Pup 14 weken kan geen seconde alleen zijn

Hallo, wij hebben een Cockapoo pup nu 14 weken oud. Ze is sinds 8 weken bij ons. Het is een aanhankelijk hondje en zeker niet de dapperste van de puppycursus. Ze is best wat bang aangelegd. Maar eigenlijk gaat alles vlotjes (ze is ver zinnelijk, luistert goed, sloopt niks) maar ze kan geen seconde alleen zijn. Zodra wij ons bewegen in huis is ze allert en loopt ze ons achterna. Als we door de deur verdwijnen naar de gang is het stress. Ze jankt en krabt vrijwel meteen aan de deur. We trainen nu een week of drie met een trommeltje met snoepjes en dan steeds iets langer wegblijven maar we komen niet verder dan een minuutje tot ze gaat janken. Dit doet ze zowel los in de kamer als dat ze in haar bench zit. 

De afgelopen weken is er dus elke minuut iemand thuis geweest. We lopen aardig vast in wat we kunnen doen om de tijd wat op te bouwen. Het zou al fijn zijn als we even konden douchen zonder een concert op de achtergrond

Overigens gaan de nachten redelijk goed. Ze slaapt in haar bench en we zetten rond drie uur de wekker om haar voor te zijn als ze gaat piepen omdat ze moet plassen. Daarna slaapt ze tot een uur of zes/zeven. Zowel s avonds als s nachts kost het regelmatig moeite om haar in haar bench te laten. We blijven vaak een paar minuten in de kamer zitten tot we naar boven gaan. 

Heeft iemand ervaring met een pup zoals die van ons en gaat dit over? :) ik zie ons nog niet een paar uur van huis kunnen de komende maanden. Hopelijk heeft er iemand een goede tip! 

Je traint met een trommeltje met snoepjes? Misschien kan je even verduidelijken hoe je dat aanpakt? 

We zetten een trommeltje in het zicht. Laten haar naar haar plaats gaan, geven een snoepje, een stay commando en proberen op te bouwen van rondlopen in de kamer tot de kamer uit. Daarbij is het de bedoeling dat ze rustig blijft liggen. Bij terugkomst krijgt ze weer een snoepje. Dat gaat dus goed tot 1-2 minuten uit de kamer en daar stagneert het opbouwen. Dit is de training. 

Op andere momenten geven we haar afleiding met een likmat/Kong als ik even de kamer uit ga. Dan is ze bezig en kan ik 5 min weg zonder dat ze in de stress raakt. Als het op is gaat het wel direct over in janken krabben. 

Dit is een commando, dat je geeft. Maar dat heeft niets te maken met alleen-blijven in huis. Ook loop je hiermee het risico dat je hond net leert om ongeduldig te zijn, want tenslotte komt er een snoepje en gaat ze daarop wachten. Wachten op iets  creëert een gevoel van onrust (verwachting, uitkijken naar iets) en is het tegengestelde van ontspannen zijn. Denk maar aan mensen op het perron die op hun trein wachten, als de trein niet snel komt, worden ze onrustig.  En als een pup onrustig is, gaat ie al snel piepen of krabbelen.

Alleen-zijn draait dus helemaal niet om beloningen, maar om een gevoel dat je creëert, een setting, waarbij de hond zich kalm en veilig en relaxt voelt. En die gemoedstoestand wordt dan gekoppeld aan alleen-zijn. Zodat de hond de connectie maakt tusen zijn gevoel en wat er gebeurt.

Vergeet die snoeptrommel en dat commando plaats/blijf. Zorg eerst voor de juiste setting (hondje eerst uitlaten, qualitytime geven, wachten tot ie volledig ontspannen is) en loop dan eens de deur uit zonder ergens nadruk op te leggen. Oefen nooit als je hond onrustig is, honger heeft, zich gefrustreerd of verveeld voelt.

Het zal even tijd vergen, omdat de hond nu geleerd heeft te verlangen naar snoepjes (en dus te wensen dat jullie snel weer terugkomen), maar hou het ontspannen en herhaal meermaals zonder druk te leggen en het zo casual mogelijk aan te pakken. Komt goed! 

Wij hebben precies hetzelfde probleem.. ook een cockapoo, nu 12 weken oud. Het slapen gaat nu redelijk goed. Heb er nachtenlang naast geslapen en nu ‘‘s avonds als Billie in de bench gaat zit ik nog even tv te kijken en doe dan alle lampjes al uit. Na een kwartiertje kan ik zonder problemen naar boven gaan. 
Echter gaat het overdag niet zo goed. Ik doe veel aan benchtraining, de bench is ook echt een aangenaam plekje, er liggen knuffels en dergelijke en soms gaat die er ook uit zichzelf lekker inliggen. Maar als ik hem er overdag in doe omdat die bijvoorbeeld echt toe is aan een slaapje, dan blijft die de helft van de keren echt blaffen.. tot ik weer dicht bij hem ben. Mijn vriend is nu 10 dagen van huis weg, en ik heb ook niet de tijd om even te douchen, laat staan naar de winkel te gaan. Ik beloon hem vaak als die in de bench gaat en zet hem er ook regelmatig even in om dan even flink te kroelen (aaien) daar geniet die echt van. Dus wat dat betreft heeft die geen angst voor de bench. Maar echt om alleen te zijn. Wanneer die dan in paniek is, doet die ook vaak de grote boodschap in de bench. Terwijl ik hem altijd van te voren uitlaat.. we zijn een beetje ten einde raad. 

Dominique van Puur Dierenliefde eens contacteren en je zo laten begeleiden in het alleen zijn opbouwen. Ze is werkzaam in verlatingsangst training.

Dank voor de tips en fijn om te horen dat we niet de enige zijn :)

We zijn er inderdaad misschien wel te hard mee bezig en hopelijk komen we met tijd en geduld stapjes verder. 

Mochten er nog meer ervaringsdeskundigen zijn met tips horen we het nog graag :)

Lisse van de Groep is ook verlatingsangst expert. Ze is ons heel goed aan het helpen. Mischien redt je het al met haar doe-het-zelf trainingsplan, anders biedt ze ook begeleiding aan. 

(overigens is er ook een stroming die zegt dat hondjes het sowieso pas kunnen leren vanaf dat ze 4-5 maanden zijn. )

Je verhaal is heel herkenbaar. Mijn maltezer pup is morgen ook exact 14 weken oud en kan ook helemaal niet alleen zijn. Naar toilet gaan, douchen, andere kledij aandoen boven; het gaat allemaal gepaard met enorm gejank en geblaf. Ik hoopte dat daar na 6 weken bij mij wel al wat beterschap in ging zitten, maar dat is helaas niet zo. Ik oefen nochtans regelmatig, beginnende met 30 seconden weg, als dat goed lukt probeer ik een minuut, maar het wordt al snel te lang.

Jouw pup slaapt 's nachts in de bench, is dat bij jullie op de slaapkamer of alleen beneden?

Hallo Jarno,

Onze pup slaapt in de bench beneden. We hebben er ruim twee weken bij beneden gelegen maar steeds een stukje verder uit het zicht, naar de gang enz. Ze gaat nu sinds een paar weekjes vlot slapen. We blijven er nog een paar minuutjes bij in de kamer zitten en gaan dan naar boven. Dit gaat dan een hele nacht op 1 plaspauze na meestal probleemloos. Dat dan wel. Nachten kan ze dan toch goed los zien van overdag alleen zijn. Maar ook voor een nacht zelfstandig hadden we heel veel geduld en kleine stapjes nodig ten opzichte van andere pups wat ik om me heen hoor 

Nog even een update over onze Cockapoo pup. Nu met 19 weken kan ze aardig alleen in een andere ruimte blijven en gaat vaak ook liggen. Het van huis weggaan is nog een aardige struggle. Verder dan een paar minuten komen we nog niet zonder paniek. Hopelijk gaat dit steeds beter met een rustige opbouw. 

Ik was benieuwd hoe het met Billie de Cockapoo gaat uit dit forum? Hebben jullie al vooruitgang geboekt? 

Hoe is die paniek? Bedoel, zit ze met die plaat te wachten voor het raam of de deur tot jullie erweer zijn, of hoorbare ala destroy paniek? Geen hond vind het leuk om alleen te zitten thuis namelijk.

Het start met klagerig piepen en gaat binnen een paar minuten over in janken, heel onrustig bewegen (in de bench rondjes draaien, lopen buiten de bench), geeuwen, hard schel blaffen. We hebben al eens geprobeerd of dit na een tijdje stopte en ze dan misschien zou gaan slapen maar ze houdt dit dan een half uur vol. Dus nu zijn we hele kleine stapjes aan het maken met minuutje buiten de deur. 

Ik ben eigenlijk wel verbaasd dat er blijkbaar verwacht wordt dat een hondje van 12 of 14 weken al helemaal alleen kan zijn. 

In elk geval heb ik geleerd dat je niet moet opbouwen met vijf minuten, maar met seconden... Monique Bladder schrijft hier een artikel over: begin met de wc deur een stukje dichtdoen, tot helemaal dichtdoen...

Daarnaast heb ik ook nooit begrepen waarom honden de hele nacht alleen moeten zijn? Mijn honden mogen in de slaapkamer slapen als ze dat willen. De deur is altijd open.

Ik denk dat je niet moet proberen de pup in te passen in je drukke leven, maar je zelf aan te passen aan het tempo van je hond. Dit is niet persoonlijk of onaardig bedoeld; dit is gewoon mijn visie op het alleen zijn in het algemeen. Honden zijn roedeldieren. Alleen kunnen zijn is niet persé normaal, of iets wat vanzelf komt. Zoals iemand hierboven terecht schreef: het heeft te maken met ontspannen kunnen zijn zonder die ander. Dat is niet eenvoudig voor een jong pupsel, en iets dat je met heel veel rust en geduld probeert aan te leren. 

Hi! Billie heeft zulke grote stappen vooruit gemaakt. Destijds was ik echt ten einde raad. Maar we zijn doorgegaan met de benchtraining. Bij ons was wel echt een verschil dat we echt duidelijk kozen of in de bench en zelf in de ruimte blijven dat die ons kon zien, dus bijv. tv kijken. Of in de bench en echt meteen de ruimte verlaten, en ook niet meer in die ruimte komen totdat die de bench uit mag. 
Eerst natuurlijk vooral oefenen met in de ruimte blijven, soms wel wat verder van de bench dat die je niet echt kon zien maar wel kan horen, dat die echt wist dat je er was. En uiteindelijk gewoon in de bench en gelijk echt de ruimte uit. Dan was het heel eventjes gepiep, maar werd die toch echt al heel snel stil. Dit hield die elke keer wat langer vol. Wij gingen dan bijv. even boven zitten, zodat we wel meteen konden horen als die weer piepte. Dan wachten we meestal even een paar minuutjes, zodat die er niet aan went dat piepen gelijk betekend de bench uit. En deze tijden maakten we geleidelijk langer. 
Nu kunnen we ondertussen ook wel gewoon soms even het huis uit. Vaak piept die dan even 3 keer, maar zodra we in de garage zijn hoor ik hem al niet meer. Ik heb een babyfoon app op m’n telefoon en iPad geïnstalleerd. Zo kan ik Billie horen en zien als ik weg ben. Zo konden we ook het echt van huis weg zijn geleidelijk opbouwen. Billie kan nu toch al een paar uurtjes alleen zijn, langer hoeft van ons ook echt niet. In december was het echt in blinde paniek janken en heel onrustig gedrag vertonen, maar dat hebben we dus heel geleidelijk eruit getraind. Nu is het dan soms tegen het einde een beetje zeurderig piepen, maar als ik dan op de camera kijk ligt die wel gewoon lekker in z’n bench. Dus het is niet meer dat die helemaal druk wordt in z’n bench. De eerste weken waren echt heel heftig, maar nu genieten we zo enorm van onze kleine Billie!

Dan hebben we ongeveer dezelfde aanpak. Fijn om te lezen dat het bij jullie goed gaat. Gaven jullie Billie iets lekkers wat hem bezighoudt in de bench? Ik lees daar verschillende meningen over. En hoe ging het opbouwen van het weggaan uit huis? Echt in seconden/minuutjes? Dank alvast voor je antwoord!

soms krijgt die 2 snoepjes in de bench. Maar die zijn net zo groot als brokjes, dus echt heel snel op. 
Nu ik er aan terugdenk, bedenk ik me ook dat aan het eind van de periode dat m’n vriend weg was, ik er zo doorheen zat. En ik moest gewoon echt boodschappen doen. Toen ben ik op een gegeven moment wel gewoon 2x boodschappen gaan doen. Met de babyfoon aan, dan bleef die in het begin heel erg piepen. Was die tussendoor heel eventjes rustig, en op het eind weer piepen. Maar ik denk wel dat dat hem heel erg geholpen heeft. Ik weet dat iedereen anders zegt en dat ze dat absoluut niet vinden kunnen. Maar zelfs onze dierenarts gaf aan dat dat het beste was. Van daaruit zijn we wel heel rustig op gaan bouwen. Maar idd wel eens een kwartiertje of miss langer laten piepen. Anders gaan ze er echt nooit aan wennen. (Dit is voor elke hond verschillend natuurlijk). Ook had ik overal gelezen dat je hem bij thuiskomst dan gewoon uit de bench moest laten alsof er niets gebeurd was.. dat heb ik niet gedaan. Ik heb bij thuiskomst gewacht tot die echt rustig was, evt wel dat die mij zag, maar dat die stopte met piepen of blaffen en dan haalde ik hem uit de bench en ging ik hem extreem knuffelen en een snoepje geven. Zodat die op de een of andere manier door had dat het juist positief zou zijn als die in de bench mag. 
Hoe moeilijk het ook is, ik denk dat je toch door dat geblaf/gepiep heen moet en het zelf moet gaan doorbreken. Kom in het begin na een kwartiertje terug, beloon hem enorm, en maak dat steeds wat langer. Wij hebben daar zoveel baat bij gehad. In het begin trok ik het haast gewoon niet meer. We werden echt gevangenen in ons eigen huis. Uiteindelijk kan je een hondje niet tot zover je leven laten bepalen. En Billie, Billie is een enorm vrolijke hond! Echt de liefste puppy die we ons kunnen wensen!! Die heeft er ook zeker baat bij gehad ??

Fijn dat het al beter gaat. Het is niet altijd eenvoudig hoe je er mee om moet gaan, en tegelijkertijd je eigen leven leiden. 

Maar vergis je niet in de onderliggende emotie van je hond. Angstig en je alleen voelen kun je niet met trainen of gewenning "afleren" , dat is geen gedrag, maar emoties. Gedrag kun je trainen. Emoties kun je beïnvloeden, maar niet "belonen" 

Het onderscheid maken tussen gedrag en emoties vereist een goede observatie en investering in je hond. 

Ik denk dat wij onze hond super goed kennen.  Een vrolijkere en lievere pup is gewoon niet mogelijk. Het is echt een heel blij mannetje. 

Bedankt voor je uitgebreide reactie over Billie. Precies zoals je beschrijft, je wordt gewoon een beetje thuis gevangen. Terwijl we verder een superlieve pup hebben dus daar wil je juist van genieten. Zo zie je maar dat iedereen het op zn eigen manier aanpakt en je moet toch kijken wat bij jouw pup en bij jezelf goed past. We laten komende week eens een gedragstherapeut meekijken. Even een goed plan van aanpak maken en hopelijk gaat het dan stap voor stap steeds wat makkelijker.