Advies gevraagd voor training

Normaal vraag ik hier niet zo snel omrent opvoeding. Maar wellicht zijn er toch mensen met 'De tip'. 

Fudge is nu ruim 16 maanden oud. Geweldige hond maar oei oei oei wat een terriër puber. Ze is reuze slim en gedreven en dat gedreven is het gene wat nu een frustratie is momenteel. 

Fudge heeft een obessie tegen katten ontwikkeld. Nog 10 graden erger dan Maylo. Maylo is tegenwoordig heel goed te corrigeren met een simpele 'nee' en is  niet meer bewust bezig met de katten in onze buurt. 

Fudge daar in tegen wel. Ze weet gewoon precies waar ze kunnen zitten en is alleen maar met de omgeving om zich heen bezig. Met name 1 bepaald stuk dan staat ze gewoon te rillen van opwinding en spanning.

Hierdoor hangt ze regelmatig in de lijn. Wat mij op den duur frustreert want als ik ergens een bloedhekel aan heb is het trekken aan de riem. Ze draagt gewoon een halsband, want net als Maylo heeft ze het gewoon niet op een tuig. 

Wat heb ik zelf gedaan? Laat ik zeggen dat het stoppen en dan weer verder lopen totdat ze niet trekt echt niet gaat werken bij der. Volgens mij werk dat maar bij bar weinig honden en zeker niet bij een hardnekkige terriër. 

Dus als ze trekt draai ik me om en loop ik in een 8 figuur totdat ik weer der aandach heb. Of ik loop naar achteren en als ze de aandacht heeft dat ze naar mij loopt en weer 'volgt'. Krijgt ze een beloning. Maar mevr. Is reuze slim en doet dit nu uit automatiek en doet daarna gewoon weer der ding. Dus ik probeer der aandacht nu langer vast te houden. Ze zoekt naar de katten, en je ziet der heel onrustig zijn tijdens de wandelingen. 

Het is niet zo dat ze strak naast me moet lopen overigens. Ze mag ook geregeld los maar verlopig ook aan een lange lijn, omdat ze gewoon de grootste en dikste bananen in der flapjes heeft. En hierdoor een slechte terug roep heeft. 

Ze is echt geweldig, maar vergeleken met Maylo en onze vorige Parson is ze gewoon een puber draak. Haar trainen is ook nog eens lastig omdat ze ontzettend maar dan ook ontzettend ongeduldig is en hierdoor als snel der concentratie gedag zeg. 

Iemand nog tips om der sowieso wat meer van mij bewust te maken, voordat ik der achter het behang plak (grapje natuurlijk). 

Ik begrijp je frustratie, ze is jong, ik zou toch naar een y- tuigje kijken en zolang ze nog geobsedeerd is aan katten, niet loslaten, een langelijn gebruiken, en net als je oudere hond corrigeren dat het niet kan, als ze los loopt en een kat ziet is ze weg, veiligheid voor alles toch….

Bram heeft dit niet met katten maar het trekken en de 'trucjes' herkennen, braaf even meewerken en dan weer trekken herken ik. Ik wissel af, ene keer rondjes, achtjes, omdraaien en andere route lopen dat soort dingen en bij niet te bereiken draai ik om en loop naar huis. Dan loopt hij het stuk terug bijzonder braaf mee en meestal gaat de wandeling (of wandelingen) daarna weer stukken beter. 

" Ik begrijp je frustratie, ze is jong, ik zou toch naar een y- tuigje kijken en zolang ze nog geobsedeerd is aan katten, niet loslaten, een langelijn gebruiken, en net als je oudere hond corrigeren dat het niet kan, als ze los loopt en een kat ziet is ze weg, veiligheid voor alles toch…. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Los is sowieso out of the question momenteel, vanwege de veiligheid. Alleen in het bos mag ze los omdat daar niks zit van katten gespuis zit en ze er niet weg kan. 

Tuig bekijk ik nog, zeker omdat beide honden van mij er niks mee hebben. 

Haha nog zo m slimmerik en ja hier probeer ik ook de afwisseling te zoeken en ik moet zeggen ze heeft periodes dat het 'goed' gaat. 

Bijv. S middags gaat het eigenlijk altijd harstikke goed met wandelen. Ik denk sowieso dat ik voor nu de route waar ze 1 stuk echt weet waar de katten zitten oversla. En hier zitten ook 8 van de 10x katten in een voortuin bij dat huis. 

Ze schudt zich na het passeren van dat huis ook altijd uit. Echt de stress, spanning eruit schudden. 

Abel was ook zo vreselijk met katten (en kan nog steeds als hij ervan schrikt). Ik heb hem het woord ‘negeren’ geleerd. Eerst bij prikkels waar hij nog wel te bereiken was, zodat ik sneller kans op succes had. Katten destijds volledig genegeerd en echt ervan weg gelopen als ik er al een op afstand zag. Toen hij begreep wat ik bedoelde met ‘negeren’ langzaam op genoeg afstand bij katten. Als stug doorlopen geen zin had pakte ik hem wel eens op, andere kant op en als we ver genoeg waren en de opwinding minder werd, neerzetten en doorlopen zonder iets te zeggen. ‘Uh! Negeren’ is nu meestal voldoende. Maar lange adem had ik nodig ;)

" Abel was ook zo vreselijk met katten (en kan nog steeds als hij ervan schrikt). Ik heb hem het woord ‘negeren’ geleerd. Eerst bij prikkels waar hij nog wel te bereiken was, zodat ik sneller kans op succes had. Katten destijds volledig genegeerd en echt ervan weg gelopen als ik er al een op afstand zag. Toen hij begreep wat ik bedoelde met ‘negeren’ langzaam op genoeg afstand bij katten. Als stug doorlopen geen zin had pakte ik hem wel eens op, andere kant op en als we ver genoeg waren en de opwinding minder werd, neerzetten en doorlopen zonder iets te zeggen. ‘Uh! Negeren’ is nu meestal voldoende. Maar lange adem had ik nodig "

Jolanda

Dit is helemaal geen gek advies trouwens. Ik heb met Maylo het commando 'loat ut' aangeleerd bijv. De vogels. 'Loat ut' is dialect voor 'laat het.'

Ik denk dat ik deze zeker te harte ga nemen. Want eerlijk is eerlijk hoeveel ik met Maylo destijds heb getrained is met Fudge gewoon minder, omdat ze gewoon ontzettend ongeduldig is in der 'aanleren'.

En dat ongeduldige maakt het soms ook zo frustrerend. Abel was (en kan nog steeds) precies zo ongeduldig zijn. Ik moest echt zoeken naar de juiste manier om het leren voor ons allebei leuk en effectief te maken. Bij Abel werkte leren op meer afstand van de prikkel (afstand waarvan jij en ik denken waarom in hemelsnaam heb je er nu al last van ;)), en de juiste stimulans. Ik weet kaas is niet goed voor honden maar voor een hond die veel zo spannend (positief danwel negatief) waardoor beloningen uitgespuugd werden maar tegelijk superslim zodat je goed gedrag echt wil belonen op t juiste moment, werkte kaas prima. Hij deed er alles voor. En het gaat niet om de hoeveelheid, dus echt mini stukjes maar zo lekker, waardoor ik veel beter exact goed kon belonen. 

" Abel was ook zo vreselijk met katten (en kan nog steeds als hij ervan schrikt). Ik heb hem het woord ‘negeren’ geleerd. Eerst bij prikkels waar hij nog wel te bereiken was, zodat ik sneller kans op succes had. Katten destijds volledig genegeerd en echt ervan weg gelopen als ik er al een op afstand zag. Toen hij begreep wat ik bedoelde met ‘negeren’ langzaam op genoeg afstand bij katten. Als stug doorlopen geen zin had pakte ik hem wel eens op, andere kant op en als we ver genoeg waren en de opwinding minder werd, neerzetten en doorlopen zonder iets te zeggen. ‘Uh! Negeren’ is nu meestal voldoende. Maar lange adem had ik nodig "

Jolanda

Zo doe ik het ook, alleen ik heb het commando 'door' er aan gekoppeld. Eerst was dat doorlopen, maar dat was een beetje lang.

" En dat ongeduldige maakt het soms ook zo frustrerend. Abel was (en kan nog steeds) precies zo ongeduldig zijn. Ik moest echt zoeken naar de juiste manier om het leren voor ons allebei leuk en effectief te maken. Bij Abel werkte leren op meer afstand van de prikkel (afstand waarvan jij en ik denken waarom in hemelsnaam heb je er nu al last van ), en de juiste stimulans. Ik weet kaas is niet goed voor honden maar voor een hond die veel zo spannend (positief danwel negatief) waardoor beloningen uitgespuugd werden maar tegelijk superslim zodat je goed gedrag echt wil belonen op t juiste moment, werkte kaas prima. Hij deed er alles voor. En het gaat niet om de hoeveelheid, dus echt mini stukjes maar zo lekker, waardoor ik veel beter exact goed kon belonen.  "

Jolanda

Ja ik ga nu ook kaas inzetten. Ze is heel erg voedselgericht, maar ik merk dat de frolics nu te gewoon worden. Ik moet dus met iets beters gaan komen en dat wordt kaas en anders worst. 

Ze kan het ook want vanmiddag ook geweest en ik moet dan der even er aan herinneren van niet trekken bijv. 

Maar der spanning als ze iets 'meent te zien' of 'meent te ruiken' je hoort haar ook echt de lucht op snuiven. 

" Zo doe ik het ook, alleen ik heb het commando 'door' er aan gekoppeld. Eerst was dat doorlopen, maar dat was een beetje lang. "

Kees

Top ja ik ga dan Loat doen. Ik kom uit Limburg dus ik spreekt dialect tegen de  honden hahaha. 

Ik snap je, kan abel ook. En soms heb ik het dan nog niet gezien, of zit die kat onder een auto waardoor hij t eerder doorheeft dan ik. Het zit er bij hem echt in en soms zo’n spiegel. Ik verslap soms te snel als hij t een tijdje goed doet. Heb geen kaas meer nodig, maar ik kan het ook nog niet negeren, want dan denkt ie nog steeds dat het leuk is ze op te jagen. Zo leuk een slimme hond, maar hard werken ook ;-). 

Ja dat is toch prima, ze leren t vanzelf als je steeds t zelfde woord er aan koppelt. 

Bij Paddy werkt de clicker ook heel goed, heb je die aangeleerd toevallig? Paddy is wel heel erg voergericht.

 MIjn spet was een katten killer. 

Je zegt stilstaan helpt niet, dat klopt, zeker niet alleen stilstaan en niets doen, want oh wat is de omgeving leuk, en wat krijgt de hond de tijd gewoon door te gaan met wat nu net niet moet,  het is een oefening die inderdaad zeer zelden helpt.

Ik heb het mijn spets in 14 dagen af kunnen leren met het boekje help mijn hond trekt. Het gaat over eennhele diervriendelijke methode met  een geluidje, uniek wat je aanleert. Dat aanleren doe je eerst in huis zodat er altijd maar dan okk altijd op gereageerd wordt omdat het wat lekkers betekent. Aanleer fases worden duidelijk uitgelegd in het boekje. Leer je het niet goed aan is alles vergeefse moeite.

Maar na het aanleren had ik altijd de aandacht van mijn spets, door dat bepaalde geluidje te maken. Nooit lokken. Ook dat wordt uitgelegd.

Na veertien dagen liep mijn spets mee, keek naar een kat, keek naar mij en wandelde door. Wel aan de lijn. En hij was zo erg dat ik verschillende keren de plukken kattenhaar uit zijn bek heb moeten halen. Loslopend en een kat bleef een ellende. 

Help mijn hond trekt door turid rugaas en je kan het werkelijk voor zoveel gebruiken, niet alleen bij trekken,  maar om je een idee te geven. Ik heb het vaak bij labradors gebruikt op de honden training. Iedere week leerde ik ze een fase aan en na een maand waren het  honden zonder buldozer neigingen aan de lijn.

Enige tip die ik kan geven is, zoek een relaxte kat op voor een gecontrolleerde ontmoeting. Meestal als ze er gewoon bij kunnen dan vinden ze het niet interresant meer. Jacht instinct vervangen voor iets anders, bv met een kattenspeeltje https://www.huisdierplezier.nl/product/kattenspeeltje-jungle-stokje-met-bel of https://www.zooplus.nl/shop/katten/speelgoed/speelhengeln/speelhengels_veer/625338 Uiteindelijk gaat het hem om ergens achteraan te zitten en wat is er leuker dan iets wat je niet te pakken kunt krijgen.

Klinkt als mijn Dobber toen ze nog jong was, die had het vooral als haar jachtinstinct getriggerd werd door een bal, voetbal, frisbee, konijn, kat etc. Het stoppen en verder lopen hielp hier ook echt geen bal. Teruglopen trouwens ook niet. Het enige dat hielp, was dat ik heel actief de leiding moest nemen over Dobber. Niet alleen bij het lopen, maar bij alles. Ik moest mijn hele manier van omgaan met Dobber omgooien. Niet meer belonen met voer/speeltjes en negeren van negatief gedrag, maar meer de houding van: je luistert omdat ik dat wil en ik het zeg, daarom. En als je het goed doet, beloon ik je met aandacht i.p.v. lekkers. UIteindelijk is acceptatie en respect een veel grotere motivatie en beloning dan als continue snoep en lekkers.

Ik heb Dobber dus een tijdlang echt kort moeten houden ... Eigenlijk (daar komt het vieze woord) de rangordebepaling herstellen, zodat ik weer de baas werd. M.i. gaat het daar ook mis bij de manier waarop mensen tegenwoordig vaak met hun hond omgaan. Het negeren en omdraaien is prima voor gemakkelijke honden, die hebben genoeg aan stille hints en zijn prima bereid om te luisteren. Mijn Anuska was zo'n hondje, als die iets niet mocht, hoefde ik maar haar naam te zeggen. Maar mijn ervaring is ook dat honden waar echt een kop op zit, hier niet genoeg aan hebben. Die nemen je dan gewoon in de maling ... Dobber in elk geval wel :). 

Enfin, dit was mijn advies, doe ermee wat je wilt :). 

Ik zal het boekje gaan bestellen. Veel over gehoord maar nooit nodig gehad bij bijv. Maylo. 

Fudge is een ander vehaald ze veranderd in een bloeddorstige hond als ze een kat ziet en hierdoor zoekt ze ze ook continue. 

Net ook ze dacht wat te zien. Spanning zit zo hoog dat ze maar op een gegeven moment stokken van de grond graait en kapot bijt. 

Maylo en een kat met los is ook nog steeds niet te doen. Moet dan extra opletten. 

Interresant "rangorde" en geen idee wat dat met het jachtinstinct van dieren te maken heeft. Mens is toch geen hond of zie ik dat verkeerd? Het uitdelen van die "correcties" werkt vaak juist totaal avenrechts. Honden happen wanneer ze geen vertrouwen hebben en 99% uit context van met rust gelaten te willen worden. Beste vermijding is aanval om het even kort door de bocht te houden en de ervaring van Dobber te houden. Betreft Maylo?

Tja katten zijn leuk, die rennen heeeeeeeeeeeeeul snel weg en dan gaat die atenne aan. De enige oplossing is vervanging zoeken voor die behoefte om ergens achter aan te zitten. Dat is altijd een flinke zoektocht + een goeie dosis geduld hebben.

Met Botty moest ik ook totaal omdenken vergeleken met mijn vorige dibbes. Kan ik wel de schuld geven aan zijn opvoeding door andere en zijn verleden maar hij heeft toch echt zijn eigen karaktertje. Botty kan op bepaalde plekken of tijdstippen dus niet los. Is ook weleens met bananen in zijn oren een kat achterna gehold en dat in een losloop gebied. Katje was aan het jagen in broedseizoen op vogeltjes Beste wat bij hem werkte om het meeste eruit te krijgen? Tamme wilde dieren op zoeken en verders dik die neus van hem bezig houden. Zoek spelletje doen en dan nog krijgt die soms de kolder in zijn kop maar ook dat begin je te herkennen.

Kan het niet vaak genoeg zeggen, begin hier https://www.youtube.com/watch?v=2zeZrOPzO-c en daar "Touch" https://www.youtube.com/watch?v=hg5hGgl5YVk

" Klinkt als mijn Dobber toen ze nog jong was, die had het vooral als haar jachtinstinct getriggerd werd door een bal, voetbal, frisbee, konijn, kat etc. Het stoppen en verder lopen hielp hier ook echt geen bal. Teruglopen trouwens ook niet. Het enige dat hielp, was dat ik heel actief de leiding moest nemen over Dobber. Niet alleen bij het lopen, maar bij alles. Ik moest mijn hele manier van omgaan met Dobber omgooien. Niet meer belonen met voer/speeltjes en negeren van negatief gedrag, maar meer de houding van: je luistert omdat ik dat wil en ik het zeg, daarom. En als je het goed doet, beloon ik je met aandacht i.p.v. lekkers. UIteindelijk is acceptatie en respect een veel grotere motivatie en beloning dan als continue snoep en lekkers.
 
Ik heb Dobber dus een tijdlang echt kort moeten houden ... Eigenlijk (daar komt het vieze woord) de rangordebepaling herstellen, zodat ik weer de baas werd. M.i. gaat het daar ook mis bij de manier waarop mensen tegenwoordig vaak met hun hond omgaan. Het negeren en omdraaien is prima voor gemakkelijke honden, die hebben genoeg aan stille hints en zijn prima bereid om te luisteren. Mijn Anuska was zo'n hondje, als die iets niet mocht, hoefde ik maar haar naam te zeggen. Maar mijn ervaring is ook dat honden waar echt een kop op zit, hier niet genoeg aan hebben. Die nemen je dan gewoon in de maling ... Dobber in elk geval wel . 
 
Enfin, dit was mijn advies, doe ermee wat je wilt .  "

Dobber!

Ik moet toegeven terriërs hebben echt soms maling aan je. Teven zijn in vergelijking met de reuen ook veel harder en hebben ook soms meer drive. Dan spreek ik wel even voor de Parsons, want daar heb ik ervaring mee. Je hebt natuurlijk uitzondering hier maar vergelijk ik Fudge met Maylo en onze vorige reu Ziko. Waren die veel softer in omgang naar mij toe. 

Ik ga proberen een combi nu te doen, ook op advies van een vriendin van me die trainster is. Toch een beetje meer leiding geven en veel meer aangeven wat ze wel en niet mag. Dit begint bijv. al bij de voordeur, ze stormt soms echt als een malle de voordeur uit aan de riem. Met als gevolg, Maylo die onderste boven wordt gelopen en ik krijgt een ruk aan mijn arm. Gisteren meteen duidelijk gemaakt dat dit dus niet meer de bedoeling is en ik aangeef wanneer en hoe ze de voordeur uit mag. Naar 4x terug gestuurd te hebben, snapte ze dat ze rustig naar buiten moest lopen en dan gewoon rustig moest wachten zodat ik de deur op slot kon doen. 

Vanochtend meteen duidelijk gemaakt en ze deed het ook gelijk. Heb een aantal filmpjes gekeken van Turid en ik snap nu al het concept van haar. Ze leert een klik geluid aan met de tong zoals je bij paarden doet, dit betekend snoepje. Ik moet alleen bij Fudge uit gaan kijken dat ze dus niet dit als een automatisch iets gaat doen, om alleen maar een snoepje te krijgen. 

Ik denk dat er een verschil zit tussen een correctie en een correctie. Vaak wordt correctie gezien als iets negatiefs dus aan de lijn rukken of fysiek de hond bewerken. Voor mij is een correctie dus een geluidsvorm => Nee zeggen of een ander geluid om ongewenst gedrag tegen te gaan. Ik vind dat je daar bij een hond ook gewoon gebruik van mag maken en ik denk dat dat Dobber bedoelt. 

Ik weet niet als je ooit zelf terriërs heb gehad maar belonen bij positief en negeren bij negatief, werkt bij hun zeker niet.  Bij hun moet je juist duidelijk zijn maar ik merk wel dat ik bij Fudge 'Makkelijker' omga met de opvoeding dan wat ik bij Maylo deed. Fudge heeft juist meer die duidelijkheid nodig wat wel en niet mag maar met een balans tussen belonen en corrigeren (geluidsvorm corrigeren). 

Katten zal altijd een ding blijven, want ik heb nu eenmaal jachthonden. Als ik dat niet wilde dan had ik géén hond moeten nemen met een jachtinstinct. Enige punt is dat ik iets meer rust wil in de wandelingen. Fudge is echt opzoek naar katten, dat ze uit der plaat gaat als ze er één ziet is niet altijd te voorkomen. Maar ze zit al hoog in energie als we de wandeling starten en dat is frustrerend voor haarzelf maar ook voor mij. Je hoort haar ook echt snuiven in de lucht als ze de geurt van een kat kan opvangen op bepaalde plekken. 

Toen ik Maylo nog alleen had liet ik die ook op bepaalde plekken maar ook tijden niet meer los. Wetende dat hij dan extra op zoek ging. Dit doe ik nog steeds niet bij hem en bij Fudge het zelfde. Die komt gewoon op bepaalde plekken en tijden niet meer los. Geen probleem, omdat ik gewoon het ras er niet na heb. 

Chara had het heftig toen ik haar net had. Gillen en springen in die riem, en de plekken waar ze dus katten had gezien, bouwde ze die spanning op en ik kon met niets afleiden. (ze reageerde ook zo extreem toen op paarden in de verte, schapen en geiten in een wei etc.. dus loslopen zat er toen dus ook totaal niet in voordat we daar meer de vinger op konden leggen)

Na een paar dagen kreeg ik de tip om dan maar bij kop en kont te pakken en haar op tillen weg van de situatie.

Wel benoemd waarom ik het deed. En dat kwartje viel vrij snel. Keren erna zag ik aan haar houding uiteraard weer dat ze wat spotte, maar kon ik met stem doordringen en aangezien ze dat zomaar opgepakt worden niet zo amusant vond koos ze eieren voor haar geld. En kon ik dus belonen voor het gedrag wat ik wenste te zien.

-

Ik had ook een volwassen herder waar dat jaaggedrag bij was ingeslopen/nooit afgeleerd tijdens haar opgroeien. Bij haar heb ik echt alles wat op jagen, ergens heen willen gaan verboden en uit en te treuren gaan trainen op gehoorzaamheid. Dat heeft best lang geduurd, en ik moest altijd scherp zijn op haar houding met loslopen. Op plekken waar ik al veel wild verwachtte of plekkken die ik niet goed kende nam ik geen risico. Daar oefende ik wel, zo liep ik pardoes eens tegen een lading konijnen in duin aan, en reeën. Ik had haar gedrag toen wel al redelijk onder controle, dus kon ik tijdig haar ervan weerhouden om te gaan, maar ik lijnde wel aan.

Als ik te laat was, dan had ik het nakijken dat is altijd zo gebleven.

Haar moest ik dus echt sturen, en aanleren was dus verbieden en goed gedrag belonen. Zij was wel balgek te krijgen dus ik kon dat inzetten door 1 speciale felgele bal te gebruiken die ik inzette als ze ipv blijven focussen op het wild een seconde toch naar mij keek als ik haar uit de focus probeerde te halen.

En toen ze wist wat de bedoeling was, en toch mij negeerde heb ik haar aan de lange lijn laten gaan waarop ze automatisch de correctie kreeg door in die lijn te lopen. Dat vond ze niet leuk, keek terug op naar mij waarop ik haar weer riep en kon belonen voor bij me komen. Maar goed, dat was een herder en geen jachthond.

Als je dat maar blijft denken Laura? Dat een ras gekocht heb op afroep aan karakter, komt het nooit goed. Aan gedrag is het vaak ons eigen toe doen waarom een hond in de fout gaat. Dat geldt voor kinderen ook als je als maar nee blijft bleren, dan heeft die tonatie of dat woord op den duur totaal geen waarde meer. De kunst is om precies de tussenweg daarin in te vinden betreft die "rangorde"

Als jou kerel zoveel jachtinstinct heeft? Moet je er wat mee doen wat op jagen lijkt en zoveel mogelijk wild wat tam is, hem mee socialiseren. Geloof me, op den duur ruikt ie "wild" en denkt die "De groeten, geen reet aan" Het is vaak juist de hond die weggehouden wordt en niet geconfronteerd wordt of wat alleen in huis zit, dat uit de bres springt.

Je moet ook begrijpen dat hond en kat een totaal andere lichaamstaal hebben, die moeten ze van mekaar leren. Waarbij een kat een helicopter zwaai geeft (betekend oncomfortabel) En is het voor een hond juist een teken van "voel me prettig en veilig voor spel" Waarbij een kat groet van neus op neus, doet een hond dat door te ruiken aan de achterkant. Kat rolt om en buik bloot in voorbereiding op aanval, waarbij de hond dat doet in vertrouwen of vind dat het spelletje te hard gaat.

Altijd zoveel mogelijk blootstelling onder controlle aanhouden en dan nog zal die af en toe bananen in zijn oren houden maar je zakt wel 95% aan dat gedrag wat je irriteerd.

Ten eerste is Fudge een teefje en geen kerel. Ik vind juist dat je de eigenschappen van een hond niet moet willen onderdrukken of onderschatten. 

Ik kies bewust voor een Parson Russell terriër. Ik ben bewust dat dit terriërs en jachthonden zijn. Een jachtinstinct ga je bij ze er echt niet uit trainen door ze bloot te stellen aan dieren. Het zijn en blijven jachthonden en je moet ook aan de veiligheid denken. 

Mijn broer heeft cavia's nu...no way dat ik mijn honden daarbij laat. Hap slik weg.....ze gaan hierdoor gewoon ook niet meer mee dan mijn broer. Je bereikt ze niet op dat moment en dan kan ik dat wel willen maar ze zijn letterlijk gefokt om klein wild te doden. 

Daarnaast ken ik genoeg mensen met honden die katten hebben en dat gaat prima. Maar buiten is dat een ander verhaal met vreemde katten.  Ik ga zelf kijken als ik de geur wat meer kan neutraliseren. Dus dat de geur van een kat niet meer zo interessant wordt. Want het draait bij Fudge om de geur want ze snuift met de der neus als ze iets kan oppikken. Ik wil niet het risico nemen dat mijn hond of iets anders kwaad doer door ze te introduceren of bloot te stellen aan elkaar. 

Toen ik nog maar twee jack russells had ging het prima met onze katten ,

Maar die waren er al en niet bang voor honden ,Als pup die twee er gelijk bijgezet en dan is het in de hand te houden ,Zo heb ik ook jacks bij konijnen en cavia"s zitten ,maar wel gelijk met 8 weken erbij en ook dan goed opletten ,Heb je zelf geen katten en een parson of jack met goed jacht instinct dan kan je het gewoon schudden of je moet van je kat af willen .

Het jagen zit er gewoon in ,en inderdaad ,kan je daar niet tegen dan moet je geen terrier nemen,het is nl niet alleen de geur maar ook het wegschieten van konijn haas of kat ,Van al onze jack russells is er zelfs 1 bij die het op onze vogels voorzien heeft ,hij is dan ook de beste op de jachttraining ,

Ik denk dan ook dat Fudge een prima jachttemperament heeft ,en dat is moeilijk te onderdrukken ,en al helemaal niet door te proberen er een makkelijke kat bij te zetten want dat wordt de dood van een makkelijke kat op een zeer makkelijke manier voor Fudge .

" Toen ik nog maar twee jack russells had ging het prima met onze katten ,
Maar die waren er al en niet bang voor honden ,Als pup die twee er gelijk bijgezet en dan is het in de hand te houden ,Zo heb ik ook jacks bij konijnen en cavia"s zitten ,maar wel gelijk met 8 weken erbij en ook dan goed opletten ,Heb je zelf geen katten en een parson of jack met goed jacht instinct dan kan je het gewoon schudden of je moet van je kat af willen .
 
Het jagen zit er gewoon in ,en inderdaad ,kan je daar niet tegen dan moet je geen terrier nemen,het is nl niet alleen de geur maar ook het wegschieten van konijn haas of kat ,Van al onze jack russells is er zelfs 1 bij die het op onze vogels voorzien heeft ,hij is dan ook de beste op de jachttraining ,
 
Ik denk dan ook dat Fudge een prima jachttemperament heeft ,en dat is moeilijk te onderdrukken ,en al helemaal niet door te proberen er een makkelijke kat bij te zetten want dat wordt de dood van een makkelijke kat op een zeer makkelijke manier voor Fudge .
  "

Heleen

Dat dus, maar sommige mensen beseffen niet dat je dit er niet uit krijgt door de hond bloot te stellen aan de dieren. Ik vind dat echt levensgevaarlijk....want Fudge dood de kat...of de kat zorgt er voor dat Fudge gewond raakt. 

Ik wil nog graag mijn hond met alles erop en er aan houden haha. Onze eerste Parson kon geweldig met kleine dieren en katten maar vanaf de 8 weken was er ook bij de cavia's en katten gezet. 

Grinnik. Herkenbaar. Werkte bij mij ook niet. Wat ik nog wel eens deed was Dobby vast binden aan een lantarenpaal op de stoep en dan zelf een paar meter verder staan tot hij wél aandacht had. Eerst stond hij zeg maar zo van "loop nou mee-hee" en dan zo van "oh je bent weg, ik sta voor paal". Ja, dat had hij dus echt niet door. Ik stond dan gewoon een paar meter verder zonder dat er aan me getrokken werd. Kon hij even afkoelen tot hij weer besefte dat we met zijn tweeën buiten liepen.

Ik begrijp nog steeds niet dat sommige honden bezitters denken dat een hond een kat kan doden. Dat zal 1 op 0.0001 % lukken en dan moet de baas ook nog meewerken en de kat ook nog vertrouwd zijn met honden. Heb namelijk nog nooit een hond in een boom zien klimmen met zijn nagels en ze blijven echt sneller dan BC's (die ook soms niet zo snel zijn ) Je hoort het ook bijzonder weinig, doodgebeten katten, wel gehapte kinderen in al hun spontaniteit. Alleen daarvoor wil je al socialiseren.

Vol verbazing las ik dit stukje Anouk .

Hondenbezitters denken niet dat een hond een kat kan doden ,zij weten het .

Hiernaast wonen bordercollies ,die mensen hebben geen katten meer en nemen ze ook niet meer ,verderop wonen een shitzu een border en twee bouviers ,zij hebben met enige regelmaat een dode kat ,en dat zijn dan boerderijkatten die vaak net wat sneller zijn als de doorsnee vette huiskat .

Zelfs aan de lange lijn is het een herder gelukt zo'n wilde kat te grijpen ,ze schieten voor je langs en het is hap slik dood ,En dat is niet alleen in de polder ,maar ik ken er ook genoeg in de stad ,

Heeft zo'n hond eenmaal succes gehad met een kat pakken dan kan je trainen wat je wil maar het gaat er niet uit .

Misschien dat jij het weinig hoort ,maar het bestaat wel degelijk. Zelfs als er bomen in de buurt zijn lukt het honden wel .

De reden dat je er nooit wat over leest in het nieuws zou kunnen komen dat een gebeten kind die verwond is belangrijker nieuws is als een doodgebeten kat .

Een parson is vaak net wat sneller als een jack ,komt mede door hun langere beentjes ,koud kunstje voor een terrier hoor .Dus met sommige honden kan je socialiseren wat je wil ,zijn ze niet van jongsafaan met een kat opgegroeid gaat het bij de felle echt niet lukken ,

Ik heb ook 2 honden die al een kat gegrepen hebben, niet alle katten zijn even slim en snel en niet alle honden zijn even dom en traag.