Vertrouwt jouw hond jou

Dit is gemakkelijk te testen,

Geef je hond zijn eten en als hij begint te eten haal hem dan aan en aai hem over zijn kop en nek. Als hij gewoon doorgaat met eten (dus zonder haast of grommen - aanvallen mag natuurlijk helemaal niet - of zelfs alleen maar stoppen met eten en wachten tot je hand weg is), als hij dus gewoon verder blijft eten, dan vertrouwt hij jou, en in dat geval gefeliciteerd.

Als hij tijdens deze test agressie vertoont, grijp dan onmiddellijk in. Of, als je dit niet wil of kan, raadpleeg dan een hondengedragsdeskundige

Of laat m gewoon lekker met rust als hij aan het eten is. Voor sommige honden is het dé manier om baknijd te ontwikkelen. 

Als je persé iets met zijn bak wil doen, gooi er dan wat lekkers bijin.

                     Geen idee, wij eten altijd samen aan tafel.

Wat ik belangrijk vind is als een hond verzorging nodig heeft , en zich zonder protest zich laat verzorgen, zowel thuis als bij een dierenarts…..wanneer een hond zich volledig aan je overgeeft heb je het vertrouwen van je hond.    Mijnheer Pluto, je zou eens met mij mee mogen gaan naar een dierenkliniek, en dan eens kijken hoe er dieren zijn die zich in allerlei bochten verdringen om de praktijk niet in te gaan bij de dierenarts, mijn honden volgen en geven zelfs de arts een poot….en ook de verzorging thuis, het borstelen , tanden poetsen , een oogdruppel en oordruppel als dat eens nodig is, noem maar op, vaak lukt dat de eigenaar niet en moet men de verzorging elders gaan zoeken…..wanneer een hond je ten volle vertrouwd laat de hond verzorging toe…..

Waarom je hond lastigvallen tijdens het eten.. vind dit zo'n idioot iets altijd.. laat de hond lekker eten..

Wij als mens willen ook niet lastig gevallen worden tijdens t eten. 

Hier laten we de hond gewoon lekker z'n eten opeten zonder der lastig te vallen.

" Wat ik belangrijk vind is als een hond verzorging nodig heeft , en zich zonder protest zich laat verzorgen, zowel thuis als bij een dierenarts…..wanneer een hond zich volledig aan je overgeeft heb je het vertrouwen van je hond.    Mijnheer Pluto, je zou eens met mij mee mogen gaan naar een dierenkliniek, en dan eens kijken hoe er dieren zijn die zich in allerlei bochten verdringen om de praktijk niet in te gaan bij de dierenarts, mijn honden volgen en geven zelfs de arts een poot….en ook de verzorging thuis, het borstelen , tanden poetsen , een oogdruppel en oordruppel als dat eens nodig is, noem maar op, vaak lukt dat de eigenaar niet en moet men de verzorging elders gaan zoeken…..wanneer een hond je ten volle vertrouwd laat de hond verzorging toe….. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ook niet altijd helemaal waar.. dolci vertrouwd mij echt wel want kan en mag van alles doen bij der op dat gebied.

Maar door de slecht ervaring met der poten door de grasaar vind ze nagels knippen echt niet fijn..

Het is niet zwart/wit hoor, als de hond pijn gedaan is, zal het de volgende keer zich terug trekken van ja doei, en dan met jouw begeleiding zal de hond de verzorging weer gaan toelaten hoor.    

Absoluut niet nodig om je hond tijdens het eten te storen.

Vind jij het fijn, wanneer je aan het eten bent, er constant iemand aan je zit?

Puck heeft vroeger een hele tijd rauw gegeten. Ik liet haar altijd met rust tijdens eten. Ze had eens een vissengraat vastzitten tjssen haar tandjes, ze kwam daarvoor bij me, liet de graat netjes verwijderen en daarna moest ik het niet maken om me er nog verder mee te bemoeien.

En dat snap ik, haar eten.

Het vertrouwen is er wel en in gevallen van nood kun je echt wel helpen.

Maar dan moet je niet van die domme dingen doen als steeds storen en aan de hond zitten tijdens het eten.

Eten gebeurd in alle rust.

Vertrouwen in ons zie ik terug op de momenten dat ze voor iets staan wat ze niet kennen en eigenlijk eng vinden om te doen. Het toch doen omdat ze je vertrouwen, zegt mij meer over de mate van vertrouwen dan dat ik ga forceren mij toe te staan ze lastig te vallen als ze eten.

-

Wat ik overigens wel in begin test, in hoeverre er voernijd is. Maar meer om te weten wat de reactie is, zodat je niet voor verrassingen komt te staan als er eens een kat of andere hond per abuis te dicht voorbij loopt (of een mens als er visite is). Maar meer in voorbij gaan een hand over een rug halen is het dan niet, dan weet je meestal wel genoeg.

Onze Charina was vel over been toen ze hier kwam, het moge duidelijk zijn dat ze uiteraard erg heftig kon reageren op dat moment rond voer. De ander eet liever in de bench met een gesloten deur, daar voelt ze zich het veiligst en dat gun ik haar dan ook. Schept meer vertrouwen dan pushen om zonder gegrom een hond aan te kunnen halen, of dat ze stoppen met eten omdat je jezelf opdringt.

Eens met Kees, en de rest die het in rust laten eten benadrukken.

Lekker met rust laten tijdens het eten.. en hooguit high quality (iets nog lekkerder dan wat het al eet) bijvoegen in de bak, om vertrouwd te raken.
(Ik ben ook groot voorstander van uitsluitend handvoeren in het begeleiden van honden met voedsel georiënteerde spanning of agressie)


En mocht een hond spanning tonen bij aanraking of te dichtbij aanwezigheid wanneer hij/zij eet, en zelfs uitvallen wanneer je je hand in de bak steekt, is het misschien een taak aan de eigenaar om te leren begrijpen dat iedere positie in een roedelsysteem/dynamiek, zijn/haar aandeel mag verdedigen. (Oftewel wat je hebt is van jou, en dit heeft ieder ander te respecteren)

Twee van mijn honden tonen geen enkele spanning wanneer ik in de buurt van- of zelfs aan hun eten kom (onderling dulden ze dit etho-LOGISCH niet).. maar mijn mid content wolfhond (die ik van tijd tot tijd nog steeds uit de hand voer, om het vertrouwen en de band in takt te houden), zou dit maar tot zekere hoogte van mij tolereren, en dat heb ik te respecteren.

@Pluto, hoe zou je dit geadviseerde "ingrijpen" aanpakken?

Ik weet sowieso wel dat mijn hond mij vertrouwd, hij is namelijk met beloningsgerichte training en zachte hand opgevoed en heeft mij dus nooit hoeven wantrouwen. Ik ben dan ook niet zo onzeker dat ik daar onzinnige testjes voor moet uitvoeren die het vertrouwen eerder schaden en nog gevaarlijk kunnen zijn ook.

Niet iedereen heeft honden van jongs af aan.

Voor mij was het soms wel daarom belangrijk dat ik even wilde checken hoe het met eventuele voornijd stond in het begin.

Maar niet om te checken of de hond vertrouwen in me had. Puur om zeker in begin aan te kunnen voelen hoe hij of zij was in de omgeving van voer/bot.

Maar uiteraard met beleid, door in de omgeving eerst te zijn en in begin wat in de bak bijvoeren. En buiten veel uit de hand voeren, bij de buitenlanders althans.

Heb altijd wel redelijke mazzel gehad met de honden en de honden onderling in verschillende samenstellingen. Die lijken en leken elkaar ook te vertrouwen als ze elkaar eenmaal kenden. Voldoende vertrouwen en respect qua eten in ieder geval ook naar elkaar toe, en dat vind ik heel fijn.

--

Edit, wat niet wil zeggen dat ik ze uit de zelfde voerbak tegelijkertijd laat eten en er zit ruimte tussen alle drie/eigen plek. En als er 1 nog eet terwijl een ander wil checken of ze al klaar zijn komt er echt wel een lip, maar dan taaien ze af om daarna elkaars voerbakken nog even te inspecteren.

Vanaf het begin, steeds voordat mijn hond eten krijgt haal ik hem aan en zeg “lekker eten” dan zet ik de bak neer en raak ik die bak heel even aan dan sta ik op en aai hem wederom over zijn nek en rug. “lekker he Pluto“ . Als hij uitgegeten is doe ik dit nogmaals.

We hebben het hier over het inslijten van een gewoonte die hooguit steeds een paar seconden duurt. Toen er vorige zomer een wesp in zijn bak vloog, kon ik de bak zonder enig probleem wegnemen

Ik verplicht niemand iets maar stel je voor een Mastino van 70 kilo . . .

(Topic is trouwens bedoeld voor beginnende hondeneigenaren, de ‘hondenfluisteraars’ en ‘specialisten’ hier weten dit natuurlijk al)

Training loont

En waarom doe je dit dan? 

Mijnheer pluto zijn bericht.  We hebben het hier over het inslijten van een gewoonte die hooguit steeds een paar seconden duurt. Toen er vorige zomer een wesp in zijn bak vloog, kon ik de bak zonder enig probleem wegnemen .      —————————————  Ik heb een hond van 75 kilo, en moet dan eens wat afpakken van mijn hond als er gevaar dreigt, moet dat zeker zonder problemen afgepakt worden….daar ga ik wel in mee.

" Mijnheer pluto zijn bericht.  We hebben het hier over het inslijten van een gewoonte die hooguit steeds een paar seconden duurt. Toen er vorige zomer een wesp in zijn bak vloog, kon ik de bak zonder enig probleem wegnemen .      —————————————  Ik heb een hond van 75 kilo, en moet dan eens wat afpakken van mijn hond als er gevaar dreigt, moet dat zeker zonder problemen afgepakt worden….daar ga ik wel in mee. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

" mijnheer" pluto kan prima zelf antwoorden aangezien zijn antwoorden vaak anders zijn dan dat een ander invuld ben ik dus heel benieuwd  elke keer verzint hij weer mooi iets nieuws dus was benieuwd waar hij nu weer mee kwam. Maar dankjewel voor het invullen van zijn antwoord, dat bespaart hem/haar/het weer werk 

Ik zou niemand aanraden om zomaar even als test een hand in de voerbak van je hond te steken.

Wel vind ik het fijn dat ik in geval van nood bij onze beide honden zonder problemen tussen hun en het eten in kan komen. Toch denk ik niet dat dit de ultieme test is om het vertrouwen te testen, sommige honden reageren feller op eten dan anderen en kunnen door slechte ervaringen voernijd ontwikkeld hebben. Ik schat in dat onze jongste hond mij nog niet voor de volle 100% vertrouwt, toch mag ik altijd aan zijn eten komen. Ik pak ook nooit zonder reden iets af maar wanneer ik het wel doe is dit geen probleem. June komt bijvoorbeeld nog weleens aanzetten met opgegraven scherpe botjes, die pak ik dan af, ruilen is in die situatie het beste maar ik heb niet altijd iets om te ruilen, gelukkig geeft dat geen problemen. In principe stoor ik ze verder niet bij het eten maar als ik de bakken vul wil ik dat ze mij de ruimte geven en rustig wachten, wanneer ik aangeef dat ze mogen eten krijgen ze vaak nog een aai en dan laat ik ze rustig eten. Ik hecht veel waarde aan wederzijds respect, daar train ik niet heel bewust op maar onbewust zit dat wel in de opvoeding verweven.

Ik denk dat een gedeelte hierin aanleg is, een ander deel positieve/negatieve ervaringen en een deel opvoeding/training. Bij een hond met extreme voernijd is training denk ik erg lastig omdat je dan al op een heel moeilijk punt start, dat maakt niet dat zo'n hond zijn eigenaar verder niet vertrouwt, dat gedrag kan er ook ingesleten zijn. 

Ik denk dat het wel goed is om hierin een duidelijk onderscheid te maken.

Het aanraken tijdens het eten is niet zomaar een test die makkelijk is. Het is, zoals je daarna zelf schrijft, iets wat je hebt aangeleerd op zo'n manier dat de hond er geen graten in ziet. Net zoals je aanleert dat een borstel niet bedreigend is, of een tuigje gewoon rond het hoofd en de buik mag zonder angst. 

Als dat van pup af op een fijne manier is aangeleerd, dan is dat idd niet meer dan een gewoonte, iets zonder lading of bijbedoeling. 

Het voorstellen als een test-in-vertrouwen slaat nergens op als het niet eerst is aangeleerd. Of misschien moet ik eerder zeggen: het natuurlijke, instinctieve gedrag van een dier om zijn voedsel te verdedigen is afgeleerd en is omgebogen in wenselijk gedrag naar een mens toe.  

Het enige wat je hiermee vaststelt is of jouw hond bak- of voernijd heeft. Resource guarding heet dat in het Engels. Nuttig om te weten, ja, maar daar kom je vanzelf wel achter zonder je hond te storen.

Volgens mij heb je dit onderwerp al eens eerder aangekaart.

(Maar nu opnieuw onder de naam "Pluto")

Dat een hond zijn eten beschermt is volkomen normaal. Niet als in dat als je een stap in zijn richting zet hij  lelijk begint te doen maar wel als je doet wat jij aangeeft. Een kind pak je toch ook niet zijn net gekregen snoepje af? Waarom moet je je hond lastigvallen als hij aan het eten is??

En men reageert hier op Dutcheye omdat.....?.

Als ik voor mezelf spreek. Voorheen heb ik dat al eens gezegd, de dingen die hij aanstipt zijn als onderwerp prima om met elkaar over van gedachten te wisselen.

Vind het zelf wel interessant om te lezen hoe anderen het zien of doen/ervaren.

Dat klinkt als een goede manier om voedselnijd te creëren  

Ik raad het niemand aan. 

ja dat zie ik ook zo

met vertrouwen heeft dat niets te maken, het is hoogstens aangeleerd tolereren als het goed gaat. En als het mis gaat heb je een groot probleem.

Toen Lola net bij ons was had ze ook baknijd, juist door haar met rust te laten bij haar eten is dat weggegaan, oa daardoor leerde ze vertrouwen in ons.

Toen Jenna net bij ons was had ze geen baknijd, maar vertrouwen was er zeker nog niet, ze verstijfde bij aanraking in het algemeen, ik heb haar natuurlijk nooit lastig gevallen tijdens het eten, maar ik had het kunnen doen, ze zou niet uitvallen, dat zat niet in haar karakter, maar dat betekende niet dat ze vertrouwen had op dat moment.

" Mijnheer pluto zijn bericht.  We hebben het hier over het inslijten van een gewoonte die hooguit steeds een paar seconden duurt. Toen er vorige zomer een wesp in zijn bak vloog, kon ik de bak zonder enig probleem wegnemen .      —————————————  Ik heb een hond van 75 kilo, en moet dan eens wat afpakken van mijn hond als er gevaar dreigt, moet dat zeker zonder problemen afgepakt worden….daar ga ik wel in mee. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

ik had bij Lola ook eens dat ik iets van haar moest afpakken, het was een blikje half gevuld met hondenvoer wat met rattengif vergiftigd was, ze had dat gevonden en het rook blijkbaar erg lekker. Ik wist toen nog niet dat er gif in zat, maar wilde toch niet dat ze het op at. Gelukkig waren we toen al een tijdje op het punt van vertrouwen gekomen en liet ze het blikje los, toen ik haar belonend toesprak. Dat had nooit gekund als ik haar tijdens het eten steeds had lastig gevallen, dan had de spanning steeds meer opgebouwd tussen ons en was ze haar eten gaan verdedigen.

" ik had bij Lola ook eens dat ik iets van haar moest afpakken, het was een blikje half gevuld met hondenvoer wat met rattengif vergiftigd was, ze had dat gevonden en het rook blijkbaar erg lekker. Ik wist toen nog niet dat er gif in zat, maar wilde toch niet dat ze het op at. Gelukkig waren we toen al een tijdje op het punt van vertrouwen gekomen en liet ze het blikje los, toen ik haar belonend toesprak. Dat had nooit gekund als ik haar tijdens het eten steeds had lastig gevallen, dan had de spanning steeds meer opgebouwd tussen ons en was ze haar eten gaan verdedigen.
  "

Dobry

Ja dat is waar, als een hond baknijd heeft en het verdedigd, kan je niets afpakken ook niet als er gevaar dreigt, de hond met rust laten als die zijn eten krijgt…..de hond vertrouwd je dan als je van zijn eten afblijft, gaat er wat mis dan kan je echt ingrijpen zonder dat de hond je te na komt.

Mijn honden vertrouwen mij 300% dat ik ze niet ga pesten tijdens het eten.

Ik vind het ook absoluut niet fijn wanneer ze dat zouden doen terwijl ik mijn maaltijd zit te eten.
Wederzijds respect, vind ik dat.

" Ja dat is waar, als een hond baknijd heeft en het verdedigd, kan je niets afpakken ook niet als er gevaar dreigt, de hond met rust laten als die zijn eten krijgt…..de hond vertrouwd je dan als je van zijn eten afblijft, gaat er wat mis dan kan je echt ingrijpen zonder dat de hond je te na komt. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Toch ben ik het daar ook niet helemaal eens, het totaal negeren van bepaalde voedselnijd.

We hebben het dan wel over baknijd, maar eigenlijk kan het voernijd/buitdrift zijn. Zoals Dobry zegt dat op straat iets was gevonden had ik ook met Chara.

In huis ben ik zelf wel bewust gaan oefenen als we iets gegeven hadden om haar proberen te leren ons te vertrouwen om soms iets terug te durven geven. Puur omdat ze in begin buiten bij iets het ging verdedigen of ze had de neiging om als je inliep ermee te gaan vluchten. En dat moet je helemaal niet hebben..

Binnen deed ze dit uiteraard ook, maar dan kun je rustig oefenen. Maar niet in combi met de voerbak, ze heeft al een antischrokbak bijvoorbeeld dus voor haar enorm belangrijk om rustig te kunnen eten ook.

-

Ik denk dat als wij niets hadden gedaan aan het gedrag wat ze gewend was, dat ze bij gevonden buit daar niet in was veranderd.

Door haar aandoening EPI heeft ze ook nog steeds een enorme vraatzucht, dus dat we staan waar we nu staan is eigenlijk een klein wondertje te noemen als ik dat vergelijk met de eerste weken.

Nu moet ik wel zeggen dat er hier ook 1 bij loopt die zijn kluiven met ons komt delen.. dat is dan weer overdreven. Krijgen we een botje op schoot, en dan doen we maar weer nepkluiven en zeggen hoe lekker we het wel niet vinden en het hem dan weer terug geven 

En Chara lijkt dat nu ook te kopiëren, die komt ook met dingen in haar bek naar me toe om te laten zien wat ze heeft..

Eigenlijk zijn we gezegend met zoveel vertrouwen in ons 

Pluto heeft op geen enkele manier ervaring met honden die al angstig zijn, zoals honden die een 2de kans krijgen.

Het lijkt bijna alsof meneer het uit een boekje haalt, en alleen met pups heeft gewerkt, totaal onervaren komt deze man op mij over.

Ik vind zijn adviezen daarom gevaarlijk en dom, maar waarschijnlijk als je een hond vanaf pup hebt dan denk je dat je met alle honden zo goed kan, ja zo kan ik het ook zeg ik dan!

Geef hem 1 weekje mijn Sam, en hij komt er niet ongeschonden vanaf, dat betekend niet dat hij een valse hond is, maar dat hij een straathond is geweest en prima weet wat hij eng vind of niet, om zijn vertrouwen herwonnen te hebben moet alles in hele kleine stapjes, en zo krijg je vertrouwen.

Ze zeggen, fight or fly, Fly kent Sam niet, als je het slecht aan pakt dan gaat hij voor fight, alleen als je het hem iets leert met kleine stapjes, en dat kan 100% niet met harde opvoeding, maar veel geduld en liefde.

En nu ben ik helemaal klaar met Pluto of Duchteye of hoe hij de olgende keer gaat heten, alleen al om de achterlijke adviezen word deze persoon meteen herkend, ik ben er klaar mee!

Ik zou zeggen, Pluto, ga eens bij bijvoorbeeld Alaska in de leer, daar kan je een hoop van opsteken, ik leer elke keer als zij wat schrijft, denk niet dat je alles al weet, maar sta open voor andere technieken, maar daar ben je vast te betweterig voor, succes ermee en ajuuh.