Omgaan met advies

Dag iedereen,

We hebben een Griffon Korthals van 6 maanden in huis. Op zich gaat het redelijk goed (denk ik) en luistert Winston vrij behoorlijk. Hij heeft alleen een beetje moeite met zijn zelfbeheersing, Winston wil altijd met iedereen (mens, hond, kat) spelen. Als we op de wandeling een andere hond naderen begint hij te trekken, springen, salto's te maken.... Ik probeer hem dan met wisselend succes af te leiden met snoepjes. Thuis oefenen we ook actief op 'blijf' met zijn eten en met lekkere worst.

Nu gingen we onlangs een uurtje wennen in een hondenopvang waar de honden overdag samen los in de tuin mogen zitten. Winston was uiteraard dolenthousiast, wilde direct naar de eigenaars van de opvang toe om likjes te geven en begon als een gek rond te rennen tussen de andere honden.

Wij kregen intussen een preek dat we alles verkeerd doen. Op de puppycursus leerden we dat we positief moeten bekrachtigen en hem moeten afleiden of lokken met snoepjes. De eigenaars van de opvang vinden dat een hond moet luisteren zonder snoepjes, dat je moet straffen als hij iets verkeerd doet.
Winston beet veel als kleine pup, we leerden hem dat bijten niet mag, likjes geven mag wel. Volgens de eigenaars van de opvang is likjes geven dominant gedrag en moeten we dat afleren.
Winston draagt een harnas waar zijn lijn aan bevestigd is (om te vermijden dat hij zijn nek pijn doet als hij probeert te trekken), dat is volgens niet goed want daarmee leer je ze net trekken.
Winston zou ook zo snel mogelijk gecastreerd moeten worden zodat hij rustiger wordt. De dierarts wil eerst een keer chemisch castreren, dat vonden ze onzin en dat zou volgens hen niet werken.

Ik ben er een beetje verdrietig van geworden. Winston is onze eerste hond en ik wil het graag goed doen. Ik wil dat hij opgroeit tot een vrolijk en evenwichtig hondje dat zichzelf kan zijn en dat lekker mag snuffelen, maar dat ook goed luistert. Ik weet momenteel niet goed meer wat we nu wel en niet goed doen.

Gauw een andere opvang zoeken! Het is nog een jonge hond, straffen heeft zowizo geen zin.

Laat je niet gek maken hoor, je doet t super goed.

Hond van 6 maanden oud, moet volgens ingewijden die het zo goed weten al een perfecte hond zijn en in het gereel  lopen…neem een lange lijn wanneer je met je hond naar buiten gaat, lekker laten snuffelen, en wanneer het veilig is eens loslaten, speel daar met je hond en als die het goed doet, belonen, aan jou of je dat doet met voerbrokjes…..begrijp dat je de hond wel eens naar de opvang moet doen maar als hun deze regels hebben, zoek een andere opvang waar ze wel begrip hebben voor een jonge hond van 6 maanden oud, en het advies , castreren, niet doen, een hond van 6 maanden heeft zijn hormonen nodig, en een reu castreren alleen op medische gronden en zeker niet te jong, hormonen zijn nodig voor een goed skelet en uitgroeien. 

Vreemde opvang met methodes uit de jaren 70 vd vorige eeuw. Dus kan je je daar niet in vinden een andere opvang zoeken. Zoals  Kees zegt, je doet het goed, maar er zijn nu eenmaal andere opvattingen bij div. Mensen.

Moeite met zelfbeheersing...... de hond is 6 maanden, een grote hond met veel energie, tja logisch zou ik zeggen,

Vwb castrat8e. Veel opvang adressen willen geen ongecastreerde reuen of teven in de opvang.  Maar zes maanden is wel heel erg jong om te castreren, als je dat al zou willen doen. Voor chemische castratie met chip ben ik geen voorstander, gezien ik daar slechte ervaring mee heb bij mijn hond, wel,lang geleden. Het blijft chemische troep, en inderdaad het hoeft niets te zeggen over het gedrag na een definitieve castratie. Het is voor de dierenarts uiteraard wel twee keer geld verdienen, een keer chip en een keer de castratie. 

Dankjewel Kees, een beetje positieve bevestiging doet goed!

Volgende week ga ik een ander hondenpension bekijken. In het eerste pension zou hij pas terecht kunnen als hij volledig (dus niet chemisch) gecastreerd is, en dat gaat voorlopig nog niet gebeuren. Ik had aan de telefoon al vermeld dat we Winston daar nog te jong voor vinden (hij heft zijn pootje nog niet op bij het plassen en is totaal niet bezig met markeren), aan de telefoon was dat geen probleem, toen we er waren plots wel.

Dakjewel allemaal voor het advies!

De ander opvang die ik vond neemt gelukkig wel ongecastreerde reutjes aan, en daar mogen ze ook in groepjes samen buiten spelen. Winston gaat voorlopig maar voor een weekendje uit logeren, we willen dat hij wat went aan de opvang zodat we later, als het nodig is, hem ook eens wat langer kunnen wegbrengen.

Over dat chemisch castreren ga ik me toch eens wat inlezen. De dierenarts wil eigenlijk liever niet castreren en stelde het chemisch castreren voor als een tussenoplossing, om te kijken of zijn gedrag niet te veel verandert. Ze vindt het zo'n heerlijk enthousiast hondje.

Er zijn natuurlijk verschillende manieren van opvoeden. De opvoed methode van deze opvang klinkt wel erg ouderwets. Openstaan voor advies is natuurlijk goed maar in dit geval denk ik dat de eigenaar van de opvang dat wat meer zou moeten doen. Tijden veranderen en daarmee komen er nieuwe inzichten, het klinkt alsof deze mensen nog steeds de dominantie theorie aanhangen en dat is wel echt een achterhaalde theorie. Ik zou mijn hond zelf nooit naar zo'n opvang brengen. Zelf voed ik mijn honden positief op maar dat is naar mijn mening meer dan alles oplossen met een snoepje. Ik gebruik amper voer beloningen maar beloon veel met stem of spel. Voer gebruik ik soms wel bij het aanleren van nieuwe dingen. Ook begrens ik ongewenst gedrag wel. Uiteindelijk moet iedereen hierin een eigen weg vinden afhankelijk van wat er bij jou en je hond past. Bij een jonge hond is het overigens ook heel normaal hoor dat niet alles vlekkeloos gaat, net als bij kinderen moeten ze ontzettend veel leren en rond de puberteit beginnen hormonen ook nog eens een grote rol te spelen. 

Op deze leeftijd vind ik castratie echt nog (veel) te vroeg, ook chemisch. Ik zou elke hond eerst volwassen laten worden en daarna pas de afweging maken of je wel of niet wil castreren. Wat is de reden dat jullie hier nu al concreet over na aan het denken zijn? 

Misschien zou je ook eens rond kunnen vragen in de buurt, er zijn vaak wel mensen die het leuk vinden om af en toe op te passen. Bijvoorbeeld omdat ze honden leuk vinden maar de verantwoordelijkheid voor een eigen hond te groot of bijvoorbeeld ouderen die er niet meer aan willen beginnen. 

Hoi Lola,   wil je Winston persé in een pension onderbrengen?   Je zou ook kunnen denken aan opvang bij iemand thuis.
Ik weet niet of je in NL of B woont, maar in NL heb je minstens twee organisaties :

www.oopoeh.nl    en www.hondjeuitlaten.nl

Misschien vind je hier  iets voor Winston.

Ik had een andere opvang gezocht.

Het is een jonge wildebras, natuurlijk moet er hier en daar nog wat bijgespijkert worden, niet gek toch? Neem daar gewoon je tijd in en laat je de kop niet gek maken door die mensen.

Ik zou ook zeker niet voor deze opvang kiezen. 

Maar wat ik wel kan begrijpen is dat men in een opvang niet blij is met een nieuwkomer die meteen als een gek tussen de andere honden gaat rennen. Want dat kan voor stevige conflicten zorgen en tenslotte is de opvang wel verantwoordelijk voor het welzijn van alle honden die daar aanwezig zijn.

Je schrijft dat je hond nog moeite heeft met zelfbeheersing en dat jullie dan afleiden met snoepjes. Daar wil ik wel graag op inpikken.

Zelfbeheersing draait rond geduldig en bedaard zijn, het vermogen om een gevoel van opwinding te laten zakken tot kalmte. Dus in de eerste plaats wat de hond innerlijk voelt en dat zich vervolgens spiegelt in zijn gedrag. Door alleen maar naar zijn gedrag te kijken en hem af te leiden met snoep, ga je niet automatisch iets veranderen aan zijn stemming (gevoel). Hij kan zich dan namelijk nog steeds opgewonden voelen. En zo leert ie niet wat jij daadwerkelijk wenst. 

Leren bedaard zijn heeft dus een andere insteek nodig. Waarbij voor de hond duidelijk een connectie wordt gelegd tussen de situatie (die hem triggert) en hoe hij zich voelt. Bijvoorbeeld bij de andere hondjes kan je hem leren: zolang hij zich opgewonden voelt, mag hij niet naar de anderen toelopen. En daar hou je je kordaat aan. Geen ontmoeting met een vreemde hond zolang jouw hond niet eerst kalmeert. En dan bedoel ik niet een 'zit' of een 'blijf' Het maakt namelijk helemaal niks uit of je hond zit of staat, het gaat erom of ie zich opgewonden voelt en in staat is te kalmeren. Pas als ie zich kan kalmeren, mag hij op een aanvaardbare manier kennis maken met een vreemde hond. 

Gaat dit meteen van een leien dakje? Nee, natuurlijk niet. Het is een oefening waarbij ook van jou geduld (vaak véél geduld ) en kalmte verwacht wordt en die je in veel verschillende situaties kan oefenen. Langs een fietspad, tijdens een wandeling, bij bezoek thuis, in de winkelstraat, enz. enz. De hond is jong en enthousiast, hij heeft nog veel te leren, en dat is heel normaal. Dus probeer niet onzeker of teleurgesteld te zijn als het moeilijk gaat met het temperen van zijn opwinding. Zolang de hond maar de duidelijke boodschap krijgt: kalmte = gewenst gedrag, stuiteren = ongewenst gedrag. En bij ongewenst gedrag gaat het feestje (ontmoetingen) gewoon niet door. En zo leert ie het echt wel. 

En ondertussen beter een andere opvang zoeken, dus. Eentje waar ze de honden wat beter en vriendelijker begeleiden. 

Het is een pup, die zijn ontstuimig :). Laat je niet teveel afleiden door wat de opvang zegt, iedereen heeft zijn eigen mening. Doe wat goed is voor je hond.

Een harnas is inderdaad beter voor de keel en nee, daar leren ze niet van te trekken. Ze trekken immers ook al aan de halsband, dus dat hoeven ze niet meer te leren ;).

Likken kan dominant gedrag zijn, maar dat hoeft niet. Dat is hetzelfde als dat kwispelen niet per se blijdschap betekent, het kan ook agressieve opwinding zijn (om iets te noemen). De situatie, bij wie de hond het doet, de plek waar de hond likt en de intentie van de hond, maken het verschil. Het is geen 1+1=2.

Wel een kritische noot over het belonen vs. corrigeren. Je kunt m.i. niet alles per definitie oplossen met afleiden, negeren en snoepjes. In bepaalde gevallen en op bepaalde momenten is direct duidelijkheid nodig dat iets ongewenst gedrag is en kan het zelfs gevaarlijk zijn om te gaan afleiden of met snoepjes lokken. Bijv. als de hond de weg over wil vliegen om achter een kat aan te gaan.

Persoonlijk ben ik niet van het belonen met snoepjes. M.i. is het belangrijk dat de hond leert samenwerken met het baasje zonder dat er een verwachting is van lekkere dingen. Ik beloonde Dobber vroeger wel met snoepjes, maar als die op waren, was haar 'gehoorzaamheid' ook weg. Plus: in verschillende situaties waren de snoepjes echt niet lekker genoeg om te luisteren en al had ik de frisbee in de hand en een zak vol snoepjes in de tas, dan nog deed ze wat ze zelf wilde. Ik heb mijn houding en gedrag doen omgegooid en ben o.a. gaan belonen met aandacht. Bijvoorbeeld even aaien, 'goed zo' e.d. Snoepjes en lekkere dingen kreeg ze gewoon van me of verstopte ik in de tuin en dan mocht ze speuren. Ben nog altijd blij dat ik die keuze heb gemaakt.

Overigens zou ik een andere opvang zoeken. Dit zijn wel de mensen die jouw hond X dagen per week/maand moeten opvangen en dan wil je niet dat ze dingen doen waar jij niet achter staat en die mogelijk schadelijk zijn voor je hond. 

Ik ben zelf niet tegen een positieve opvoeding, zolang het opvoeden niet wordt vergeten. En dat gebeurt m.i. toch te vaak bij alle 'positieve' hondenscholen die als paddestoelen uit de grond schieten.

Er is ook niets mis met gedrag begrenzen, met duidelijkheid, met consequent zijn. Als jouw hond iets doet wat niet mag, wat vervelend is voor anderen (dieren of mensen), of wat je om wat voor reden dan ook liever niet hebt, is er niets mis mee met dat duidelijk maken aan jouw hond door actief in te grijpen. Als jij jouw hond dan gaat afleiden met snoepjes, laat je aan je hond de keuze of hij wil doorgaan met z'n gedrag, of niet. Ik zou dat dus niet aanraden, ik zou mijn hond in zo'n geval gewoon kort aanlijnen en per direct de andere kant oplopen bijvoorbeeld. Zodat hij niet als een dolle op andere honden af kan rennen. Hij heeft zo dus geen succes met z'n gedrag, hij wordt er ook niet voor beloond ('afleiden met snoepjes'), dus het gedrag zal uitdoven. Ook bij positieve bekrachtiging is namelijk de timing heel belangrijk, ben je gedrag aan het bekrachtigen wat jij wilt of ben jij gedrag aan het bekrachtigen wat je juist niet wilt zien? Dan zal het ook niet uitdoven namelijk, het wordt dan alleen maar erger.

En gedrag corrigeren hoort er ook gewoon bij. Het is helaas alleen zo'n taboe geworden.

Maar google eens op 'aanleren impulscontrole'. Want daar heeft jouw hond veel moeite mee zo te lezen.

We zijn ook erg aan het werken op Winston zijn zelfbeheersing, ik laat hem voor de duidelijkheid niet zomaar op elke hond afstormen. Als we iemand passeren passeren probeer ik hem heel kort te houden, maar vaak moet ik hem dan bij het handvat van zijn harnasje vasthouden omdat hij bijna salto's begint te maken van opwinding, eens we de ander hond gepasseerd zijn is hij weer super flink. Spelen met de andre hond (of dag zeggen tegen een bekende) mag alleen als hij eerst rustig gaat zitten. Al kan dat soms wel even duren...

Als er thuis iemand binnenkomt moet hij in zijn mand gaan liggen en mag hij pas dag zeggen als hij rustig is. We moeten hem daarbij nog altijd vasthouden, zelf rustig worden blijft moeilijk.

Het gaat nog wat tijd vragen, maar we komen al van ver. Als kleine pup had Winston tijdens het wandelen of in de puppyklas totaal geen aandacht voor ons, dat is gelukkig al heel wat beter.

" Hoi Lola,   wil je Winston persé in een pension onderbrengen?   Je zou ook kunnen denken aan opvang bij iemand thuis.Ik weet niet of je in NL of B woont, maar in NL heb je minstens twee organisaties :
www.oopoeh.nl    en www.hondjeuitlaten.nl
Misschien vind je hier  iets voor Winston.
  "

jantien

Ik denk dat een goed pension, waar de honden veel samen buiten mogen zijn, wel leuk is voor Winston. We hebben niet veel vrienden met honden en de losloopweide is vaak verlaten, veel kans om (los) met andere honden te spelen heeft hij niet. 

Mijn vader of schoonouders willen ook wel oppassen, maar die zijn niet meer van de jongsten, daar moet hij rustig zijn en krijgt hij weinig beweging.

Soms is dat ook een idee wat we zelf hebben. Niet iedere hond wordt blij van een veld vol honden. Dat drukke gedrag hoeft niet een teken te zijn dat hij het leuk vindt. Het kan juist ook komen doordat hij het veel te overweldigend vindt en zich geen houding kan geven. Veel honden vinden 1 op 1 spel veel leuker. De begeleiding op zo'n opvang is ook niet altijd even goed waardoor vooral een jonge hond erg ongewenst gedrag kan ontwikkelen. Zeker een intacte reu. Een rustige oppas kan voor jouw hond veel fijner zijn. Al zou je dan zelf natuurlijk voor de nodige beweging moeten zorgen. 

Het zou me niets verbazen dat dit oudere mensen zijn en ook echt denken dat ze het goed doen en er verstand van hebben omdat ze al zo lang honden opvangen. Die mensen zijn er echt "we hebben al 50 jaar honden dus we hebben er veel verstand van!" 

Als ik het zo lees ben je dan gewoon goed bezig als verantwoordelijke hondeneigenaar. Niets om je druk over te maken dus 

Aandachtsoefeningen zijn ook heel erg nuttig. De enige dingen die ik een nieuwe hond direct aanleer: 1. Bijtrem en 2. Aandachtsoefeningen. Dat is echt zo waardevol.

Ik zou hier niet meer naartoe gaan en misschien eens gaan inlezen in meerdere opvoedstijlen. 

Er zijn cursussen die niet stammen uit het jaar 0 en die met positieve reinforcement werken. Wees kritisch waar je naartoe ga