Pup 10 weken trekken naar huis (bang)

Hallo allemaal,

Ik heb een pupje van 10 weken duitse herder (werklijn) die buiten mee gaat om te ontlasten dit gaat goed ,maar na het ontlasten wil ze zo vlug mogelijk naar huis ..Ik probeer haar af te leiden en dan gaat ze mee als ik haar snoepjes geef en met haar speeltjes bij heb ..

Nu als we wat van huis zijn verwijderd dan snuffelt ze en speelt ze en neemt dan ook snoepjes aan .. maar vanaf het moment dat ze door heeft dat we op de terugweg zijn dan trekt ze om zo vlug mogelijk naar huis te gaan..

Nu weet ik niet of ze mag  trekken en zo naar huis gaan ..want ze reageerd niet meer als ik haar terug roep ze komt wel effe als ik haar een snoepje geef maar dan trekt ze terug naar huis ;;

Moet ik gewoon naar huis lopen en na een tijd zal ze het niet meer doen of zal dit problemen geven later ?

groetjes

Heel normaal voor een pup, van welk ras de hond ook is.

Thuis is voor je pup veilig, hij is nog zo klein.

De eerste maanden kan je gebruiken om langzamerhand je pup de wereld te laten ontdekken/socialiseren.

Probleem is dat ik de pup niet wil aanleren dat ze moet trekken om ergens naar toe te gaan ..en de socialisatie goed wil doen ...

En daar begint de opvoeding... Nu is het een pup, straks een volwassen herder. Lijk me dus dat je moet gaan beginnen met de hond niet te laten trekken. 

Voor de rest lijkt het me eigen normaal gedrag. Mijn hond ging altijd stukken trager lopen als we terugliepen, hij had geen zin om naar huis te gaan. Iedereen zn favoriet

Heel herkenbaar, maar maak je niet ongerust: het is een (angst)fase. Het is als het goed is zo weer voorbij.

Op het moment dat ze naar huis wilt, zit ze in een angst-modus. Ze moet en zal naar de veilige haven. Leren (niet te trekken) heeft op dat moment weinig zin. Oefen dat op een moment waarop het wel tot haar doordringt.

Tip: Niet gaan lokken met voertjes. Het wandelen zelf, het snuffelen, het ontdekken en samen met jou op pad gaan is de beloning.

Waar schrijft Mo dat de pup angstig is en daarom naar huis trekt? Dit is een aanname. Vind het altijd zo bijzonder dat mensen adviezen geven op basis van zeer weinig info. Misschien staat haar eten wel klaar als ze thuis komt.... Ik verzin maar wat, hoeft niet zo te zijn, want ook ik heb die info niet  

Maak de wandelingentjes kort, blijf voorlopig even om en rond het huis, en breid het uit als je ziet dat het beter gaat, heb je een auto ? Ga er mee naar een veilige plek, en laat haar daar eens uit, lekker laten  snuffelen, speel met dr en dan de auto weer in en naar huis, maak de wandelingentjes kort en leuk.   

Lokken of afleiden met snoepjes zou ik ook niet doen. Omdat het niet het snoep is waar je de aandacht van je hond naar wil trekken, maar je wil bereiken dat je hond zich zelfzeker voelt in de wereld. En zelfzekerheid kan je beter voeden door ondersteuning, kalmte, tijd en geduld. Dat is ook de basis van socialisatie. Het gaat er niet om aan hoeveel nieuwe dingen of plaatsen een pup wordt blootgesteld, maar hoe hij die ervaart. Zelfzekerheid dus. 

Geef je puppy dus de tijd om rond te kijken, te blijven stilstaan, de omgeving in zich op te nemen, en participeer daarin. Kijk mee door de ogen van je pup, laat hem voelen dat jij je standvastig voelt, dat je er voor hem bent. Hurk gerust es naast hem neer, zodat je meer op zijn hoogte bent, spreek hem geruststellend en kalm toe. 

En wissel af, als je merkt dat dit fijn is voor jullie: een klein spelletje onderweg, een kort eindje rennen, en dan weer een pauze, of vertragen, laten snuffelen,..

Wat het trekken betreft: kijk wat er speelt. Is het echt angst (en dus wegvluchten uit een situatie), of eerder gretigheid om thuis te zijn. Dat lijkt hetzelfde, maar is het niet helemaal. Het ene is ergens van wegvluchten, het andere is iets willen bereiken. Als een hond in volle angst zit, kan je hem weinig leren. Maar als ie trekt om iets te bekomen (opwinding dus), daar kan je wel in oefenen. 

Het is iets wat ik met elke pup heb ervaren, ze willen zo snel mogelijk weer naar huis in het begin. 

Ik liet ze het laatste stuk los, maar dan moet je wel in een rustig gebied lopen. Met de pup uit mijn eigen nest had ik dat niet, maar die had het bij de nieuwe eigenaar weer wel, dus ik denk dat t gewoon een kwestie van wennen is.

Een lange lijn er aan kan ook iets helpen.

Ik weet niet of je een buggy kunt lenen? Dan kun je haar het laatste stuk in de buggy zetten.

Ook af en toe met de auto ergens heen gaan als dat kan, is een optie, dan kun je meteen naar binnen.

Uiteindelijk gaat het vanzelf over als ze helemaal gewend zijn.

Vrijwel idere pup maakt rond de leeftijd van 10 weken zo'n angstfase door. Het is heel normaal en ja het is wel degelijk angst.

Gelukkig groeien ze daar snel overheen, maar zoals Alaska's Finest schrijft: het is natuurlijk belangrijk dat wat ze meemaken de angst niet bevestigt. Dus ondersteunen als je op pad gaat en vooral ook: niet voortslepen als je op pad gaat. Dat creeert weerstand. Dus met heel veel geduld van huis weg (optillen kan natuurlijk ook). Leuke dingen en positieve ervaringen op laten doen. En dan is het weer rap naar huis.

Dat deed mijn pup in het begin ook het enige wat ik deed was rustig blijven lopen en geen aandacht aan schenken,ik ga niet corrigeren als hij in die stand staat,dat maakt het voor mijn gevoel dat t niet aankomt en z’n gedrag versterkt. Nu heeft hij dat nog maar een enkele keer,hij is nu bijna 4 maanden, en alleen als hij teveel prikkels heeft gehad. Zie ik dat dan verkort ik de volgende wandeling. Verder is hij niet gaan trekken aan de lijn en het buiten trainen komt vanzelf als hij zekerder is, dan komt het binnen :)

Mo

Gefeliciteerd met de komst van je pup.Hoe oud was je pup toen je haar ophaalde?

Rustig aan de eigen omgeving laten wennen. Ze doet zo veel nieuwe indrukken op.

Kan ook best zijn, dat ze nog niet veel buiten is geweest en het koude weer haar doet besluiten om zo snel mogelijk weer naar huis te willen gaan.