Mijn hond/kind/vriend/...

Voor mij zijn mijn hondjes echt als mijn kinderen.

Als wat beschouw jij je hond?

Ook als mn kindje

T is natuurlijk ook nog een baby haha

Ook als mijn kinderen..
Zeg altijd tegen me vriend, wat hebben we toch een leuk gezinnetje he, met onze 2 hondenkinderen

Nee, mijn kinderen zijn mijn kinderen en m'n hond is m'n hond. Wel zo bewerkelijk als een kind trouwens

Bodhi is mijn hondenzoon

Mijn hondjes zijn mijn lieverds.
maar het blijven wel honden.
mijn boys zijn mijn kids.

Mijn kinderen zijn m'n kinderen en komen op de 1e plaats en Charlie is een grote, lieve vriend die, nu ik er over nadenk, ook wel vaak op de 1e plaats komt.

Ik beschouw hem niet als kind, als is mijn rol nu wel opvoedend als bij een kind. Als hij wat ouder word en rustiger, en het opvoeden eraf is zal het ook nooit als een kind worden.

Ik beschouw Lola niet als mijn kind, ik kreeg haar namelijk toen ze al lang en breed volwassen was en al een heel leven zonder mij had meegemaakt.

Ik zie haar meer als een maatje waar ik verantwoordelijk voor ben. Waarvoor ik de plicht heb haar een zo goed mogelijk leven te geven.

Wij beschouwen Diesel ook echt als
ons kindje. Hij is echt een deel van ons
gezinnetje

Aangezien wij geen kinderen hebben
Beschouw ik Shanty wel als mijn kinnie
Moby daarentegen niet maar dat komt denk ik omdat ik hem niet als pup had

Nee mijn honden zijn mijn honden. Zou ze niet als mijn kindjes kunnen zien. Het zijn mijn maatjes en ze zijn zeker alles voor mij. Maar nee als mijn kindjes zien dat gaat net even te ver voor mijn gevoel.

Ik heb maar een kind en dat is mijn zoon.

Groetjes,
Wilma

Nee, ik heb mijn honden nooit als m'n kinderen beschouwd.
Wél als lid van het gezin. Maar dan meer als maatje, metgezel en bondgenoot.

voordat ik kinderen kreeg,dacht ik idd dat ik net zoveel van mijn dieren hield als ouders van hun kids.
nu ik 3 dochters heb,heb ik geleerd dat dat ECHT niet zo is.
de liefde die je voor je kinderen hebt,is niet te vergelijken met wat je voor een dier kunt voelen.
zulke opmerkingen worden dan ook alleen gemaakt door mensen zonder kinderen,zoals ook ik vroeger deed.

Idd Karin, houden van je hond is echt anders als houden van je eigen kinderen. En daarbij het blijft een hond en zodanig moet je dan ook met een hond omgaan. Tuurlijk heeft Igor wel een speciale plaats in het gezin en is hij echt een maatje, maar wel een hondenmaatje

Een hond is gewoon een hond in mijn ogen. Mexx is natuurlijk een speciaal deel van het gezin, maar een kind of familielid, nee..

k zeg altijd honden zijn net kinderen zeker als ze ziek zijn
Toch zijn onze honden niet onze kinderen maar onze husgenoten,maatjes enz

vito is mijn beste maat

Sire is echt mijn maatje en deel van ons gezin.

Ik zei weleens me honden zijn me kids toch kan ik ze niet zo zien.
Ik heb een zoontje van 18 maanden oud en ja je houdt toch op een andere manier van je kids dan van honden.
klinkt gek maar zo voel ik het en ja natuurlijk me honden zijn me alles inzoverre me kind staat nog steeds op plek 1
Nee ik zie me honden dus ook als honden wel als maatjes en en etc maar niet als me kind.

Groetjes Natasja

Ik noem mijn hond ook m'n kindje maar beschouw hem toch echt als dier want dat blijft hij.
Hij is wel een echt maatje voor het leven!!

Ze is mijn beste vriendinnetje en ben stapel gek op dr, maar ik vergelijk haar niet met een kind.
Is iets heel anders.
Vind die vergelijking kind en hond dan ook altijd niet kloppen.

ik bwschouw jazzy wel als mijn hondekind. het is nog een pup en zijn leven ligt in jou handen.
het is me moppetoet kind.


groetjes noor en een pootje van jazzy

Ik heb geen kinderen maar beschouw Bas en Mini niet als mijn kinderen. Ik zie ze doodgraag, ze horen er echt bij en komen vaak op de eerste plaats, maar het blijven onze hondjes en niet onze kindjes.

Nou,ik wilde nooit een hond maar nu Donna er is,is ze wel een maatje geworden,ondanks haar probleempjes...Hoop zo dat we dat op kunnen lossen en we haar niet weg hoeven te doen...

Ik zie Boris wel als middelpunt van ons gezinnetje.. Maar het is niet mijn kindje! Een kindje hebben is een heel ander gevoel (denk ik)

Ik zie hem niet als een kind, een broer etc.. Het is en blijft een hond! Wel een waar we zielsveel van houden!

bruco is mijn grote/kleine kanjer,maar niet mijn kind
hij is een hond en zo wil hij ook behandeld worden met
gewoon respect,goede verzorging,hoop liefde en aan
dacht,

maar het blijft een hond is een dier,maar wel een
kameraadje,waar ik op en top zuinig op ben

mag en bruco


Maar ik zeg,wie de hond heeft uitgevonden beging
beslist geen zonde

ze zijn apart,recht door zee,uniek en puur

Ik weet niet hoe het is om kinderen te hebben, maar ik denk niet dat ik Mila als kind zie.
Mila is wel heel belangrijk voor me. Ze is mijn grote lieverd en maatje. We snappen mekaar steeds beter en dat resulteerd in we samen een goede combi zijn.
Ik zou niet zonder Mila, of sowieso niet zonder hond, kunnen. het geeft een andere band dan die je met een mens hebt, een bijzondere band.

Nou mijn kindje zeker niet,
Kheb geen kids maar wel een petekindje die zo goed als mijn dochter was...Het gemis wat ik van haar heb is niet te omschrijven met het gemis naar bijvoorbeeld Lucky.

Ik geef heel veel om mijn dieren maar het vergelijken met een kind...nee dat weer niet.

Een hond, Storm, is gewoon mijn beste vriend...
Deze week is er meerdere keren wederom bewezen dat mensen gewoon nauwelijks te vertrouwen zijn...en Storm ja...is toch iets anders weer..