Sterilisatie

Laparoscopie laten ze de baarmoeder zitten, alleen de eileiders gaan eruit. En heet dan ook castratie….dit is dus een kijkoperatie, zonder dat de buik opengaat…..baarmoeder verschrompelt daarna met een week of vijf, de hond krijgt dan geen baarmoeder ellende mee…bij een castratie waar de baarmoeder en eileiders worden verwijderd gaat de buik open en is alles weg.   Vraag je arts welke methode die doet.

De dierenarts die het zal uitvoeren kan je vast vertellen hoe  hij/zij tewerk gaat.

https://www.anicura.nl/behandelingen/hond/steriliseren-hond/

Bij mijn teven werd de baarmoeder er wel telkens uitgehaald, 1 icm eierstokken, de huidige zijn de eierstokken blijven zitten.

Onze vorige hond een teefje had ik achteraf te vroeg gesteriliseerd wat zich oa uitte in blijvend jong gedrag en vaak vaginitis, hoe oud is jouw meisje is ze volgroeid en volwassen?

1,5 jaar. Vaginitis?

O dat is een prima leeftijd. Succes!

Ja vaginale afscheiding. Kwam heel vaak terug totdat ik coloidaal zilverwater door haar drinken deed!

Er zijn inderdaad verschillende mogelijkheden. Bij grotere honden kan een laproscopie bijvoorbeeld een goede keuze zijn. Voor kleinere honden wogen volgens mijn dierenarts destijds de voordelen niet op tegen de nadelen. Bij June heeft de dierenarts er tijdens de operatie voor gekozen om ook de baarmoeder te verwijderen omdat hij die er niet helemaal rustig uit vond zien. Dat kan een nadeel zijn van een laproscopie, als ze tijdens de operatie toch de baarmoeder eruit willen halen, dan moet er alsnog een grotere incisie gemaakt worden. Verder hebben we bij June gekozen voor een dierenarts die met gasnarcose werkt, dat kan tussentijds bijgesteld worden en schijnt veiliger te zijn. Zelf vind ik het ook belangrijk om erbij te mogen zijn bij het in slaap brengen en het wakker worden, ook iets om even te bespreken met je dierenarts als je dat wilt. 

Het is een ook een beetje persoonlijke voorkeur, ik wil er het liefste ook bij zijn wanneer ze wakker worden. Tot nu toe is dat geen probleem geweest maar niet echt gangbaar, op verzoek was dat dus gewoon mogelijk. June was bijvoorbeeld best verward en angstig toen ze wakker werd, ik vond het fijn om er dan bij te zijn dan zien ze meteen een vertrouwd persoon (maar ik ben daarin ook een beetje overbezorgd hoor). 

Bij een hond van 1,5 jaar is de kans denk ik wel kleiner dat de baarmoeder er ook uit moet, June was al een paar jaar ouder.

sterilisatie is het afbinden van eileiders bij de teef of afbinden zaadleiders vd reu.Het dier is dan onvruchtbaar maar de geslachtshormonen zijn er nog, teef wordt nog loops, baarmoeder kan nog ontstoken raken enzv, de reu reageert nog op loopse teef en kan nog dekken, echter er komen geen puppies meer .

 Verwijdering van eierstokken en teelballen is castratie, hierdoor verdwijnen ook de geslachtshormonen  , dus zowel bij teef als reu heet dat castratie,  hierbij is het niet van belang of de teef via laparascopie dan wel via een iets grotere  buikwond wond wordt geholpen.de baarmoeder blijft tegenwoordig in principe zitten behalve als deze onrustig is, vol vocht of ontstoken of weet ik wat er nog meer mogelijk is.  De baarmoeder verschrompelt bij castratie in de buik.

Laparascopie dan worden er een paar kleine gaatjes gemaakt, de buik wordt met een soort gas bol gemaakt zodat er ruimte in de buikholte komt. Dit gas wordt zoveel mogelijk na de operatie verwijderd, maar kan nog klachten geven. De buikwondjes genezen sneller, want kleiner, de wondjes in de buik zijn gelijk aan de wondjes bij een ouderwetse buikoperatie.

Ook bij een norrmale buikoperatie blijft tegenwoordig de baarmoeder zitten mits deze er gezond uitziet.

Bij mij zelf werd wel gezegd dat bij een operatie via laparascopie, er door de gereedschapjes die naar binnen gaan een iets grotere kans is op beschadiging van de organen of darmen in de buik.

Over het algemeen is de teef na een paar dagen weer goed opgeknapt. 

Fijn als die reacties! Dank jullie wel! Komt vast goed met die doerak van mij!

Qua nazorg zal het ook best meevallen toch? Rustig aan met de hond, medisch hemdje aan . 

Met een paar dagen sprongen mijn teefjes weer over een laag hekje en waren ze weer als altijd,met  gewone operatie overigens. Natuurlijk houd je ze rustig, al presteerde mijn heidewachtel het om de vierde dag in de sloot te springenom te zwemmen. En in die tijd was het nog een echt grote operatie met twee nachten opname bij de dierenarts.....

Het vervelendste is, het afwachten op weer plassen en poepen, maar ook dat lukt binnen een paar dagen. Plassen eerder dan poepen.

En ja, dan het opletten op de hechtingen. Ik nam er vrij voor zodat ik er 24 uur bij was.  In de nacht in de bench naast mijn bed. Ik slaap licht dus ik hoorde dan alles. Een kap heb ik nooit omgedaan, vond ik zo sneu, wel in de nacht een t shirt aan, tegenwoordig krijg je als je dst wilt een rompertje mee,  dat zit echt strak, maar heel elastisch, om het lijf heen,  tenminste dat kreeg mijn huidige hondje, dat deed ik dan in de nacht aan.  Overdag,lette ik op.

Achteraf denk je, heb ik daar tegen op gezien. Je moet er de tijd voor nemen, rustig aandoen, en zeker geen einden gaan lopen de eerste week of tien dagen,