Training voelt niet goed

Even anoniem. 

wij hebben een pup en gaan naar een trainer die zeer goed beoordeeld wordt door veel mensen. Dit is onze eerste hond. De trainingen voelen voor mij niet goed. Mijn man vindt het prima. 
waarom voelt het voor mij niet goed? Een halsband is verplicht en bij ongewenst gedrag wat je écht niet wilt (eikels opeten) is het advies om een schuine korte ruk aan de riem te geven. 
Is dit gebruikelijk? Leren pups op deze manier het snelste in geval van gevaarlijke situaties? 

Nee, hier leren pups niks van.

Ik zou op zoek gaan naar een cursus waar positief getraind wordt.

Als je de omgeving doorgeeft waar je ongeveer woont, dan kunnen hp leden hier je misschien helpen aan een goed adres.

Welkom.

Het rukje geven is iets wat nu niet meer wordt geadviseerd. Ik denk dus dat je gevoel goed is. Waarschijnlijk heb je de cursus al betaald. Haal er uit wat jou aanstaat en vergeet de rest. Met vragen kan je altijd ook hier terecht.

Hetis,overigens heel erg lastig een pup tegen te houden van straat te eten. En ja, een reflex is dan een rukje aan de riem, en dan is schuin altijd nog beter dan omhoog. Maar beiden is niet fijn voor een gevoelige keel van een pup. 

Om de ruk te voorkomen, zal je eerst  moeten leren dat hij contact met jou maakt door bv. Het woordje kijk, vrolijk te zeggen en bij contact, de hond kijkt naar je op, direct belonen met wat lekkers, beste is om iets te gebruiken uit zijn dagelijkse voer hoeveelheid zodat je niet binnen een paar weken met een gestopt worstje aan de lijn loopt.

Kijk is dus een aparte oefening.beheerst de hond dit, kan je het gaan gebruiken als de hond iets doet wat niet mag bv eten van straat.  Kijk ,,,,, hond kijkt en bij mazzel komt hij zelfs naar je toe, hierrrrrr meteen dan vrolijk zeggen, zodat de pup linkjes gaat leggen, 

Vervolgens kan je dan het  voorwerp uit zijn bek halen, woordje los, of ruilen met een brokje. Dat laatste lukt met voorwerpen, vaak niet met eten dat op straat ligt want dat is tegen die tijd al doorgeslikt 

Overigens is een forse nee, ook niet verkeerd.ook dan , kijkt de hond dan naar je op, koekje. Of te wel ieder contact die de pup maakt beloon je, eerst met brokje, en met goedzo! Later alleen met goed zo. Je ziet ik zet er niet meteen een aai bij.

Eikels zijn giftig voor honden dus daar zou ik ook niet veel geduld mee hebben, je vreet niets op van straat. Klaar. Daar gaan we geen maanden met een hoog stemmetje voor gaan afleiden en alternatieven voor aanbieden.

maar verder moet je natuurlijk doen waar je je goed bij voelt. Niemand gaat mij overigens zeggen wat ik wel of niet aan mijn hond doe. Als je als lesgever niet bekwaam bent om een hond aan een tuigje te leren zitten en maar 1 wijze kent, heb je mij niets te leren. Trainen is wederzijds respect. Zowel tussen hond en eigenaar als tussen lesgever en lesnemer. 

Heel soms zal je niet aan een rukje kunnen ontkomen, in een gevaarlijke situatie, daarom ook beter een tuigje ipv een halsband, maar als standaard methode is het af te raden, de pup leert daar idd niets van, je bouwt ook zo geen band op, en bovendien is het teveel risico op nekblessures. 

Ik vind zelf mijn eigen gevoel daarin belangrijk. Je moet je hond uiteindelijk zelf opvoeden en als de methode van de school niet goed voelt zou ik persoonlijk snel weg zijn. 

Ik denk dat qua hondentrainingen de methodes vaak achterlopen. Bij een eerste hond kan ik me voorstellen dat je twijfelt en geneigd bent de aanpak van de school over te nemen. Helaas denk ik dat veel scholen niet even bekwaam zijn. Ideeën over opvoeding van dieren maar ook kinderen veranderen. Zo was het vroeger ook gangbaar om kinderen hardhandig te corrigeren en werd dat vast ook regelmatig als advies gegeven, toch is dat achteraf niet echt goed advies geweest.

Je kunt honden ook goed op een positieve manier opvoeding, het duurt vaak alleen wat langer. Ik ben zeker wel van het grenzen stellen maar in de basisopvoeding aan de lijn gaan trekken vind ik geen goed idee. Bij echt probleemgedrag kan ik nog begrijpen dat er soms harder opgetreden wordt maar ik vind een fysieke correctie omdat een hond een eikel eet geen eerlijke manier. 

Je kan een hond zowel dingen aanleren als afleren. Het eerste is doorgaans het makkelijkste en dat kan gelukkig goed op een positieve manier. Als je wil afleren dat je hond van de grond eet kan je gaan oefenen met impulscontrole. Hiervoor kan je een brokje op de grond leggen met je hand erover zodat je hond er niet bij kan. Vervolgens gebruik je een zelf te kiezen woord hiervoor, bijvoorbeeld 'laat'. Dan beloon je en geef je je hond een (heel belangrijk) ander brokje. Dit kan je steeds verder opbouwen, zorg ervoor dat de stapjes klein zijn zodat de hond zich niet toch laat verleiden door het brokje en het te pakken krijgt. Voor het aanleren van dit soort oefeningen vind ik een clicker fijn maar dat is geen must. Op deze manier kost het wel wat meer tijd maar het is ook een leuke manier om samen bezig te zijn. 

Hond aan riem:
Rustig wegtrekken (niet rukken) en gewoon doorlopen

Hond los:
Eerst goed het gebied inspecteren, dit opruimen of ergens anders de hond los laten

Halsband of tuig:?
Als je hond op den duur goed naast je loopt maakt het niet uit wat je gebruikt, want dan trekt hij niet meer
Mijn ervaring is wel dat het leren volgen met een halsband vlotter gaat dan met een tuig (ze voelen sneller welke kant je op wil, vooral bij de wendingen)

Voor degenen die het niet lukt of het gewoon niet nodig vinden om een hond te leren volgen adviseer ik een tuigje (anders constante druk op het strottenhoofd)

Algemeen:
Bij pups die aan de lijn zijn, niet rukken, wel wegtrekken en waarschuwen “nee”

Als honden eenmaal weten wat er niet mag en ze doen het toch? Dan moet je natuurlijk wel corrigeren

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Ik ga inderdaad dat wat mij aanstaat op die manier trainen met de pup. Ik heb de cursus al betaald en zal die afmaken. in de tussentijd ga ik op zoek naar een andere hondenschool. De huidige heb ik ook op aanraden van anderen mensen gekozen en omdat de reviews overal ook goed waren. Ik kies er nu voor om zelf te gaan kijken bij een aantal trainers in de buurt. Dan kan ik meteen voelen hoe het gaat en of het bij mij past.