2 honden tegelijk uitlaten (uitvallen naar de ander)

Hi!

Ik heb wel eens een hond te logeren. Hetzelfde ras (cocker), 3 maanden ouder dan mijn teef. Ze zijn zo rond de 1,5 jaar oud. Het zijn maatjes vanaf kleins af aan en spelen graag met elkaar. Mijn teef heeft een periode gehad dat ze heel fel was, maar dat is al een stuk minder nu ze wat ouder is. In huis gaan ze over het algemeen goed met elkaar, hoewel mijn hondje nog steeds fel en snauwerig kan reageren als iets haar niet zint. De eerste tientallen minuten kunnen ze flink spelen en is het wat chaotisch. Maar zodra die energie eruit is en 'nieuwe kennismaking' (hij komt niet heel vaak) geweest is, leven ze prima langs elkaar heen. De eerste keer dat de reu in haar mand ligt of op haar plekje op een bepaalde stoel, is ze er als de kippen bij om duidelijk te maken dat het haar plekje is (dit doet ze door over hem heen te hangen en ruimte in te nemen). Zodra dat duidelijk is, mag hij wel overal komen en gewoon in haar mand slapen.

Als ik deze jongen een paar uur over de vloer heb, zal ik ze ook moeten uitlaten. Daar zit nu mijn probleem en vraag. Ik kan ze bijna niet meer samen uitlaten. Mijn dame is nergens van gediend, hij komt altijd te dichtbij, als hij ook maar íets doet vindt ze dat vervelend en sprint ze snauwend naar hem toe, ze is heel snel getriggerd. Het lijkt alsof het voor haar inbreuk is op het momentje samen met mij, de wandeling. Of denk ik dat verkeerd?

Onze meid moet nog loops worden (nu 15 mnd), kan wat onrustig/nerveus zijn, snel overprikkeld en gevoelig voor veranderingen. Ze vindt nieuwe situaties soms nog lastig om mee om te gaan. En soms heeft ze moeite met het delen van onze aandacht. 

Het is overigens niet dat hier heel veel aan de hand is en het is geen big deal als ik ze niet samen kan uitlaten, maar ik ben wel benieuwd wat jullie denken. Dank alvast!

Is apart uitlaten geen optie zodat ze alle aandacht dan van jou krijgen apart ? Geruzie is ook niet fijn op een wandeling..

Ja zeker wel hoor, normaal laat ik ze apart uit. Wat je zegt, zodat ik dan alle aandacht voor ze heb. Soms komt het voor dat ik ze toch samen even naar buiten moet nemen, maar dat werkt eigenlijk bijna nooit. Af en toe gaat het goed, maar dat is slechts sporadisch. 

Misschien dus toch beter om het niet te willen voorlopig. Kan het zijn dat mijn hond dat gewoonweg niet/nooit wil en niet gaat accepteren? 

Ik laat mijn jongste ook altijd apart uit, die vertoont ook redirectie agressie (en mijn teef gaat dan maar wat graag het gevecht aan) dus uitlaten is nooit samen.

Die term kende ik niet. Gelijk even een artikel opgezocht en ik denk inderdaad dat dit goed past bij deze situatie en mijn hond. Haar emmertje is heel snel vol en ze lijkt het inderdaad op dat moment op hem af te reageren. Goed inzicht, dank :)

Voorlopig een streep dus door samen uitlaten. Ik ga wel eens wandelen met die reu + baas, dan heeft ze wat meer opties en vrijheid en gaat het vaak wel goed. 

Ik haal er even twee zinnetjes uit. Omdat die me doen afvragen: hoe gedraagt die reu zich?

Want het klinkt alsof die bepaalde grenzen overschrijdt.

Het kan best dat jouw teefje een kort lontje heeft, en snel snauwerig wordt. Maar een hond die de door haar gestelde grenzen respecteert, zal daar niet zo gauw over gaan en zich terughoudender opstellen. Zoals bijvoorbeeld niet op haar slaapplaats gaan liggen, of niet vlak bij haar komen snuffelen tijdens een wandeling.

Dus misschien is het handig om ook het gedrag van de reu es onder de loep te nemen. 

Voor de goeie vrede kan je idd apart uitlaten. Maar als ze samenzijn, zou ik ook naar de reu kijken, of die de grenzen wel genoeg respecteert. Want hij is een 'gast', geen gezinslid. Dus de dynamiek is anders dan bij honden die samenleven. 

--

" Ik haal er even twee zinnetjes uit. Omdat die me doen afvragen: hoe gedraagt die reu zich?
Want het klinkt alsof die bepaalde grenzen overschrijdt.
Het kan best dat jouw teefje een kort lontje heeft, en snel snauwerig wordt. Maar een hond die de door haar gestelde grenzen respecteert, zal daar niet zo gauw over gaan en zich terughoudender opstellen. Zoals bijvoorbeeld niet op haar slaapplaats gaan liggen, of niet vlak bij haar komen snuffelen tijdens een wandeling.
Dus misschien is het handig om ook het gedrag van de reu es onder de loep te nemen. 
 
Voor de goeie vrede kan je idd apart uitlaten. Maar als ze samenzijn, zou ik ook naar de reu kijken, of die de grenzen wel genoeg respecteert. Want hij is een 'gast', geen gezinslid. Dus de dynamiek is anders dan bij honden die samenleven.  "

Alaska's Finest!

Dank voor de tip. Ik let tijdens een wandeling niet echt op zijn gedrag, dan ben ik meer bezig met mijn hond en waar zij op reageert. Kan daar inderdaad wel eens beter naar kijken. 

Over het algemeen is hij een vrij relaxte hond, maar hij geeft nauwelijks tot geen correcties en is nogal nonchalant. Hij is wat 'onbeleefder' zeg maar, een beetje lomp. Ook naar mensen toe; springt wat meer op, reageert minder op mondelinge aanspraak/correctie. En nu ik dit zo analyseer en schrijf, denk ik ook naar mijn teef toe dus wat onbeleefder. Mijn hond is wel pushy als ze met hem wil spelen, hij wendt zich af en ontwijkt juist interactie. Daar geeft zij dan weer moeilijk gehoor aan, maar krijgt dus ook geen correctie van hem. Die vind ik nog lastig, soms haal ik haar bij me in de hoop dat ze die signaleren en grenzen leert respecteren. 

Nu voel ik me wel een beetje schuldig dat ik mijn hond als de boosdoener zag. En ja, ik besef ook dat er geen duivel en engel is hierin, maar dat het gewoon communicatie is. Op zo'n moment schrik ik toch sneller dan ik zou willen denk ik.

Rest niet gelezen maar waarschijnlijk allebei aan de lijn? Zit niets anders op dan ze apart uit te laten voorlopig. Houd er ook rekening mee dat wanneer ze eenmaal los kunnen. Teefje loops en een intacte reu? Is het zomaar gebeurd en eenmaal erop, word 't moeilijk ervan af te halen. 

Schuldig hoef je je niet te voelen, hoor. Het is ook niet altijd zo makkelijk om verschillende dynamieken te interpreteren. Zeker als de ene niet je eigen hond is, dat maakt het moeilijker. 

Als ik je tekst zo lees, lijkt de reu me idd wat onbeleefde en lompe trekjes te hebben die jouw teef niet kan appreciëren. En je teef is er eentje die graag wil controleren en de touwtjes in handen wil hebben. Zij gaat dus zowel haar grenzen strak beschermen als ook pushy of bepalend zijn om de ander uit te testen. Dus kijk hoe je vanuit elk z'n karakter hierin kan sturen. 

Dat is niet altijd makkelijk, maar de honden pikken het wel op als jij mee stuurt, en kunnen zich zo begrepen voelen. 

En soms zal dat inhouden dat je de reu tijdig begrenst, en soms zal dat inhouden dat je je teef afremt in haar bepalend gedrag. De ene keer zal je politieman spelen, en de andere keer kan net humor en een luchtig spelletje de angel uit een situatie halen.  

Dus probeer het met een open mind te bekijken, en je wat mee te laten leiden op je gevoel. 

@Anouk, geen zorgen hoor, ik zit bovenop de loopsheid.. ben niet bang voor een ongelukje, daar ben ik te scherp voor.

Edit: daarmee bedoel ik dat ze überhaupt niet bij elkaar komen als mijn teefje loops zou zijn of worden.

@Alaska, dankjewel! Ik ga eens kijken of ik toch meer kan begeleiden als dat nodig is. :) 

Ik hoop het Jara, eenmaal erop is best lastig om erboven op te zitten

--

Zeker Anouk, daarom geef ik ook aan dat ik de loopsheid scherp in de gaten houdt en bij de eerste signalen haar niet meer bij hem in de buurt laat komen  

Ik houd haar dagelijks in de gaten wat dat betreft. Dit was ook niet mijn punt in dit topic verder. Mijn vraag gaat over uitlaten aan de lijn, niet loslopen. Loopsheid heb ik aangehaald ivm eventuele hormoonpieken of puberteitsdingetjes.