Vraag over uitvallen wandelen savonds

Hallo,

wij hebben een heerlijke Bordeaux dog van 13 maanden.

echt n lieverd.... alleen savonds kan ze uitvallen  naar alles en iedereen tijdens wandelen...

en het verschilt echt per keer.we hebben het bijgehouden maar is geen constant gedrag, of bepaalde honden/mensen...

we doen al veel snuffelen , geef haar ruimte , komt een hond en/of persoon van voren op ons af... gaan we de ene keer erom heen, andere x laten we haar zitten en nadat men gepasseerd is een beloning....

maar ik vraag me soms echt af.... wat is het toch? 
En wat kunnen we nog meer doen om haar rustig voorbij dingen te lopen ....

alvast bedankt voor het meedenken

Arenda

Ze zijn wat alerter in het donker. Ik denk omdat het zicht van een hond in de avond minder is maar ze hebben een retegoed reukorgaan (slash neus) en willen jou beschermen.

Je begint met belonen naar het gewenst gedrag. Honden zijn ook rete slim, kunnen ook de hele trukendoos opengooien voor dat lekkers. Belonen is echt goeie timing hebben na mate je, je hond leert kennen. Eigenlijk net als slappe lijn wandelen. Het kost heel veel moeite, frustratie en doorzettingsvermogen maar uiteindelijk bereik je het doel met veel naar je hond te kijken en die te leren kennen. Zo gezegd? moet dat ook andersom voor je hond, die moet jou ook leren kennen.

Ziet jouw hond goed in het donker? Dat zpu ik na laten kijken,

Is ze onzeker in het donker?

En ja, het is een waak en verdedigingshondhond en ze komt nu op de leeftijd om dat te ontwikkelen, dus ja, als ze goed ziet, en het geen onzekerheid is, zou ik dit zeker aanpakken, desnoods met een gedragstherapeut, die kan bekijken waardoor dit gedeag ontstaat. Want onzekerheid of waaksheid dat geeft een heel andere aanpak en dat kunnen wij hier niet zien achter ons schermpje. je hebt een grote en zware hond, als dit gedrag nog erger wordt houd je haar niet meer. Mijn hond is op deze manier ooit gegrepen in het donker door een bordeaux dog, dat was niet fijn.  Maar baasje kon de hond niet houden......en de reactie was....... doet ze anders nooit hoor, doei. 

Belonen is goed, koekjes is goed, maar een honderdste van een seconde te vroeg of te laat en je beloont juist het tegenovergestelde van wat je wilt. Bv. Je ziet je hond zich al groot maken, dat gebeurt binnen een seconde, en je zegt dan met een hoog stemmetje kijk eens  ( dat is al een beloning!) en geeft een brokje, .......waar je beloon je voor, juist, voor het groot maken!,

belonen moet je doen maar vóór dat wat een hond op dat moment in zijn hoofd bedenkt.en dat is heel lastig want je kan niet in zijn joofd kijken, Bedenkt hij, aanval en je bent te laat met je beloning dan beloon je de aanval. En dat kan met een zo grote hond heel gevaarlijk zijn. Gedrag laat zich zien in mm verandering in houding van lijf en oor en staart en poten enzv. , is die verandering er, dan ben je al te laat met belonen,

Daarom mijn advies neem iemand in de arm die dit gedrag kan bestuderen en kan kijken, wat, waardoor, wanneer enzv

@Ientje, ik zie dat toch anders als een hond verandert van houding moet je inderdaad niet dát belonen, maar dat is wel het moment dat je zelf de situatie om moet gaan draaien door de aandacht te vragen.

Als jij achteruit loopt en middels hoog geluid bij wijze van spreken de hond uit de naar voren gerichte focus kunt halen en hij/zij kijkt, dan is dát het moment om de hond te roepen en als hij komt dát te belonen.

Echter als ik dan lees over ruimte geven, dan weet ik niet precies hoeveel ruimte, want bij een potentieel uitvallende hond is het juist belangrijk dat hij niet teveel ruimte heeft om jou te kunnen negeren én toch te kiezen voor bijvoorbeeld uitvallen. De riem hoeft niet strak, maar iets minder lijn is handiger.

Als het dan eens toch mis gaat, zorg dan dat de lijn niet dusdanig lang is dat hij/zij veel ruimte krijgt om kracht te zetten.

Omdat het met name in de avond speelt, zou ik zelf die avondwandelingen korter gaan houden en als training gaan zien. Veel aandachts oefeningen, niet te veel ruimte geven om de buurt af te turen, en op tijd draaien en keren en in beweging blijven en belonen als de hond inderdaad meer en meer op jou als baas gaat letten.

De kans dat een hond die al spanning heeft en focus op datgene wat hij als dreiging ervaart blijft houden kan vergroot worden door te laten zitten en te laten kijken, met als gevolg dat de hond alsnog vanuit zit kan uitvallen. Als je er dan al voor kiest om dit te doen, koppel dan ook het commando "kijk" eraan. De hond moet leren naar jou op te kijken, dat kun je bijvoorbeeld al leren door de beloning bij je kin te houden, paar seconden contact betekent belonen en die periode van aandacht verleng je op een bepaald moment zodat hij/zij langer de aandacht op jou houdt.

Volkomen met je eens, echter heel veel mensen laten net die ene secomde voorbijgaan, of zijn te vroeg,  daarom is het zo enorm moeilijk dit gedrag te belonen op het goede moment. En daarom heb je iemand nodig die het gedrag kan interpreteren, is het angst, is het ,,hier ben ik gedrag,, of nog iets anders.  Want iedere vorm van karakter waardoor dit gedrag ontstaat heeft een andere aanpak nodig. 

Je beloont niet het gedrag wat je ziet, maar wat leeft in de hondenkop, je beloont dat waar de hond op dat moment in zijn hersens mee bezig is, en dat maakt het zo moeilijk.

Lees het boekje helpt mijn hond trekt van turid rugaas,,daar staan perfecte tips in, maar ook daar is timing van cruciaal belang

Bv. Je zegt zit tegen je hond, je hond gaat zitten, dat is voor die hond een automatisme, , maar  ondertussen  kijkt hij naar de buurkat. Dat leeft op dat moment dus  in zijn kop.,. Als je op dat moment denkt het gaan zitten te belonen, dan beloon je het kijken naar de kat. Daarom is op het juiste moment belonen enorm moeilijk. Het moment van ja, dit is het juiste moment en dan is die seconde ook weer voorbij. Normaal is dat niet erg, echter wel bij uitvalgedrag.

De hond valt uit, je lokt de hond (is beloning) naar je toe terwijl hij nog met de uitval bezig is, stopt er een koekje in, maar die uitval,is nog niet uit zijn hoofd......wat beloon je? Niet het naar je toe gelokt zijn, maar het uitvalgedrag.  In theorie is het de goede manier, maar in de praktijk worden hier enorme fouten mee gemaakt.

Ik sluit me aan bij het verhaal van Ientje.

Dit is het ontluikende waakse (of in meer romantische termen 'beschermende') gedrag van een hond die rond die leeftijd naar voren komt (dat kan ook al eerder). Daar zit ook een deel wantrouwen naar vreemde dingen en angst in.

Ik zou net zoals Ientje suggereert geen beloningen uit lopen delen op zulke momenten. Dan is de kans groot dat je het verkeerde gedrag beloont.

Ook stil gaan staan, laten zitten of liggen is in zo'n situatie vaak niet handig. Je kent vast wel een hond die een andere hond aan ziet komen en dan (uit onzekerheid) gaat liggen. Maar als die hond dan dichterbij komt, kan de liggende hond zich ineens vooruit lanceren en op die hond afduiken. Als je hond niet uit z'n/d'r focus wordt gehaald of ontspant, bouwt de spanning zich tijdens zijn zit/lig moment alleen maar op.

Ik zou zelf adviseren (naast het inschakelen van een gedragstherapeut als je denkt dat je er zelf niet uitkomt) om te blijven lopen (niet stil gaan staan dus) en gewoon genoeg ruimte te nemen. Jij bepaalt de weg en je maakt een grote boog er omheen/ga aan de andere kant van de straat lopen. Leer je hond dat ze helemaal niets met die andere mensen en hun honden hoeft en dat er ook helemaal niets engs is.

Wat bij mijn hond, Remi, goed hielp toen ze nog uitviel, was terwijl ze focuste op de hond tegen haar te gaan praten 'alsof er niets aan de hand was'/geruststellend; "Dat is inderdaad een hond Remi, goed gezien." zoiets. Dit haalde bij haar al deels wat spanning weg. Ze let niet echt op hoe ik me echt voel, in het begin was ik ook erg gespannen bij het zien van een andere hond want ze gilde als een speenvarken tijdens het uitvallen, dus ik voelde me dan vreselijk opgelaten. Maar door me met stem voor te doen alsof ik zeker in mijn schoenen sta en er mee uitstraal dat alles oké is, neemt ze dat van mij over. Iets heel simpels dat bij mij hielp. Maar niet bij iedere hond. Maar misschien wel het proberen waard? Ik beloonde niet met mijn stem! Ik praat gewoon geruststellend, niet met enthousiasme ofzo, en ik gebruikte het als ze begon te fixeren, en dan haalde dit haar vaak uit haar fixatie.

Ik loop altijd met een boog om honden heen, al moet ik er voor omlopen, oversteken of omdraaien. Ik kijk naar de andere hond en baas, en aan de hand daarvan weet ik of ik een kleine of grote boog ga doen; laten ze de riem vieren en trekt de hond hard onze kant op? Héle grote boog. Houden ze de riem best kort, maar hangt hij slap en laat de hond duidelijk zien geen zin te hebben in een ontmoeting? Dan passeren we elkaar gewoon op hetzelfde voetpad als deze wat breder is, of ik stap alleen de stoep af. Remi loopt uit zichzelf tegenwoordig ook al met een boog om honden heen. Dan ziet ze een hond, en wil ze zelf oversteken. Wanneer ik weet dat een hond een trigger gaat zijn en omdraaien of omlopen niet mogelijk is, til ik Remi op. Maar Remi is maar een kleine hond van 8kg Ik deed ook wel eens brokjes strooien en laten snuffelen (werkt kalmerend) bij honden, maar ze is geen hele grote lekkerbek, en liet het vaak liggen. Ik vind het zelf ook vreselijk als Remi van de straat eet en ik niet weet wat het is, dus daar mee gestopt. Als Remi uit zichzelf kalmerende signalen laat zien als ze een hond ziet (aan polletjes gras enzo snuffelen en af en toe met een schuin oog naar de hond kijken) laat ik vaak de riem meer vieren en haar haar eigen ding doen. Dit is vaak uit zichzelf dan een boog er omheen maken. Als ze naar mij kijkt maak ik de beslissing voor een boog. Ze is niet echt alert naar mensen, behalve in het donker, maar dan werkt mijn stem meestal ook wel.

Je gaat de goede tijd van het jaar in, het blijft steeds langer licht.

Ik had 1 hond die in het donker waakser was. Ik oefende met hem net voor dat het ging schemeren. Dan ga je in t licht weg en komt je in het donker terug. Dat werkte bij hem beter, maar er bleef wel altijd verschil tussen licht en donker.

Onze puber is ook alerter in het donker. Ze lijkt alles gewoon minder goed te zien, moet langer kijken om uit te vogelen wat we tegenkomen en horen. Toen ze jonger was viel ze vaak uit in de avond (tegemoetkomende voetganger of iemand die met een afvalcontainer rolt), inmiddels doet ze dat bijna niet meer. Ze blijft alerter en onzekerder, maar na alle training kijkt ze nu steeds vaker naar mij als ze iets niet vertrouwt. Werpt z'n vruchten dus af! Wel eens met de rest; je timing moet goed zijn, dus een beetje hulp kan zeker handig zijn.