Nero en zijn plannen

Ik was gister met Nero in een bos waar hij mag loslopen, waar ik vaker met hem kom.

We maken altijd een grote wandeling. Nero loopt helaas nooit echt bij mij, altijd ver vooruit of blijft lang achter. Liever hier geen oordelen over want ik heb veel trainingen hierin gevolgd, echte loslooptrainingen, omdat ik me nooit op mijn gemak voelde om hem los te laten lopen. Terwijl je golden retrievers normaal altijd als een mak lammetje naast het baasje ziet lopen.

Maar goed, Nero dus niet. Ik doe veel van die trainingen en oefeningen, nog steeds. Conclussie is elke keer weer: Nero houdt me wel in de gaten. Hij gaat stilstaan en wachten als hij me niet meer ziet, tot ik weer in zijn beeld ben. Komt af en toe naar me toe, en gaat dan weer. Ook met loslooplessen in roedels doet hij dit, hij gaat dus echt zijn eigen gang. Hij doet echt zijn eigen ding, loopt overal te snuffelen, doet weinig met andere honden. 

Dit heeft me weer meer vertrouwen gegeven om naar het bos te gaan. We lopen dus een grote ronde en op bepaalde plekken, als hij een bocht om is ofzo en mij niet meer ziet, gaat ie netjes zitten wachten. Hij wil ook altijd een bepaalde sluis van een sloot over om in het bos een andere route te nemen. Die route vind ik niet prettig. Maar hij probeert het altijd, gaat bovenop de sluis staan en kijk me aan, ik zeg dan 'Nee, Nero.' en hij weet dan dat we gewoon rechtdoor gaan langs de sluis op. 

Ik heb nu al een paar keer meegemaakt dat we een paar honderd meter verder lopen, ik achterom kijk, en hij ineens weg is. Uiteindelijk komt hij, na zo'n 10-15 min, een aantal meter vóór mij, als ik rechtdoor blijf lopen, via een zijweggetje weer aanlopen. En gister deed hij het weer. Ik keek achter me, Nero weg. Ik aan andere mensen gevraagd of ze een witte golden retriever hebben gezien; zij konden mij vertellen dat ze hem een bepaalde kant op zagen gaan. Ik dacht het al; hij is helemaal teruggelopen naar die sluis, die sluis overgestoken, de route genomen door het bos en is dus uiteindelijk weer uitgekomen bij een kruising waar ik op hem stond te wachten. De vorige keer kwam hij namelijk ook ineens die kruising oplopen. Hij heeft dus precies gedaan wat hij de vorige keren zeer waarschijnlijk ook heeft gedaan. Toen is hij ook vermoedelijk zo eigenwijs geweest om toch die route te nemen over de sluis. 

Zucht.. ik er ergens wel om lachen. Hij laat duidelijk merken dat hij een bepaalde kant op wil, over de sluis. Ik zeg streng 'nee' en ik verbaas me nog dat hij zo goed luisterde, hij kwam gelijk en liep netjes de route die ik wilde. Om vervolgens stiekem alsnog de benen te nemen en zijn eigen plan te trekken.  

Maar aan de andere kant, ik weet niet zo goed wat ik hiermee kan. Als hij doodleuk weer de kruising komt oplopen, ben ik wel boos op hem, maar ik denk dat dat niets helpt. Ik kan ervoor kiezen om de volgende keer wel 'zijn' route te lopen. Maar hij krijgt stiekem heel vaak zijn zin en dat blijkt wel weer; als hij niet zijn zin krijgt, zorgt ie er wel voor dat ie dat krijgt. En dat gebeurt dus ook weer als ik zijn route neem. De andere optie is om niet meer met hem naar het losloopgebied te gaan, wat natuurlijk wel jammer is. Het is wel een bos dat ik goed ken. Omdat hij vaak ver voor me uit loopt, loop ik niet graag in losloopgebieden die ik niet goed ken of waar weinig overzicht is. 

Nero houdt je goed in de gaten dat is al heel wat, je weet dat de kruising er aan komt en dat Nero daar dan graag heen wilt gaan, op dat punt aanlijnen en verder met Nero gaan, hier ook een hond die graag haar eigen weg wilt bepalen, ik tolereer het niet en lijn haar aan als ik zie dat ze rebels wordt en toch gaat, op een gegeven moment weet mijn hond het en komt toch bij me en de weg die ik wil bewandeld ze dan….en af en toe laat ik ze ook los op dat punt, zie ik dat ze toch de weg wilt gaan die ik absoluut niet op wil gaan, lijn ik haar aan….en ik wordt nooit boos op dr, nooit, ik blijf vrolijk maar ik bepaal en niet mijn hond. 

" Nero houdt je goed in de gaten dat is al heel wat, je weet dat de kruising er aan komt en dat Nero daar dan graag heen wilt gaan, op dat punt aanlijnen en verder met Nero gaan, hier ook een hond die graag haar eigen weg wilt bepalen, ik tolereer het niet en lijn haar aan als ik zie dat ze rebels wordt en toch gaat, op een gegeven moment weet mijn hond het en komt toch bij me en de weg die ik wil bewandeld ze dan….en af en toe laat ik ze ook los op dat punt, zie ik dat ze toch de weg wilt gaan die ik absoluut niet op wil gaan, lijn ik haar aan….en ik wordt nooit boos op dr, nooit, ik blijf vrolijk maar ik bepaal en niet mijn hond.  "

Willemijn _ baasje van Ogin (Ozjin) _ Bams ¥ .

Nero loopt een heel stuk terug, om alsnog de route te lopen die hij wil. Waarna ik hem dus kwijt ben. Maar ik vind het wel een goeie om vanaf de sluis aangelijnd te houden. 

Even voor mij...waarom laat je je hond dan zo ver voor of achter je lopen? Ik zou zelf wat meer in de buurt blijven van elkaar. Heb zelf ook weleens gehad hoor met mijn golden dat ik hem ineens niet meer zag (was ik afgeleid, telefoon of zoiets) maar dan lag ie in het water. Vind het zelf fijn om mijn hond ten alle tijden te kunnen zien. 

Waarom laat is denk ik niet helemaal correct.

sommige honden zijn nu eenmaal meer struiners, die je wel in de gaten houden. Maaar niet graag binnen een meter of 2 bij de baas wandelen.

zo ook mijn May, hoewel die bij mij nog wel redelijk in de buurt loopt. Tussen de meter en 10 meter, kan dit bij mijn vader tot 300m afstand worden.

Zelf zou ik Hero op losloopgebieden enkel voor je laten lopen, zodat je hem wel altijd in het vizier hebt. En hij dus geen gekke dingen achter je kan doen..

dat heeft May bij vaders ook aangeleerd.

bij mij blijft ze dichterbij dus mag beide maar mijn voorkeur is wel voor ivm overzicht en ze weet het.

ook zij wacht bij bochten en stoepen! Als je dat er op afstand ingetraind krijgt, naast het feit dat hij geen andere mensen of dieren tot last is, zie ik persoonlijk het probleem niet.

Mijn tip is meer algemeen ipv op deze specifieke vraag.. maar aanlijnen kan natuurlijk ook altijd!

Ik denk, aangezien het wel een slimme hond is, dat hij het aanlijnen na een paar keer wel door heeft en hij wat anders gaat bedenken.

Wat je wel moet doen, geen idee.

Wel zou ik, als het mijn hond betrof, de hond niet meer laten loslopen.

Dikke pech voor hem, maar dan gaat ie aan de lange lijn en kan die zo nog rondscharrelen.

Ik zou echt bang zijn om hem kwijt te zijn, verdwalen of meegenomen worden door derden.

Ik weet t eigenlijk niet. Mijn beschermende deel zou in dit gebied de hele route dan aangelijnd doen. Ja hij komt wel weer terug, maar wat als hij zich onderweg verwondt, en jij geen idee hebt waar hij is?

Of een tracker er aan hangen als dat werkt in een stuk natuur?

Dat snap ik niet zo goed... hou je hem niet meteen in de gaten dan, als ie achterblijft? Je kan ook je eigen tempo aanpassen en als de hond gaat dralen, gewoon bij hem blijven. Dan merk je toch meteen dat ie omdraait en terugloopt? 

Als je je hond wel wil laten loslopen maar de hond luistert niet zo goed, dan zou ik persoonlijk kiezen voor gecontroleerd loslopen: zelf dus steeds goed opletten waar de hond is en ervoor zorgen dat je toch min of meer samen blijft, en tijdig aanlijnen als de aftstanden tussen jullie te groot worden. 

Ik denk dar Nero de wandeling wat saai vindt.

Laat hem wat doen, geef hem een taak of doe kunstjes onderweg.

Verstoppen achter een boom, springen over stammen, takken op laten ruimen.

Misschien een soort van doggydans of andere oefeningen die je hond leuk vindt. 

Zijn bak eten mee in je zak, en juist op dat stuk om de paar passen wat te eten geven. 

Zo verdient hij zijn eten en je krijgt een sterkere band samen. 

Ik zie 75% van de mensen wandelen met een mobieltje in de ene hand en de riem in de andere hand. 

Ik zeg niet dat jij dat doet, maar dan zie je de hond net zo ongeïnteresseerd in de baas als andersom. 

Succes 

Eens met Lavina dat je onder de honden gewoon eigengereide types hebt die zelfstandiger van aard zijn en er van houden om zelf hun eigen ding zo'n beetje te doen. Waarbij de roedeldrift wellicht ook wat minder sterk aanwezig/ontwikkeld is en niet zo veel behoefte hebben aan roedelleden in de gaten te houden.

De ene herder is ook 'kleveriger' van de ander; dat ze nog geen 5 meter van je zijde wijken. Zeno is meer dan de 15 meter.

Ik denk niet dat hij zich tijdens het loslopen zozeer verveelt; ik denk dat hij het gewoon heel erg fijn vindt om zijn eigen plan te trekken. Ik vermoed dat hij qua golden ook misschien atypisch is in dat apporteren niet zijn favoriete spelletje is?

Ik vind het zelf wel de verantwoordelijkheid van het baasje om je hond in de gaten te houden. Dus zonder toezicht dat rondje alleen laten maken (ook al is er tot nu toe niets vervelends gebeurd) vind ik geen optie. Iemand stelde voor om hem een tracker te laten dragen, dat zou kunnen, maar je hebt alsnog geen direct visueel toezicht en je kan dus ook niet ingrijpen als er iets gebeurt. Dus ik ben ook een voorstander van het gecontroleerd los laten lopen dat hierboven al genoemd is. Of dat hij voor je moet blijven, zodat je hem niet uit het oog kunt verliezen of aan een (lange) lijn.