Was inslapen de juiste keuze?

Wij hebben 13 jaar met plezier voor Maxie gezorgd. Maxie was een kruising tussen een jack Russell en Border Collie.

We hebben hem vandaag laten inslapen. Het was een zware dag. Bij de dierenarts heb ik alleen maar gehuild, terwijl ik als grote vent nooit huil.

Er was niets 1 specifiek punt om deze keuze te maken, maar meer een opsomming van factoren. Mijn vader was het er niet mee eens, maar mijn moeder wel. Een beetje mixed feelings dus.

Mijn overwegingen waren:

- Al ongeveer langer dan een jaar regelmatig bloed en slijm in de ontlasting. Antibiotica en medicijnen hielpen niet.

- Niet of moeilijk kunnen controleren van de ontlasting. Hij kon hierdoor niet meer in huis en was permanent al 3 jaar in een garage. Dit frustreerde de hond ook af en toe bij tijden.

- Door slechte ervaringen in een kennel vecht hij met elke hond die hij zag. Soms ontsnapte hij en kwam hij gewond weer thuis

- Ooit is hij in paniek uit een slaapkamer raam gesprongen (nadat hij uit die kennel kwam), en hierdoor zijn de heupen niet helemaal goed. Zijn leven lang heeft hij hier enige pijn aan gehad. Je kon er niet aankomen 

- Door deze aandoening bijt/hapt hij soms naar kinderen, en ook naar mijn 2 jarige dochter.

- Naar de dierenarts kan bijna niet. Hij word helemaal gek en ik moet met mijn volle gewicht op hem gaan liggen en zorgen dat hij mij niet bijt.

In principe liep en functioneerde hij nog, maar wel steeds de kwaaltjes. Hij scheet steeds vaker in de garage. Ook tot het punt dat de kinderen er steeds perongeluk doorheen liepen. Mijn 2 jarige dochter heeft het met de ogen, en ook operaties. Het moet ook hygiënisch blijven.

Je voelt je dan toch een beetje schuldig, maar mijn punt was ook: hij is al 13, hooguit leeft hij nog 1 of 2 jaar en de kwaliteit van het leven stelt dan ook niet veel voor. Dierenarts lukte al heel moeilijk of bijna niet. Dit leek mij de meest verstandige optie voor mijn familie.

Heel erg veel sterkte de komende tijd 

Of het de goede keus was, daar kunnen wij niet over oordelen. Maar dat je achteraf twijfelt, had ik niet dit of dat, is wel herkenbaar.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Het is een vreselijke moeilijke keus om dit te doen! Maar wat voorn leven had de hond nog hè de heledag spanning is geen leven. 

Zelf heb ik ook een probleem hondje en vechten al 6 jaar voorn zn gezondheid! 
ibd, allergieën, chronische alvleesklierontsteking wat nu beter gaat, z’n tli is te hoog, hij kan alleen kvv eten en door de kvv is hij elke ochtend kots en kots misselijk, en dan eet hij alles wat hij maar kan vinden op straat en probeert hij iets heel snel weg te slikken.. wij hebben vanmorgen ook weer een discussie gehad dat ik het ook moet proberen los te laten.. buiten dit om kost de hond ons gemiddeld 450 euro per maand.. financieel lopen we er op leeg:( we doen het voor hem maar als hij het bijltje erbij neer gooit zullen wij ook een beslissing moeten nemen! 

ik hoop met mijn verhaal dat je je niet eenzaam voelt in deze keus. Wanneer leven lijden wordt is het geen leven meer.. heel veel sterkte.. 

Bedankt voor de lieve reacties. Zo ver als Talitha zou ik niet gaan. De hond heeft het niet fijn en financieel is het ook wel heel duur zo.

Na 1 dag heb ik me er wel overheen gezet. Maar het blijft natuurlijk altijd een beetje verdrietig omdat je 13 jaar met hem bent opgetrokken.

De reden waarom ik denk dat hij een tumor had: extreem dik met weinig eten. De laatste keer dat hij naar een kennel ging knapte er iets van binnen. Na een uur in de kennel lag er een grote plas bloed, daarvoor had hij het niet.

Hij heeft 10 jaar een fijn en leuk leven gehad met ons. Daarna minder omdat we er eigenlijk niets meer mee konden en ook door de geboorte van mijn dochter (dat niet samen kon). We hebben er altijd goed voor gezorgd. 

En dat is wat telt! Zeg ik met m’n grote b*k die elke keer wel wat bedenkt om de hond 16 te laten worden… 

ik snap dat niet veel mensen dit zouden doe zover als wij gaan maar ik wil geen afscheid nemen en buiten de aanvallen om Is het een gelukkig hond! 

Dat het nog steeds een gelukkige hond is, is ook veel waard. En ook respect dat jullie er zoveel tijd en geld aan spenderen. Je hebt wel echt liefde voor de hond zo

Sorry maar ga ik even lelijk zijn. Als je een zieke hond 3 jaar in garage houd omdat ie anders binnen schijt (excuse dat je dan kak niet kan opvangen)? De dierenarts kan geen muilkorf, handschoenen aandoen en hem op zijn rug leggen omdat jullie zo noddig goeddoeners moeten zijn. Mag je van mij een heel groot schuldgevoel hebben! Geen wonder dat hij van zich afbeet of uit het raam probeerde te springen. Nooit niet meer aan een huisdier beginnen.

Ja sorry mensen maar kan mijn smoel er niet dicht overhouden. Zoek maar troost bij je tapijt in de huiskamer....

Nou, je maakt wel veel aannames. 

Een muilkorf omdoen lukte wel, maar alleen voor ongeveer 30 seconden. Heb je wel eens een filmpje gezien waar de politie met 4 man iemand moet vasthouden? Aan elk ledemaat 1 persoon. Zo was het bij mijn hond ook.

En ja, met een peuter van 2 kun je niet overal schijt hebben liggen steeds. Dan mag je hem wel 16 uur per dag volgen.

Grappig altijd hoe mensen gauw conclusies trekken.

Nou, je maakt wel veel aannames. 

Een muilkorf omdoen lukte wel, maar alleen voor ongeveer 30 seconden. Heb je wel eens een filmpje gezien waar de politie met 4 man iemand moet vasthouden? Aan elk ledemaat 1 persoon. Zo was het bij mijn hond ook.

En ja, met een peuter van 2 kun je niet overal schijt hebben liggen steeds. Dan mag je hem wel 16 uur per dag volgen.

Grappig altijd hoe mensen gauw conclusies trekken.

Nou, je maakt wel veel aannames. 

Een muilkorf omdoen lukte wel, maar alleen voor ongeveer 30 seconden. Heb je wel eens een filmpje gezien waar de politie met 4 man iemand moet vasthouden? Aan elk ledemaat 1 persoon. Zo was het bij mijn hond ook.

En ja, met een peuter van 2 kun je niet overal schijt hebben liggen steeds. Dan mag je hem wel 16 uur per dag volgen.

Grappig altijd hoe mensen gauw conclusies trekken.

Nou, je maakt wel veel aannames. 

Een muilkorf omdoen lukte wel, maar alleen voor ongeveer 30 seconden. Heb je wel eens een filmpje gezien waar de politie met 4 man iemand moet vasthouden? Aan elk ledemaat 1 persoon. Zo was het bij mijn hond ook.

En ja, met een peuter van 2 kun je niet overal schijt hebben liggen steeds. Dan mag je hem wel 16 uur per dag volgen.

Grappig altijd hoe mensen gauw conclusies trekken.

Nou, je maakt wel veel aannames. 

Een muilkorf omdoen lukte wel, maar alleen voor ongeveer 30 seconden. Heb je wel eens een filmpje gezien waar de politie met 4 man iemand moet vasthouden? Aan elk ledemaat 1 persoon. Zo was het bij mijn hond ook.

En ja, met een peuter van 2 kun je niet overal schijt hebben liggen steeds. Dan mag je hem wel 16 uur per dag volgen.

Grappig altijd hoe mensen gauw conclusies trekken.

Het uiteindelijke probleem was echt puur die hondenkennels. Ik ben er bij veel binnen geweest en een hond word daar gek - hoe goed ze het ook willen doen. Constant naar elkaar blaffen achter tralies. Dat is inderdaad wel iets waar ik me op heb verkeken toen ik aan een hond begon. Ik dacht: dat loopt wel los. Er is vast wel een boer ofzo die er wel voor wilt zorgen. Maar in praktijk valt dat tegen.

De gedragsproblemen zijn ontstaan wanneer wij naar het buitenland moesten (weinig keus, familie en medische zaken). Een hond word daar naar mijn mening verpest. 

Ik had een hond die haar ontlasting niet meer kon ophouden. Ruim een jaar lang belande elke drol in huis. Soms was het slap en dan was het een grote bende. Soms deed ze het in haar slaap en mocht ik 's nachts op staan om haar in bad te doen, haar kussen schoon te maken en mijn kamer te schrobben, dat terwijl ik een slaapstoornis heb en de volgende dag vaak vroeg op moest vanwege werk. 

Dit heb ik allemaal met liefde gedaan en ik zou het zo weer doen, jaren lang als het nodig is. 

Elke hond wordt oud en elke hond krijgt gebreken. Waar mensen de grens trekken is voor iedereen anders en mensen die niet zo ver waren gegaan als mij kan ik begrip voor hebben, maar mensen die een hond om zoiets simpels als ontlastingsincontinetie jaren afzonderen vind ik heel erg. 

Een hond geeft jaren lang zo veel liefde, dan mag je de laatste periode ook wel wat terug doen.  

Ik had het zelf niet gedaan. Maar goed, jij wel, het enige wat ik kan zeggen: neem alsjeblieft geen dieren meer. Helemaal niet voor je kind (sommige mensen doen dan), want je kunt nooit van een dier verlangen dat ie je kind nooit in onhygiene zet. Dat je een kind hebt, daar hoefde je hond niet de dupe van te worden. Dieren kunnen altijd ziek worden, en naar mijn mening hoor je er dan voor hem te zijn ipv in de schuur te douwen. Puppy's plassen in het begin overal. Nee, geen dieren meer aub. Laat dit een les voor je zijn dat het niets voor je blijkt te zijn. 

Je hond heeft een mooie leeftijd gehaald. Wie zijn wij om te zeggen, wel,of niet. Dat kon alleen jij beslissen samen met de dierenarts. Was het nog leefbaar? Ik ga er nog steeds van uit dat een dierenarts een hond niet voor niets in laat slapen.

Mijn eerste hond was op het laatst ook onzindelijk maar ook sloom Maar at nog steeds. . Iedere nacht mijn bed uit was een opgave met een werkweek van rond de 50 uur. Ook ik besloot haar in te laten slapen. Na sectie bleek ze volledig verkankerd te zijn van binnen. Goede beslissing dus, maar ik had het er ook moeilijk mee. Ik zag dat ze niet meer kon. 

Dan je kindje, oogproblemen en door de poep lopen, lijkt me vreselijk. Ook omdat ze op die leeftijd poep  aan de handjes krijgen en in de oogjes wrijven met alle ellende van dien.

.kortom ik denk dat jij best weet of je goed gehandeld hebt en hier een bevestiging daarvan wilt horen. Ik kan je begrijpen, je beslissing. 

Ik wens je veel sterkte met dit verlies,

Had ik mijn hond drie jaar apart opgesloten nee. Maar hoeveel honden leven niet altijd zo. 

Dat is ook wat mensen willen horen ,lieve reacties,maar ook die reacties zijn aannames,

Wat ik mij afvraag is dan of de mensen van de kennel niet gelijk een arts er bij gehaald hebben als een loge in een grote plas bloed ligt,

Maar een hond drie jaar apart houden en zeker een actief soort [kruising border x jack russell] daar snapt zo,n beest niet veel van ,

Ook de behandeling bij de dierenarts om bovenop hem te moeten liggen om in bedwang te houden ,lijkt me niet lekker geweest voor zijn pijnlijke heupen, het was geen tijger he? 

In deze ben ik het volledig eens met Anouk ,een goed en duidelijk stuk tikte ze deze keer.

Uw hond is uit zijn lijden en kent gelukkig geen pijn eenzaamheid en angsten meer .

Ik heb in eerste instantie niet gereageerd omdat ik altijd denk ‘als je niks aardigs kan zeggen, zeg dan niks’. Maar deze hond had op de leeftijd van 10 jaar hulp moeten krijgen. En ik ben het dus ook eens met Heleen. En ook met Anouk. Deze hond heeft 3 vreselijke jaren van angst, eenzaamheid, pijn en ziekte gekend. En dat is echt anders dan een hond die opgroeit buiten en niet anders kent. En voor de hond ben ik opgelucht dat deze uit zijn lijden verlost is. 

Door de pijn in de heupen hapte hij vaak naar kinderen. Hij heeft mijn dochter van 2 wel eens gebeten en ook vriendinnetje van mijn oudere dochter, het was niet veilig hem in huis te hebben met kinderen, het was geen kwade hond maar meer zelfbescherming van de pijn in zijn heupen. Hij beet niet door maar hapte wel echt.

Tegenover andere honden was hij wel erg. Elke andere hond, groot of klein keek hij recht in de ogen. Het veroorzaakte vaak dat de andere hond eerst aanviel. Ook bij goed opgevoede loslopende honden terwijl ik hem aangelijnd had. Ik heb veel angstige momenten gehad om vechtende honden uit elkaar te halen. In ieder geval ging het mis met 90% van de honden die hij tegenkwam. Dit gedrag kwam puur vanuit de kennels. Hiervoor zou ik mensen echt willen waarschuwen. Zorg dat je een familielid garant hebt bij het nemen van een huisdier zodat als je weg moet die het over kan nemen.

Hij was de laatste 3 jaar in een garage/ bijkeuken. Een plek waar we wel vaak langs liepen naar de diepvries, oven etc. Soms mocht hij in de avond ook wel even naar binnen. We liepen ook 5 keer per dag met hem. Mensen denken meteen verwaarlozing wanneer je garage zegt.

Kennels? Als in hij was zo onhandelbaar naar andere honden sinds het verblijf in een hondenpension? 

Ik snap dat het heel ingewikkeld kan zijn. Ik heb een hond van 4 jaar. Die de rest van zijn leven aan de pijn medicatie zit. En daardoor niet altijd betrouwbaar is in zijn gedrag. Zeker naar kinderen. Die kennel is kennelijk een serieus probleem geweest, en daar had ik denk ik anders mee omgegaan, maar dat is een aanname.  Ik snap dat niet iedereen dezelfde keus maakt als ik, ik heb een voedingsdeskundige, een gedragstherapeut en sinds deze week een cranio sacraal therapeut. En ik kan nooit onbezorgd op een verjaardag zitten als ik hem wel bij me heb. Ik kan hem naar 2 mensen in mijn omgeving redelijk onbezorgd weg brengen, maar doe dat nooit inclusief een nacht. Omdat ik weet dat het geen makkelijke hond is, dus me dan snel bezwaard voel. Maar als de dag komt dat ik hem moet afzonderen van mij en/of het leven omdat het niet gaat, hoop ik dat ik terugdenk aan het boekje ‘ben ik niet te vroeg’. Dat ik een paar maanden geleden huilend heb zitten lezen, uit liefde voor mijn hond en niet omdat ik dat voor ogen had toen ik er 4 jaar geleden aan begon. 

Ja, na 4 weken in zo'n pension was hij gewoon verpest. Ik kon toen echt niet anders dan dat. Geen familie in dat land, en ik moest naar een ander continent. Daarna was hij zo bang dat hij daar weer heen moest, dat hij uit het slaapkamerraam sprong. Dat was ook de periode dat het gedrag naar andere honden niet meer goed ging

Als mijn hond niet meer in huis zou kunnen leven,pijn,afzonderen van het gezin....dan zou ik haar niet afzonderen maar een diervriendelijker oplossing hebben gezocht.

Bijna iedereen hier op hp weet wat het is als zijn hond gaat aftakelen,de zorgen en het verdriet,de liefde die de hondjes krijgen en soms maken we de fout dat we ze iets te lang bij ons willen houden en misschien is dat ook jouw fout geweest.

Om hem drie jaar geleden af te laten maken was ook weer te vroeg geweest. We hebben echt nog mooie momenten gehad, in het bos of in de tuin. Eigenlijk vond ik het nu wel aan de vroege kant maar het werd echt een probleem, ook voor de hond zelf maar ook voor ons. Nu is het voor iedereen goed. Ik knuffelde hem bij het inslapen, ik gaf hem zelfs een kus. Hij draaide zijn hoofd nog weg van: ja goed, laat me maar even met rust. Ik heb in ieder geval met volle liefde afscheid genomen. 

Hij heeft zelfs een paspoort en heeft heel wat van de wereld gezien.

Maar ik sta er wel op mijn eigen manier in. Vaak zie je mensen die een arm, been of hypotheek willen missen voor hun hond, zo ben ik weer niet. Ik hou wel veel van honden en doe veel voor ze. Ik blijf wel het verschil zien tussen een kind en een hond. Een hond staat nou eenmaal lager op de ranglijst dan een mens. Je zou met goed verstand geen chomo kuur etc doen, maar bij de mens wel. Dat is dan weer mijn mening.

Wie heeft er hier over 'af laten maken' 3 jaar eerder al?

En een paspoort is verplicht, hè..

En wat 'ranglijst' betreft: hier in huis is iedereen gelijk. Ik verwacht van iedereen respect naar elkaar: van dier naar mens maar ook zeker van mens naar dier. Daarin zit hier geen verschil. Niemand hoeft hier weg vanwege een ander, want ik heb zelf gekozen voor iedereen die in dit huis leeft en daarin zal ik altijd mijn verantwoordelijkheid nemen.

Je had hem 3 jaar geleden niet hoeven ‘afmaken’ maar je had wel veel andere dingen kunnen proberen. En inderdaad als je bij mij en mijn hond in huis langskomt, gelden ‘mijn’ regels en wordt rekening gehouden met mijn hond. Want die woont er ook en we wonen samen.