Dobber †

Ik weet eigenlijk niet hoe ik dit bericht moet beginnen en het is een heel lang verhaal geworden, maar ik moet even luchten.

Dobber is gisteren ingeslapen. Ik ben ontzettend verdrietig, kan het eigenlijk niet bevatten dat ze weg is en dat het zo snel is gegaan. 

Zoals in het oudjes kletstopic al gezegd, was Dobber al een tijdje aan het kwakkelen. Ze had een bult op de knie, alvleesklierontsteking en was in het algeheel een oudje van ruim 15,5 jaar. Ook had ze de laatste tijd een aantal keren Geriatrisch Vestibulair Syndroom (GVS) en hield ze haar kop wat scheef. Volgens de DA kon dat komen door een middenoorontsteking. Met antibiotica ging beter en we zaten eigenlijk in een stabiele periode, dacht ik.

Een aantal dagen geleden begon ze haar kop weer scheef te houden. Verder geen gekke dingen, maar deze vrijdag liet ik haar naar buiten en ineens lag ze op de buik bij de deur. Ik zag niet wat er gebeurde. 

Later die avond kon ze niet meer goed overeind komen. Dat ging de laatste tijd sowieso al langzamer, maar nu gleed ze ook telkens weg met de poten.

Ook zag ik voor het eerst dat ze kleine spasmes had, waarbij haar snuit even heel snel op en neer 'klapte' en ze dan heen en weer wiebelde op de poten. Ze bleef heen en weer lopen voor een plekje dat lekker lag, maar ze was niet ontspannen. 

Met GVS in het achterhoofd, zijn we de zaterdag ingegaan. In de ochtend was ze nog steeds onrustig en de spasmes waren veel vaker. Ze stond heel wiebelig op de poten en viel dan vaak om.

Het was geen GVS, dat was me wel duidelijk. Ze hoefde haar worstje met pijnstiller ook niet en ik realiseerde me dat ze al 2 dagen slecht dronk. Ik denk dat ze misselijk was en duizelig, al had ze de donderdagavond nog wel brokjes gegeten met wat tonijn. 

Met deze nieuwe symptomen en haar algehele gezondheidsissues in gedachten, heb ik de DA gebeld voor een consult. Ik mocht het nog even aankijken, zei ze. Maar ik had er geen goed gevoel bij, vooral niet omdat die spasmes van vrijdag op zaterdag ineens zoveel vaker gebeurden. Hoe erg zouden deze dan de volgende dag (vandaag) zijn? En ik had vandaag op zondag nog wel heen gekund, maar ik had er geen goed gevoel bij. 

Nog een keer gebeld en gelukkig konden we om 15.40 terecht bij de dierenarts. Deze wilde nog in haar oor kijken, maar Dobber jankte bij het kijken en dan moest ik haar kop vasthouden, zodat de DA goed kon kijken. Ze had het over een gebroken trommelvlies, maar toen ik vroeg of dit echt deze symptomen kon veroorzaken, gaf ze aan dat ze in dit soort situaties voor het baasje nog wat willen 'proberen' als voorbereiding op ... , maar dat dit de symptomen niet kon verklaren. We hebben niet Dobber haar oor verder bekeken, want ik wilde Dobber ook niet onnodig pijn doen. Voor mijzelf had ik het besluit al genomen. Eigenlijk al toen ik nog thuis was, maar je blijft hopen ... 

Uiteindelijk is Dobber gisteren op 29 juli 2023 om 15.58 doodverklaard. 

Ik ben zelf erg van mijn pad en heel verdrietig. Het was de goede beslissing en Dobber is heel rustig gegaan, maar dan moet je alleen verder ...

Het inslapen zelf ging ook heel snel, kwestie van nog geen halve minuut en ik had verwacht dat ze 2 injecties zou krijgen: een slaapmiddel en de overdosis. Maar de DA had het in 1 injectie, dus op het moment dat ik dacht dat Dobber sliep, bleek ze al dood te zijn. Achteraf heb ik daar wel last van. Het had de uitkomst niet veranderd, maar dat laatste, afsluitende stukje dat je echt zegt: toe maar, het is genoeg geweest, dat stukje heb ik niet gehad. 

In de auto toen ik wegreed, landde het ineens dat Dobber echt dood is. My God. Ik kon alleen maar zeggen: ze is dood, ze is dood, ze is dood. 

Ik heb haar direct naar het crematorium gebracht en woensdag haal ik haar weer op. Een tijdje geleden heb ik besloten om zelf een urn voor haar te maken, hopelijk helpt dat om dit te verwerken. 

Was ik uiteindelijk te laat, gezien Dobber haar aftakelen de laatste tijd en had ik al veel eerder erbij moeten zijn? Ik denk het niet. Ze was oud en krakkemikkig, maar kreeg pijnstillers en was altijd enthousiast als er visite kwam. Ging nog graag mee in de auto, maar wilde steevast liever wandelen.

Ik heb gewacht tot ze er zelf aan toe was, maar dat moment kwam niet en is ook niet gekomen. Ik denk dat het niet lang meer had geduurd met deze nieuwe problemen erbij. Bij het inslapen heb ik haar verzekerd dat het goed was, dat ik alles voor haar heb gedaan en dat het niet langer kon. Ik ben bij haar gebleven en heb haar tot het einde gesteund. Dobber is 15 jaar, 7 maanden en 10 dagen geworden.

Het is goed, dat weet ik. Maar het echte gevoel dat het goed is, dat moet nog komen. 

Foto's zijn van oktober vorig jaar. 

Op deze foto vind ik haar ontzettend oud, want ze gedroeg zich er vaak niet naar.  

           Heel veel sterkte, je hebt er alles aan gedaan om Dobber de laatste tijd een lief en waardig bestaan nog te geven…heel veel sterkte….

Ach heel veel sterkte met dit verlies 

Kan mij voorstellen dat het zeer onwerkelijk voelt. Ik heb het gelukkig nog niet mee hoeven maken met een hond - maar het lijkt mij zo intens die rouw. 

Gelukkig heb je heel wat mooie jaren waar jullie op terug kunnen kijken  maakt het verdriet niet minder natuurlijk. 

Wat een groot gemis. Jullie zijn zo lang samen geweest.

Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik schrik er eigenlijk ook wel van dat de dierenarts een enkele injectie had gebruikt, terwijl je rekent op twee. Dat is ook echt wel iets dat ik ga onthouden.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Ach Dobber.

Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Lieve Dobber, wat een leuke lieve vrolijke pittige hond was ze, je hebt zoveel over haar geschreven, ze hoorde er zo bij. Ik wist dat ze oud was en kwakkelde maar toch een schok dit bericht.

Een goede beslissing, maar o zo moeilijk nu verder zonder haar.

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte Nynke.

Wat een verdrietig nieuws. Ook al bereiken ze een hoge leeftijd, dan nog is het afscheid zo zwaar.

Dobber was één van die HP-honden die ik heb leren kennen toen ik het forum ontdekte. Zo zijn er ondertussen al enkele van die iconen heengegaan...  De oude garde, zeg maar.

Je hebt heel wat samen beleefd met Dobber, veel geleerd en veel gegeven. Ze maakt een groot deel van je leven uit en van je hart. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen met die immense gemis en verdriet. 

Dikke knuffel!

Ik volg het verhaal van Dobber al een tijdje stil mee, en toch wilde ik het niet geloven toen ik het topic zag.

Heel veel sterkte.

Heel heel veel sterkte, wat zal je haar missen. Dit meemaken is vreselijk maar je hebt echt alles gedaan voor haar. 

Heel veel sterkte! 

Ze heeft een mooie leeftijd gehaald, ik denk dat je een goed moment hebt gekozen om haar te laten gaan. Ik kreeg meteen een glimlach bij het zien van de tweede foto, een prachtige uitdrukking heeft ze daar. Na zo'n lange tijd samen zal de leegte enorm zijn, het zelf maken van een urn vind ik een mooi idee. 

Vervelend dat het inslapen anders ging dan je verwachtte (ik zou ook uitgegaan zijn van twee injecties). Misschien goed om dat op een later moment nog even met de dierenarts te bespreken? 

Ontzettend veel sterkte met dit immense verlies, ik schrok toen ik de titel las . Ik hoop dat het zelf maken van haar urn inderdaad een beetje kan helpen met het verwerken van alles, het is in ieder geval een heel mooi gebaar.

Ach he, wat onverwachts toch nog. Heel veel sterkte hoor. 

Dobber is uit haar lijden verlost. Het verdriet en gemis zal enorm zijn.

Jullie waren dikke maatjes.

Veel sterkte om het verlies van Dobber te verwerken.

Heel veel sterkte met het verlies van Dobber!

Zo'n groot verlies voor je, dat is niet te bevatten.

Wat een mooie hond was het toch! Ze heeft een fantastisch leven gehad, maar afscheid nemen is zo verdrietig... Heel veel sterkte met dit verlies <3

Ach gos, wat verdrietig. Die twijfels... wás je er te laat mee? Ik denk het niet. Je gaat een dier toch niet laten inslapen om één slechte dag? Je zag de snelle verslechtering en hebt meteen aan de bel getrokken bij de dierenarts. Wat moet je anders?

Maar ik weet het, hoofd/ logica en hart/ gevoel spreken elkaar tegen op dit soort momenten. Dat heeft letterlijk tijd nodig. Heel veel sterkte.

Dág Dobber. Je was een markante dame.

Bedankt allemaal voor de reacties, doet me goed dat zoveel mensen begaan zijn met ons (zo mag ik het nog even noemen van mezelf)! Ik zit al ruim 13,5 jaar op het forum, maar reageerde de laatste jaren niet zoveel meer. Heel fijn dat je dan van bekenden en onbekenden steun krijgt. Het voelt ook goed dat Dobber blijkbaar toch een herkende hond op HP was en ik ben blij dat ik mijn verhaal hier kon typen. Niet iedereen zal het helemaal hebben gelezen, maar voor mijzelf was het heel fijn om het op papier te zetten aan jullie.

@CatnDog: ik ben meerdere keren met iemand meegeweest om een hond te laten inslapen, maar het ging altijd in 2 injecties. Eerst een blauwe (volgens mij) en dan een rode. Deze ene injectie van Dobber was blauw. Ze zei wel: ik geef eerst een beetje, dan zakt ze alvast wat in slaap. Maar ik vatte dat op als eerst een licht slaapje, daarna de rest voor een diepe slaap en dan het middel dat het hart stopt. Niet dus :( ...

@Alaska's Finest: ja, ze hoorde bij de oude garde die al heel lang op HP zat, dat realiseerde ik me een tijd geleden inderdaad ook ineens. Ze was 1 van de weinige honden die nog over waren van die tijd en nu is zij ook weggevallen. 

@Hannah: die foto vind ik inderdaad ook erg mooi. Ze was altijd een spring-in-het-veld en gelukkig hebben we tijdens die shoot dat nog een beetje op het doek kunnen vangen. Ik denk dat ik inderdaad de dierenarts nog laat weten hoe ik dit heb ervaren, al had ik het idee dat ze zelf ook al had bedacht dat dit niet handig was. 

@Wilma: ik heb me de afgelopen maanden regelmatig afgevraagd of het niet tijd was, maar het was alsof Dobber dat dan in de gaten had, want dan deed ze weer iets of keek ze me op een bepaalde manier aan dacht ik wist: het is nog geen tijd. Eind mei zijn we nog bij de DA geweest en werd inslapen (opnieuw) besproken. Het was alsof Dobber het in de gaten ahd, want ze wilde niet mee het kamertje in en verstopte zich achter mij. Pas toen ik zei dat ze niet werd ingeslapen, ontspande ze.

Een maand geleden was een andere, onbekende DA bij mij thuis om Dobber te laten inslapen (na een GVS-aanval), maar die vond haar te goed. Dus natuurlijk slaan de twijfels zo nu en dan toe, maar ik sta wel achter mijn beslissing. Met hoeveel meer spasmes dat ze ineens had gisteren, denk ik dat het vandaag of morgen te laat was geweest en dat heb ik gelukkig kunnen voorkomen. Je zegt het mooi: een markante dame. Dat wás ze! :)

Iedereen nog eens bedankt! 

Dobber toen ze een jaar of 6 was. En nog 2 ogen had .

Heel erg veel sterkte de komende tijd 

Sterkte met het verlies en begrijpelijk, jij kent je meis het best. Liefs en neem de tijd.

Ach, dan toch hè. Wat is het dan toch nog snel gegaan met dit meisje. 

Wat goed dat je er meteen werk van gemaakt hebt en niet nog dagen lang kwakkelen, aankijken ed. You did good! En dan nu het onmogelijke. Hetgeen wat zo abnormaal is om bij stil te staan: leven zonder Dobber. 

Heel veel sterkte. Ik weet verder niks te zeggen. Toen was het stil.... Xxx

Och toch, wat moet dat zwaar voor je zijn, ik snap je helemaal.

Je beste maatje weg, het is niet voor te stellen en toch weten we het allemaal hoe het is, maar dat maakt jouw verdriet niet minder, dat gemis is niet te doen, maar ik beloof je, het word minder, het gemis blijft, maar de pijn word langzaam beter ook al denk je nu van niet.

Ik zie Dobber wel bij Faro, samen kijken hoe wij het doen.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht voor de komende tijd en geef je een warme knuffel.

Wil je ff van je af lullen, dan weet je me te vinden.

Nogmaals sterkte met je grote verlies.

Heel veel sterkte met het verlies van Dobber.

Ach, wat verdrietig.   Heel veel sterkte gewenst met het missen van Dobber na zoveel jaar samen.

Heel veel sterkte!

Nynke, als je vragen hebt over hoe het gegaan is, dan over een week of zo, de dierenarts even bellen. Dan weet je hoe of wat en weten geeft rust. 

Het klinkt alsof Dobber al genoeg had aan de injectie om te gaan slapen. De rode is altijd de laatste injectie, behalve als die niet meer nodig is . 

Heel veel sterkte.  Je weet ook mij te vinden.

Ach, één van de stammoeders van HP...

Wat een enorme leeftijd heeft ze behaald, wat zal ze gemist worden... Je weet bijna niet beter dan dat ze er is.

Heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat het troost geeft wanneer ze woensdag weer thuis is.

heel veel sterkte!

Wat een groot gemis zal dat zijn !

Prachtige foto's heb je van Dobber .

Heel veel sterkte .

De kleur is rood of blauw ,dat ligt eraan bij wie ze het bestellen.