leuk, maar hebben niet ech duidelijk één sterke voorkeur. We zouden het ook leuk vinden om een kruising te nemen. Maarja, hoe zit dat dan met al die erfelijke aandoeningen? Als beide ouders getest zijn, heb je daar dan wel echt wat aan? Moet je niet ook weer dingen van hun ouders weten?

Ouders hoeven van mij trouwens geen rashonden te zijn, mogen ook kruisingen zijn (als het maar leuke kruisingen zijn ). Dan wordt de pup een gekruisde kruising zeg maar. Daar zijn die aandoeningen toch minder bij?

Ik geloof dat ik in mijn leven nog nooit vrijwillig zo'n moeilijke beslissing heb hoeven maken. Welk ras neem je? Ga je voor een rashond of niet? Ga je voor een asielhond of een huisnestje? Aaaaahhh!

Ik heb ook nog geen boek kunnen vinden die je daarbij kan helpen, die je door alle keuzes en opties heenlootst zeg maar.

Maargoed, wat is jullie mening over testen, erfelijke aandoeningen, risico's daarop etc?!

Groetjes een onzekere, twijfelende, wanhopige, maar toch in zeer liefdevolle afwachting op een pupje zijnde Mieke

In ieder geval goed bezig om je er eerst in te verdiepen
het is makkelijker beginnen als je weet waar je voorkeur naar uitgaat.
Bij een asielhond vind ik het dubbel,van de ene kant geweldig om die een warm nest aan te bieden,van de andere kant,weet je niet precies wat je in huis haalt.
Kijk eerst eens wat voor hond het best bij jullie gezinssituatie past..zijn jullie actieve sportieve mensen,of meer mensen van de luie zondag
Ik persoonlijk ga wel voor een rashond met een goede afstamming,waar medische vooronderzoeken naar zijn gedaan.
de fokker waar je gevoel goed bij is,en waar liefde en gezondheid van de hond voorop staat!en een goede nazorg zodat je met al je vragen op ze terug kan vallen.
succes met de zoektocht

Kruisingen kunnen zeker last hebben van erfelijke aandoeningen, met name als de ouderhonden niet zijn getest en vrij zijn bevonden op erfelijke aandoeningen. Je hebt idd gelijk dat ook de ouderhonden van de ouderhonden vrij moeten zijn van erfelijke aandoeningen, omdat een ziekte soms een generatie overslaat of in de bloedlijn geen ziekten voorkomen, maar een of meerdere honden drager zijn van een aandoening.
Een kruising nemen of een hond uit het asiel of van een particulier nestje... Het zijn altijd risico's die je neemt. Maar ook een rashond met stamboom heeft een kleine kans om ziek te worden, bijvoorbeeld de dekreu blijkt epilepsie te hebben. Pups met stamboom hebben wel veel minder kans op andere erfelijke aandoeningen, zoals oogafwijkingen en HD, als de ouders hiervan vrij zijn. Soms zijn pups automatisch vrij van ziekten als hun ouders hier ook vrij van zijn.

Ik heb geen idee hoe groot de kans is op een afwijking. Bij een broodfokhond (veel asielhonden komen uit de broodfok) is die kans redelijk groot aanwezig. Ook particulieren met honden uit de broodfok, daar loop je risico mee...

Ik denk als je een kruising wil, je het beste kan gaan voor iemand die de pups goed socialiseert. En dan maar het beste hoopt wat betreft de erfelijke aandoeningen. Er zijn misschien wel particulieren die testen, maar die zijn zeldzaam. Dan moet je misschien wel heel lang zoeken.

En mijn mening... Moedwillig een hond uit de broodfok kopen terwijl je weet van de wantoestanden keur ik moreel af. Pups van particuliere nestjes zijn prima om te kopen, al zou ik hier wel kritisch in zijn (sommige mensen hebben geen clue waarmee ze bezig zijn). Asielhonden, rescuehonden, herplaatsers... Allemaal prima, fijn als je de hond een thuis biedt! Het enige waarmee je dan rekening moet houden, is dat zo'n hond mogelijk een aandoening krijgt en dat dit je geld kan kosten. Als je dat risico wilt nemen en je hebt het geld (of event. een verzekering afsluiten), gewoon er voor gaan! Alle honden vind ik lief en ze verdienen allemaal een goed thuis. En soms kan een kruising ook heel charmant zijn, met een leuk karaktertje!

Oh, ik ga ook zéker niet uit de broodfok kopen! Daar walg ik echt van
Dus dat is alweer een keuze minder.

Zijn er mensen die ervaring hebben met honden die uit niet geteste ouderhonden komen en die al wat ouder zijn?

Of mensen met honden waarvan ouders wel getest zijn, maar die toch een erfelijke ziekte bij hun hond hebben moeten constateren?

Ik ken iemand met een BC uit werklijn, waarbij de hond HD kreeg (HD-C), waardoor ze geen Agility met hem kon doen. Verder hoor je dus wel eens van epilepsie. Maar dit komt zelden voor eigenlijk, heb het nog weinig meegemaakt. De meeste honden zijn kerngezond.
Raki was een rescue uit de broodfok. Hij begon steeds slechter te horen en te zien. Het is dat hij is ingeslapen, maar anders weet ik wel zeker dat hij doof zou worden en blind (oogafwijkingen komen veel voor bij een BC). Onze eerste hond was een kruising Friese stabij, die was kerngezond. Had geen stamboom, kwam niet uit geteste ouderhonden.

De Duitse herder van een nicht van m'n moeder had HD, de Schotse herdershond van m'n oom en tante ook. Deze kwamen allemaal niet van een fokker met geteste ouderhonden.

In de asiels zie je regelmatig dat mensen hun hond wegdoen, omdat deze een aandoening heeft. Op marktplaats zie je dit ook. Zogezegd wegdoen vanwege te weinig tijd, maar uiteindelijk blijkt dan dat de hond een aandoening heeft die veel geld kost (medicatie/operaties).

Iemand op het forum heeft een klein hondje (boomertje geloof ik) met Patella Luxatie. Hondje komt van een particulier nestje, waarbij ouderhonden niet zijn getest. Maar er zijn hier ook veel forummers met hondjes uit particuliere nestjes waarvan het hondje gezond is.

Mijn liefste vriendje Tayco heb ik vorige week moeten laten inslapen, doordat hij een aangeboren hartafwijking had.
Hij was pas 1 jaar jong..

Mijn tip is daarom dus ook: laat je heeeel goed informeren in ieder geval over de gezondheid voordat je een pup koopt!

Ook als je voor een kruising pup gaat, testen willen hebben.
Het komt niet veel voor dat mensen het doen, maar denk maar zo; wil je van dat soort 'fokkers' wel een pup dan?
als ze niet eens de moeite willen nemen de ouderdieren te testen?
Of het geld erin willen steken? Of de kennis hebben omtrent de kruising die ze maken?

Dus gewoon een getest nest zoeken.
Als je niet weet op welke dingen een bepaalde kruising getest moet worden kunnen we je altijd hier advies geven.

Ik heb een keer een kruising gehad uit het asiel, nooit geen problemen mee.

Een Golden uit het asiel, ook geen problemen mee. Ja, artrose en een hernia, maar daar word toch niet op getest. Dat kan iedereen gebeuren.

Een kennis had een kruising van een boerderij. Particulier nestje, geen grote fokker. Nooit geen problemen mee geweest. Dezelfde mensen hadden een Jack Russel ook van een particulier nestje, dat beest heeft epilepsie gekregen en is in een aanval gebleven.

Een vriendin van mij had een Labrador van de Vogeltjesmarkt in Antwerpen, en die hond had een botsplinter in zijn schouder. Dat heeft toen ook veel geld gekost. Ik heb geen idee of die botsplinter nou een erfelijke aandoening was of niet. Het duurde heel lang voor er iets gevonden was, dus het was denk ik niet logisch om op te letten. Ik vermoed dus dat het geen ED was.

Ik ken eigenlijk geen mens die honden van een officiële fokker vandaan hebben, maar de meeste honden hadden geen grote erfelijke problemen.

wat fantastisch dat je een pupy wilt aanschaffen.

even reclame maken..sorry
zou je mischien niet eens in een lokaal asiel willen kijken?
daar zijn ook zoveel honden van alle leeftijden van pup tot volwassen honden.
de mensen van het asiel kunnen je dan helpen om een hond uit te zoeken die bij jou past.
en omdat ze de hond al een tijdje verzorgd hebben weten die mensen hoe de hond reageerd in verschillende situatie's.

en meestal zijn die honden zooo blij dat ze een nieuw baasje krijgen dat ze een vriend voor het leven erbij heb.
einde reclameblok

ik werk zelf in een dierenasiel en ga veel met honden om.
en ik zie daar ook al die honden die als pup in huis zijn gehaald en dan helaas weer naar het asiel worden gebracht.

mijn mening.......ik heb mijn keuze laten vallen op een newfoundlander, en ja daar is het toch wel heel belangrijk dat er erfelijke aandoeningen zijn getest op de ouderdieren, en waarom ? een newfoundlander wordt een zware hond, hd is voor zo,n zware hond niet gemakkelijk, en ga maar door, ook een hartprobleem is voor dit ras nou ook geen pretje dat moet tie toch maar mee nemen het gewicht. en ocd om er maar een op te noemen, en zo zijn er nog meer aandoeningen die ik liever niet ziet bij een newfoundlander, vandaar dat ik voor een goeie fokker ben gegaan.

nou is het natuurlijk nooit zeker dat er geen aandoeningen naar voren komen, maar je kan al van te voren toch een boel uitsluiten.

ga je voor een onbekend ras, een kruising en de ouders of voorouders daar is niets bekend van, dan moet je altijd afwachten of jouw hond wel gezond is, het risico is altijd wat groter, en nee er is niets mis mee met een kruising.

als je bij een vertrouwd iemand een pup koopt dan zal deze fokker heus haar verantwroording wel genomen hebben, het is wat anders als je zomaar een pup ergens vandaan haalt.

je kan ook de test doen op deze hondenpage welke hond ongeveer bij je past en dan krijg je verschillende mogelijkheden en dan kan je je daar ook nog eens in verdiepen

Heb je mijn berichtje gelezen?

Bedankt allemaal voor jullie reacties!!!

@ Ilona; ik heb ook heel lang aan een asielhondje gedacht, maar nu ik weet van alle risico's op erfelijke aandoeningen krijg ik daar steeds meer twijfels over. Aan de andere kant, als we toch besluiten niet te kiezen voor een rashond maar voor een kruising van niet-geteste ouderhonden, dan kunnen we natuurlijk prima een hondje uit het asiel halen! We willen wel echt een pupje van 8 weken, en daar moet je toch geluk mee hebben in het asiel.

@Jeanette; ik heb je een berichtje terug gestuurd

Ik vind het goed om te lezen dat er toch veel honden zijn van niet-geteste ouders en die geen problemen hebben.
Ik weet dat dat een risico is, maar het lijkt erop dat dat risico minder groot is dan ik dacht.

Nou, dat denk ik niet hoor... Ik denk dat als je cijfers zou hebben, dan denk ik dat pups van ongeteste ouders wel meer dan 50% kans hebben op een aandoening.

Mieke, voor een pup uit het asiel hoef je geen geluk te hebben,
helaas worden er hele nesten, of nestoverschot allemaal in een asiel gedumpt,
alleen is het zo, dat een pup sneller weer een baasje vind, als een hond van 1 a 2 jaar

en de oudere honden zitten er al helemaal lang, ( over het algemeen genomen )

Ikzelf heb altijd herplaatsers/asielhonden gehad, en geen problemen mee,

Ja kan bij ene pup uit het asiel proberen te gaan voor rassen waar geen grote problemen voorkomen, of bv problemen die met een DNA-test zijn na te kijken.
Die testen kan je op jonge leeftijd gelijk al doen.
Stel je koopt de pup, dan laat je gewoon ene contract opstellen dat je de pup binnen 2 weken DNA gaat testen en blijkt daar iets mis, dan mag ie terug.

Ja, maar dat zou ik toch niet over mijn hart kunnen verkrijgen Mexx... Pup nemen is pup houden.

@ Angela; denk je echt dat die kans zó groot is? Dan zou het dus zo moeten zijn dat meer dan 50% van de honden uit ongeteste ouders een erfelijke aandoening krijgen... Of begrijp ik je nou verkeerd?

Ik was altijd van mening dat je net zo goed een kruising kon nemen als een rashond. Ben ik eigenlijk nog wel, maar bij een rashond zijn de ouders getest. En ook de ouders daarvan.

Ik heb 7 honden. Allemaal kruisingen, in de leeftijd van 4 1/2 jaar tot 1 jaar. Tot nu toe zijn er maar 2 zonder medische problemen........

En dan bedoel ik wel erfelijke medische problemen.

Epileptie
OCD
HD

Ja dat denk ik echt... Of honden hebben er gelijk last van of honden krijgen er op latere leeftijd last van. Of sterven te vroeg door misfokken.

@ YmY; wat heftig, dat er bij jou zoveel honden met erfelijke problemen zijn... Dan zal de bewering van Angela dus echt kloppen

Naast de medische problemen zitten er ook kruisingen in het broodfokcircuit. Met een kruising moet je net zo kritisch zijn als met een rashond.

Als wij een kruising zouden nemen zou ik naar het asiel of een stichting die ze uit het buitenland haalt gaan. Qua gezondheid blijft het natuurlijk wel een risico...

Succes!