Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje.
Wij willen in mei 3 weken met vakantie gaan. Onze Whippet is dan bijna een jaar. Ze gaat 3 weken logeren bij mijn ouders als wij weg zijn. Daar kent ze het en vindt ze het ook fijn. We gaan de komende tijd 'oefenen' met een dagje daar zijn zonder ons erbij, een nachtje slapen en dan een lang weekend logeren.
Ze is al gewent vaker een dagje bij bekenden te zijn. Dat gaat heel goed.
Nu zeggen mijn ouders dat het misschien te lang is voor haar en dat ze bang zijn dat ze er van veranderd. Dat het te een te lange periode is.
Wat vinden jullie? Wat is jullie ervaring? Kunnen we dit doen zonder dat het erg zielig is?
groetjes
Melle
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "op vakantie zonder hond..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Het kan wel wat je ouders zeggen.. Ze kunnen boos en teleurgesteld zijn als je terug komt.
Onze ierse setter bleef ook altijd bij me oma als wij dan van 2 weken vakantie af kwamen keek die ons egt niet aan! Hij wou niet eten, hij wou niet met ons mee naar buiten en deed net alsof hij ons niet kenden.
Dat duurde ongeveer een week, en toen mochten we hem af en toe weer een beetje aanhalen etc..
Daarna zijn we nooit meer op vakantie geweest zonder hem..
Groetjes.
Wij hebben vorig jaar in april onze hond Sil gekregen. Hij was toen 9 weken. Toen we in juli op vakantie gingen was hij 5 maanden. Hij is 14 dagen naar mijn ouders gegaan. Hij heeft er 1 nachtje van tevoren proefgelogeerd. Ik moet zeggen dat wij als gezin het moeilijker hadden in de vakantie dan Sil. Hij kreeg alle aandacht van mijn ouders en het was helemaal goed. Natuurlijk was hij en waren wij superblij toen de vakantie voorbij was en wij weer bij elkaar waren. Ik denk dat het écht wel mee gaat vallen, hoor. En een hond kan niet bedenken dat als er twee weken voorbij zijn hij nog een week moet wachten. Maar natuurlijk is het jullie keus.
Groetjes Jacq
O... dat klinkt wel heftig....
Mijn ouders vinden het idd wel erg leuk maar ze zijn juist bang dat ons hondje ons gaat missen en zich dan rot voelt. Ik denk wel dat Zoë weer erg moet wennen als we weer terug zijn.
Lastig om je hond 'achter te laten'. We gaan ver weg dus ze kan niet mee deze keer.
Thanx Jacq!
Dat geeft moed! Ik vroeg me dat idd af. Of een hond het verschil weet tussen 1, 2 of 3 weken. Ik dat wij het moeilijker vinden ja. Als ik weet dat het geen kwaad kan dan ga je toch relaxter op vakantie. (Ik heb een lijst met bijzonderheden gemaakt zodat ze alle ins en outs van ons hondje kennen)
hallo,
ik heb pas ervaren hoe ons hondje reageert als wij er niet zijn.
Mijn man heeft pas in het ziekenhuis gelegen en telkens als ik naar het ziekenhuis ging, was zij bij mijn zus die ze dagelijks ziet en dus heel goed kent.
Ook moest ze er soms 'snachts blijven als ik nachtdienst had.
Als ik haar dan ging ophalen dacht ik dat ze superblij ging zijn ,maar niets was minder waar!!!
Ze was echt boos, ging helemaal alleen in de badkamer liggen en kwam niet flodderen ook als ik haar opnam gaf ze geen tekens van genegenheid.
Dat duurde min 2 uur en dan kwam ze terug
Dat was zo telkens ik haar weg bracht.
Ze is nochtans bij mijn zus supergraag en is er het kindje aan huis maar toch schrok ik enorm van haar reaktie ,had ik zeker niet verwacht.
liefs Monique
Toen ik mijn twee jongens naar de gedragstherapeut
deed, de eerste week Romeo, de tweede week Luca en
toen de derde week samen, was het een heel uitbundige
begroeting toen ze terug kwamen, maar waren niet boos.
Toen Romeo na 1 week thuis kwam, merkte ik weinig,
en met Luca was dat precies zo.
Ikzelf lag wakker omdat ik dacht dat ze het moeilijk
zouden hebben, maar dat was alleen met de oudste
de eerste nacht, hij zanikte een beetje en daarna niet meer. Ik had er heel veel problemen mee.
Mijn jongens hadden het daar prachtig, ze kregen
aandacht, speelden veel met andere honden en mijn Luca
kroop net als thuis gewoon onder zijn dekens die
ik meegegeven had.
De gt zei me dat de baasjes er meer last mee hadden,
dan de honden zelf.
Mijn jongens waren daar door hun vechtpartijen.
Ik weet alleen dat het super ging, toen ze terugkwamen
en dat ik ze zo weer aan Verhoeven zou meegeven, mocht dat nodig zijn.
Het baasje heeft er meer last van dan de hond.
Ook hier gaan de honden in de vakantie 10 dagen naar de 'oppas'. Joy gat naar mijn schoonouders en Falkor naar mijn moeder. Van Falkor krijgen wij altijd een vrolijk ontvangs, ongeacht het 2 uur/1 dag of ruim één week is. Joy is wat gevoeliger, maar kiezen bewust om naar familie te doen ipv naar een opvang. Toch heeft zij er wel last van, is rustiger moet weer wennen. Net als de eerste dagen dat zij bij ons was. Dus wij bouwen het rustig op en dan is ze na een paar dagen of soms een paar uur weer helemaal zichzelf
Maar Joy heeft nu daar twee hele leuke speelkameraadjes, ze gaat vaker weg met mijn schoonbroertje dan voorheen en hij begrijpt haar ook goed. Het enige wat wij hebben is dat wij ze weer een beetje opnieuw opvoeden
Liefs,
bedankt voor alle reacties! daar kan ik wel wat mee!!
Groetjes
Melle en Zoë
Estrella gaat altijd naar de kennel, laatst zelfs 3 weken , en ze was gewoon de zelfde hond als anders hoor iets magerder geworden dat wel maar ja daar zijn ze meer in beweging dan thuis lekker de hele dag spelen, echt weer hond zijn zeg ik altijd.
Sire gaat als wij werken altijd naar mijn ouders. Toen we een midweekje naar Edinburgh gingen ook. Na mijn werk is hij altijd dolblij mij te zien. Maar toen wij van het midweekje terugkwamen dus niet!Wij waren bang dat hij een vreugdeplasje zou doen, dus moeder had hem een half uur van te voren uit gelaten. Maar niets was minder waar. Hij negeerde ons compleet!
Dus ze zien wel een verschil!
Wij mensen denken dat onze honden het moeilijk hebben, maar het zijn juist wij die te zorgelijk zijn. Het is al eerder gezegd een hond weet echt niet of je nou een week weg bent geweest of 2 weken.
Bovendien vind ik het vergelijk met een hond die steeds een dag en/of nacht ergens anders slaapt niet echt te maken zoals bij Monique. Want het ging om een ziekenhuis opname waarbij er dan ook nog eens sprake is van een geheel ander leefritme dan anders en ook wat spanningen om de zorg en de tijdsdruk wat de hond ook voelt. Bovendien heeft de hond amper tijd om te aarden en wordt dan wederom verplaatst. Het zou misschien anders zijn gegaan als de hond bv een week op hetzelfde adres was geweest.
Een hond heeft rust, regels en regelmaat nodig naast zijn natje, droogje en zijn beweging en wie dat geeft maakt niet uit. Daar voelt hij zich gelukkig.
Als wij de voordeur uitlopen en via de achterdeur weer binnen stappen reageren ze hetzelfde als wij 2 weken weg geweest zijn.
Ennuh Melle, misschien zijn je ouders bang dat ze zelf na 3 weken geen afscheid meer kunnen nemen van je hond
Geniet van je vakantie!
Precies wat hier gemeld wordt.
In de periode dat mijn jongens "uit huis" waren
hadden we binnen de familie twee zeer ernstig zieke
familieleden.
Dat brengt veel spanningen met zich mee.
Daarom heb ik mijn jongens uit huis gedaan en tevens
gecombineerd met het "heropvoeden" ivm de vechtpartijen door de gedragsdeskundige.
Als je constant naar het ziekenhuis moet, in de stress
schiet als er maar een telefoontje binnekomt, is
het voor een baasje niet te doen, om je familie
alle aandacht te geven, die ze verdienen, maar ook
de honden. Een baasje dat gestresst is, maakt gewoon
dat de jongens juist gingen knokken.
Dat bracht rust in huis en in mijn hart.
Als je weet dat de honden goed en verantwoord opgevangen worden, heel veel plezier hebben, kan ik
daar nu gemakkelijker overheen stappen.
Het ligt aan de hond denk ik of die er problemen mee heeft. Het zal natuurlijk even wennen zijn zonder de 'eigen' roedel, maar hij kent je ouders natuurlijk ook. Ik denk dat het goed is om hem zo te laten wennen, door hem te laten logeren bij je ouders.
Ik heb altijd op Raki gepast in de vakanties, toen mijn ouders op vakantie gingen. Ik woonde een tijd nog thuis, daarna niet meer (kwam regelmatig thuis). De eerste vakantie was hij even van slag, maar daarna ging het super. En de jaren daarop geen last meer gehad.
Maar je hoort ook wel honden die 2 weken niet willen eten en de hele dag janken... Hopelijk met het wennen om bij je ouders te logeren, zal dit bij Melle niet zo zijn.
Ik hoop dat ze niet 2 weken jankt en niet eet maar dat zal wel mee vallen. Ze heeft een eigen stoel gekregen bij mijn ouders en daar gaat ze nu meteen op liggen als we binnenkomen. Dat geeft me een gerust gevoel. Mijn ouders vinden het ook wel spannend. Vooral als ze niet wil eten. Ik geef versvoer mee, dan weet ik zeker dat ze dat niet kan weerstaan!
Zoë is wel een erg gevoelig hondje maar ik voel me toch een stuk gesterkt door alle berichten en ik durf het aan!!
Dank jullie wel!!
groetjes
Melle
hallo
ook wij ga in juli een weekje weg
maar sanne en joda blijven die week bij mij ouders
maar ze zijn wil in ons huis dan.
misschien is dat een idee om je honden thuis te laten en dan je ouders vragen om die weken bij je thuis op te passen, ze zijn dan wel in hun eigen omgeving dan.
bij ons vinden de honden het minder erg dan
grt wilma
Toen wij afgelopen zomer 10 dagen op vakantie gingen zijn mijn zus en haar vriend in ons huis komen wonen.
Dus geen verandering van omgeving, ritme of gewoontes(had alles tot in de puntjes opgeschreven ).
En toch waren ze niet wild enthousiast toen we thuis kwamen. We kregen een lauwe groet en hun oogjes stonden wat dof.
Pas na een uurtje of drie (en toen mijn zus en haar vriend weer weg waren) viel alles weer op z'n plooi.
Maar ik vind dit nog altijd de beste oplossing, ze ergens anders heen brengen zou ik heel moeilijk vinden.
oaf wij gaan in maart voor het eerst 4 dagen zonder hond naar Krakau. Casper blijf tbi jmijn ouders waar we samen al vaker geslapen hebben. Dit was geen enkel probleem. Maar hoop nu wel dat het goed gaat. Weet nu al dat ik iedere dag aan de telefoon hang.
Maar volgens mij ligt het idd meer aan de baas als aande hond!
Casper is regelmatig bij een oppas ( ouders pof schoonouders. D eeerte minuut zoekt hij ons maar gaat dan vrolijk verder spelen of snurken.
Volgens mij weet hij wel dat wij altijd bij hem terug komen!
Hallo beste hondenbezitters
Ik heb een groot probleem.
Ik ben ooit gebeten door een dobberman, hele lieve familie hondje. Sinds dien heb ik honden fobie opgeboud, als ik een pitbul of een rotwailer zie dan klim ik in de boom. Grappig he, niet dus. Ik wil graag op vacantie met mijn kleine kindjes maar waar , waar geen honden zijn. kunnen jullie mijn helpen.
Groeten Alka
Je bent je al goed aan het voorbereiden en je hondje ook!!!! Dus dat komt wel goed.
Een hond past zich makkelijk aan hoor. gaat gewoon mee in het gezinsleven waar hij zich op dat moment bevind.
Ik geef de mensen die op mijn honden passen wel altijd wat instructies mee. Wat wel en niet mag van mij.
Ruby is heel makkelijk die kan ik overal achterlaten en die mist me niet eens.. die past zich helemaal aan, alleen neemt ze ook gedrag over. is ze bij mijn zus bijvoorbeeld, die heeft ook 2 chi's en die blaffen best wel, dan neemt Ruby dat gedrag over en ben ik na de vakantie weer weken bezig om het eruit te halen.
Bo is een geval apart. Die begin een week voordat ik weg ga al te kotsen, en een week voordat ik terug kom ook...
Bo is altijd boos als ik terug kom en negeerd me volledig, ondanks mijn charme offensief. Hij luisterd slecht en doet voornamelijk waar hij zin in heeft. zodra ik hem weer onder een streng apel zet, dan wordt hij na een week weer mijn grootste aanbidder.
maar nogmaals, je bereid je geweldig voor, dus maak je niet druk..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "op vakantie zonder hond..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?