Dobby is gaan hemelen.

Ofwel, voetafdrukjes in je hart.

We hebben vandaag helaas Dobby in moeten laten slapen. Hij had twee flinke bulten in zijn keel, daar was vorige week dinsdag een biopt van genomen, maar die uitslag moest nog komen. Vorige week was hij ook ineens blind geworden. Van het weekend ging het wel okee, ook met zijn zicht, met nog zijn favoriete wandeling naar de polder.

Vandaag werd ik wakker geroepen door mijn vader. Dobby lag precies voor zijn deur en hij moest naar de wc. Niets kon Dobby bewegen. Toen ik hem wou helpen met opstaan, beet hij me. Duidelijk niet in orde.

De dierenarts is thuis geweest, en omdat hij panisch is voor naalden, eerst in zijn bil geprikt. Toen hij eenmaal lag te snurken, de laatste prik. Nog een paar ferme snurken en toen... stil.

We hebben hem met de Dierenambulance laten ophalen en naar het crematorium hier in de wijk laten brengen. Lekker dicht in de buurt, want hij vond het hier zo fijn.

Dit is zijn laatste foto, bij de lange wandeling van het weekend. Dobby liep altijd voorop, behalve als ik 'te vroeg' af sloeg en Dobby verder wilde. Dan bleef hij achter, alsof hij wilde zeggen 'kijk eens hoe braaf ik ben, gaan we verder?'

Hij wou ook verder, alleen kon zijn lijf niet meer.



Dobby is 14 jaar, 6 maanden en 26 dagen oud geworden. Hij was 13 jaar, 6 maanden en ongeveer 3 weken bij ons.

Ik kwam hier op het forum toen ik mijn vorige hond, Chico liet inslapen. Dat was een langzaam aftakelend proces waarbij ik nog een jaar heb lopen twijfelen of het wel de goede beslissing was. Want had ik niet nog een rolstoel kunnen regelen, of dit of dat. Met Dobby's gaan heb ik meer vrede, omdat het patsboem zo snel ging en dan is het meer duidelijk.

Heel veel sterkte. 

Och,  je trouwe kameraad is niet meer.

Toch wel schrikken omdat je de laatste tijd niet meer zo actief op dit forum bent.

Veel kracht om dit verlies te verwerken.

    Wilma……Ook voor je vader.

Ach die Dobby,dat is snel gegaan. Gecondoleerd en veel sterkte.

Sterkte!

Veel sterkte met het verlies van Dobby.

heel veel sterkte!

Ach, wat verdrietig. Zo'n lieve kop dat ie had... 

Heel veel sterkte voor jullie, na zoveel jaren samen moet het gemis enorm zijn. Warme knuffel! 

Haha, ja, had niet zoveel vragen meer. En na 13 jaar zijn de vragen die door anderen gesteld worden ook eigenlijk best herhalend, dus ik deed wat minder.

Heel veel sterkte. Ik weet wat het is. Dertien en een half jaar bij jullie is een hele tijd. Het besef dat je hem nooit meer terugziet. Het verdriet zal op den duur wel slijten, de herinnering gaat gelukkig nooit weg.

Heel veel sterkte wilma 

Heel erg veel sterkte de komende tijd 

Sterkte met het verlies van je lieve maatje

Altijd verdrietig om afscheid te moeten nemen, ook al is het echt tijd... Een dikke knuffel voor jullie, heel veel sterkte

Wat verdrietig, sterkte samen

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte ! 

Heel veel sterkte met het verlies van Dobby.

Sterkte! 

Heel veel sterkte met het verlies.

" Ofwel, voetafdrukjes in je hart.We hebben vandaag helaas Dobby in moeten laten slapen. Hij had twee flinke bulten in zijn keel, daar was vorige week dinsdag een biopt van genomen, maar die uitslag moest nog komen. Vorige week was hij ook ineens blind geworden. Van het weekend ging het wel okee, ook met zijn zicht, met nog zijn favoriete wandeling naar de polder.Vandaag werd ik wakker geroepen door mijn vader. Dobby lag precies voor zijn deur en hij moest naar de wc. Niets kon Dobby bewegen. Toen ik hem wou helpen met opstaan, beet hij me. Duidelijk niet in orde.De dierenarts is thuis geweest, en omdat hij panisch is voor naalden, eerst in zijn bil geprikt. Toen hij eenmaal lag te snurken, de laatste prik. Nog een paar ferme snurken en toen... stil.We hebben hem met de Dierenambulance laten ophalen en naar het crematorium hier in de wijk laten brengen. Lekker dicht in de buurt, want hij vond het hier zo fijn.Dit is zijn laatste foto, bij de lange wandeling van het weekend. Dobby liep altijd voorop, behalve als ik 'te vroeg' af sloeg en Dobby verder wilde. Dan bleef hij achter, alsof hij wilde zeggen 'kijk eens hoe braaf ik ben, gaan we verder?'Hij wou ook verder, alleen kon zijn lijf niet meer.Dobby is 14 jaar, 6 maanden en 26 dagen oud geworden. Hij was 13 jaar, 6 maanden en ongeveer 3 weken bij ons.Ik kwam hier op het forum toen ik mijn vorige hond, Chico liet inslapen. Dat was een langzaam aftakelend proces waarbij ik nog een jaar heb lopen twijfelen of het wel de goede beslissing was. Want had ik niet nog een rolstoel kunnen regelen, of dit of dat. Met Dobby's gaan heb ik meer vrede, omdat het patsboem zo snel ging en dan is het meer duidelijk. "

Wilma en Dobby

Heel veel sterkte met het verlies. Hoe kwam het dat hij ineens niet meer kon opstaan? Heel verdrietig.....

Heel veel sterkte met het verlies van Dobby!

Veel sterkte voor de komende tijd en een dikke knuffel.

Heel veel sterkte, dag Dobby :(

Heel veel sterkte!

Ik kreeg net de uitslag van een biopt wat vorige week genomen was, en het bleek lymfklierkanker te zijn. Dat vermoedde ik al, dus tja. Gisteren na een extra pijnstiller (want wat maakt een pil zo'n 10 uur te vroeg nu uit net voor het inslapen) stond hij wel op, dus ik vermoed pijn die niet meer te handelen was door zijn normale pijnstilling.

" Ik kreeg net de uitslag van een biopt wat vorige week genomen was, en het bleek lymfklierkanker te zijn. Dat vermoedde ik al, dus tja. Gisteren na een extra pijnstiller (want wat maakt een pil zo'n 10 uur te vroeg nu uit net voor het inslapen) stond hij wel op, dus ik vermoed pijn die niet meer te handelen was door zijn normale pijnstilling. "

Wilma en Dobby

Ach .... Echt verdrietig. Al heb je er nu niks aan, hij heeft wel een mooie leeftijd bereikt. Maar als ik me verplaats in jouw situatie schieten de tranen in mijn ogen. 

Wilma, heel veel sterkte met het verlies van Dobby. 

Heel veel sterkte!