Ervaring verschillende maten poedels

Na 3,5 jaar zonder hond, omdat we er maar niet echt uitkwamen welk ras het moest worden en de verwerking van het verlies van onze rottweiler; lijkt er dan toch een ras uit te springen!

Wij zouden in de toekomst graag weer zowel een grote als kleinere hond willen, maar er zijn maar weinig kleinere rassen die ons echt aanspreken. Vroeger hebben wij een dwergpoedel gehad, en nadat de poedel in vorige topics werd geroepen als geschikt ras, heb ik me toch eens verder verdiept in het ras en het truttige stigma aan de kant gezet.

We zijn 2 weken geleden wezen kijken bij de EGCN hondenshow, waar ook poedels in de 4 verschillende slagen werden geshowd, wat de kleintjes betreft vond ik daar de toys ook wel erg leuk, mooie verhoudingen, leken over flink wat karakter te beschikken, maar natuurlijk wel heel kwetsbaar. Helemaal wanneer we ook een groot ras in huis willen nemen. De dwergjes vond ik iets minder wauw, maar dit kan natuurlijk ook aan de kapsels hebben gelegen. Wat ik bij de middenslag dan wel weer kon waarderen! De middenslag klinkt ook als een leuk maatje, klein zonder te klein te zijn. Nu heb ik van verschillende kanten vernomen dat hoe kleiner ze zijn, hoe nerveuzer. Dit kunnen wij niet helemaal plaatsen met onze dwergpoedel van 30 jaar geleden, maar misschien dat er veel veranderd is?

Vorig weekend ook bij de renbaan wezen kijken, hier werd door de NPC een poedel dag georganiseerd. Leuk om ook zo op een totaal ander vlak de verschillende slagen zien te presteren; verbaasd over hoe snel die kleintjes zijn! Wel leken deze daar het meest vocaal tijdens het wachten etc.

De grote poedel met zijn statigheid en als we het zo moeten geloven, stabielere karakter spreekt ons ook aan, maar zou dan wel in de categorie "groot" ras geplaatst worden. 

Kan iemand me meer vertellen over de verschillende karakters qua maten? En hoe ervaren jullie zelf het jachtinstinct? Zijn er nog fokkers die ik echt eens op zou moeten zoeken, maar welke niet op de site van de npc terug te vinden zijn?

Ik neem aan dat Loesje wel gaat reageren als ze op de pagina komt. Zij heeft een abrikoos  poedeltje, genaamd Casper.  En ze kan ongetwijfeld wel over het karakter vertellen.

Ze is al een week hier niet geweest.  Even afwachten maar.

Kiki van hp, heeft een middelslag Poedel , zal vragen of ze hier ook wil reageren, zelf kom ik uit een gezin met koningspoedels, tegenwoordig worden ze …grote poedel..genoemd, ik zelf heb goede herinnering aan het ras.

" Kiki van hp, heeft een middelslag Poedel , zal vragen of ze hier ook wil reageren, zelf kom ik uit een gezin met koningspoedels, tegenwoordig worden ze …grote poedel..genoemd, ik zelf heb goede herinnering aan het ras. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Pampus toch? Of heb ik nu iemand anders voor me.. pampus volg ik in ieder geval op instagram, maar geloof dat dat ook een standaard poedel is. Daarom niet minder leuk natuurlijk! Middenslag lijk je minder vaak te zien

Haha ik heb het tegenovergestelde meegemaakt.

Op de hondentraining, een dame eerst met een dwerg, super leuke hond, wilde alles doen, geen nervositeit, gewoon een fijne stabiele hond, maar beweeglijk. Ze dacht ik neem er een grote poedel bij, stabiel en dan heb ik een dwerg in een grote jas. Nouuuu, ze werd gek van de grote poedel, een bonk nervositeit, sloperd, en ze wist echt hoe ze een hond op moest voeden. Misschien een uitzondering.

De poedels die ik op tafel kreeg, wel 20 jaar terug.

Middenslag, de rustigste, dwergjes wat drukker, maar allemaal superleuke honden. 

Ik weet ook van dwergpoedels dat ze hele hoge ogen gooien op gehoorzaamheids wedstrijden en goed mee kunnen met behendigheid.

Kiki reageert vast ook, ik dacht dat ze een grote poedel had, maar schijnt dus een middenslag te zijn?

Klopt……..Pampus van Kiki. 

Leuk! Ik zit zelf ook soms naar de grote poedels te kijken. In de straat hadden ze een abrikoos Koningspoedel. Reu, heerlijk stabiel en elegant.

De kruising doodles groot daarentegen vind ik stuk voor stuk een drama en daar zijn er verschillende van in de buurt en ook kennissen hadden ze.

Wat ik me zelf afvraag, dus voor poedelkenners de vraag.. maakt kleurverschil nu nog uit? Voor mijn gevoel zijn de abrikoos en de zwarte wat stabieler dan bijvoorbeeld de harlekijn. Hier op forum ook iemand die de handen vol heeft aan die hond, en laatst op strand vond ik een harlekijn ook best irritant aanwezig (Hoewel ik ze dus prachtig vind in die kleuren!)

--

Jaren geleden (echt heel lang geleden ruim 36 jaar alweer whaha..) had een oudtante een middenslag poedel, ontzettende leuke hond was dat, een zwarte en het was net een bouvier in het klein.. hij was niet tuttig getrimd dus een lekker behaard mannetje..

Ik hoorde juist dat de zwarte het stabielst waren, maar vraag me af in hoeverre dat allemaal klopt inderdaad. Wij hadden vroeger een abrikoos dwergje van toy of mirror home, maar daar ook niks nerveus aan. Hoop verschillende verhalen zo dus! Die harlekijn op het forum, ik dacht Marie? Klinkt inderdaad ook alsof de eigenaar er heel wat mee te stellen heeft

Wat grappig dan die verschillende ervaringen zo he! Waren die 2 op cursus ook vrij recent? Of is dat ook al heel lang terug?

Jaar of 5 geleden.

Haha ik hoorde mijn naam al vallen. Leuk dat je ons volgt! 

Pampus is een GROTE poedel, kleurslag bruin.

Ik hoor van veel kenners terug dat de bruine kleur over het algemeen drukker is. Pamp is ontzettend  leergierig, iets te soms.... Als hij rustig aan 't kijken is.... is hij niet aan 't kijken maar aan 't observeren en vervolgens doet ie 't. Ook de dingen die ik hem niet perse wilde aanleren. 

Denk bijvoorbeeld aan een gat in de aarde grave en plantjes ergens vandaan halen en die erin doen. Pampus observeerde dat rustig, ik doe me ding, draai me om en zie hem vervolgens zelf aan de slag. 

Het is een hele energieke hond, buiten luistert hij over het algemeen erg goed. Heeft absoluut geen jacht intstinkt en verder dan zijn knieën het water in wilt hij niet. Denk wel dat hij oprecht een uitzondering op de regel is. Grote poedels zijn gefokt voor de jacht en met name jacht in 't water.

In het begin was het  een erg drukke hond, wilde graag leren maar lag vaak met zijn hormonen in de knoop. Het is een gevoelige hond, hij kan soms ook echt wel beledigd zijn. Hij is heel zorgzaam, energiek, leergierig, speels en eigenlijk kan hij wel met elke hond.  Hij is nu vier en ik en mensen in mijn omgeving vinden hem nu mooie stabiele hond. Maar dat vraagt wel inzet (en humor) van de baas/het gezin. 

Wel wil ik meegeven dat mocht je voor een poedel gaan kijk alsjeblieft goed naar de ouder dieren. Sommige zijn zo nerveus, blafferig of hebben aanleg voor verlating angst. Niet alleen naar de teef kijken maar zeker naar de vader, opa/oma en wellicht wle (half) broers en zussen. 

11 november word er een wandel dag door de NPC georganiseerd, wellicht kan je daar mee wandelen en informatie opdoen? 

Mijn oom heeft een dwerg en een middenlag gehad. Bijde vond ik ze tamelijk rustig, in elk geval rustiger dan die van mij. wel heel vriendelijk en open naar familie en bekenden. Voor de rest wat gereserveerd. Ik heb het idee dat de grote poedel iets energieker is, maar dat zal zeker ook van de lijnen en opvoeding afhangen.

Hoop dat ik een beetje je vragen heb kunnen beantwoorden, met name vanuit 't oogpunt van de grote poedel.

Oh Kiki, ik zit wel te lachen hoor. Pampus die een gat graaft en er een plantje inzet, hij is wellicht vroeger in een vorig leven tuinman geweest en dacht ik kan dat ook. Je mag hem hier wel even komen brengen, dan kan hij zien hoe ik paardebloemen en gele klavertjes uit de tuin probeer te halen, kan hij het verder doen. Heerlijk zoals je de hond omschrijft. 

Ik denk dat energieker zeker het goede woord is. 

Mijn grote poedel, een harlekijn, kreeg ik toen ze bijna 5 jaar oud was. Ik ben, na de fokker, haar derde adres.

Ze had uitsluitend in de tuin geleefd met meerdere honden en was wereldvreemd. Haar angst betrof vooral mensen. Haar onzekerheid op straat en voor nieuwe dingen verdween snel. Ze trok zich heel erg op aan mijn andere, zelfverzekerde, honden. Je zag haar genieten van de wereld om haar heen die ineens zoveel groter was.

In de loop der jaren is ze ook veranderd van een hond die afwachtend was en geen initiatieven durfde te nemen in een hond die onderzoekend, leergierig en zelfverzekerd is. Ze werkt graag met je samen op de hondenschool en ze is dol op snuffeltuinen. Alleen in het contact met mensen is ze verlegen gebleven. Ze is ontzettend zachtaardig.

Ze heeft een behoorlijk jachtinstinct, katten en konijnen zijn niet veilig. Mijn eigen drie katten kon ze in het begin nog weleens plagen, maar dat is over gegaan.

Helaas heb ik best wat gedokterd met haar. Toen ik haar kreeg had ze al chronische rugklachten, dus ik loop sinds ik haar kreeg bij een fysiotherapeut/chiropractor. Ze heeft een voedselallergie, maar doet het goed op dieetvoer. Verder is er een paar keer een ooglidtumor verwijderd.

Toen ze destijds op facebook voorbij kwam heb ik er nog geen 5 minuten over nagedacht. Echt nooit gedacht dat ik ooit een grote poedel zou hebben. Dat truttige imago vind ik totaal niet kloppen met hun karakter. Mensen herkennen trouwens zeer zelden een poedel in haar, bijna altijd een labradoodle of waterhond.

Ik vind Cindy een hele fijne hond en heb geen seconde spijt gehad van mijn keuze om haar te nemen.

Wat leuk dat je je hierin verdiept! Zelf heb ik 2 Harlekijn dwergpoedels. Beiden zijn halfbroertjes, maar met een heel verschillend karakter.

Mijn 1ste eigen pup (is nu bijna 8 jaar), heb ik tot mijn grote spijt moeten herplaatsen(zwaar bijtincident bij mijn kindje), maar woont nu bij mijn schoonbroer.

Dit is een hondje met een geweldige drive, was supergoed opgevoed en scoorde enorm goed qua gehoorzaamheid. Hij blaft enkel bij aankondiging bezoek of soms in zijn spel.

Buiten was hij heel stabiel, ook naar andere honden. Maar binnenshuis was hij enorm nerveus door de aanwezigheid van onze kinderen...

Het halfbroertje hebben we geadopteerd op zijn 9 jaar, maar kent niet veel qua gehoorzaamheid. Wel is het een lieve, rustige schat binnenshuis en enorm aanhankelijk. Hij blaft enkel bij bezoek, dit is dan ook perfect aan te leren als je dit als pup zijnde ontmoedigt.

Buiten is hij dan wel enorm zenuwachtig aan de lijn en ook naar andere honden toe(aan de lijn) niet vriendelijk. Wellicht werd hem dit nooit correct aangeleerd.

Bij de ouderdieren zijn enorme verschillen, dus wel belangrijk om op te letten.

Ik vind persoonlijk de dwergjes wel leuk qua formaat, en niet zo fragiel als de toy. 

Wat leuk om te horen dat Pampus zo slim is en zichzelf dingen aanleert door te kijken, alhoewel ik me kan voorstellen dat je dat met sommige dingen niet zou willen haha! 

Komt pampus bij een Nederlandse fokker vandaan? Wat standaard poedels betreft lijkt er wat meer keus te zijn qua aangesloten fokkers bij de npc dan de kleinere slagen.

Leuk ook dat je via familie ook de kleinere kent en daar niet se ervaring van nerveus mee hebt. Gereserveerd naar vreemden zou niet echt een probleem zijn, zolang het zich dan niet uit in angst

Wat fijn dat jullie haar een gouden mand hebben kunnen bieden en mooi om te lezen hoe ze zich heeft ontplooit tot een zelfverzekerde hond! 

Leuk om zo de wisselende ervaringen te lezen. Wat vervelend dat je de eerste hebt moeten herplaatsen, maar lijkt me een hele geruststelling dat hij in de familie is gebleven en nu in een beter passende thuis situatie leeft. Lastig dat het halfbroertje buiten wat lastig is in omgang, gaven de vorige eigenaren dit ook aan? Of is hier verder ook niet over gesproken?

De dwerg is ook leuk qua maat! Inderdaad minder kwetsbaar denk ik, heb alleen het idee dat die wat minder "vierkant" zijn qua verhoudingen? Al zie ik op instagram ook genoeg leuke dwergjes voorbij komen, vast vloeken in de kerk.. maar dan vind ik ze met een teddy/doodle modelletje wel echt heel leuk. Bij een standaard of middenslag vind ik de t-clip of puppy model juist wel heel leuk

Ja bij een Nederlandse fokker, moeder is Nederlands vader is wel Duits overigens. 

" Leuk om zo de wisselende ervaringen te lezen. Wat vervelend dat je de eerste hebt moeten herplaatsen, maar lijkt me een hele geruststelling dat hij in de familie is gebleven en nu in een beter passende thuis situatie leeft. Lastig dat het halfbroertje buiten wat lastig is in omgang, gaven de vorige eigenaren dit ook aan? Of is hier verder ook niet over gesproken?
 
De dwerg is ook leuk qua maat! Inderdaad minder kwetsbaar denk ik, heb alleen het idee dat die wat minder "vierkant" zijn qua verhoudingen? Al zie ik op instagram ook genoeg leuke dwergjes voorbij komen, vast vloeken in de kerk.. maar dan vind ik ze met een teddy/doodle modelletje wel echt heel leuk. Bij een standaard of middenslag vind ik de t-clip of puppy model juist wel heel leuk "

Loetjekoe

Wilson heeft het nu erg naar zijn zin in zijn huidige thuis. Mijn schoonbroer is alleen, heeft geen kinderen, en er is heel veel rust in huis. We zijn hem heel dankbaar dat hij bij hem terecht kon.

Zijn halfbroertje hebben we vorig jaar op 9-jarige leeftijd geadopteerd bij de fokker. Die nam de verplaatsing voor haar rekening. We weten een beetje af van de achtergrond, maar we hebben nooit die mensen gesproken waarmee hij samen leefde. Het blijft dus gissen.

Dit is Theyo de herplaatser

En hieronder is Wilson

Deze 2 zijn heel mooi in verhouding. Wilson is wel iets korter qua lijfje dan zijn broer, hij is ook net iets kleiner.

Je kan uiteraard zelf kiezen in welke 'look' je je poedel zet qua kapsel. Ik heb bewust gekozen voor de echte poedellook omdat ik dit het mooist vind en ook heel praktisch is qua onderhoud. De teddybeer look vind ik dan weer meer iets voor Doodles, maar dat is puur smaak :-).

Ik ken een paar poedels: grote, middenslag, dwerg en toy (alle formaten dus) en ik kan niet zeggen dat de ene grootte nerveuzer is dan de andere. Ik zie wel veel verschillen per individu. Ik ken dus zo ook hele grote die nerveus en blafferig zijn. 

" Ik ken een paar poedels: grote, middenslag, dwerg en toy (alle formaten dus) en ik kan niet zeggen dat de ene grootte nerveuzer is dan de andere. Ik zie wel veel verschillen per individu. Ik ken dus zo ook hele grote die nerveus en blafferig zijn.  "

Sheltieduo_

Oh wat fijn dat jij met alle maten ervaring hebt en het nerveuze niet echt per maat toe kunt schrijven. Misschien ook meer dat mensen met een klein(er) hondje anders omgaan waardoor ze wat nerveuzer gedrag vertonen? Zo klinkt het iig meer in bepaalde lijnen te zitten of door een gebrekkige socialisatie, bepaalde gebeurtenissen. 

" Wilson heeft het nu erg naar zijn zin in zijn huidige thuis. Mijn schoonbroer is alleen, heeft geen kinderen, en er is heel veel rust in huis. We zijn hem heel dankbaar dat hij bij hem terecht kon.
Zijn halfbroertje hebben we vorig jaar op 9-jarige leeftijd geadopteerd bij de fokker. Die nam de verplaatsing voor haar rekening. We weten een beetje af van de achtergrond, maar we hebben nooit die mensen gesproken waarmee hij samen leefde. Het blijft dus gissen.

Dit is Theyo de herplaatser
En hieronder is Wilson

Deze 2 zijn heel mooi in verhouding. Wilson is wel iets korter qua lijfje dan zijn broer, hij is ook net iets kleiner.
Je kan uiteraard zelf kiezen in welke 'look' je je poedel zet qua kapsel. Ik heb bewust gekozen voor de echte poedellook omdat ik dit het mooist vind en ook heel praktisch is qua onderhoud. De teddybeer look vind ik dan weer meer iets voor Doodles, maar dat is puur smaak .
  "

sneeuwwitje en de dwerg

Het kapsel is inderdaad puur smaak, wie weet wisselt dat ook wel. Beetje afwisseling is misschien ook wel leuk, wat dat betreft kun je er wel echt alle kanten mee op. Hoe vaak gaan ze bij jou naar de trimmer? Hou je tussendoor zelf de snuit en voetjes bij? En hoe vaak kam & was je ze?

Ik doe het zelf, ik hou ze daarom gewoon kort, omdat ik weet hoeveel tijd er anders in kruipt. 

Om de 2/3 weken doe ik snuit, oortjes en pootjes. En ik was hem om de 5/6 weken max. Meestal scheer en knip ik hem de dag nadien of soms de dag zelf.

Ik ben nogal saai vermoed ik, ik hou gewoon van kort en netjes. Moest ik naar een trimmer gaan dan zou ik misschien opteren voor een showkapsel of Asian .

Wel heel fijn ook dat je het volledig zelf kunt doen lijkt me. Asian kende ik niet, dus even opgezocht maar dat is ook wel een erg leuk modelletje!

Ja, je kan soms cursussen volgen via groepjes op Facebook. Echter heb ik het zelf geleerd doordat een vriendin van me het heeft voor gedaan. Daarna begon ik er zelf aan, en dit viel eigenlijk wel goed mee, al is het natuurlijk niet perfect.

Bij ons kost het trimmen snel heel wat geld, dit bespaar je zelf snel door een eigen tondeuse, schaar en opzetkammen te kopen.

Asian is inderdaad wel heel leuk, alleen daar ken ik het fijne niet zo van. Wie weet lukt het me ooit als ik het geduld heb om eens te laten groeien .

Zie inderdaad wel eens wat van workshops voorbij komen in de poedel groepen op facebook. Wel het overwegen waard om mocht het zover zijn in te verdiepen misschien, laten trimmen is inderdaad ook niet goedkoop. Maar dat kunnen we dan gewoon incalculeren mochten we definitief voor een poedel besluiten te gaan. Die kosten horen er nou eenmaal bij

Je bent wel op de juiste plek gaan zoeken vind ik zelf. Showlijnen worden gefokt op karakter en bouw en niet omdat iemand gewoon eens wilt fokken met zijn/ haar hond. Ook grote fokkers verkopen honden aan gezinnen want niet elke hond is geschikt voor shows. Ik zou gewoon via FB contact zoeken met fokkers en je vragen voorleggen. Ik denk dat er online genoeg filmpjes te vinden zijn die vertellen over dit ras. 

Door de show en de renbaan zag je inderdaad ook wel 2 type mensen. Fokkers, maar ook "gewoon" eigenaren. Heb inderdaad al een aantal fokkers gemaild, maar de meeste hebben maar 1 maat poedel. Ook vanuit die kant hoor ik wel dat de kleinere vaak nerveuzer zijn. Wij zitten momenteel midden in een verhuizing, maar eenmaal gesetteld willen we zeker wat fokkers bezoeken en misschien ook nog wel andere shows afgaan

Casper, mijn abrikooskleurige dwergpoedel, is nu 10 1/2 jaar. Zijn moeder was geïmporteerd uit Canada.
De fokker is overleden. 


Het is een kleine hond schofthoogte 35 cm en 6,8 kg.
Een kleine pittige hond, die niet onder doet voor een grote hond.
Sportief en atletisch (zie de foto's in mijn profiel).
Makkelijk te trainen. Als ik zeg "ga je of moet je" staat hij als hij niet in diepe slaap is, direct voor me: klaar voor de start om o.a. hersenspelletjes te doen, brokjes te zoeken in huis of tuin, te wandelen of te fietsen. Als hij zijn neus niet op de grond heeft, luistert hij buiten goed. Vaak als ik stop met de fiets als hij los loopt, komt hij uit zichzelf naar mij toe rennen. Casper blaft nauwelijks. Komt er bezoek die hij kent, dan gaat hij helemaal uit zijn plaat: hoog springen, happen en schreeuwen. Negeren of de rug toe keren, stopt hem niet. Daarom houd ik hem in het begin bij mij aan een korte lijn of geef ik hem een timeout in de bench. De bench staat voor de rest van de tijd open. Hij gaat er meerdere keren per dag in liggen;zijn veilige plaats. Hij heeft ook een Donut mand met een stretcher eronder en een speciale plek op een van de banken.

Sommige mensen die ervaring met poedels hebben, beweren dat de abrikooskleurige wat feller zijn.
Ik vind de Grote Poedels top qua karakter; evenwichtiger dan de kleinere en hebben overwicht op andere honden op een prettige manier. Casper heeft ontzag voor Grote Poedels. Ik heb niet voor een Grote Poedel gekozen, omdat ik het nu makkelijk vind om een kleine hond te hanteren, bijv. achter op de fiets in een mand, makkelijk in de auto te tillen. Heb vroeger grotere honden gehad. De Toy Poedel vind ik te fragiel.

Als pup vond ik bij tijd en wijlen dat hij adhd trekjes had.
Zeer energiek en nog steeds; al wordt het iets minder. 
Ik fiets meestal 2 x per dag: de ene keer ca 30 minuten en de andere keer ca . 45 minuten. Casper loopt dan niet harder dan draf naast de fiets (= 7-9 km per uur). Tijdens de fietstochtjes mag hij ook veel loslopen (Hier hebben we veel en lange losloopgebieden). Verder lopen we per dag 2 kleine wandelrondes.


Ik laat hem 1x per 3 maanden trimmen. Ik houd niet van kale snoeten en laat een natuurlijk kapsel trimmen. Een poedelvacht vraagt veel onderhoud,anders krijg je klitten en nog erger verviltingen. De 3e maand is het meest bewerkelijk omdat hij dan een beertje is. Ik vind het beertje het leukst.


Casper zorgt voor een vast dagritme en dat ik veel buiten kom en beweeg ondanks twee reuma auto-immuun aandoeningen.
Hij is echt mijn maatje. Kan ook eigenwijs zijn en laat duidelijk merken als hij iets niet prettig vindt.  Poedels staan ook bekend om hun clowneske gedrag. Moet ook vaak om hem lachen.
Tovert ook een glimlach op vele gezichten van passanten.