Wij hebben het vermogen om de hond te leren begrijpen en aan te voelen om duidelijk te maken wat wij van hem verwachten, en als dat goed gebeurd komen de gewenste resultaten en dit geeft de eigenaar de nodige zekerheid en het zelfvertrouwen die hij nodig heeft voor een succesvolle omgang met zijn hond. Hij ziet de vooruitgang. Hier is dus niet alleen sprake van geduld maar ook van kennis
Sommige mensen hebben geen of heel weinig aanleg om met honden om te gaan. Als zij honden iets proberen te leren, dan doen ze dit onbewust natuurlijk - niet helemaal goed. Als zij desondanks volhouden, dan geloof ik dat er van een zeker geduld sprake is. Het resultaat? Het is te vergelijken met een afgewezen sollicitant, die niet aan bepaalde eisen voldoet, maar toch blijft solliciteren
Ik vind bv iemand niet geduldig, als hij het zo maar 'duldt' dat zijn verwende hond zijn halve inboedel vernield, tegen alles en iedereen opspringt of uitvalt. Afwachten tot dit vanzelf overgaat heeft met geduld niets te maken
Er is wel sprake van geduld in gevallen, waarin moeilijke honden verbeterd moeten worden - mits de eigenaar bekwaam is. Want soms zal hij het een en ander moeten 'slikken' waarvoor hij de hond niet direct aansprakelijk mag stellen. Hier moet hij dus geduldig het moment afwachten, om in te grijpen. Dit eist kennis van zaken en geduld
Al heb je nog zoveel geduld met je hond - zonder een behoorlijke kennis bereik je niets
Ook voor honden geldt: kennis van het menselijk ras is goed, aan geduld moet er soms gewerkt worden ...
slimme reactie
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?