De grootste fout die je aan het begin kan maken . . .

Is te denken dat het maar een jong hondje is en dat een klein beetje verwennen geen kwaad kan en dat het vanzelf wel komt als hij groter wordt. De jonge hond heeft gelijk door wat de zwakke plekken van zijn eigenaar zijn en daar gaat hij gebruik van maken om zijn zin te krijgen. Sommige mensen vinden dit bijzonder knap en leuk. Maar hier begint de hond zijn verstand in zijn voordeel te gebruiken, en hij zal steeds meer in die richting gaan denken

Heel moeilijk en bijna hopeloos is de opvoeding van een hond van wie de eigenaar denkt, 'laat hem maar, hij is nog jong, als hij ouder is dan ga ik met hem beginnen' Soms wordt de grens van 1 jaar genoemd. Laat ik dan maar gelijk zeggen, dat er in de eerste plaats heel veel narigheden en onprettige dingen gebeuren nog voor de hond een jaar oud is. Mits hij het zolang bij zijn eigenaar, beter gezegd zijn eigenaar met hem, volhoudt. Want als je van dit standpunt uitgaat, redt je het na een jaar ook niet meer. Vaak worden de moeilijkheden voor die tijd zo groot, dat de eigenaar zich geen raad meer weet en, hoewel het alleen zijn schuld is dat de hond zo lastig is, hem het grootste onrecht gaat aandoen, namelijk dat hij hem verkoopt en hem plaatst in een vreemde omgeving in de vorm van overdragen aan een nieuwe eigenaar of, wat het ergste is: de hond wordt naar het asiel gebracht. Of hij komt - lastig en vaak gevaarlijk - in andere handen, zijn nieuwe eigenaar weet niets van zijn verleden af en de ellende begint opnieuw met alle verrassingen, onkosten en gevaar

Dit wordt allemaal verkeerd begrepen door mensen die alleen oppervlakkige discussies voeren of opvangen

Een klein beetje verwennen kan meestal ook geen kwaad, zolang er ook maar opgevoed wordt.

Mijn oudste heeft te weinig opvoeding en teveel verwennerij meegekregen (ik neem de schuld volledig op me ), dat is op latere leeftijd lastig recht te zetten en kan nog steeds van tijd tot tijd even vervelend zijn, ik heb mazzel dat ze een makkelijk hondje is en dat het in haar geval dus daadwerkelijk niet zo heel erg is. Ze heeft er wel irritante dingetjes door geleerd die ik er moeilijk uit krijg.

Mijn jongste is erg consequent opgevoed, bepaalde privileges en vrijheden heeft ze langzaamaan moeten verdienen. Dat heeft wel z'n vruchten afgeworpen, zij is voor haar leeftijd op bijna alle gebieden een ontzettend makkelijke en gehoorzame hond. Maar ze is ondanks die consequente opvoeding en het feit dat ik redelijk streng ben geweest ook echt wel hier en daar verwend hoor (ze mocht al vanaf het begin af aan naast mijn hoofdkussen slapen, hoefde bijna nooit alleen te zijn en kreeg ontzettend veel heerlijke koekjes, dus ik denk dat zij in vergelijking met veel honden zelfs behoorlijk verwend is geweest en nog steeds wordt). De meeste pups gaan gelukkig niet gelijk met je aan de haal.

Mijn kleine hond was als jonge pup al moeilijk. Ik heb toen een hondendeskundige naar hem laten kijken, zij heeft indertijd wat tips gegeven en mijn hond is bij haar naar training gegaan in een groep waar hij in paste.

Toen kreeg ik te horen dat mijn hond door meerdere hartafwijkingen niet oud zou worden (rond de twee jaar, hij was een jaar toen ik dit te horen kreeg).

Ik heb hem van de training afgehaald en ben hem gaan verwennen, training en opvoeden waren voorbij, plezier hebben in zijn korte leven stond voor mij voorop.

Een klein wondertje, ondanks ernstige meervoudige hartafwijkingen (o.a. hij mist een tussenwand in zijn hart en al zijn kleppen lekken) is mijn hondje er nog steeds. Hij is inmiddels elf en half jaar en moeilijk te hanteren omdat hij ondanks dat hij al niet de makkelijkste kruising (chihuahua x pinscher) is, na zijn eerste jaar totaal geen opvoeding meer heeft gehad.

Ik heb de keuze van mijn hond vooral te laten genieten bewust gemaakt, dit genieten bestond uit hem zijn zin geven en dingen met hem doen die hij leuk vond. Bij wandelingen mocht hij b.v.b. bepalen waar we langs gingen.

Maar ondanks dat mijn hondje verpest is zal ik denk ik als ik nu het zelfde bericht zou krijgen ook weer de zelfde keuze zou maken. Ik ging er van uit dat hij nog maar één, twee jaar te leven had.

Ik ben het gelijk met je eens dat een hond opvoeding nodig heeft maar een klein beetje verwennen moet ook kunnen.

De grootste fout die je aan het begin kan maken... is denken dat je moet beantwoorden aan een theorie die niet past bij je hond en bij jezelf. 

" De grootste fout die je aan het begin kan maken... is denken dat je moet beantwoorden aan een theorie die niet past bij je hond en bij jezelf.  "

Alaska's Finest!

Ja klopt. Zo ging ik toen Lucie een pup was naar een hondenschool waar ze allemaal dingen moest leren waar ik totaal het nut niet van in zag en waar zij helemaal geen zin in had. Echt een mismatch, we zijn na 2 x gestopt.

Volgens Turid Rugaas is de grootste fout die je kunt maken is teveel te verwachten van de hond, en van jezelf

Als je de theorie van Turid Rugaas volgt, ben je een levenlang met je hond op pad om een band op te bouwen. Het betekend niet dat je hond alles mag, maar er wordt heel anders omgegaan met leren.

Een voorbeeld darvan is de puppyvergunning

Turid Rugaas en kalmerende signalen / Kalmerende signalen Turid Rugaas | Innovandehienderheuvel (jouwweb.nl)

Dit wordt allemaal verkeerd begrepen door mensen die alleen oppervlakkige discussies voeren of opvangen.

bla bla bla.... zucht

Tja wat is verwennen???

Die van mij zijn netjes opgevoed en onwijs verwent...