Moedeloos worden van commentaar

De zon schijnt hier…nog even er van genieten met Ozjin, vanmiddag krijgt ze een wellnes….

    Altijd een hele lieve trimster…ik blijf er wel altijd bij, samen geven we dr een wellnes…

Tegenwoordig zeg ik op alles, dank u voor het meedenken! En loop door.

Ik heb bij t opvoeden van mijn kinderen bakken kritiek gehad, en ze zijn toch grootgegroeid zonder gekkigheid. Ik heb echt schijt aan de beste stuurlui die nog nooit een herplaatser of buitenlandse hond hebben gehad.

Dat wat jij beschrijft heb ik nu met mijn laatste Spanjaard. Hij is niet bang aangelegd maar hij heeft in zijn leven in Spanje alleen de binnenkant van een kooi gezien. Alles is nieuw en vaak eerst eng.

Gewoon lekker zo doorgaan, jij kent je hond het beste. 

Het ongevraagde advies dat ik krijg is ook nooit eens goed advies. Kan me echt niet herinneren dat ik in al die jaren ooit heb gedacht “o ja daar zit eigenlijk wel wat in”.

Mensen met verstand van honden zullen vaak terughoudend zijn in het ongevraagd geven van hun mening. 1. omdat ongevraagd advies totaal geen efficiënte manier is van kennisoverdracht. En 2. omdat er vaak zoveel meer speelt dan je in één oogopslag kan zien, vaak is er veel meer informatie nodig voor je echt iets nuttigs kan zeggen over een situatie.

Mijn honden krijgen elke dag reacties. Mensen vinden ze mooi of lelijk en er zit niets tussen. Vaak zijn mensen positief maar bij negatieve reacties bijt ik ook van mij af. Een tiener zei ooit tegen haar moeder: "Ha, moet je kijken wat een lelijke honden!" Vervolgens moesten ze ontzettend hard lachen en stapten hun auto in. Ik ben er naartoe gegaan, op het raampje geklopt en zei: "Mijn hond is internationaal kampioen. Die lelijke dochter van jou gaan we NOOIT tegenkomen in het bestand van een modellenbureau. Daarnaast straalt ze ook uit dat ze niet verder zal komen dan het vmbo. Fijne middag." Of mensen die voorbij komen op de fiets: "Ooh, wat een lelijke hond!" Ik reageer standaard met: "Ja, dat denk ik ook als ik naar jou kijk!" Als het om mijn honden gaat bestrijd ik vuur met vuur. 

Haha ik krijg ook zo vaak opmerkingen over Mila. Wat heeft ze een rare neus, raar hoofd, ze lijkt op een koe met die vlekken haha meestal reageer ik er niet eens op. Ook omdat ze een miniatuur is denkt iedereen al 2,5 jaar dat ze puppy is en vragen ze wanneer ze groter wordt haha

Laatst liep ik in het bos en een mevrouw wilde Mila aaien, maar Mila wilde dat niet en liep weg en toen zei die vrouw dat ik haar beter een muilkorf om moet doen en ze begon over het fokverbod voor gevaarlijke honden. Ik stond echt verbaasd te kijken en zei dat Mila helemaal niet geaaid wil worden door vreemde mensen en toen ben ik doorgelopen maar toen ik thuis kwam had ik nog steeds de pest in. 

Maar vanmiddag stond ik in de lift naar beneden en de buurvrouw van 90 kwam de lift in en zij zegt altijd "oooh ze is zo schattig en lief en ik kijk altijd op het balkon hoe jullie met haar buiten lopen en dan gaat ze zo lief zitten voor een snoepje en ze is zo lief voor alle kinderen" 

Dat stukje dat je schrijft ' ze straalt uit dat ze niet verder komt dan vmbo ' vind ik dan niet zo sjiek.Daarmee suggereer je dat je dat te min vindt ofzo. Maar kan aan mij liggen;)

Kijk en die laatste opmerking moet je onthouden! 

Helaas heel erg herkenbaar en ook heel erg vervelend.

Op het moment dat je hond oud is zal het ook niet stoppen. Tegenwoordig hoor ik de hele wandeling door van letterlijk iedereen die ik tegen kom: 'Jeetje wat loopt ze langzaam/slecht', 'ze wordt nu wel echt oud hè', 'wat is ze ineens afgetakeld zeg' en 'die kan niet ver meer lopen'. Laatst heb ik zelfs van iemand te horen gekregen dat meerdere mensen Penny zielig vinden omdat ik de buggy niet meer gebruik, zonder te vragen wat er nou echt aan de hand is gingen ze er vanuit dat Penny pijn heeft terwijl er iets heel anders aan de hand is.

Ik wil het het liefst negeren of een gemene opmerking terug maken, maar ik ben daar te beleeft voor en ga er altijd maar in mee terwijl de opmerkingen mij soms behoorlijk verdrietig maken (constant geconfronteerd worden met dat je beste maatje in de laatste fase van haar leven zit is niet fijn).

Toen Penny nog een stuk fitter en jonger was kreeg ik ook altijd van iedereen kritiek omdat mijn visie afwijkt van hoe de meeste mensen in mijn omgeving over honden denken. Ik was altijd vreemd, verpeste mijn hond, gaf haar nooit een keertje vrijheid, liet haar geen hond zijn, behandelde haar slecht, beschermde haar te veel, liep véél te veel met haar en maakte haar fysiek kapot. Uiteindelijk was ik zelfverzekerd genoeg om te weten dat het allemaal onzin is en kon ik het negeren, maar dat duurde lang. In discussie gaan heeft sowieso nooit zin. Mensen die ongevraagd advies geven op het moment dat ze zich er niet mee hoeven te bemoeien (en van het gedrag dus bijvoorbeeld geen last hebben) zijn mensen die denken alles beter te weten en die niet begrijpen dat er niet één manier is om iets te doen maar dat het op meerdere manieren kan.

Ik word verdrietig van die opmerkingen van jullie, waarom denk ik doen mensen zo….ga niet in discussie met ze loop lekker door en geniet van je mooiste hond die je bij je hebt………meestal zijn het mensen die geen hond hebben….    Als je thuis komt denk bij jezelf, heerlijk buiten geweest samen met de mooiste hond die er is.     ogin heeft atopie, zelf vind ik dat er echt wat aan haar vacht mankeert, was bij de dierenarts dat er iemand zei, jee wat een mooie hond, al is het er maar een die dat zegt, …luister niet naar die anderen die jouw hond niets vinden.

Dagelijks krijg ik opmerkingen. Grotendeels positief, maar ook negatief. Als m'n hond mee is als hulphond dan hebben we overal wel mensen die even blijven kijken en meegenieten, of ze zeggen hoe mooi het is om die hond aan het werk te zien. Sommige mensen worden echter te enthousiast, durven haar aan te halen ondanks dat er op haar hesje staat "niet aaien of afleiden" (daar zeg ik dan weer wat van), of anderen benaderen ons met zoveel enthousiasme in hun stem dat ik direct omkeer. Ik zie wel dat het positief bedoeld is, maar zoveel enthousiasme kunnen mijn hond en ik niet gebruiken op zo'n moment, we zijn ook nog lerende. 

Als mijn hond mee is als speurhond krijg ik vrijwel standaard de opmerking: "goh jij wordt ook lekker uitgelaten door je hond zeg." Blijkbaar kunnen mensen het vooral waarderen als je hond volgt en volop aandacht heeft voor de baas. Maar het is echt een geweldige speurhond, en dan mag ze juist trekken, aangezien zij weet hoe het spoor loopt en ik haar moet volgen. Meestal negeer ik dat soort opmerkingen, want we zijn bezig. 

Tijdens de vrije wandelingen zoek ik net als Alaska's finest meestal rustige gebieden op, iets waar ik zelf ook behoefte aan heb. Maar als ik met mijn hond wandel door de wijk (aangelijnd) of met haar ga fietsen, wil ik voorkomen dat mijn hond kennis maakt met andere honden aan de lijn. Deze regel is voor mijn hond het meest overzichtelijk, aangezien ze aan het werk ook niet afgeleid mag worden door andere honden. Nou je moet eens weten hoeveel op- en aanmerkingen ik daar over gekregen heb. Daarin heb ik geleerd veel assertiever te zijn, en al op afstand te vragen of ze hun hond bij kunnen houden. Vaak tref ik mensen die gelijk in actie komen (al zie ik daarin ook veel vooroordelen, dan kijken mensen naar mijn hond en vermoeden ze dat zij bijt, en worden ze ineens wel heel actief met hun hond bij te roepen om ons vervolgens wantrouwend aan te staren zodra we passeren). Maakt niet uit, ik bedank ze altijd vriendelijk voor de moeite. Sommigen vragen door, dan leg ik het uit en dan zijn ze ook bereid. En je hebt er ook een paar tussen - toevallig zijn het tot nu toe steeds mannen (ik vermoed dat die op hun werk dan een hoge functie hebben, want luisteren kunnen ze niet), die terug roepen dat het geen zin heeft, want hun hond gehoorzaamt toch niet. Of dat ik mijn hond wel een beetje socialiseren moet. Met die mensen kan ik (nog) niet zo goed omgaan, ik moet bekennen dat het wel eens gebeurt dat ik ze dan afsnauw. Zeker tijdens het fietsen vind ik het erg logisch dat je je hond niet op een naast de fiets lopende hond laat afstormen, dat kan gevaarlijk zijn voor mij ook, ik kan dan niet begrijpen dat mensen zo gemakzuchtig zijn. En dan terugroepen "maar ze/hij doet toch niets".. Tja, dan zeg ik er wel eens wat van, dus ergens ben ik ook schuldig aan het geven van commentaar. Maar zo brutaal om me spontaan te gaan bemoeien met andermans opvoeding voel ik me dan weer niet. 

Het is mens eigen dat negatieve opmerkingen harder binnen komen dan de positieve. Maar je kunt bewust kiezen de negatieve naast je neer te leggen - uiteindelijk zien mensen maar een momentopname en ken jij je hond het beste - en de positieve wel binnen te laten komen. Ik geloof zeker dat het helpt als je leert assertiever te worden. 

" Ik word verdrietig van die opmerkingen van jullie, waarom denk ik doen mensen zo….ga niet in discussie met ze loop lekker door en geniet van je mooiste hond die je bij je hebt………meestal zijn het mensen die geen hond hebben….    Als je thuis komt denk bij jezelf, heerlijk buiten geweest samen met de mooiste hond die er is.     ogin heeft atopie, zelf vind ik dat er echt wat aan haar vacht mankeert, was bij de dierenarts dat er iemand zei, jee wat een mooie hond, al is het er maar een die dat zegt, …luister niet naar die anderen die jouw hond niets vinden. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Nou je hebt toch ook een prachtige hond!

Commentaar dat je kunt negeren zou ik ook lekker negeren, het kan mij echt heel weinig schelen wat anderen van het uiterlijk van mijn hond vinden. Het lastige met een angstige hond vond ik dat ze vaak te dicht op jou/je hond komen staan en heel bemoeizuchtig advies komen geven. Dan ben je juist rustig aan aan het oefenen en dan komt er zo'n type naast je staan en je bange hond recht in de ogen kijken om je te vertellen dat je hond wel erg bang is en dat je die echt moet socialiseren, lekker meenemen naar de markt en in het ov (terwijl de hond als doodsbang in een rustige straat staat). Dan was ik altijd wel kortaf om van ze af te komen.

Dan was ik bijvoorbeeld mijn hond aan het motiveren om langs een leeg bushokje te lopen, wat ze op dat moment doodeng vond omdat er mogelijk mensen in konden staan en dan kwam er zo'n bemoeizuchtig figuur dan van de andere kant van de straat aan lopen en mijn hond heel direct benaderen om uit te leggen dat mijn hond bang is en hij de oplossing heeft. Dan verruïneert zo iemand het moment waarop je vertrouwen aan het opbouwen bent en dat vond ik echt super frustrerend en gebeurde helaas regelmatig. Het is inderdaad zoals Iglo aangeeft ook altijd een slecht advies, de persoon weet niks van je hond en de achtergrond (zo'n situatie begint ook nooit met een geïnteresseerde vraag maar altijd direct met een dom advies). Met een angstige hond is het rottige dat ze best kwetsbaar zijn in het opbouwen van vertrouwen. Elke keer dat er weer zo'n figuur verscheen, had mijn hond weer een korte terugval maar in grote lijnen wennen ze daar ook wel aan, het hoort er blijkbaar bij. 

Dit werd in ons geval wel een stuk minder toen onze hond minder bang was. Dan krijg je wellicht de 'waarom loopt hij niet los' discussies, vaak in aanlijngebied waarbij de hond van de andere persoon op jouw hond af aan het stormen is. Ondanks dat ik die ook altijd erg irritant vond was de fase met een doodsbange hond en doordrammend volk het vervelendst, dus wat dat betreft wordt het vast beter en het went ook. 

Je zou kunnen overwegen om een hesje voor je hond te kopen waarop staat 'niet storen hond in training' o.i.d. en dan voor jezelf een hesje met 'ongewenst advies, nee dankje'. Ik vraag me af of het werkt, zelf nooit geprobeerd. 

Met dat hesje voor jezelf erbij misschien wel. Alleen een hesje voor de hond werkt als honing op een beer, het maakt de hond nóg interessanter voor veel mensen. Mijn hond krijgt veel minder aandacht als ze gewoon mee is zonder vest dan wanneer ze in functie mee is en haar vest draagt.  En mensen lezen eigenlijk vaak ook helemaal niet wat erop staat. Heel irritant maar het is nu eenmaal zo. 

Ik word zelf ook erg moe van opmerkingen van mensen die geen idee hebben waar ze het over hebben.
En heb hetzelfde als jij, Tom, ik heb op het moment zelf geen idee wat ik moet zeggen, en dan thuis ga ik me erover zitten opwinden. Ik word er dan onzeker van, want geef ik ze wel genoeg? Begeleid ik ze wel goed?
En dat allemaal door onwetende, goedbedoelde (denk ik) adviezen.

Ik krijg veel opmerkingen in de trant van: ''Oh, zijn ze gevaarlijk?'' of ''Wie wil er nu echte wolven in huis hebben dan?''
En dan voel ik toch de neiging om uit te leggen dat ze niet gevaarlijk zijn en grotendeels gewoon honden zijn.

Soms krijg ik advies naar mijn hoofd toe gegooid dat ik ze eens ''lekker los moet laten rennen'', maar wanneer ik dan uitleg dat ze dan alle Bambi's en Stampertjes opeten, moet ik ze ineens gaan opvoeden en socialiseren.
Tegenwoordig leg ik het niet meer uit, en zeg ik dat ze op een ander moment de kans krijgen om te rennen. En dan loop ik gewoon weg, zodat het ook geen discussie kan worden.

Maar waarom zo’n emotioneel beladen reactie teruggeven?

Denk eigenlijk dat je te ver gaat om een meisje lelijk te noemen en het vmbo als scheldwoord te gebruiken. Jouw honden zal het een worst wezen wat mensen van hun uiterlijk vinden, maar voor een pubermeisje is dat toch wel even anders. Dus ik vind jouw reactie niet echt in verhouding tot de situatie.

Het is trouwens helemaal niet erg om lelijk te zijn. In ieder geval niet voor een hond. Ik “beledig” mijn honden ook altijd.. Wat heb je rare flapperende oren. Er hangt wat kwijl aan je lip. Je stinkt uit je bek. Met je dikke gezicht! Flapdrol. Voor honden is alles een compliment.

Hier valt het mee, maar ik denk dat je gewoon een wat dikkere huid moet kweken. Wat je ook doet, mensen hebben ALTIJD commentaar. En de beste stuurlui staan aan wal. Gewoon lekker laten kletsen. Ze weten toch niks van de situatie.

Ga jij als volwassen man een tiener uitschelden? Dan laat je jezelf echt kennen als een heel zielig en kinderachtig figuur. Als je domme opmerkingen krijgt van mensen, zéker van kinderen, dan sta je daarboven en negeer je het. Dat is de volwassen manier van omgaan met zulke zaken. Als je per se iets wilt bereiken dan kun je eventueel nog vragen aan iemand "Waarom zeg je zoiets? Wat wil je hiermee bereiken? Dat je mijn gevoelens kwetst? Mijn honden maakt het niets uit wat jij denkt." Waarschijnlijk zet dat ze al genoeg op hun nummer. Maar waarom zou je die moeite uberhaupt nemen.

Nou vooral dat vmbo gebeuren, echt kansloos. Maar goed, het is de discussie niet waard. En het was het topic van Tom.

Ik heb zeven van de tien keer helemaal niet het idee dat het goedbedoeld is. Meer een combinatie van “kijk mij nou eens veel weten” en bemoeizuchterij. Onhandig goedbedoeld komt hier zeker ook wel eens voor maar dat is de grote minderheid. 

Nou inderdaad! Als iemand me vraagt mag je hond niet los of durf je niet los te laten en ik zeg nee klopt en leg het uit (wat niet zou moeten hoeven!) en dan erop doorgaan. Ja maar...pff word je toch doodmoe van! Dat noem ik bemoeien!

Dat is inderdaad wat ik nodig heb in die situaties: een dikkere huid. Maar dat kweken is nog niet zo eenvoudig. Het is overigens niet zo dat het commentaar me kwetst of dat ik er onzeker van word over de opvoeding van mijn hond; het is gewoon een enorme bron van ergernis. 

Als ik hier lees wat hondenbezitters zoal naar hun hoofd geslingerd krijgen, vind ik het heel goed dat veel van jullie wél assertief zijn en manieren hebben gevonden om ermee om te gaan. Maar het kwetsen van een puber met de opmerkingen over uiterlijk en het vmbo vind ik ook écht niet kunnen. Dat is weer het andere uiterste!

Een hesje heb ik niet geprobeerd, maar wel een sleeve voor aan de riem met 'IN TRAINING' erop. Werkte echt als een idiotenmagneet.

Jullie doen precies hetzelfde maar dan online.

Niet zo sjiek.

Waarom zo’n emotioneel beladen reactie teruggeven?

Denk eigenlijk dat je te ver gaat.

Dan laat je jezelf echt kennen als een heel zielig en kinderachtig figuur.

Kansloos.

Jullie vinden het zielig als iemand niet van zich af durft te bijten maar als iemand dat wel doet dan gaat dat te ver. Jullie doen het ook.

Aan de topic starter: Laat het los of bijt van je af. Linksom, rechtsom, er zijn altijd mensen die erover kunnen zeiken.

Het is goed als je van je af durft te bijten, daar gaat het niet om. Maar in de situatie die jij schetste, ging je te ver. Ik denk dat Iglo en Fine al duidelijk genoeg uitlegden waarom dat zo is.

Mensen vinden altijd ergens van en kunnen het blijkbaar ook niet laten om hun mond open te trekken.

Als je een hond hebt, zal je een dikkere huid moeten kweken en leren veel van die opmerkingen gewoon naast je neer te leggen.

Toen mijn hond nog een jong was kreeg ik veel ongevraagd advies. Het was heus wel goed bedoeld en sommige tips waren helemaal zo gek nog niet. De meeste opmerkingen zijn echter 'lollig' of 'wijsneuzerig' bedoeld.

Ik heb de afgelopen tijd gelukkig alleen maar complimenten of leuke opmerkingen gehad.

    Ik heb een hond met een dikke konthuid, die trekt zich van niemand wat aan, ben bij haar in de leer gegaan ! ! 

Kennelijk snap jij niet dat vmbo belachelijk maken niet kan. Je ziet het als te min. Mag hopen dat jouw kind dat advies niet krijgt dan of nou ja juist wel. Er is namelijk helemaal niks mis met het vmbo! En een kind lelijk noemen kan toch niet. Maar laten we het hierbij laten. Jouw mening, jouw probleem 

"     Ik heb een hond met een dikke konthuid, die trekt zich van niemand wat aan, ben bij haar in de leer gegaan ! !  "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Hahaha geweldige foto!!

Wel een wintervacht natuurlijk hahahaha…dan heb ik een hele andere hond….onherkenbaar, hahaha….