Alleen laten

Je moet geen toneel spelen, wel boos worden natuurlijk. Anders wordt het een spelletje

Waarom boos worden?

Boos worden is je eigen onmacht, daar heeft je hond niks aan, leert je hond niks van.

Boos worden lijkt mij ook niet de meest duurzame methode. Het zal ongetwijfeld werken, maar ik wil een goede band met mijn hond en niet een waarin ze bang voor mij is. Op een slechte dag verhief ik wel eens mijn stem, maar dat voelt echt niet goed en merk ook aan mijn hond dat ze dan minder op mij gesteld is. Wat ik ook begrijp. 

Dus boos worden voelt niet goed, ik wil het positief en met vertrouwen opbouwen. 

Los van het leren alleen zijn, wil ik hier wel even op reageren. Ik denk dat iedere hond gebaat is bij duidelijkheid en consequent zijn. Kinderen ook trouwens. En daar hoort een waarschuwing of strenge toon ook gewoon bij. Een heldere grens geeft iedereen rust. Mijn hond vind het vast niet leuk als ik boos ben maar weet dan wel dat hij een grens is overgegaan. Meestal stopt het gedrag dan direct en gaat hij heerlijk rustig liggen. We weten weer wat we van elkaar verwachten en dat is ok, onze band blijft prima. Sterker nog ik denk dat een duidelijke heldere (maar wel eerlijke) aanpak beter is voor je vertrouwensband dan onzeker en onduidelijk zijn tegen je hond. Heel eerlijk krijg je ook een leukere hond van omdat ze niet steeds proberen om de grens op te zoeken. Honden zijn slim en als ze succes hebben met gedrag zullen ze dat blijven inzetten. Los daarvan weet ik ook dat verlatingsangst een lastige is hoor en niet altijd even eenvoudig is om op te lossen. Dus daar lijkt het me ook niet echt de oplossing. Maar ik denk wel dat het goed is om jezelf eens af te vragen hoe duidelijk je bent tegen je hond en of hij snapt welk gedrag er wel verwacht wordt. 

Natuurlijk, maar duidelijk zijn, consequent zijn en een keer wat je stem verheffen als er absoluut iets gebeurt wat niet kan/gevaarlijk is, is wel wat anders dan maar gewoon boos worden als een hond niet doet wat jij wilt.

Dan is het boos worden, vind ik, je eigen onmacht omdat je het je hond niet op een normale manier kan aanleren.

Vooral het punt duidelijk zijn vinden we best lastig. We merken dat we er nu wel tegenaan lopen dat we niet heel goed weten hoe we meer leiderschap laten zien aan de hond, ervoor zorgen dat zij niet bang hoeft te zijn en vertouwen op onze keuzes. Dat gaat steeds beter, maar met training alleen zijn is dat echt heel lastig omdat je er niet bij bent. 

Wat we nu doen.

Routine ingebouwd, begonnen met korte stukjes steeds verder uitgebouwd. Goed uitlaten, op het moment dat ze rust leg ik een snuffelmat/gevulde Kong neer, zet ik muziek aan, zeg ik tot zo, en weggaan. In het begin snel terugkomen, geen aandacht. Dat ging erg goed. Kunnen rekken naar 1.5/2 uur, maar nu weer een dip dus. Hoe kan ik haar nog meer duidelijk maken dat het oké is? 

Oh en aanvullend over stem verheffen ed. We kunnen zeker stevig optreden, met mate werkt dat absoluut op sommige vlakken, maar soms is het ook uit eigen onmacht/frustratie (zoals ukkepuck zegt). Bij alleen zijn heb ik het niet het gevoel dat dat de beste methode is. Nogmaals, wij moeten ook leren. Opvoeding van een volgend hondje zouden we al heel anders aanpakken. 

Ik weet niet of meer eigenaren van teefjes zich hierin herkennen, maar zo rond de eerste loopsheid zagen we hier ook een korte terugval in het alleen thuis kunnen blijven. Niet dat de hond echt angstig was, ze maakte eerder rare geluiden om ons terug te lokken. Geluiden waar we als we aanwezig waren om hadden gelachen, dat was vast ook de reden dat ze ze inzette. Natuurlijk vonden we het wel zo fijn dat zij gewoon haar rust zou pakken als ze alleen thuis bleef. Daarom bleven we het gewoon oefenen, met regelmatiger korte momenten van alleen zijn afgewisseld met iets langere momenten. Na de loopsheid ging het weer als vanouds en sindsdien geen enkele terugval meer gehad in het alleen thuis kunnen zijn, ook niet na de tweede loopsheid. Dus misschien kan het ook iets hormonaals zijn? Zie je haar toevallig ook wat vaker plassen, of reageren reutjes anders op haar? 

@Susanne

Dat werd idd meer gezegd, ook de fokker zegt dat. Alleen dit is niet iets van de laatste dagen, maar echt pieken en dalen in de afgelopen maanden. Ze moet nog loops worden, dus we houden dat echt nauw in de gaten. Ze laat niet die typische dingen zien als meer plassen. Soms snauwt ze reuen een beetje af, maar ze hebben niet (voor zover ik zie) meer interesse in haar. 

We hebben wel het idee dat ze erg 'last' heeft van hormonen. Ze kan per dag wispelturig zijn, heftig reageren op prikkels, andere dag juist heel lief en rustig. Ene dag veel piepen en knuffelen, andere dag wat zelfstandiger en zelf spelen. We zetten door met alle trainingen en doen met het alleen zijn (weer) even een stapje terug, maar ergens hopen we toch wel dat ze door de eerste loopsheid wat opknapt.

Hoihoi,
Welke tipsnheb je gekregen van de instructrice van de hondenschool?
Misschien zijn dat bruikbare tips voor ons allen????

Waar loop je precies tegen aan?

Misschien kunnen we je helpen?

Wat lief! Ik loop nog nergens tegen aan...krijg pas 21 december mijn puppekind..is mijn 2e pup. Weet wel het eea.. maar is wel weer 9 jaar geleden..dus ben lekker ah inlezen.

Leuk dat jullie een hondje krijgen! Wat voor ras wordt het? 

De tips die wij kregen zijn wel echt op onze situatie toegepast. Als je met een schone lei kunt beginnen, is helemaal top :) Onze situatie is wat anders natuurlijk.

Belangrijkste is routine en voorspelbaarheid. Een woordje of zin (tot zo, even weg, tot straks, pas goed op het huis) zal de hond dan gaan herkennen als "baas komt terug". Met hele kleine stapjes opbouwen, wat te doen geven (kong bijv.). Dit zijn wat algemene tips, je kunt heel veel online vinden. Ik zou overigens een volgende keer een ren gebruiken, schijnt goed te helpen bij het leren alleen zijn.

Dank je wel voor je uitleg zo fijn dat het beter gaat!!
Ons prulleke is een maltipoo teefje.