Schotland en een vleugje Wales

Wij zijn weer thuis van onze rondreis door Schotland.

Aan de grens ging alles vlot. Onze DA had een 2e paspoort meegegeven voor Nukka, omdat in het oorspronkelijke boekje alle vakjes al vol waren (11 jaar reizen naar landen waar je verplicht moet ontwormen, ja, dan gaat het snel ) en ze dus niet correct kon afstempelen.

Maar in Calais maakten ze daar geen enkel probleem van en gezien we ook vroeger waren dan onze reservatietijd, konden we gewoon een vroegere trein op. Top!

Plots links rijden, dat is altijd weer effe opletten. Vooral op de grote rotondes met meerdere rijstroken, poeh! Maar eenmaal de autowegen en drukkere steden voorbij, worden het al snel éénvaksweggetjes en is dat probleem opgelost. 

De natuur in Schotland is nog steeds heel erg mooi, maar het is er zoveel drukker geworden! En helaas is er een soort reiziger gekomen dat niet voor de schoonheid of de stilte komt, een hoop kabaal en brol meebrengt en daarna alle vuilnis schaamteloos achterlaat. Daar werd ik oprecht ongelukkig van.

Het weer was dan weer verrassend goed, veel zon en weinig regen. Helaas waren ook de midges en de teken al wakker.

Voor het eerst werden we ook bestookt door teek-larven. Dat zijn minuscule donkere stipjes, maar ook die kruipen in je huid en zorgen voor jeuk en ontsteking. Brrrr! Nukka had een teekbehandeling gekregen en had er dus geen last van, maar voor mensen bestaat er geen bravecto-pil. 

Uiteindelijk vonden we Schotland toch te druk, en daalden we af naar Wales. Oeeeeps, daar was het net een week schoolvakantie en dus opnieuw: drukdrukdruk. Snowdonia snel weer verlaten, en aan de Pembrokeshire Coast vonden we gelukkig toch mooie, rustige plekjes om te genieten van zon, zee en woeste kusten.

Op het eind van de reis werd Nukka ziek. Ze had koorts maar verder geen symptomen (niet braken of geen diarree of hoest). Hele fijne dierenartspraktijk gevonden waar we meteen terecht konden en waar ze ruim de tijd namen om haar goed te onderzoeken. Er werd geen duidelijke oorzaak gevonden, dus kreeg ze een injectie tegen de koorts en hebben we haar 2 dagen laten rusten.  Toen was het sowieso bijna tijd om huiswaarts te keren, en dus hebben we dat maar meteen gedaan. 

Opnieuw: geen probleem om een dag vroeger de trein te nemen, dat ticket werd kosteloos veranderd en we mochten meteen de trein op.

Enkele foto's van de reis: 

typisch Schotland, oude ruïnes

blije doggy 

het lijkt wel of het rododendronstruikje er opzettelijk is gezet: 

dwalen door het landschap:

jiepie!

Mooi licht:

Even op de klif gaan kijken:

Schaduw zoeken:

prachtige fotoos …wat jammer dat mensen het niet waarderen de schoonheid van een land en de troep maar ergens neer zetten om er van af te zijn….gelukkig dat er vele zijn die daar wel aan denken….  Nukka weer helemaal beter ? Miet wel wennen aan Dat er een hond op de fotoos staan….

Haha Nukka, hond met 2 paspoorten vanwege haar vele reizen

Ai Schotland, mooie natuur, maar last van respectloze reizigers en enge beestjes, zou Nukka daarvan misschien koorts gekregen hebben ondanks de bravecto? Is daar nog veel wild?

Geweldig mooie foto`s, echt plaatjes, dat is genieten!

Fijn dat het allemaal soepel liep met de tickets inwisselen.

Nukka weer helemaal beter ? Miet wel wennen aan Dat er een hond op de fotoos staan…. 

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ja, ze is weer okee. 

Voor ons ook nog steeds heel bevreemdend en confronterend, één hond ipv twee. Ik spreek ook nog steeds in meervoud, merk ik, het lijkt nooit te kloppen om het over 'mijn hond' te hebben ipv 'mijn honden'. 

Ai Schotland, mooie natuur, maar last van respectloze reizigers en enge beestjes, zou Nukka daarvan misschien koorts gekregen hebben ondanks de bravecto? Is daar nog veel wild?
 Dobry

Volgens de DA niet, maar die bedenking had ik me ook gemaakt. Er was weinig duidelijkheid over waar die koorts vandaan zou kunnen komen: slijmvliezen zagen mooi roze, geen hoest, geen diarree, niet overgeven, buik voelde zacht en ontspannen,... 

Het was wel schrikken, zo opeens ziek. Ze heeft nu de leeftijd die Nanu had toen ze stierf, dat gaat toch door je hoofd als ze daar dan zo ligt... 

Oh wat prachtig.
Nu wil ik er nog liever heen....

Heel mooie foto's ! 

De natuur daar is toch prachtig. 

Het is idd altijd een beetje paniek als je hond tijdens vakantie in een ander land ziek wordt. Maar goed dat Nukka weer oké is! 

Wat een mooie foto's, van een prachtige natuur.

Gelukkig dat Nukka weer beter is, dat is even flink schrikken.

" Ja, ze is weer okee. 
Voor ons ook nog steeds heel bevreemdend en confronterend, één hond ipv twee. Ik spreek ook nog steeds in meervoud, merk ik, het lijkt nooit te kloppen om het over 'mijn hond' te hebben ipv 'mijn honden'.  "

Alaska's Finest!

Is niet raar, vele vragen me, heb je er twee dan weer ? Nee !,   

Prachtige fotos weer!

Het is weer prachtig Alaska! Dankjewel

mooie foto's. Wales waar je zin in hebt das ongeveer david bowie en de "port of Amsterdam" ala tekst Laarsje van Brtittania is ook leuk, drukte stopt meestal voorbij stonehedge.

Prachtige foto's.

Wat prachtig en herkenbaar. Als ooit het schip met geld komt....ga ik weer naar GB, Wales of het lake district

Prachtige foto’s alska 

Oow prachtige foto’s krijg direct weer herinneringen van onze vakantie maar zou toch nog eens terug willen!!

Wat een magnifieke foto's!  Leuk dat je die weer met ons deelt.

Ik mis op de foto's ook een hond. Dat gemis zal voor jullie altijd blijven. Zo te zien heeft Nukka er geen last meer van.

Gelukkig is haar ziekzijn met een sisser afgelopen.

Ze heeft gelukkig opnieuw een evenwicht gevonden, maar er is een stukje van haar vrolijke onbezorgdheid weg. En ze heeft, na haar lange rouwperiode, trekjes van Nanu overgenomen. En dat is raar én aandoenlijk voor ons om zien. Alsof er een klein beetje Nanu in haar is gekropen. 

"  
Ze heeft gelukkig opnieuw een evenwicht gevonden, maar er is een stukje van haar vrolijke onbezorgdheid weg. En ze heeft, na haar lange rouwperiode, trekjes van Nanu overgenomen. En dat is raar én aandoenlijk voor ons om zien. Alsof er een klein beetje Nanu in haar is gekropen.  "

Alaska's Finest!

Ach, dat hoor je vaker, waarom zouden ze dat doen, ik denk dat het hun manier van missen is, of denk ik te veel door?

Maar prachtige foto's, ik ga daar zeker ook eens heen.

Ik vind het een logische verklaring. Ze hadden een innige band met elkaar, dus dat ze dan op haar manier een soort van verbinding wil blijven voelen door bepaalde dingetjes over te nemen... waarom niet.

Wie weet doet ze het ook wel een beetje voor ons, omdat ze voelt hoe erg we haar zus missen en wil ze hiermee een leegte invullen. 

Hoe dan ook, ze is het uit zichzelf gaan doen, dus laten we het zo.