Goedendag,
Ik ben op zoek naar advies voor mijn boomertje Sammie. Sammie is een lieverd van 14.5 jaar oud. Echter begint de aftakeling ernstige vormen aan te nemen. Sammie loopt soms moeilijk, stramme pootjes, springen lukt niet meer. Allemaal ouderdomskwalen. Daarnaast heeft hij vaker diaree, eten en drinken komt er vaker door de ingang weer uit.. maar dat ruimen we met alle liefde voor hem op. Sinds een half jaar zit hij aan de propalin voor een incontinentieprobleem. De jaren beginnen te tellen en dat lijkt hij ook te merken.
Aan de andere kant kan hij nog erg genieten van eten, en vliegen de speeltjes geregeld door de lucht. Als ik zie hoe hij probeert te rennen na zijn avondrondje op weg naar zijn eten dan denk ik: hij wilt nog wel even.
Echter heeft hij sinds kort glaucoom. Het was redelijk onder controle maar 2 weken geleden bleek dat zijn oogdruk veel te hoog was, namelijk 70. Met medicatie komen we tot 45 wat nog steeds meer dan dubbel zo hoog is als de bovengrens. De dokter kan weinig meer voor hem doen. Er zijn momenteel 2 opties:
1) Afscheid inplannen. Thuis in vertrouwde omgeving rustig laten gaan.
2) Opereren. Zijn oog kan verwijderd worden waarbij het de vraag is hoe hij eruit komt, of hij door de operatie komt en hoelang hij erna nog heeft.
Jullie begrijpen, een helse keuze waarbij het belang van hem absoluut voorop staat. Sommige dagen lijken goed, andere dagen lijken wat minder voor hem te zijn
De kans bestaat dat hij op de OK zal overlijden, maar misschien komt hij er nog doorheen en heeft hij nog wat extra tijd.
Het is een optelsom van allerlei klachten. Het voelt zo oneerlijk om een keuze te maken. Het ene moment denk ik: het is goed zo. Maar een ander moment denk ik, toch nog opereren. De dierenarts kan me geen garanties over zijn andere oog geven helaas.
Wat zouden jullie doen? Elke vezel wil voor hem vechten maar tegelijkertijd wil ik hem ook niet meer onnodig laten lijden. Als hij 8 was was het een heel ander verhaal.
Alvast dank voor het lezen en wie weet zie ik iets over het hoofd die deze keuze wat makkelijker zou maken.
Vind het zo moeilijk om jou daarin advies te geven, jij kent toch je hond het allerbeste..een narcose is best intensief voor een al wat oudere hond een risico….is er toch wat medicatie voor het oog zodat er geen operatie nodig is ? Kan je dit als eerste optie proberen ? Wat ik van je lees , heeft je hond nog een goed waardig plezierig leven ? Als dat zo is, probeer dan met je dierenarts een medicatie voor het oog……
Ja het is zeker moeilijk. Medicatie doet niets, die optie is al bekeken. Hij is zeker bij vlagen nog blij, maar de dierenarts zegt ook dat honden en boomertjes specifiek goed zijn in het verbergen van pijn. En hij kan het (nog steeds niet ) vertellen aan ons. Hij slaapt wel veel, heel veel. Maar welke oude hond doet dat niet?!
Ga een goed gesprek aan met je dierenarts, wanneer een operatie geen optie is voor jouw Sammie, dan is het wel zo eerlijk dat hij je daarin goed begeleid , voor ons hier is het toch heel moeilijk om jou te adviseren, je arts ziet je hond Sammie.
Glaucoom met een zo hoge druk geeft heel veel pijn. Zelfs met medicatie is het nog veel te hoog.... schrijf je.
Houden van is ook loslaten. Overleg met je dierenarts of een operatie nog haalbaar is, hoe groot is de kans dat het andere oog het ook krijgt of misschien al heeft? wat raadt hij of zij aan, wat zou de dierenarts doen als het zijn hond zou zijn, maar dan nog blijft het 100% jouw beslissing.
Heel veel sterkte met je besluit.
Glaucoom is vreselijk ,hier ooit bij een gosje[ spaanse herder ] een oog laten verwijderen,
Ze werd er erg onzeker van vooral toen daarna het andere oog ook begon,na de narcose was ze zichzelf niet meer,angst werd steeds erger,ze durfde amper meer naar buiten ,werd bang van onze andere honden en toen hebben we ook besloten dat het zo niet kon ,weet je alles van te voren dan had ik haar die operaties niet aangedaan en vooral bij oudere honden zou ik er niet meer aan denken dit te doen,
Wat de dierenarts ook zou zeggen ,want eerlijk advies krijg je echt niet van elke arts ,ik zou stoppen met dit hondje,hoe moeilijk het ook is .
Sterkte !
Sammie is vermoedelijk al blind, in ieder geval zo goed als.. ook begint hij doof te worden, geen fijne combinatie, zeker buiten niet.. echt angstig is hij niet maar hij zoekt ons wel constant.. en krijg niet echt idee dat hij pijn heeft maar dat moest haast wel met zo een hoge druk. Helemaal als dan binnen in huis de knuffeltjes in het rond vliegen slaat de twijfel weer hard toe. Dan lijkt hij nog erg vrolijk bij vlagen.
Ja onze Trisha was ook al blind ,dat angstige kwam na de narcose ,zij was een van onze zoekhonden opgeleid om lijken te zoeken dus lekker stabiel met goede neus .
Ja pijn doet het zeker ,maar dat zal Sammie slecht laten merken ,
Anders maak je voor jezelf een lijstje van goede en slechte dagen,
Maar ik zeg altijd beter iets eerder gaan als dat je denkt had ik maar .
Zo,n beslissing is altijd moeilijk hoor ,
De dierenarts geeft aan wel nog te willen opereren als wij dat willen maar geeft wel aan dat ze verwacht dat het andere oog vroeg of laat ook zal komen. Ze geeft ons een week om na te denken om zo tot een weloverwogen keuze te komen.
1 als je die band hebt met met je dierenarts. Kan ook gerust vragen wat je dierenarts had gedaan in jouw geval, zonder lelijke vooroordelen. Wij waren blij iig ermee en alles ging met liefde. En ja ook alles wat er nog mogelijk zou kunnen zijn om te verlengen, is aangeboden, zijn artsen niet waar? Zijn er niet om leven plat te leggen....
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?