Hallo allemaal!
Toby is intussen 1 jaar oud en helemaal hersteld van zijn bekkenkantelingen!
Hier is ie nu
Dank jullie allemaal voor de tips toen!
Nu zit ik met een ander dilemma..
Of we hem zouden laten castreren of niet? Hij vertoont geen gedrag waardoor we denken dat het nodig zou zijn. Maar ik lees verschillende verhalen van voordelen en nadelen.
Wat raden jullie aan?
Vroeger dacht ik castreren en inmiddels is mijn mening daarin wel veranderd door veel te luisteren en hier en daar mee te lezen.
Niet nodig zonder medische redenen. Gezegd.... wanneer ze niet ingedaald zijn en ook helemaal niet te voelen zijn. Wel nodig als je hond dwars door de muren springt, niet meer eet bij, de teef niet met rust laat, dat is echt uitputtend voor een hond. Je hebt ook chemische castratie en dat klinkt chemisch maar is het niet.
Gedrag uit eigen ervaring, verleren ze niet. Die van mij is al een aantal jaar geleden zijn ballen kwijt om medische redenen maar maakt hem echt niet minder reu. Elke paal, struik, spriet wordt tegenaan gepist en zo hoog mogelijk, ook met kak. Laat staan dat ie staat waterbekken bij een plasje loops en ruzie zoekt als een loopse teef in de buurt is met andere reuen.
Al met al, voor het gedrag? Hoef je het niet te doen, lauter als ze echt last hebben van uitputting of medische kwesties.
Nee hoor, nergens voor nodig.
Zonder medische reden laat ik mijn reu niet castreren. Buddy is nu 3,5 jaar en nog intact, en ik ben van plan dat zo te houden
Ik ben (bij reuen) geen voorstander van castreren tenzij medisch noodzakelijk. Ik zou hem dus intact laten. Een hond is sowieso pas na 3 jaar lichamelijk en mentaal volledig uitgegroeid en ik zou dus minimaal wachten tot die leeftijd. De kans dat je karakter om buigt (je geeft aan dat die bij jouw hond niet hef geval is) is klein, en kan bepaald gedrag zelfs verergeren. Niets aan doen dus.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?