Laat een hond nooit alleen met een kind

Dat is zo'n standaard zin die je overal hoort, je mag een hond nooit alleen laten met kinderen. Het klinkt zo logisch maar wordt naar mijn idee verschillend geïnterpreteerd en er lijkt niet een vaste set 'regels' aan vast te zitten. Dus ik ben vooral benieuwd hoe anderen er mee omgaan. Heb je een leeftijd in gedachten tot wanneer het niet kan? Of kijk je vooral naar het karakter van de hond, het kind of de combinatie? Of misschien zelfs het formaat van de hond? En hoe strikt ben je er in. Zeker voor ouders met echt kleine kinderen lijkt het mij nog best een uitdaging, even naar de wc, neem je dan hond of kind mee? En wanneer laat je dat meer los. 

Ik zal aftrappen met mijn overwegingen. Mijn kinderen zijn 11 en 14 jaar. Dat zijn nog kinderen natuurlijk maar ze kunnen de hond (en katten) goed lezen en het zijn vrij rustige kinderen. Bram is een goedzak en heel relaxed met de kinderen. Ik laat ze dus wel af en toe alleen en heb daarbij niet het idee dat dit onverantwoord is. Uitlaten vind ik een ander verhaal, dat doe ik liever zelf, ze mogen wel mee. In het begin ging het dan puur om even naar de wc gaan, later de was boven ophangen en fiets ik ook rustig even naar de supermarkt voor een vergeten boodschapje.

Mijn neefjes (1 en 6 jaar) zijn honden gewend en Bram vindt ze fantastisch. Die laat ik niet alleen met Bram en zeker bij de jongste wil ik zicht er op houden. Er is nog nooit wat mis gegaan maar ze zijn nog erg onvoorspelbaar dus daar wil ik wel kunnen ingrijpen als ik wat zie. Dus bij naar toilet gaan moet Bram even in de keuken als ik alleen met ze ben. Voorheen had ik 12 jaar als getal in mijn hoofd waarop deze regel niet meer zou gelden maar die heb ik dus met mijn eigen kind al verbroken. Hoe zit dit bij jullie?

Ik denk dat daar geen leeftijden op geplakt kunnen worden. Er zijn ook volwassenen die ik nooit alleen bij m'n hond zou laten, haha! 

Alles hangt af van de individuen zelf, zowel hond als mens. Samenleven gaat organisch, dus ieder voor zich zal moeten inschatten hoe verantwoord de gezinsleden met elkaar omgaan. 

Ik heb geen kinderen, maar zal mijn honden nooit alleen laten met kinderen, uitlaten door niemand, dat doe ik zelf…mits er een lange tijd voor staat dan is het wat anders…mijn honden zijn altijd vriendelijk tegen kinderen, ik woon direct aan een opvang, kinderen tot 4 jaar oud….ze zien elkaar en de kleintjes kennen mijn honden mogen wel eens wat geven van me maar daar blijft het bij..als ze vragen of ze mogen aaien, dan sta ik er altijd bij…ben ik er niet bij, zit er ruimte tussen zodat ze niet bij de honden kunnen.   Wat volwassenen betreft, ook dan laat ik de honden niet met ze alleen, ik ben er altijd bij…waarom ? Omdat ze dan op schoot gaan zitten…gezellig.

Sam vertrouw ik niet met kinderen, ik laat hem ook nooit alleen met mijn achterneefje en nichtje, ze weten dat ze niet langs hem mogen rennen, maar kinderen zijn kinderen, ik ben erg voorzichtig met Sam.

Sam valt aan als hij bang is, dat doet hij, dus weinig vertrouwen in hem, er mogen op straat ook geen mannen naar mij toe komen, hij zou ze pakken als ik het toe zou laten.

Pittig ventje die Sam, soms weet ik het ff niet meer met hem. Hij gaat ook van 0 naar 8 ( 10 is bijten), en rustig van 8 naar 0, hij hersteld heel snel dus.

Dus nee, ik laat hem nooit alleen bij kinderen, op straat mogen ze ook niet naar Sam toekomen, ik zeg gewoon hij bijt, ook al is dat nog niet gebeurd.

Ik denk dat het hierbij meer gaat om kinderen die echt niet weten wat ze doen en aan oren gaan trekken en dergelijke. 

Jouw kinderen hebben de leeftijd waarop ik en velen met mij vroeger al op een baby mochten passen. Ik wil niet zeggen dat dat zo verantwoord was, maar het is wel echt iets van deze tijd om tieners niks meer toe te vertrouwen. Je kan best even naar de badkamer zonder de hond met muilkorf in een bench te plaatsen zeg maar 


Een kind een hond laten uitlaten zou ik dan weer niet doen (in ieder geval niet in Nederland). Als volwassen persoon ervaar ik het soms al als het Wilde Westen en begeef ik me regelmatig in situaties die ik niet prettig vond. Ik denk niet per se dat het schadelijk is voor het kind (behalve als er echt iets ergs gebeurd zoals een bijtincident), maar ik vind het vooral schadelijk voor de hond.

En verder hangt het natuurlijk ook van de hond af. Er zijn type honden die niet bij kinderen in de buurt zouden moeten komen.

De heftige situaties die je in het nieuws voorbij ziet komen zijn situaties waarin álle signalen er waren dat het gevaarlijk was om hond en kind alleen te laten, maar waar het alsnog gedaan werd. Er gebeurd echt niet zomaar uit het niks wat. Daar zit een heel domino-effect van domme keuzes achter.

Mijn hond laat ik nooit alleen met kinderen. Ze is ze niet gewend en ik heb mijn hondje ook te lief om haar te over te laten aan een klein kind. Hoe lief mijn hondje ook is voor die kleintjes, ik bescherm mijn hond, zo komen er geen ongelukken.

Kennis van mij, jaren geleden. Een goedzak van een hond. Ze ging even de kamer uit om wat te halen. Gebrul,  hond had haar kind gebeten en goed gebeten in het gezichtje.. Er was op dat moment ook een oppaskind. Gelukkig ging het om haar eigen kind. Kind van een jaar of 3 of 4. Wat was de ooorzaak, hoe is het gekomen, ze kon alleen maar gissen. Hond had wel een ontstoken oor. Misschien is het kind daar tegen aan gekomen? 

Vreselijke ervaring. In het ziekenhuis werd meteen gezegd, hond afmaken. De kennis heeft het niet gedaan, ze zei, mijn schuld, ik had niet zonder de hond de kamer uit mogen lopen. Een kind blijft een kind, je kan er niet op vertrouwen dat ze doen wat je zegt, zeker niet als je er niet bij bent.

Bij pubers zou ik denk ik ook er anders mee omgaan, mits het mijn eigen pubers zijn en mits het mijn eigen hond is en ik weet hoe hond en kind met elkaar omgaan. Je ziet, toch wat slagen om de arm. 

Dat is denk ik een heel grijs gebied, geheel afhankelijk van de kinderen en de honden. Boyko laat ik niet eens alleen met een volwassene. Hij is moeilijk te lezen en kan heel fel zijn als iemand zijn grens over gaat. June heeft nog nooit gebeten maar is juist zo gevoelig dat ze er al 'last' van kan hebben als iemand haar grens lichtjes overgaat. Dus dat vind ik ook geen ideale kinderhond. Misschien wel als ze de kinderen goed zou kennen bijvoorbeeld en als ze rustig zijn. Het hangt denk ik van zoveel factoren af. Met honden en kinderen zou ik wel het zekere voor het onzekere kiezen. 

Echt jonge kinderen zou ik nooit alleen laten met een hond, gewoon omdat die nog zo makkelijk per ongeluk domme dingen kunnen doen. Ik heb geen kinderen maar ik zou dan bijvoorbeeld de hond even in de tuin of de gang doen als ik even de kamer uit zou gaan. 

Als kind liep ik al vanaf dat ik een jaar of 8 was met verschillende honden in de buurt. Achteraf is dat altijd goed gegaan en als kind vond ik dat ook heel normaal en super leuk om te doen. Nu ik volwassen ben kijk ik er toch wel anders tegenaan en zou ik dat zelf nooit goed vinden. Zo liet ik bijvoorbeeld een jonge golden uit die enorm trok en die kon ik dus helemaal niet goed tegenhouden. Mijn strategie was dan dat ik een paal vasthield met mijn ene arm en dan in mijn andere hand de hond, niet heel verantwoord dus. En dat staat nog los van een mogelijk bijt incident waarvan ik nooit zou willen dat een kind zoiets mee zou maken. Aan de andere kant was ik op die leeftijd al behoorlijk zelfstandig mede doordat ik dit soort dingen gewoon kon doen. Voor mijn ontwikkeling is het dan wel weer heel goed geweest denk ik. Maar in dit geval gaat het om hond en kind en ik denk dat een stabiele volwassen beter geschikt is om een hond uit te laten. Al lijkt me dat een kind van 14 dat ook echt wel moet kunnen als het een normale sociale hond is en het kind verantwoordelijk en zelfstandig is. 

Kinderen van 11 en 14 zijn toch al wel behoorlijk toerekeningsvatbaar, misschien niet op elk gebied maar met een stabiele hond vind ik dat echt wel kunnen dat ze even alleen zijn. Op die leeftijd reed ik ook in mijn eentje op paarden buiten, achteraf ook niet verantwoord vind ik dus dat zou ik een stap te ver vinden maar ook dat is altijd goed gegaan.

Geen kids maar mijn broers hebben er voldoende genoeg gemaakt. Alleen laten ermee is zodra mijn hond snapt zachtjes te doen met kinderen en andersom. PLUS dat ze een hele lezing krijgen over wat een wel of niet mag snoepen. Als hier 1 korrel hagelslag op de grond valt, moet iedereen still zitten van de kids tot dat het van de grond is geraapt

Uitlaten? Alleen mijn vrouw omdat ik weet dat die er onheroepelijk tussen springt mocht het uit de hand lopen.

Hier viel er ooit eens een peuter pats op een slapende hond, kind stapte achteruit en viel zo op de hond. We zaten er met 6 rond denk ik… het kan zo snel gebeurd zijn. Hond gaf gelukkig enkel een verontwaardigde geschrokken brul en ging elders liggen.

Mijn jongste hond vertrouw ik niet bij kinderen die geen coordinatie over armen/benen hebben, verder laat ik hem ook niet los bij kinderen wanneer het niet moet en eigenlijk gewoon niet in de buurt. Als ik hem uit de bureau op het werk haal en mijn baas zijn zoon is er net (5) ga ik ook altijd vragen dat hij even uit de buurt gaat staan.

Daar waar ik mijn andere honden voor 99% vertrouw rondom kinderen, vertrouw ik hem maar voor 98%. Bij hem zou ik mezelf niet kunnen wijsmaken dat ik het niet verwacht had moest er iets gebeuren.

Hier worden er geen kinderen alleen gelaten met honden. Nu kennen we sws niet veel mensen met kinderen.

Maar sinds dolci slechte ervaringen heeft met kinderen wil ik eigenlijk geen kinderen in de buurt hebben. Ook op wandeling mogen vreemde kinderen haar niet aaien. Zo jongvolwassenen vanaf 16 ofso vind ik anders die mogen der opzich wel aaien als ze kalm zijn.

Maar zou sws nooit een kind alleen laten met een hond, uitlaten ook niet. Zie het vaak hier in de buurt wel helaas want die kinderen letten niet op, zijn op telefoon bezig,houden de hond niet bij of kunnen de hond niet houden. 

Ik heb een Golden Retriever reu van 9 maanden en twee kinderen van 4 en 7 jaar. 

Het is inderdaad een standaard zin: laat kinderen nooit alleen met de hond! 
Echter is het in de praktijk niet altijd makkelijk bij onverwachte situaties, zeker niet met meerdere kinderen in huis en je bent als ouder alleen. Stel, er valt er eentje van de trap, dan zet ik niet eerst de hond weg omdat hij anders even alleen zou zijn met mijn andere kind. Dan is het handelen op instinct. Maar dat zijn wel de enige situaties waarin de hond enkele minuten alleen zou zijn met een kind. 

Ik probeer wel heel veel voor te zijn. Zo weet ik dat hij enthousiast kan zijn als de kinderen terugkomen van school. We hebben een grote tuin en het duurt even voordat we vanaf de schuur binnen zijn. Mijn oudste gaat bijvoorbeeld als eerste het huis in terwijl ik nog bezig met mijn jongste achter in de tuin. Daarom doe ik de hond in de bench als ik wegga om ze op te halen en mijn oudste weet dat de hond er pas uit mag als ik ook binnen ben. En als ik op zaterdag thuis werk, en mijn kinderen zijn de hele dag thuis aan het spelen (dan is mijn man met de kinderen maar die heeft minder verstand van honden dus die 'ziet' minder), neem ik de hond mee naar mijn werkkamer. 

Mijn jongste heeft helemaal geen interactie met de hond, die leven gewoon naast elkaar in harmonie zonder contact, dat scheelt wel. Ik moet meer op de hond letten dat hij hem met rust laat dan andersom.

Ik laat overigens mijn kinderen nooit interactie hebben met vreemde honden. M'n kinderen hebben gelukkig ook die behoefte aan contact niet. Maar ik vind veel honden die ik tegenkom maar onbeleefd. Het is dus niet echt zwart-wit. Ik kan ze gerust enkele minuten alleen laten met eigen hond in onverwachte, noodzakelijke situaties, maar met vreemde hond zou ik dat never nooit doen. Het ligt niet echt aan de leeftijd, maar meer aan het karakter van je kind en je hond, denk ik? 

Oh wauw Dagmar. De autist hier zou ik het meest toe vertrouwen alleen te laten, is ook geen watje wat dat betreft in de moment. Maarja je hebt volledig gelijk in "Onverwachts"

Dat nader uitgelegd? Jax schopt niet maar zijn moeder wel. Jax snapt het feilloos, wordt ook weleens boos en krijg ik de blokken naar me kop

Hoewel mijn hond niet echt op kinderen reageert, houd ik haar achter een hekje als ik familie of vrienden met kleine kinderen op bezoek heb. Maar met kinderen van 11 en 14 jaar zou ik haar wel alleen laten.

Laatst speelde mijn hond op een losloopveld en toen kwam er plots zo'n uitlaatservice voor kinderen aan. Ze parkeerden de bakfietsen langs het veld en lieten de hele horde los. Stond opeens dat veld vol kinderen. De honden hadden alleen aandacht voor elkaar, maar ze waren als gekken rondjes aan het rennen en scheerden daarbij rakelings langs de kinderen die dan hard begonnen te gillen en lachen. We zijn er toen vandoor gegaan met onze honden en ik heb tegen die mensen gezegd dat je kinderen beter niet kunt uitlaten op een hondenveld. 

Mijn eerste hond, een heidewachtel, jaren 70.  Niet te vertrouwen bij kinderen, maar met oorzaak. Ik was toen 18, en mijn hond kwam niet in aanraking met kinderen. De heidewachtel was toen in het algemeen geen fijne hond, er zat veel angstagressie in het ras en de algemene regel was toen...kijk uit met kinderen en een heidewachtel . Mijn hond was geen makkelijke tantee en een angstbijter, 

Op een dag belde er een buurjongetje aan of hij met de hond mocht spelen. Mijn ma zag hier geen kwaad in en zei ja hoor. Jongetje in de kamer met mijn hond. En binnen een seconde zat dat jochie, jaar,of 6 boven op mijn hondje van 17 kg. Mijn ma greep uiteraard direct in maar.......... mijn hond was een paard..... en dat vond mijn hond niet leuk........ tja. maar zo snel kan het gaan, er vielen geen gaten maar het kind kreeg wel een snauw, hulde voor mijn hond dat ze niet gebeten heeft. Vanaf die tijd geen kind meer bij mijn hond, nog geen seconde.,

Paar jaar later met dezelfde hond, eerste nichtje geboren die rond liep te waggelen, mijn hond lag voor mijn voeten, bewust, want ja een kind van 10 maanden kan je nog niet leren bij een hondenmand weg te blijven. Kind struikelde over mijn hond, gelukkig zag ik het kind komen en had ik mijn hond al vast anders waren hier zeker gaten gevallen.

Tweede nichtje,,paar jaar later op een leeftijd van een jaar of 3, zelfde hond, ze lag in haar mand en moest  daar blijven,  tegen het meisje was gezegd door de ouders, blijf bij die mand weg. Ze hadden toen zelf een grote bouvier dus totaal geen respect voor,honden., ze bleef keurig bij de mand vandaan, maar ging op een paar meter afstand alles benoemen aan de hond., grote flaporen, spikkeltjes, veel,haren enzv. Tot ze gaapte, oeps, die hond heeft wel hele grote tanden, en weg was ze, gelukkig. want ook,dit op afstand staren naar een hond  is stomvervelend .en regelrechte dreiging voor een hond die op haar plaats moet blijven. Maar ja verzoeken van mijn kant om haar daar weg te halen vond men zeer overdreven.

Mijn toller , de opvolger van de heidewachtel, was de goedheid zelve. Daarmee ben ik zelf de fout ingrgaan. Ik had haar afgelegd in de winkel het was heel,rustig, was de enige klant, en ging even een paar meter verderop naar een bloesje kijken. Opeens gescheld en gebrul,  Was een moeder met kind binnengekomen en dit kind is op mijn toen al,bejaarde toller gaan zitten. Ook deze hond heeft niet doorgebeten, maar was wel enorm geschrokken en heeft gesnauwd. Het was de enige keer dat ik dat die hond heb zien doen. De moeder had het handje van het kind vast en wees naar een vingertje, waar overigens niets te zien was.  Mijn fout, altijd je hond bij je houden ook in de winkel, er kan zomaar een kind langskomen. Helaas leerden kinderen toen nog niet.....eerst vragen. De moeder liet het ook toe, maar ik kreeg een hele scheldpartij over mij heen. Tuurlijk die moeder was ook geschrokken en als er wat gebeurd was, was ik verantwoordelijk., Het bloesje heb ik,laten hangen,......

Diki is ook de liefheid zelve bij kinderen. Toch zeg ik standaard nee, als ze haar willen aaien, een prik in een oog en het is over met haar liefheid naar kinderen. Hier lopen ook veel kinderen, en een kind oke, maar meestal zijn het er dan gelijk een stuk of wat. Ik voorkom liever. 

Waarmee ik,zeggen wil, als er bij mij een kind van de trap valt, neem ik echt die ene seconde om de hond mee te nemen, zodat ik niet de kans loop met twee gewonde kinderen te zitten. Het kan zo snel gaan.

Kind een trauma hond meestal de doodstraf, bijtincidenten, ze zijn , daar ben ik van overtuigd, te voorkomen, als de baas nooit een hond met een klein kind alleen laat.

Pubers, ik zei het al eerder, daar gelden andere regels voor.  Als ze op een normale respectvolle manier met een hond om gaan, zie ik geen probleem. Maar doen binnenkomende vriendjes en zo,dat ook?

     Dit is Ozjin, nooit geen problemen met kinderen, tuurlijk let ik op, maar heb een ras wat heel kind vriendelijk is…….met Ozjin ben ik al met 8 weken op de cres naast me geweest om kennis te maken, nooit geen vervelende dingen meegemaakt, nu Is Ozjin groot en weegt heel wat dus ben ik voorzichtig dat ze geen kind onderste boven zal lopen…en met alle honden die ik heb gehad altijd heel vroeg begonnen met kennis maken met kleine kinderen….en tuurlijk zal ik geen hond alleen laten met kinderen, blijf er altijd bij….    

   Groot en dan tuurlijk let ik op dat ze geen kind onderste boven loopt, maar echt altijd vriendelijk voor kinderen…

Leuk om zoveel verschillende reacties te lezen. Het karakter van hond en kind lijken leidend te zijn in de meeste reacties. 

Op straat wil ik niet dat onbekende kinderen hem aanhalen, vind ik nergens voor nodig en Bram ook niet. Vriendjes worden altijd blij ontvangen. Afhankelijk van hoe dat kind is laat ik het los of niet. Vrienden van de oudste zijn oud en wijs genoeg is mijn ervaring. Bij die van de jongste wisselt het. Sommige hebben zelf een hond en degene zonder heb ik inmiddels al redelijk opgevoed met wat wel en niet mag. Maar als de jongste een vriendje te spelen heeft ben ik toch thuis dus dat is makkelijk. 

Idd laat ik me leiden door beide partijen. Mijn oudje vindt aandacht heerlijk, ik doe hem groter plezier dan op zaterdagmiddag in het park te gaan wandelen wanneer het er wemelt van de scouts kinderen. 
en stiekem vind ik dat zelf ook gewoon leuk ;)

" Idd laat ik me leiden door beide partijen. Mijn oudje vindt aandacht heerlijk, ik doe hem groter plezier dan op zaterdagmiddag in het park te gaan wandelen wanneer het er wemelt van de scouts kinderen. en stiekem vind ik dat zelf ook gewoon leuk
  "

Dagmar

Ik ook….hahaha, in het Slochteren bos iedere zaterdag scouts kinderen, en ja dat is geweldig, zijn al wat grote kinderen , en ze vragen altijd of het mag en Ozjin vind de aandacht ook heerlijk….

   Dit jongentje is 11 jaar oud, heeft pas zijn eigen hond verloren, ingeslapen, en altijd als wij er aankomen komt tie naar ons toe en vraagt of tie even mag knuffelen met ozjin, en ja dat mag altijd, een hele lieve  jongen.  Komt op de fiets, zijn fiets zet tie neer en komt hollend op ons af….

Ik durf Jack niet alleen te laten met (klein)kinderen.

Ik ben hiermee voorzichtig.

Hij is niet opgegroeid met kinderen.

En er wonen geen jonge kinderen in de buurt.

Kinderen van mijn oudste dochter 7, en 3 jaar zijn geen hond gewend, en kleindochter is zelfs een beetje bang voor honden.

Zoontje 3 jaar van mijn jongste dochter die hebben wel een hond, Fenne de Friese stabij.

Maar is ook een beetje bang voor Jack.

Oorzaak: Jack bedoeld het goed maar hij blaft inderdaad wanneer er iemand binnenkomt en dat klinkt best fel,hard, en hij is enthousiast, blij.

Wanneer ze een tijdje binnen zijn gaat het verder oké, maar ze alleen laten met Jack nee dat doe ik niet.

Ik herken zijn gedrag wanneer hij het niet oké zou vinden maar de kleinkinderen weten/herkennen deze lichaamstaal nog niet.

Ik breng mijn honden altijd naar boven als er kinderen komen.

Balou vertrouw ik niet bij kinderen, Lotus is gek op kinderen maar doordat ze klein en kwetsbaar is gaat zij ook naar boven. Kinderen kunnen wild en druk zijn, als ik visite heb wil ik mij met de visite bezig kunnen houden en niet steeds moeten kijken of de kinderen niet te wild doen met de honden.

Buiten laat ik Lotus wel eens aaien door kinderen als de kinderen maar rustig doen, Lotus vind dit prachtig.