Steriliseren

Hallo,

Ik ben opzoek naar ervaringen over het steriliseren van een teefje wat angstig is. Mijn hondje is een angstig teefje bang voor mannen en kinderen wat hier in huis komen. Dit uit ze in blaffend er voor staan met haar haren recht overeind. Zou het steriliseren ervoor kunnen zorgen dat ze stabieler wordt? Of zou het juist verergeren?

Volgende week heb ik een  afspraak bij de dierenarts hierover. Maar zou ook graag ervaringen van andere mensen lezen.

Alvast bedankt ????

Het kan denk ik beide kanten op gaan.

Maar als sterilliseren niet nodig is, had ik het niet gedaan.

Stel dat je hondje nóg angstiger wordt?

Terug draaien na sterillisatie kan natuurlijk niet.

Ik had het persoonlijk niet gedaan.

https://www.licg.nl/honden/castratie-of-sterilisatie-van-uw-hond/

Trees hoe oud is je hond ?   Steriliseren als je hond volwassen is eerder niet…begrijp dat je dit ook wilt omdat er dan geen kans bestaat op complicaties van de baarmoeder ? 

Dit is lastig te voorspellen de verandering in de hormoonhuishouding heeft invloed. Hoe die invloed precies uitwerkt weet je nooit exact. 

Onze hond was ook heel angstig, we hebben de sterilisatie een paar jaar uitgesteld. Haar vertrouwen in mensen was zo slecht dat ik bang was dat hele narcose een deuk zou slaan in de vooruitgang die we maakten. Ook wilde we haar eerst wat stabieler hebben omdat we ook zorgen hadden over de invloed op haar karakter. 

Toen we een paar jaar later de operatie uit hebben laten voeren ben ik aanwezig geweest bij het in slaap brengen en bij het wakker worden. De dierenarts was heel begripvol en vond dit geen probleem. Daarna hebben we eigenlijk niet echt gedragsverandering gemerkt bij haar maar toen was ze dus ook al een stuk stabieler.

We weten eigenlijk nog maar heel weinig over de werking van hormonen en hun uitwerking op gedrag. Daar komt nog bij dat gedrag vaak beïnvloed wordt door een hoop verschillende factoren buiten de hormonen om. Het is daarom ontzettend moeilijk om te voorspellen hoe sterilisatie (of castratie bij reuen) van invloed gaat zijn op gedrag.

Ervaringen kan ik je helaas niet bieden, aangezien we een reu hebben. Ik wil je alleen maar meegeven dat elke hond uniek is, en dat het ondanks ervaringen van anderen toch altijd "koffiedik kijken" blijft.

Lastig om te voorspellen,  ik kan je mijn eigen ervaringen meegeven.

Teefje 1, gecastreerd, ook een teef wirdt gecastreerd , de eierstokken worden nl verwijderd. op de leeftijd van rond de vier jaar. Het was een kribbekat en is dat gebleven., ik heb haar laten helpen omdat ze iedere keer enorm schijnzwanger was,  steeds langer en heftiger. ,,Nest,, verdedigen en dan bijten. Dat was uiteraard over nadat ze geholpen was. Dat schijnzwangere gaat dan net zo lang goed tot er een baarmoeder ontsteking op volgt en de hond heel ziek kan zijn en dan geopereerd moet worden. 

Teefje twee, een hele bange hond die ik in de cyclus zag veranderen, naar super bang. Zij is gecastreerd op de leeftijd van ook rond de drie jaar. En is daarna een hele stabiele hond geworden. Geen enorme held, maar wel veel fijner in gedrag.het angstige overal voor was er totaal af. Bij haar had de angst dus zeker een relatie met de cyclus en geslachtshormon. Ze was zo bang dat ze al plaste als iemand maar een hand naar haar uitstak. Ook dat was over na geholpen te zijn.

Ieder vrouwelijk zoogdier heeft ook wat testosteron in het lijf. Ook is het zo dat een gecastreerd teefje dan dus in verhouding meer manlijk hormoon heeft en daardoor wat dapperder kan worden. Overigens er is meer dan geslachtshormoon, de andere hormonen zijn zeker zo belangrijk

Mijn huidige teefje is geholpen op 10 maanden, niet loops geweest en geen enkele negatieve ervaring gezien. Ze is in karakter een stabiele en volwassen hond geworden.

En dat bedoel ik met hormonen. Bv, een kater wordt gecastreerd op de leeftijd van rond de 6 maanden om het hormonale gedrag als sproeien te voorkomen. Maar rond een jaar gaat een gecastreerde kater alsnog de puberteit in. Volwassen worden zit zeker ook in de hersentjes.

Goed overleggen met je dierenarts.

Ik weet niet wat voor ras je hebt, maar een halflangharige tot langharige hond, kan een vachtverandering ondergaan, van mooi glanzend, naar pluizig. Het verharen is dan vaak veel minder.

Bij grotere teven komt urine incontinentie voor na de castratie, kan maar hoeft zeker niet.en daar is dan medicatie voor. Bij mijn honden heb ik er geen last van gehad, gewicht was rond de 18 tpt 20 kg en mijn kleintje van nu is 8 kg.

Ze is 4. Vanwege de gezondheids risico's zit ik er over na te denken om het te doen. Maar vanwege de angsten zit ik een tweestrijd. Ze heeft geen last van haar loopsheid en na de tijd ook geen last van schijnzwanger. Ik ben wel bezig met een gedragsdeskundige en zij raadt het eigenlijk af.  Ze heeft haar beoordeeld en we kunnen de scherpe randjes ervan af krijgen. Maar haar angsten gaan we niet helemaal weg krijgen is wat ze zegt. 

Maar zoals ik al zei vanwege de gezondheids voordelen vind ik het zo'n moeilijke beslissing 

Ze is 4. Vanwege de gezondheids risico's zit ik er over na te denken om het te doen. Maar vanwege de angsten zit ik een tweestrijd. Ze heeft geen last van haar loopsheid en na de tijd ook geen last van schijnzwanger. Ik ben wel bezig met een gedragsdeskundige en zij raadt het eigenlijk af.  Ze heeft haar beoordeeld en we kunnen de scherpe randjes ervan af krijgen. Maar haar angsten gaan we niet helemaal weg krijgen is wat ze zegt. 

Maar zoals ik al zei vanwege de gezondheids voordelen vind ik het zo'n moeilijke beslissing 

Ze is 4. Vanwege de gezondheids risico's zit ik er over na te denken om het te doen. Maar vanwege de angsten zit ik een tweestrijd. Ze heeft geen last van haar loopsheid en na de tijd ook geen last van schijnzwanger. Ik ben wel bezig met een gedragsdeskundige en zij raadt het eigenlijk af.  Ze heeft haar beoordeeld en we kunnen de scherpe randjes ervan af krijgen. Maar haar angsten gaan we niet helemaal weg krijgen is wat ze zegt. 

Maar zoals ik al zei vanwege de gezondheids voordelen vind ik het zo'n moeilijke beslissing 

Mijn teef heb ik deels laten castreren. Ze heeft geen baarmoeder meer, maar wel nog haar eierstokken. Alle voor-(en nadelen) van de hormonen dus, maar (bijna) geen kans  meer op een baarmoederontsteking.

Dagmar deze optie ken ik nog niet.

Mag ik vragen waarom je hiervoor gekozen hebt?

Dat heet dus eigenIijk steriliseren. Eierstokken blijven aanwezig ,intact maar geen kans meer op zwangerschap.

Wel meer kans op kanker aan de melklijsten.  Want de kans daarop vermindert dratisch bij castratie.

Ehh bijna .??hoe kan ze nog bmo krijgen zonder baarmoeder? Of bedoel je ontsteking vd baarmoederstomp?

Omdat het nogal een felle hond is en ik niet wou riskeren dat ze nog feller werd + ik geloof echt wel in het nut van hormonen, we hebben ze niet voor niets.

Maar mijn situatie veranderde waardoor ik ze niet meer 100% zeker gescheiden kon/wou houden van mijn reu(en) en als meest belangrijke punt, ik zie enorm veel baarmoederontstekingen, waardoor ik het risico dat ze er 1 ging krijgen wel erg hoog inschatte, en zo is dit vermeden. Mijn 1ste teef is ook pas gecastreerd na een baarmoederontsteking.

Ik vond dit toen dus wel de beste optie. 

Dankje voor je uitleg. Ik ga dit v.d week eens met de dierenarts bespreken. Is wel een goeie optie

Als gedragspatronen lastig worden zonder dat je  het idee hebt te gaat nesten/pups te doen?  Ga ervoor. Anders intact houden tot een jaartje of 4/5.