Het vertrouwen in mijn hond.

Ik sta er zelf nog een beetje versteld van, ik ben trots op Mila en stiekem ook een beetje op mezelf...

Ik ben net terug van een lekkere wandeling door de uiterwaarden. Die heb ik qua wandelen nog maar net ontdekt dus we zijn er nog maar een paar keer geweest.
In het wildgebied in het bos moet Mila vast, dus mocht ze een zwijn/hert/ree/haas zien dan heb ik dr vast.

In de uiterwaarden mag ze ook los, maar ik had er nog niet bij stil gestaan dat hier ook wild voorkomt. En al helemaal niet overdag.

Ik loop en Mila is een stuk achter me, hoor ik ineens Mila keihard aan komen rennen. Al piepend en blaffend.
Ik kijk om en er rent een ree voorbij met Mila op zn hielen. Mila zat er vlák achter.
Ik snel zoeken naar het fluitje wat ik altijd ik mn zak heb zitten en waar Mila altijd naar luistert. Al heb ik nog nooit meegemaakt dat ze daadwerkelijk op 'jacht' was. Dus ik wist niet of ze dit keer zou luisteren.

Toen besefte ik dat ik een andere jas aan had gedaan, dus het fluitje zat in een jas die nog aan de kapstok hing.

Ondertussen waren Mila en de ree al kleine puntjes in de verte en ik kreeg toch een beetje een paniekgevoel. Dit is voor Mila totaal onbekend terrein, die raakt misschien de weg kwijt.

Dan maar roepen, op mn allerhardst: Mila, kom voor! NU!

Ik kijk goed en zie 1 puntje stoppen en 1 puntje verder rennen. Het 1e puntje zet het weer op een lopen, maar...richting mij!
Omdat het me sterk leek dat de ree zich had omgedraaid om naar mijn commando te luisteren, kreeg ik opeens een heel gelukkig gevoel.

Mila vond mij belangrijker dan de ree en kwam gewoon meteen terug! Mila rende keihard terug en plofte op dr kont voor me neer. Een kleine 3 koekjes kreeg ze en een knuffel.

Ik had dus nog nooit meegemaakt dat Mila in een buitengebied echt achter wild aan joeg. Weleens in het losloopgebied, maar dan schoot het konijn door het hek en dan was het einde verhaal.
En eerlijk gezegd had ik niet het vertrouwen dat ze zou luisteren.
Deze ene keer bied natuurlijk ook geen garantie op de toekomst, maar ik ben wel even heel erg blij en trots.

En mn vertrouwen is ook gegroeit!

Goed hoor! kaily doet dat niet hoor, die blijft gewoon jagen haha! Ik haar eens moeten zoeken in een vreemd bos, was er 1 uur zoet mee tot ze uiteindelijk terug kwam. En het bos was niet eens zo groot!

Dus je mag trots wezen hoor! Zou ik ook zijn!

Mila ligt nu trouwens heerlijk te slapen, op de terugweg keek ze heel gelukkig.
Even had ik de jachthond in zijn element gezien!

Oh, wauw... dat is gewéldig goed gegaan!
Kan mij voorstellen dat je trots bent op Mila... én op jezelf!

Hoi Maartje

JE zou toch raar op gekeken hebben als dat puntje die naar jou toe kwam toch de ree was geweest hahahaha. Zag het al voor me jij een gevoel van gelukkig me hond komt er aan. is het de ree hahaha.

Maar wat goed zeg dat ze terug kwam en dat doet je vertrouwen weer goed. nu weet je ook dat ze er toch wel achter aan gaat. Maar je kan echt trots op haar zijn want ze heeft goed geluisterd en dat zonder fluitje.

Misschien voor elke jas een fluitje kopen hahaha kan je hem ook nooit weer vergeten

Liefs natascha

Helemaal super dat ze op die afstand zo goed luisterd!!!
T geeft je idd heel veel vertrouwen in je hond.
Kan me voorstellen dat je vertrouwen in haar stukken gegroeid is.
Ik had zoiets gister met Sterre superiegenwijze pei en oostindisch. Ik had haar losgelaten om te spelen met n andere hond en wat denk je ze ging iets te ver weg naar mijn zin ik riep haar en ja hoor................. ze kwam terug!!!!!
Heerlijk zoiets.

Dees

3 kleine trainertjes, maar? Geen halve kip ?

Nee, geweldig, hoor! Als je haar zelfs onder appel hebt in het heetst van de strijd, petje af voor jullie!!

Goed, hey!!
Maar als dat puntje wel de ree was geweest dan had er toch ook wel een tweede puntje achter gezeten

JEETJE KEI GOED MAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

echt helemaal super! Jij mag zeker super de lux trots op je schat zijn!! maar ook op je zelf!!!!!!!!

Wauw!

Hey wat supergoed van Mila! Toppie hoor! Maar daar heb je samen ook hard naar getraind!

Bedankt voor de leuke reacties, ik dacht: dat moet ik ff op HP zetten, hihi!

Ik had toevallig geen halve kip bij me, helaas
Toch verkoos ze die koekjes boven reeenvlees,haha!

Kan me voorstellen dat je super trots bent!

@ Kimeta: Het garppige is dat ik erg veel train op het fluitje Daar steek ik meer tijd in dan in het commando 'kom voor'. Misschien klinkt er uit je stem toch ook meer zoiets van: Ik meen echt wat ik roep!
En ik was doodsbang dat ze kilometers weg zou rennen, dus ze hoorde misschien ook wel angst in mn stem.

Maartje wat leuk

Daar kun je toch aan zien hoe sterk zo'n band is.

Ze vindt toch dat ze bij jou hoort en jij (met het gegeven commando)belangrijker bent om naar te luisteren dan zelf achter een ree aanjagen.

Heel knap van jullie

Groetjes en knuf voor de ongelofelijke brave Mila,

Soraya&Mila

Mag je zeker trots op zijn! Fijn dat je hondje terugkwam, anders had je erachteraan gemoeten! Pff!

Jeetje Maartje, je mag echt zwelgen van trots! Ik hoop dat ik ook ooit zo'n overwinning met Igor mag behalen! Andere honden zijn nu al zo interessant dat ik soms moeite heb om hem bij me te houden (gelukkig steeds minder vaak een probleem ) maar een ree, pff ik denk dat ik met al mijn lekkers toch niet zo interessant meer ben!

Ik vind het echt fantastisch, dat Mila naar jou terugkwam! Gefeliciteerd!

Knap hoor van Mila.
En van jou dat je zo rustig bleef....
Ik zou al spontaan een paniekaanval krijgen als me dat gebeuren zou

@ Toos: Ja had ook een lichtelijke paniekaanval hoor, vooral omdat ze al zover waren!
Maar het duurde maar kort, gelukkig!
@ Liesbeth
Achteraan rennen had ik misschien wel geprobeerd, maar dat zou tevergeefs zijn. Zo g
hard als die ree rende, rende Mila ook. Hihi, had dr nog nooit zó hard zien rennen echt als zo'n windhond.

Ik zou ook super trots zijn, als ik heel eerlijk ben heb ik nog niet zoveel vertrouwen om Joe los te laten, dus wij werken nog met de lange lijn. Het zou mij ook geweldig lijken om Joe zonder zorgen los te kunnen laten lopen

nog ff oefenen hihih

Constance, ik krijg nu weer een bevestiging door deze situatie dat oefenen echt helpt.
Dus lekker doorgaan end an komt het goed!

Gaaf dat het zo is afgelopen!!
Oeffff, ik kan me je gevoel helemaal voorstellen.

Ik ken het wel met een Haas achtervolging. maar ehhm bij Donna zitten de oortjes dicht met Alles wat er maar in kan.... luisteren, ho maar
Misschien idd een keer een fluitje kopen

O wauw, dat is echt superknap van Mila zeg!
En van jou ook!

Geweldig en u kunt trots op haar zijn.

wat goed!
misschien was ze stiekum al wat moe
jullie hebben duidelijk een goede band

In 1 woord geweldig!

Ik hoop dat Raja ook ooit zo luistert!

Wat goed zeg van Mila, ik zou ook trots zijn hoor.

Ik moest ineens denken aan toen mijn dh tijdens een bergwandeling een ree naar ons toe wilde drijven die plotseling ons pad kruiste.Nooit vergeet ik dat verbaasde gezicht toen wij de ree niet vingen maar gewoon doorliepen. En haar bij ons riepen.Je zag haar denken, ik heb jullie die ree bijna cadeau gegeven en jullie laten hem gewoon gaan....onbegrijpelijk.

ik had het ooit met mijn herder.die zat in het bos te poepen,terwijl er een ree vlak achter hem over stak.ik stond echt met mijn hand voor mijn mond te bidden dat hij het niet zou zien.maar het was wel grappig

wauw wat goed van mila