Advies gevraagd

Hoi allemaal,

Ik ben opzoek naar beetje advies. Wat zou je zelf doen. Ik weet niet zo goed waar ik goed aan doe. 

Mijn hond van bijna 11 jaar heeft al heel lang ED. Aan geopereerd maar dat is nu niet meer mogelijk. Maar nu zijn we er ook achter gekomen dat hij waarschijnlijk iets van Spondylose heeft. Hij laat veel pijn zien, loopt met gebogen rug en kan zijn staart niet omhoog houden. Als wij er aan zitten, piept hij en hapt hij naar ons. Hij gaat ook echt op zijn staart zitten, anders doet het pijn. Af en toe lijkt het of hij bijna door zijn achterpoten zakt maar dit is niet gebeurd en hij mankt heel af en toe. Thuis lijkt hij al tijdje depri. Het leven lijkt wat uit zijn ogen. En heeft weinig zin. Naar buiten en heel af en toe spelen met de andere hond van ons of een stok is okay. Maar niet meer zo vaak als dat hij eigenlijk deed. Nu valt hij de laatste tijd waarschijnlijk  van de pijn ook uit naar mens en dier. Dus naar onze andere hond en kat. Maar ook tijdje terug naar kind zijn gesicht. Gelukkig nog heen schaden. Hij hapt echt als je in de buurt komt van zijn achterhand. 

Ik vind dit zo sneu.. hij zit nu aan de Gabapentine maar dit werkt niet. Binnen kort controle.. we staan nu in een twee strijd. Door gaan of in laten slapen? De hond vind al die polonaise en gedoe aan zijn lijf absoluut niet leuk! Hij verplet zich zelf bijna tussen de deuren van de dierenarts omdat hij niet naar binnen wilt. Dus we kunnen niet veel met hem. Dat wil ik hem ook niet aan doen. Gabapentine was beetje de laatste optie. 

Naar mijn man heeft de hond tegenwoordig helemaal niks meer. Gromt hij snel en veel naar. Naar mij gaat het nog. 

Ik zoek dus advies. Ene kant zeg ik; klaar dit voor de hond en voor de veilige situatie bij ons thuis met de andere dieren en baby. Zo ben je de ergste pijn en uitval van zijn poten en rug misschien voor? En als ik mezelf dat wijs heb gemaakt dan ga ik weer twijfelen en vraag ik me af ben ik niet te snel? Moet ik niet meer proberen? 

Wat zou je zelf doen in zo een situatie? De dierenarts staat achter mij maar zou ook graag eerder pijnstillers willen blijven geven. 

Ik weet dat ik de keuze zelf moet maken maar wie weet kunnen jullie inzicht mij beetje helpen. Ik wil niet te snel zijn maar ook niet te laat! 

Bedankt alvast! 

Gast…verdrietig dat je hond zo moet leven met  pijn, je beschrijft dat je hond toch erg veel pijn heeft, uitvalt en zich niet prettig voelt, jij kent je hond het allerbeste, wij zijn toeschouwers en gaan af op jouw schrijven, zelf vind ik , als er alles geprobeerd is en je hond toch nog zoveel pijn heeft ondanks pijnstilling en je dierenarts geen goede pijnstilling meer kan geven, dan….zou ik vragen aan je dierenarts thuis je hond uit zijn lijden te verlossen.   

Begrijp dat dit moeilijk is, je moet een beslissing nemen die waarschijnlijk tegen je gevoel in gaat. Maar wanneer je alles gedaan hebt, de DA aangeeft dat alle mogelijkheden zijn uitgeput. De hond zich blijkbaar ook thuis niet meer fijn voelt... hoe moeilijk het ook is, je wilt niet dat je hond alleen nog maar pijn heeft. Kwaliteit van leven kan met ondersteuning, behandelingen en medicijnen heel lang gewaarborgd worden. Wanneer dit niet meer het geval is, moet je een knoop doorhakken.

Ik beloof mijn honden altijd 4 dingen;

1. we blijven een leven lang samen 

2. ik zal er alles aan doen om zo goed mogelijk voor jullie te zorgen

3. jullie mogen een ventje blijven tenzij er een medische noodzaak is om dit te veranderen

4. ik zal heel flink zijn wanneer dat onherroepelijke moment komt, al breekt mijn hart weer in 1000 stukjes 

Wanneer je een goede dierenarts hebt zal hij je ook eerlijk advies geven, zonder de keuze voor jou te maken. 

Ps. Henry heeft 4 jaar Cushing gehad, dus ik weet hoe moeilijk het is, en dat je toch weer wilt proberen. Na ook nog larynx paralyse en een allergische reactie op die medicijnen en vetoryl, stopte zijn hart weer, nieren wilden niet meer, hij kon niet meer opstaan. Tot op het laatst heel lief, niet chagrijnig of boos. 

Misschien kan je eerst de medicatie eens herbekijken, en inzetten op een andere pijnstilling.

Hou ook rekening met de bijwerkingen van de gabapentine, want dat kan zijn huidige gedrag ook verklaren: er is een hele waslijst aan neveneffecten, o.a. bewegingsproblemen, vermoeidheid, verwarring, agressie en depressie,... 

Het kan dus dat je hond het veel beter zal doen op een andere pijnstilling.  Dus dat zou ik persoonlijk eerst een kans geven vooraleer zijn leven te beëindigen. 

Sterkte alvast. 

Wat een ontzettend lastige situatie voor jullie gezin.
Het meest eerlijke antwoord dat ik kan geven, is dat ik hoogstwaarschijnlijk de moeilijke beslissing zou maken om hem te laten gaan. Je beschrijft dat je hond heel duidelijk pijn aangeeft, nog maar weinig zin in het leven heeft en dat de dierenarts geen andere optie meer heeft. Zeker zijn er momentjes waarop hij nog ok oogt, maar zeker bij spel en het spelen met een stok denk ik dat er een "blokkade" van pijnervaring optreedt, zoals bijvoorbeeld als er adrenaline vrijkomt.

Misschien helpt het om jezelf af te vragen:
- Kan hij nog de dingen doen die het leven zin voor hem geven, en wilt hij deze ook nog doen?
- Zijn er ook momenten waarop hij geen pijn heeft?
- Hoeveel goede dagen heeft hij vergeleken met slechte dagen?

Het maakt je geen slecht persoon om de knoop door te hakken. Je komt vanuit een plek van liefde voor de hond.

Bedankt voor de reacties!

Tuurlijk kunnen jullie alleen op mijn verhaal af gaan en us dat anders dan in de situatie zitten. Maar het helpt toch een beetje. 

Hij had de alle symptomen al voor de Gabapentine. Ook het depri idee en het uitvallen was al voor de Gabapentine. Ik weet dat dit een waslijst aan neveneffecten heeft maar ik merk er niet veel anders aan. Wel wat allergie reactie rond zijn ogen. 

Hij is zeker niet meer de hond die hij ooit was. Hij kan niet lang lopen en kan en doet verder weinig dus is alleen maar thuis. Dan af en toe ineens spelen, maar wat jullie zeggen dit kan ook even een pijn blokkade zijn. 

Het aanrommelen met pijnstillers en andere behandelingen is ook een dingetje omdat hij het heel moeilijk maakt hij vind het niet leuk en wordt hier juist alleen maar onzekerder en angstiger van. 

We weten ook dat hij inmiddels staar krijgt en doof lijkt te worden. 

Het is allemaal een hele slechte combinatie en toch heb ik een enorm schuld gevoel bij de beslissing om hem te laten gaan. Gevoel dat ik niet helemaal tot het uiterste ga ofso. Terwijl dat soms ook gewoon niet haalbaar is. En als dat wel is, ik dat ook zeker doe. Maar van ene pijnstillers naar de andere pijnstillers over gaan en het werkt niet, vind ik ook zo naar voor hem. Hij heeft duidelijk pijn. 

Natuurlijk gaan we het met de controle over 2 weken bespreken wat hun denken bij het verhaal. Maar wilde via deze weg even lezen wat andere hun gedachten is. 

Whoops foutje! 4x geplaatst. 

Al wat ik niet voor mezelf wil, wil ik ook niet voor mijn honden.

Dus nee, geen einde met constant pijn en chagrijnig rondlopen voor me. Doe mij nog maar een knalfeestje en dan het genadeschot.

En dat wens ik mijn honden ook. Hun dood zal me sowieso in pijn & verdriet wentelen, dus met uitstellen win ik niets mee.

Zeker! Zo sta ik er ook in. Goed beschreven zo. 

De DA kan je nu toch ook al andere pijnmedicatie geven? Daarvoor hoeft je hond niet mee naar de DA, en dan moet ie toch geen 2 weken verder met een middel dat niet werkt? 

" De DA kan je nu toch ook al andere pijnmedicatie geven? Daarvoor hoeft je hond niet mee naar de DA, en dan moet ie toch geen 2 weken verder met een middel dat niet werkt?  "

Alaska's Finest!

Ik moest dit echt 4 weken proberen zeide ze. Want met de vorige pijnstillers wat niet werkte ben ik dus inderdaad eerder terug gegaan en nu werd op mijn hard gedrukt echt 4 weken te blijven proberen en aankijken. En dan weer op controle maar dan moet hij inderdaad weer mee. 

Wat erg. Da's best lang om 4 weken te wachten terwijl iets niet werkt.  

Mijn hond (bijna 13) heeft vorig jaar ook gabapentine gekregen maar daar zijn we na 1 week al mee gestopt omdat ze er zo droevig, lusteloos en onstabiel van werd. Ze heeft ook spondylose en verliest kracht in haar achterpoten. Ze krijgt librela tegen pijn, en een maandelijkse injectie met vitamine B om het zenuwstelsel te ondersteunen. Sinds deze week ook karsivan voor een betere doorbloeding. 

Het is een moeilijke afweging. Bij ons had die vit.B injectie wel resultaat en kon ze weer beter lopen. Maar het is voor elke hond weer anders, natuurlijk. 

Wij hebben bij de Gabapentine uitproberen inderdaad ook te horen gekregen dat het minimaal 4 weken geprobeerd moet worden. Wij merkten geen duidelijke vooruitgang, maar wel achteruitgang toen we vervolgens even gestopt zijn. Maar bij zoveel pijn klinkt het heel wreed om daar die periode van 4 weken aan te verbinden.

Wat gaan ze dan doen tijdens de controle dat hij daar perse voor mee moet? In jullie geval denk ik dat een beoordeling door de arts weinig toegevoegde waarde heeft.

Nu ben ik wel nieuwsgierig Alaska's Finest, welke B vitamine krijgt ze?

Heel veel sterkte gewenst in ieder geval, ongeacht wat jullie beslissen.

Ik zou ook vragen om andere pijnmedicatie.

Als dat niet kan dan houd het op toch??

Vit.B12. Niet zeker of er ook andere B's in zitten. Het is een maandelijke injectie. Vorig jaar augustus ging het niet goed met haar, ze was erg zwak in de achterpoten. Maar sinds die injecties werd ze weer sterker en kon ze langer wandelen en zijn we in oktober zelfs nog naar de Alpen op reis kunnen gaan met haar.