Ik ga binnenkort verhuizen van een appartement (gelijkvloers) naar een huis met verdieping en tuin (jeuujjj!) ;-) Maar voor Abel zal t best even wennen zijn de eerste tijd, weg uit zijn huis bij zijn hondenvriendjes en met name de verdieping. Hij slaapt vaak bij mij maar kiest zelf daarin, komt vaak als ik 5 minuutjes lig naar mij toe. Hoe pak ik dat straks aan, van mij mag ie mee naar boven, hij kan geen trap lopen en wil hem niet dwingen maar ook niet alleen beneden laten. Zouden jullie hem oppakken en meenemen of eerst een paar nachtjes beneden slapen met hem.
Lekker meenemen, waarom niet, als je dat fijn vind, maak je een fijn mandje voor je hond in de slaapkamer…zOrg er wel voor dat als die snacht gaat wandelen dat tie niet de trap af kan…je hebt een heel klein hondje , dragen de trap op en af.
Wat leuk, gefeliciteerd!
Als je graag hebt dat hij bij je ligt, zou ik hem opnemen hoor
Omdat hij er niet zo van houdt opgetild te worden vanuit zijn slaap. Maar ik moet er dan even rekening mee houden en hem overdag misschien even vast mee naar boven nemen en laten zien dat dat is waar we nu slapen :-)
Dank je wel! :)
Och, als hij het niet leuk vindt, kun je het natuurlijk ook een nacht aanzien, slaapt hij lekker door, dan kun je het misschien ook zo laten?
Ja dat is mijn twijfel idd. Hij wil als hij s avonds ligt te slapen geen polonaise aan zijn lijf (en terecht), dus ik geef hem een aai en zeg weltrusten. Naast mijn bed staat een mand, daar ligt hij vaak in. Maar die keuze ruimte heeft hij niet met een verdieping. Maar ik weet ook zeker dat hij de eerste nacht alleen in een vreemd huis spannend gaat vinden.. ik ga het gewoon even aankijken en aanvoelen. Vaak wil hij uiteindelijk bij mij liggen en ligt hij de hele nacht tegen mij aan. Het is meer het optillen vanuit zijn slaap modus, als hij wakker is is t allemaal prima ;-)
Ja, ik snap het, het zal inderdaad even aankijken zijn. Desnoods hem een paar minuten voor je naar boven gaat, hem wakker maken? Met de tuin erbij zal het in alle geval makkelijker zijn om hem nog even buiten te laten, dus dat is een ritueel dat je er eventueel aan kunt koppelen als je naar boven wil gaan.
Slimme tip, dank je!
Jolanda gebeurd hier ook, altijd voor het slapen gaan van ons beiden nog even de tuin in voor een plas, een ritueel, en dan samen naar boven….
Misschien is een leuke reisbenche of reistas wel iets voor je.
Je zou daar nu al een lekkere slaapplaats in kunnen maken en af en toe verplaatsen zodat je hond al kan wennen.
Dan is je hond daar al aan gewend.
Een ander huis is best een grote verandering. Maar wel erg leuk.
Ik zou hem meenemen en een traphekje boven aan de trap maken zodat hij in de nacht niet van de trap kan vallen, voor als hij geen trap kan lopen. Jij ligt rustig en de hond is bij je. Wordt hij bv ziek, moet hij naar buiten dan ben je er meteen bij.
Ik heb ooit een doodzieke hond aangetroffen toen ik in de ochtend beneden kwam. Had niet veel langer moeten duren. Sinds die tijd gaat de hond mee naar boven. Diki kan ook de trap niet zelf af, dus als we boven zijn, hekje voor de trap, zo kan ze de hele bovenverdieping zelf bedenken waar ze wil liggen, overigens is dat altijd bij mij op de kamer, ik heb altijd alle deuren open.
Rest niet gelezen maar lekker optillen en meenemen. Verhuizen is alleen een probleem als je het er zelf van maakt. Botty kijkt heel raar dat we slaapkamer aan het verbouwen en alles een beetje anders is maar verder vind ie het wel best. Mijn senior dametjes kat heeft al zo vaak een verandering van huis of ruimte gezien, die geeft er niks meer om.
Ik zou 'm meenemen naar boven. Al een aantal keren gehad dat Dobber in de nacht moest overgeven of als ze last had van diarree o.i.d. Helemaal nu ze oud is, vind ik het fijn dat ze bij me in de buurt is.
Denk dat het even wennen zal zijn dat je hem meeneemt naar boven, maar dat ritme moet er even inkomen en dan is het waarschijnlijk ook gewoon goed.
Mijn ervaring is dat honden heel verschillend op verhuizing kunnen reageren. Kijk gewoon hoe het gaat. Hou er rekening mee dat hij kan terugvallen in gedrag.
De tip van Dagmar vind ik heel slim. Laat hem even een plasje doen voordat je gaat slapen en neem hem dan direct mee naar boven.
Het kan schelen als je de buurt van tevoren goed met hem verkent.
Succes en geniet van je tuin straks!
Gelukkig kent hij de buurt al goed en is hij daar heel relaxed, een heel goede vriendin van mij woont erg dichtbij met haar hondenvrienden, hij is daar ook al een aantal keer een paar weekjes geweest met mij als we op hun huis en honden passen.
Ik hou er wel rekening mee dat hij het even lastig krijgt, maar hoop dat het mooie weer en lekker veel buiten kunnen zijn veel goed maakt ;-). Dagmar haar tip is idd een hele goede, ik moet er even een ritueeltje van maken dat het onderdeel van t ritme wordt.
Goed punt. Wij hebben ook zo'n ritueel: eerst eten, dan naar buiten en dan is het tijd voor slapen. Dobber is ook eigenlijk altijd wakker op het moment dat dit ritueel start, terwijl ze de rest van de avond alleen maar slaapt.
Het gaat meer om de laatste ronde/naar bed gaan. Maar we gaan het zien. Hij is redelijk ‘vatbaar’ voor mijn stemming. Ik heb nu veel aan mijn hoofd en moet veel regelen. Dat heeft zijn invloed op hem. Ik probeer er zo min mogelijk aandacht aan te geven want dat helpt hem niet, maar laat die verhuizing maar zover zijn ;) hopelijk dan weer snel rust in de tent.
Wij zijn over en Abel doet het super goed. Hij is helemaal dolgelukkig met de tuin en dat we kunnen spelen buiten. Hij at het weekend super goed, vandaag en gisteravond wat minder maar is ook voor het eerst dat er rust in de tent is. S avonds vind hij het alleen maar gezellig om mee naar boven te gaan dus ook heen gedoe. Geen diarree (had ik verwacht als ie stress zou hebben). Vanmiddag de installateur langs geweest voor een reparatie dus ik had veel geblaf verwacht (nu had die man een heel goed gevoel voor honden dus dat was fijn) hij heeft even geblaft en is in zn mand gaan liggen toen ik m dat zei. Ik ben heel blij, en trots ;-)!
Jolanda wat heerlijk dit goede nieuws….een eigen tuin wat zullen jullie van de zomer er van genieten…
Wat fijn! Knappe Abel!
We zijn inmiddels een paar weekjes verder en Abel doet het nog steeds super goed. Hij kwispelt steeds vaker (onder het lopen ook). Hij is echt gelukkiger met de ruimte en de plek. Wel een puntje.. hij is enorm waaks. Nu is het natuurlijk ook een pincher, maar vooral het wonen met ramen die uitkijken op de straat niet gewend want opgegroeid op een appartement. Met name vervelend voor hemzelf. Nog voordat ik hem kan afleiden staat hij al te tieren tegen datgene wat hij hoort. (Voorbijgangers, auto’s die parkeren in de straat, tuinman bij de overburen etc). Hoe ben ik dit voor? Of is het een kwestie van tijd geven? Datgene wat helpt is de gordijnen dicht, maar kan die moeilijk hele dagen dicht houden ;-). Ik word niet boos, vaak zeg ik wat het is ‘het zijn de buren’ ‘het is ok’ ‘ik zie het ook maar het is niet nodig’ ‘Abel klaar nu’. Of ik stuur hem naar zn mand, maar dat is olie op het vuur (waarschijnlijk omdat hij dan juist denkt dat er wel iemand aankomt, dan moet hij naar zn mand namelijk) Maar dat heeft weinig tot geen invloed. Iemand tips?
Ik heb lichtdoorlatend folie op de ramen en een muziekje aan, dat is hier afdoende.
En het helpt zeker als je bepaalde dingen even benoemt, op den duur zal hij dan wel weten waar hij niet meer op hoeft te reageren.
Ja het is wennen voor Abel…….best moeilijk om dat voor te zijn….misschien vitrage waar die slecht door heen kan kijken ? Of afleiden met een goed bot ?
Ik heb plakplastic op de ramen, nu zien ze niets meer buiten (behalve creatieve Treskor uiteraard, die heeft alsnog een manier gevonden haha), maar komt wel al het licht nog naar binnen.
En als hij alleen maar in zijn mand moet als er bezoek komt zou ik daar ook iets mee doen. Om allerlei of geen reden af en toe in de mand sturen zodat hij het niet alleen aan bezoek koppelt.
Zeker heb je gelijk in, had dat nooit zo gekoppeld omdat hij alleen met mij een ‘model’hond is in huis. Dus heb daar als pup wel aandacht aan gegeven maar dat ook (onbewust) los gelaten omdat hij over het algemeen lekker een plekje zoekt om te liggen (en vaak zn eigen plekje). Het is heel fijn dichter bij familie te wonen het nadeel, wij zochten hen vaak op ipv zij ons dus dat is voor Abel echt wennen.
Het horen is soms al genoeg voor hem :-| heb er wel vertrouwen of eigenlijk hoop in dat dat minder wordt. In het appartementencomplex was veel meer binnen geluid en daar wende hij ook aan. Auto’s daarentegen reden altijd door want doorgaande weg. Hier is een parkeerhofje naast de ramen dus hij denkt denk ik bij iedere auto dat we bezoek krijgen :-|
Vitrage hangt er, helaas niet de oplossing. Hij wil eigenlijk nooit botten behalve zijn yakmelk staaf. En als hij teveel prikkels heeft en dus zo blaft heeft hij daar nul interesse voor. Zelf rustig blijven en hem naar zn mand sturen en snoepje geven als hij dat doet werkt redelijk. Maar dat snoepje heeft hij inmiddels natuurlijk feilloos door. ;-)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?