Dag iedereen,
Ik ben helaas mijn vorige hond, een rottweiler een maand geleden verloren aan kanker, hij werd 9. Hij betekende alles voor mij en de weken gaan bijzonder zwaar.
Ik ben wel zeker dat ik klaar ben voor een nieuwe pup, ik wil deze keer voor een Duitse Herder gaan. Ik ben vandaag langsgeweest bij een zeer goede kennel met 2 prachtige Herders. Mijn enigste bezorgdheid waar ik nu erna een beetje mee zit is dat beide uit werklijnen komen en ik misschien bang ben dat ik te onervaren ben voor direct met een herder van een werklijn te kunnen opleren?
Tijd en moeite en motivatie is er zeker geen gebrek maar ik vroeg mij af of een werklijn herder persé veel moeilijker alles is aan te leren, ik zou graag het als een gezelschapshond houden maar de enorm grote tuin hier laat ook veel toe voor beweging en ik hou wel van dagelijks wat km's af te leggen.
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Je kan gerust voor de werklijn gaan, als jij de tijd hebt en er tijd aan je hond besteed hoef de hond niet via een vereniging zich te ontplooien hoor, zelf een oudduitser herder gehad ook afkomstig van een werklijn, mijn voorkeur gaat uit naar de werklijn en niet naar de showlijn….genoeg tijd aan je hond besteden. En kijk goed naar de bouw van de duitseherder, ga voor een rechte rug en niet de schuinaflopende rug…ouders zijn toch aanwezig he.?
Ook in werklijn herders zit heel erg veel verschil.
Dus kijk naar het karakter van beide ouders. Niet alleen de teef dus.
Ik ben niet bekend genoeg met Duitse herder lijnen om te weten bij welke werklijnen je weg moeten blijven als je alleen een gezellige huishond wilt.
Maar ik ken er wel een paar.
Mijn ervaring met werklijn en show lijn bij Duiters is dat de werklijn veel stabieler zijn in hun hoofd.
Minder angst vertonen en de juiste lijnen, net zo lief en sociaal als showlijnen.
Ik zou zelf ook ten alle tijden gaan voor de werklijn.
Maar nogmaals je hebt in de werklijnen bepaalde lijnen die wel perse moeten werken en niet in huis gehouden kunnen worden maar ook die genoeg hebben aan iedere dag 2 uur lopen.
Hoe dan ook zul je met een Duitse herder rekening moeten houden dat vooral de reuen moeilijk zijn met vreemde honden als ze eenmaal volwassen zijn.
Hier in mijn dorp trouwens hebben we 6 Duitse herders waarvan 4 uit showlijn die allemaal uitvallen en bang / angstig zijn op straat en 2 uit werklijn die lekker sociaal en leuk zijn naar iedereen.
Maar kijk vooral naar beide ouders en liefst ook naar de voorouders, hoe hun karakter is/was.
Je hebt niets aan een scherpe werklijn herder, maar ook niet aan een angstbijtende showlijn herder als huishond.
klopt gedeeltelijk, er zijn wel degelijk werklijn Duitsers die gewoon gevaarlijk zijn om als huishond te houden.
Maar ook showlijnen die zo angstig zijn dat ook deze als huishond gevaarlijk kunnen zijn.
Ik raad dus echt aan om naar de gehele bloedlijn te kijken en niet alleen naar het ras.
Mijn eerste eigen hond was een duitse herder uit een werklijn. Een heerlijke hond, pittig, maar vriendelijk naar elk mens en de meeste andere honden.
Ik ken de duitse herder als een gevoelige hond, die vaak in de verkeerde handen valt met vooroordelen dat het een ras is dat flink aangepakt moet worden, harde commando`s nodig heeft e.d. wat juist voor onberekenbare honden kan leiden.
Het leuke van een duitse herder vind ik ook dat ze zelf initiatieven nemen en ook een eigen kop hebben en graag samen met zijn mens dingen onderneemt.
Zit de werklijn dh ook beter in elkaar dan de showlijn. Ik doel dan op de schuine rug en de achterpoten? Zou voor mij ook een reden zijn om naar een werklijn te kijken
De Duitse herders die ik ken zijn zowel qua karakter als uiterlijk bijna twee verschillende rassen.
Sterkte nog met het verlies van je maatje! Belangrijkste bij een Duitse herder vind ik dat deze bij een fokker vandaan komt die op erfelijkheden test, liefst ook kijkt naar de uitslagen van de voorouders.
Je bent een rottweiler gewend, vaak ook niet de makkelijkste honden om op te voeden. Showlijnen ken ik van afstand, zelf heb ik nu de 3de werklijn DH. Ze vinden het wel leuk om iets te doen met de baas. Mijn 1ste was goed geschikt voor de africhting. De 2de vond er niet veel aan, met de laatste ben ik er niet aan begonnen, hij had het wel gekund. We zijn nu met detectie begonnen en hij gaat er vol voor. Dat vind ik wel van de werklijnen, ze staan zeer snel "aan" wat mooi is, maar belangrijk om tijdig even aan te geven dat het een tandje minder mag/moet.
De meeste showlijnen vind ik vaak toch een tikkie rustiger en behoedzamer dan de werklijn.
Opvoeding vind ik zelf niet moeilijker dan bij andere honden, eigenlijk vind ik het trainen van de herder makkelijker gaan dan de kruisingen die ik heb gehad. Al de herders waren sociaal naar vreemden toe, in en buiten huis. 1x met een herplaatser kort een issue gehad, maar dat lag aan mij, ik vergat leiding te geven en toen ging hij het zelf invullen. Toen dat weer helder was, was dat gedrag weg.
Hier lopen een paar showlijnen waarvan een paar uitvallen en sommige ook niet schromen om te nippen in je armen, maar goed met een baas die dat ziet als "hij moet even laten zien wie de baas is, maar hij is hartstikke lief hoor!" is dat niet zo heel gek.
Maar ook werklijnen met bazen die hun honden heel stoer vinden, die dieren wordt niet veel mee gedaan, gaat ook bijna niet want die zijn nauwelijks te houden als ze andere honden zien. Ligt dus ook niet zozeer aan die honden, maar meer aan de opvoeding.
Show of werklijn vind ik meer kwestie van je eigen smaak. Alle DH's waar met stamboom mee wordt gefokt moeten voldoen aan de gestelde eisen voor fokgeschiktheid. Dus de verplichte gezondheidschecks, en sommigen testen tegenwoordig ook op DM ook al is dat volgens mij nog niet verplicht, mijn eerste DH had dat en dat was verschrikkelijk zwaar, dus als dat door testen uit te sluiten is, neem ik liever geen risico meer daarin. Ik vind de bouw van een werklijn gewoon mooier, en dat ze voor mijn gevoel net wat meer pit hebben dan de showlijnen.
Een goede werklijn fokker kent zijn honden, en het is niet te zeggen dat alle pups in het nest dezelfde power hebben. Honden die echt geschikt zullen zijn voor de africhting zullen zij dan ook graag verkopen aan mensen die die sport beoefenen, andere honden zullen prima geschikt zijn voor lekker met de baas op pad en leven in en om het huis. Ken eigenlijk ook maar weinig écht scherpe Duitse werklijn herders, Tsjechische lijnen zijn volgens mij wel net even wat pittiger soms.
Ja dat was voor mij ook de reden.
Mijn hond was ook wolfsgrauw, een stuk fijner gebouwd ook als de bruin gele showlijn die je vaak ziet. Ze werd ook niet altijd herkend als duitse herder. Een keer zei een man tegen mij, "mooie hond, wat is het voor ras", dus ik zei, dankuwel, het is een duitse herder. Waarop hij hoofdschuddend wegliep en mompelde " zeker een kruisinkje" Ik kan er nu om lachen maar ik was indertijd erg beledigd haha.
Ik wil altijd een beetje opkomen voor de showlijn fokkers. Wat ik al aangaf in mijn eerdere reactie. De fokkers die volgens de richtlijnen van VDH fokken hebben zich te houden aan de voorwaarden. Aankeuren van de honden bijvoorbeeld is vaak gemengd, werklijn én showlijn bij elkaar.
Toegeven dat ik zelf ook regelmatig nog honden zie, die té hoog zijn volgens de maten, te grote koppen hebben (soms bijna dogachtig te noemen), maar ook bij de werklijnen zitten stevige honden. Mijn hond is redelijk klein te noemen, maar erg compact qua bouw. Mijn teef stond hoog op de poten, had een wat langere rug en werd goed gemeten, maar we moesten wat duwen, want eigenlijk was ze volgens mij 1 à 2 cm te hoog voor de standaard van een teef . Mijn eerste werklijn had helaas een rugaandoening (LSI) en later kwam ook nog eens DM tot uiting. Was getest op HD en al, maar deze twee erfelijke aandoeningen waren zijn ouders en voorouders niet op getest, dikke pech dus.
Per definitie vind ik niet dat je kunt stellen dat een showlijn minder gezond zou zijn dan een werklijn. Bij fokkers die de richtlijnen volgen wordt naar die HD en dwerggroei en noem maar op gekeken en op getest, en nu vaak dus ook DM meegenomen in de testen. De bouw is écht wel anders, en je moet goed op de stand van de poten letten bij de ouderhonden. Zwakke enkels, platvoeten, koehakken etc. vind ik ook nog wel een issue bij bepaalde Duitse herders.
Oudduitse herders waar veel mensen nu mee weglopen, zijn negen van de tien keer werklijnen of combifok geweest (werklijn x showlijn waar langhaar uit kwam) Veel van deze oudduitse hebben inderdaad een wat rechtere rug, zijn qua aard wat gemoedelijker, maar wat mij weer opvalt is dat ze soms enorm hoog zijn. +65 cm wat de max zou moeten zijn voor een Duitse herder reu.
Ik vind de oudduitse herders vaak wel wat gemoedelijker in de omgang met vreemde honden die ze buiten tegenkomen. De werklijn reuen die ik heb gehad en nog heb, vinden een op een met de baas prettig, hebben niet zo veel behoefte om contact te maken met vreemde honden. Maar alles wat erbij komt, en erbij hoort is dan weer welkom en nemen ze onder hun hoede, dat is dan wel weer de andere kant, vind ik, van dit ras.
Herkenbaar, in 1990 had ik een toller, eerste fok in nederlamd, volledig onbekend ras. Als ik zei een retriever, kreeg ik te horen, zeker gekruist met een cocker apaniel, die witte voeten, zo fout voor een retriever, je hebt je laten neppen. Ach ja, onbekend maakt onbemind. Ik moet eerlijk zeggen, mijn toller was zo,n fijne hond, zo kom ik ze nooit meer tegen,
Is wolfsgrauw altijd eenn werklijn? Ik ken ze wel, hier in de straat zat een fokker. Mooie goed luisterende honden,
Prachtige honden ook de tollers, ik ken er op het moment maar 1, je ziet ze hier niet veel.
Ik weet niet zeker of wolfsgrauw bij de dh altijd werklijn is, maar bijiv. bij de DDR lijnen die vaak donker of wolfsgrauw zijn en een stabiel karakter hebben, zijn volgens mij de meeste wel werklijnen itt de westduitse lijnen waar het andersom is en de kleur bruin geel. Tenminste dat is mij zo verteld indertijd.
Allereerst sterkte met het verlies. Ik weet wat het is, ik heb Eefke 26 januari moeten laten inslapen. Ze is bijna 15 jaar geworden. Ik mis haar elke dag. Eerlijk gezegd, ik heb nog nooit een zuivere rashond gehad. Het waren altijd kruisingen. Eefke was een kruising van een Duitse Herder met een Friese Stabij. Ik heb haar toen ze dertien jaar was nog laten opereren aan een LPC. Dat kwam van haar vader, de herder. Een kruising is dus geen garantie op gebreken van het ouderdier. Kijk eens voor de aardigheid op https://www.dierenrecht.nl/rashondenwijzer , dan schrik je en neem je geen hond meer maar meteen een kat. De hond voor Eefke was een kruising Wetterhoun-Friese Stabij. Ze waren allebei heel trouw en waren altijd bij mij. Toch konden ze goed alleen zijn en hadden geen verlatingsangst. Toch zal hier ook over een tijdje weer iets van een herder rondlopen.
Daar ben ik het niet zo mee eens. Bovenste foto mijn eerste 2 werklijnen. Uit Westduitse werklijn. 1 echt grauw, de ander was grauw in nest maar neigde veel naar bruin geel. Eronder de pa van mijn hond en rechts dus jonge Aki. Tsjechische lijnen. Als je je er bewust van bent, zie je van pa wel dat deze uit Tsjechische lijnen komt. Van onze Aki niet echt, hij is nu wel compact uitgegroeid, niet te groot, niet te klein maar denk niet dat ook kenners Tsjechische komaf aan hem zien. En zowel zijn ma als pa zijn dus uit Tsjechie van bloedlijn.
Van de bovenste foto heeft de rechterhond pups gekregen, Bruin/zwartgele werklijn reu knpv was pa, zij was absoluut grauw. Er kwamen wolfsgrauwe uit, zwart geel, 1 compleet zwarte en 2 langhaar grauw.
Stabiel karakter zouden alle DH's gewoon moeten hebben vanuit de rasstandaard. De hond die mijn teef heeft gedekt was behoorlijk gedreven en goed in KNPV ook verkocht en diensthond geworden trouwens, maar als hij niet "aan" stond een kroelkont en benaderbaar, hele hoge "werkdrive" maar prima sociaal vanuit zijn basiskarakter.
Idem met de vader van onze hond, maar die kon wel wat scherper zijn en dat merk ik bij Aak ook, maar dat had ik ook met mijn eerste hond uit westerse lijnen.. Gaat iemand uit lopen dagen of een spelletje aan wie sterker is, moet je op een bepaald moment spel afkappen, als ze veranderen in willen winnen, dan kunnen ze met gemak van je winnen en dat wil je niet, het moet leuk blijven. Zelf vind ik dat in vergelijk met mijn eerste reu, onze huidige sneller uit een focus moet worden gehaald, die zou ook sneller feller worden eerlijk gezegd. Bij iemand die onervaren is met bepaald gedrag of signaleren wanneer de hond té heftig wordt niet tijdig in zou zien en reageren, zou hij anders hebben kunnen zijn denk ik.
Wat me terugbrengt op de vraag van TS. Ik ben van mening dat als je een rottweiler hebt uit laten groeien tot een leuke gehoorzame hond, dat een werklijnherder wellicht makkelijker is eerlijk gezegd. Maar laat je informeren en sta wel open voor eventueel wél wat doen met je hond, als ik nu zie hoe leuk onze hond detectie vindt om te doen, baal ik eigenlijk dat ik dat niet eerder ben gaan doen.
wat een prachtige honden op de foto`s
Dus de kleur zegt niet iets over ddr of westers, show- of werklijn begrijp ik
Ik heb een ander ras maar wel voor het eerst een werklijn. Wat mij opvalt is dat hij meer voldoet aan de oorspronkelijke rasbeschrijving. Zowel de goede als de slechte dingen. En dat hij super gefrustreerd raakt als we even minder tijd in hem kunnen steken. Niet zozeer in uren wandelen maar wel in taken voor hem zoeken. Verder is hij qua opvoeding niet anders dan een showlijn. Consequent en duidelijk zijn is altijd een must. Maar hij vraag dus wel wat meer tijd en aandacht qua sporten en activiteiten.
Dank je, ik mocht en mag niet klagen over hun uiterlijk en karakters. Dat de kleur en bouw/uiterlijk en bepaalde aard niets zegt is het ook niet helemaal. Ik denk tegenwoordig wel verschil te zien bijvoorbeeld. Maar dat is meer omdat mijn interesse erin is gegroeid. Bij mijn eerste wist ik niet eens dat er zo'n groot verschil tussen show en werklijn leek te bestaan, of dat ook bij werklijnen je weer westerse en oost europese lijnen had. Maar tegenwoordig zit ik toch wel een beetje te kijken, en bij werklijnen vraag ik vaak van welke kennel ze komen. Ben absoluut geen kenner van bloedlijnen e.d. maar soms is het grappig dat bepaalde bloedlijnen terug komen, of nakomelingen of familie van mijn teefje zien. Sommige uiterlijkheden zijn zo typisch bijvoorbeeld, dat ik het soms aan mensen vraag welke komaf hun honden hebben.
Overigens, net nog draai ik mijn hoofd om voor een DH die zwart geel is en een mooi donker masker heeft, en ja dat zijn negen van de tien keer de showlijnen, maar voor mij qua kleur blijft dat een bijzonder mooi type. Heb ze alleen zelf niet gehad, en bij pup keus ging ik voor de pup die me aan sprak en niet voor het kleurtje. Dus weer een grauwe whaha.
Maar dat staat nog steeds los van de vraag van de TS.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?