Mijn reutje Ziggy van 3,5 (kruising chihuahua/onbekend en kleine keeshond) is een enthousiast, lief, leuk, aanhankelijk en gezellig blij ei die heel goed luistert en is mijn allessie. Maar……. hij is altijd volledig van de rel als er een teefje in de buurt is, óók als deze niet loops zijn. Hij kan de meisjes, dames of oude gebakjes absoluut niet met rust laten, hijgt alsof hij een marathon heeft gelopen met zijn tong bijna op de grond en trilt als een malle van de opwinding….. Zelf vind ik dit niet oké voor die hondjes want ook al “bijten” sommigen van zich af en begrijpt hij de hint is dat maar voor even en hup daar komt meneer weer. Vooral hondjes van zijn formaat of kleiner moeten er aan geloven maar zelfs bij de grotere dames kan hij zo brutaal zijn maar als zij een snauw of grom geven is hij zo verstandig om niet door te gaan… Ik hoop altijd dat hij misschien eens gewoon even leuk wil spelen maar dat lukt gewoon niet door die gierende hormonen. Een keer gaf een vriendin aan “joh laat hem maar dat hoort erbij” maar haar Chihuahua van 12 jaar had geen seconde rust en werd uren “gestalkt” door mijn hond en hij had volgens mij bijna een hartaanval. Nu kan hij met sommige reutjes wel spelen maar daar komt dan ook weer vaak macho gedrag (van beide kanten) bij kijken dus is ook niet altijd een succes.
Rijgedrag op speeltjes of kussens vertoont hij niet, heel soms probeert hij te rijden op “nieuwe onbekende” visite (meestal mannen) maar als ik zeg dat hij dat niet mag doen is dat ook direct weer klaar. Dat werkt alleen dus niet bij de vrouwelijke viervoeters…
Weet iemand wat ik kan doen behalve castratie? Het is voor de dames niet leuk maar al die opwinding voor hem denk ik ook niet. Daarbij zou ik het voor hem zo leuk vinden als hij gewoon eens lekker kan spelen met andere hondjes zonder dat hij altijd maar last heeft van zijn hormonen.
Geen contact dan met andere honden als dit dus niet goed gaat.
Aan de lijn en gewoon samen wandelen.
De meeste honden vinden het eigenlijk helemaal niet leuk om te spelen met vreemde honden.
Het is vaak opgedrongen contact door baasjes wat vaker niet goed verloopt dan wel.
Waarom zou je hem niet laten castreren, voor zijn eigen (en jouw!) gemoedsrust?
Hij is duidelijk oversekst, zou ik zeggen.
Voor jou hond is deze opwinding, die mij voorkomt als sexuele opwinding ook niet leuk. . Continue bij iedere teef, die drive in je lijf en niets mogen.
En zoals Puck zegt, wij ,mensen vinden het leuk als honden met elkaar spelen, voor honden geldt dit vaak niet.
Castratie is dan zeker de mogelijkheid, er is een chemische castratie chip, die behoorlijke bijwerkingen heeft of kan hebben,, en zeker niet altijd voorspelbaar gedrag laat zien als bij een blijvende castratie,. Dus daar zou ik nog beter over nadenken, het blijft chemisch spul dat het lijf weer op moet ruimen.
Als het zo erg is en je hond niet meer normaal reageert op anderen honden en er steeds drang is , praat er eens over met je dierenarts voor een castratie…ik ben niet voor castratie, maar wat ik van je lees is je hond altijd hormonaal naar de teefjes toe, of ze nu loops zijn of niet, laat die de reutjes wel met rust ? Dan zou je eens kunnen afspreken misschien met een vriendin die ook een reutje heeft en daar mee gaan wandelen, anders toch maar eens met je dierenarts dit aankaarten.
Dank voor jullie reacties! Sowieso gaat Ziggy standaard aan de lijn waar dat moet. Met andere reutjes is het besnuffelen zoals ze allemaal doen en als het klikt gaat hij gelijk in play modus en als het andere reutje daar op ingaat geef ik hem/ze ook de gelegenheid. Het is zeker niet zo dat ik het zo graag wil want spelen kan hij met ons ook maar ik merk dat hij zelf zo graag “contact” wil met andere hondjes en dan ga ik hem niet standaard uit de buurt houden. Meestal vraag ik ook of het een teefje is en zo ja geef ik aan dat het beter is om door te lopen zowel voor haar als voor hem. Ik heb de vraag gesteld omdat ik overal echt alleen maar lees dat ze dit gedrag vertonen als teefjes loops zijn of net geweest maar dat is in zijn geval dus niet zo. Vroeg me af of er nog meer baasjes zijn die dit herkennen en misschien een tip hebben en ja als hij meer kan spelen en blij is ben ik dat ook uiteraard. Castratie in welke vorm dan ook vind ik (en de dierenarts ook) echt onnodig tenzij er een medische noodzaak is. Het kan namelijk ook nadelig zijn voor zijn gezondheid en dat risico neem ik niet. De tip om een keer te gaan wandelen met een teefje erbij zal ik zeker proberen. Misschien went hij dan wat meer aan vrouwelijke aanwezigheid en zo niet heeft hij pech en zal hij ze op afstand moeten bewonderen ;-)
Advies: niet waar dat moet, maar altijd aan de lijn houden. Dus ook waar het niet moet. Dit geeft onnodig stress.
Daarnaast is de stress en frustratie waar hij nu constant in zit, ook nadelig voor zijn gezondheid. Ik heb mijn beide honden laten helpen, zonder gevolgen voor hun gezondheid en ik zou het zo weer doen. Dit zorgt alleen maar voor rust bij de honden (met dit gedrag). De kans dat het mis gaat, is tegenwoordig zo klein.
De hond van een kennis van mij mocht niet meer naar de cursus en opvang komen met haar hond vanwege dit gedrag. Advies: laten castreren. Hond is nu een jaar geleden geholpen en het gaat ontzettend goed. Het gedrag is er volledig af.
Je kunt ook eerst chemisch laten castreren (geen operatie, is een tijdelijke werking), om te kijken hoe je hond hierop reageert.
Ik denk ook dat de voortdurende stress niet opweegt tegen de eventuele risico's van castratie.
Maar ik ben iemand die kwaliteit van leven altijd boven kwantiteit stelt.
Heb je puur sex ook geprobeerd? Geen idee of dat wat doet maar valt te proberen.
Ik heb ook een reu en ik zou castratie zonder medische redenen altijd proberen te vermijden.
Bij Casper hielp PUUR Hypersex niet.
Casper (10 jaar) is bij sommige teven niet weg te slaan (figuurlijk). De hele achterkant wordt dan afgelikt. Ik wacht dit absoluut niet af, en lijn hem zo snel mogelijk aan en loop of fiets door. De meeste teven corrigeren Casper dan jammergenoeg niet en gaan er zelfs voor staan. Hij hoeft maar een grauw te horen en hij is weg. Zo af en toe neemt Casper een sprint. Ik weet dan dat verderop een teef loopt, die voor Casper lekker ruikt. Een voordeel: Casper gaat er niet op rijden.
In de natuur gaat het maar om één ding: je DNA doorgeven. Biologisch gezien is dat de enige zin van het leven, en daarom is voortplanting enorm belangrijk. Voortplanting is een van de meest fundamentele biologische processen en héél veel gedrag van diersoorten hangt daarmee samen.
Op zich is het gedrag van jouw hondje dus niet afwijkend. Is het wenselijk? Nee, in onze maatschappij niet, net zoals veel ander hondengedrag overigens.
Daarnaast vonden wij mensen het leuk om honden te fokken in allerlei hippe kleurtjes en maatjes, waardoor er Chihuahua teefjes en reutjes van 3 kilo bestaan en Leonberger teefjes en reutjes van 70 kilo. Dat matcht natuurlijk totaal niet qua voortplantingsgedrag (een snauw van een grote hond en weg is je Chihuahua), maar daar heeft de natuur geen boodschap aan.
Gezien de hoeveelheid stress die het met zich meebrengt om zichzelf wel te willen voortplanten maar het niet te mogen, en daarnaast nog de gevaarlijke situaties die het met zich meebrengt (confrontaties met grotere reuen en teven), zou ik toch opteren om je hondje te laten castreren.
Nee, natuurlijk helpt dit soort onzin niet.
Wat alcohol en "verdunde extracten van Mariadistel" gaan echt geen drie miljard jaar aan evolutie teniet doen.
Dat DNA molecuul doorgeven, dat is waar het om draait.
De woorden : 'medische reden' voor castratie worden hierboven regelmatig genoemd.
Naar mijn mening is dit gedrag van Ziggy écht wél een medische reden voor castratie.
Moet zeggen dat ik er ook wel zo in sta. Als ze echt zo'n last houden na de puberteit kan (chemische) castratie het leven een stuk relaxter en leuker maken voor je reu. Dan zouden de voordelen voor mij opwegen tegen de nadelen. Hier ook een intacte reu maar die heeft dit gedrag niet zo extreem. Dan is het ook prima bij te sturen met een stemcorrectie of druppels. Maar ik ken ze ook wel, de reuen die trillen en niet meer eten. En dat zijn na hun (chemische) castratie vaak leuke relaxte lieve honden geworden (met iets overgewicht en meer vachtonderhoud)
Overgewicht is totaal niet nodig. Voldoende beweging en iets minderen in voeding is voldoende om niet vet te worden. Vaak zeggen mensen, ja hij is gecastreerd of zij is gecastreerd en daarom dik. Ondertussen worden die honden volgestopt met koekjes en noem maar op. Na castratie is er minder drive, dat is waar en dat kan iets minder actief betekenen. Al mijn homden zijn gecastreerd, zowel teef als reu, geen is dik geworden en geen is sloom geworden. Wel veel stabieler in karakter en gedrag.
Éen heb ik chemisch laten castreren, wat een drama, lifters drinken, incontinent, gelukkig is het overgegaan nadat de chip is uitgewerkt.,ik raad het niemand aan en zal het nooit meer doen. Helaas een bijwerking, probleem met de bijnieren, die je pas na heel goed zoeken kan vinden.
Met een leeftijd van 3,5 jaar zou je verwachten dat de hormonen van je reutje, na de piek van de puberteit, enigszins gestabiliseerd zouden moeten zijn. Ziggy is een vrij hitsig type en ik denk dat hij dat, gezien zijn leeftijd dus, wel zal blijven.
Dat is verder, zoals Joop al schrijft, heel natuurlijk gedrag. Alleen niet altijd even prettig voor Ziggy en zijn omgeving.
Je zou je reutje chemisch kunnen laten castreren om te zien wat dit met hem doet. Hoe gedraagt hij zich zonder die testosteron? Ik heb gelezen dat veel mensen dit 'chemische troep in het lijf' noemen. Laat je niet afschrikken. Een 'echte' castratie is immers definitief (en heeft mogelijk gezondheidsnadelen). Met een chemische castratie kan je zien of het gedrag verandert en kan je concluderen of dit prettiger is voor Ziggy en zijn omgeving. Ik heb mijn hond ook een keer chemisch laten castreren en hij heeft totaal last gehad van vreemde bijwerkingen. Hij ging wel iets meer eten (zoals uitgelegd door Ientje) en zijn vacht werd een drama. Omdat er verder geen veranderingen waren in zijn gedrag en in zijn omgeving, heb ik ervoor gekozen om hem intact te laten en dus niet tot definitieve castratie over te gaan.
Als ik jou was, zou ik wel degelijk een chemische castratie overwegen. Maar het is natuurlijk jouw beslissing.
Ik vind dit toch ook wel een medische reden voor castratie,zou zeker eens nadenken hier over. Bijvoorbeeld chemische castratie om het verschil te merken.
Het lijkt me voor jouw hondje,als baasje en voor andere honden totaal geen prettige ervaring zo
Dit vind ik toch wel een punt om te bekijken. Waarom zou hij helemaal over de rooie gaan bij een teef die niet loops is? Ik zie daar het 'natuurlijk gedrag' niet van in.
Persoonlijk zou ik het niet zo gauw (of helemaal) aan hormonen wijten, maar een beetje ruimer bekijken. Want als de teef niet loops is, waarom zou je hond dan op springen staan?
Hoelang is dit gedrag al aan de gang? Hoe is dit geëvolueerd? Hoe duidelijk krijgt hij aangeleerd dat zijn hyper-opdringerigheid niet gewenst is?
Precies !!!
Neen, dat is geen medische reden.
Het is gedragsprobleem reden.
-------------------------
Als medische redenen kunnen onder andere cryptorchidie (niet ingedaalde testikel, zie verder), prostaatproblemen (bijvoorbeeld de zogenaamde hypertrofie) of tumoren van de testikels vermeld worden.
-------------------------
Bron: Merelsdierenkliniek:
Overmatig seksueel gedrag zoals rijden op andere dieren, knuffels of mensen en het vertonen van obsessief gedrag als de reu een loops teefje ziet of ruikt, maar ook erg dominant gedrag kunnen het gevolg zijn van de testosteronspiegel in het bloed.
Uiteraard wordt het gedrag van uw hond voor een deel bepaald door het gehalte aan testosteron, maar wat het precieze effect van dit hormoon op het gedrag van uw hond is, is niet altijd even duidelijk. Bij veel mensen bestaat het idee dat gedragsproblemen als sneeuw voor de zon verdwijnen op het moment dat hun hond wordt gecastreerd en het testosterongehalte daalt. Helaas is dit vaak niet het geval!
Als testosteron gerelateerd probleemgedrag enige tijd bestaat, dan is de kans groot dat dit gedrag een vast patroon is geworden bij de hond en dat hiervoor geen testosteron meer nodig is. Castratie heeft dan niet of nauwelijks effect op het probleemgedrag. Meer dan 1 op de 4 honden vertoont na castratie nog steeds seksueel gedrag!
Daarnaast is niet al het probleemgedrag testosteron gerelateerd en kunnen bij sommige honden juist gedragsproblemen ontstaan of verergeren na castratie!
Goede training van uw hond bij een hondengedragsdeskundige is dan ook de beste aanpak van gedragsproblemen. Afhankelijk van de inschatting van de gedragsdeskundige en de dierenarts en/of het verloop van de training kan wel worden besloten dat castratie verstandig is als aanvullende aanpak.
------------------------
https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-de-invloed-van-testosteron/
Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Er zijn reuen met van nature wat hogere niveaus van geslachtshormonen, resulterend in verhoogde seksuele interesse. Daarnaast ziet en/of weet niet iedere eigenaar precies wanneer hun teefje loops is, merken reuen dit vaak al véél eerder op, en kunnen ook teefjes in de metoestrus aantrekkelijk zijn voor (intacte) reuen.
@ Laura
Er zijn geen landen ter wereld waar het verboden is om honden te castreren om de redenen die TS hier noemt. De (paar) landen waar jij op doelt, daar is het gewoon toegestaan om honden te castreren als de kwaliteit van hun leven daardoor waarschijnlijk zal verbeteren.
Er zijn ook (heel wat meer) landen waar het heel normaal is om honden al op héle jonge leeftijd te castreren. Wat niet mijn keuze zou zijn, overigens. Maar de levensverwachting van die honden is zelfs hoger dan van hun niet-gecastreerde soortgenoten.
Het lijkt nu eerder gewoon op een hype om tegen castratie te zijn, zelfs als de hond er duidelijk baat bij zou hebben. En je kunt - zoals hierboven al door meerdere mensen genoemd - altijd eerst een chip met een GnRH agonist proberen, een hele veilige en omkeerbare manier van castreren. Zodat je als eigenaar zelf kunt beoordelen of de kwaliteit van leven van je hond (en/of jezelf ) erop vooruitgaat of niet.
Lieve allemaal, ik reageer even zo ipv elke reactie apart.
Sowieso is Ziggy geen Chihuahua maar een mix van 3 soorten en kerngezond. Ook is het niet zo dat hij de hele dag stress ervaart en geen rustig ontspannen en leuk leven heeft want daar zorg ik echt wel voor.
Zoals ik al aangaf, juíst door zijn gedrag bij teefjes houdt ik hem dus gewoon uit de buurt want ik snap zelf ook wel na het zien van zijn gedrag en zijn mentale en fysieke reactie hierop dat dit niet goed is.
Ik doe hem niet altijd aan de lijn want ook hij mag op een uitlaat plek lekker rennen en dan is hij gewoon super happy. Op het moment dat ik een andere hond zie, roep ik hem en lijn hem dan aan om te voorkomen dat het op welke manier fout kan gaan. Hoeft namelijk niet alleen door een teefje te komen, ik ben ook voorzichtig met een kleinere hond in de buurt van grote honden en niet alle honden zijn vriendelijk.
De reacties waarin aangegeven wordt dat het gedrag zou kunnen zijn resoneren het meeste bij me. Hij luister echt super goed en is ook echt een opgevoede hond. Uiteraard corrigeer ik hem absoluut als hij zo doet bij teefjes en ook dan luistert hij gewoon direct maar niet blijvend en dat wil ik graag opgelost hebben. Ik zal eerst eens aan de slag gaan met zijn gedrag in de buurt van teefjes en als dat nog steeds niet werkt andere opties overwegen. Het reutje van een vriendin is na castratie een schim van zichzelf. Hoeft natuurlijk niet altijd te gebeuren maar het kan dus wel en dat is dus voor mij een laatste redmiddel. Ik ga dus gewoon mijn best doen voor hem en hem eerst helpen zijn gedrag te veranderen.
Clau, dat is een andere opening van je topic, heel goed dat je er mee aan de slag gaat, castreren medisch tuurlijk, maar als het niet nodig is, nee niet doen….ga er mee aan de slag..en dat ga je doen, heel verstandig hoor.
Ben nieuw hier en weet nog niet zo goed hoe alles werkt :-) maar dank je wel, komt vast goed met beetje hulp links en rechts!
Rest niet gelezen maar intacte reutjes zijn echt heeeul vervelend, ook als het libido niet zo hoog is Mijn vorige, als schuimbekkend aan plasjes likken, als een soort ram ijzer op de dames af en dan elke tak, tegel of grasspriet moest een druppel pies op. Zijn libido was laag en we konden hem tot zover leren, ermee door te lopen en negeren.
Castreren is een keuze die je moet maken, chemisch zowel als gewoon eraf, betekend hormoon huishouding.
Dat gezegd? Mijn kat was echt super high libido en op 4 jaar hebben we de keuze gemaakt haar te laten steriliseren. Ze had er echt behoorlijk last van, ging in een soort trans ook en non stop vocaal, daarna helemaal uitgeput. Ze heeft nog steeds zulke gedragingen op senior leeftijd alleen zijn de scherpe randjes er wel af. We zitten dus niet meer in nachten lang met een kat in trans die loopt te schreeuwen.
Voor mijn huidige hond? Heeft het weinig verschil gemaakt, op na dat hij geen kussens meer ging woppen (niet ingedaalde teelbal zat hem behoorlijk in de weg) Zijn gedrag rond een loopse teef blijft hetzelfde. Heb hem wel geleerd ondertussen "De dames te respecteren" en 30k gekookte kipfilet voor gebruikt + een hele hoop inzet van onszelf.
Haha ik ga zeker voor die laatste variant :-)
Nee, in Noorwegen zal het sinds enkele jaren geleden niet meer lukken als je met zo'n "argument" afkomt. Ze vinden dat de gemakzucht van de mens niet voor de gezondheid van de dier mag komen.
In Zweden is het toegestaan, maar daar kiezen blijkbaar nog steeds meer dan 90% hondeneigenaren (ik denk dat de cijfers nog hoger liggen rond 98% maar ik ga het nu niet meer opzoeken) om hun reuen intact te laten.
Eigenlijk opmerkelijk hoe mensen die anders voor de wetenschap roepen, negeren plots volledig elke andere wetenschappelijk onderbouwde mening als het niet in hun kraam te pas komt en noemen het een "hype".
De wetenschap laat anders wel zien dat gecastreerde honden fors langer leven dan hun niet gecastreerde soortgenoten.
Ik vind het overigens nog opmerkelijker, dat mensen die anders zo voor 'gezondheid' en 'natuurlijk' zijn, dan wel een hondenras kiezen als de Shar Pei, in feite één van de meest onnatuurlijke rassen, vol gezondheidsproblemen, overtollige rimpels en huidplooien...
Ik zou me, zeker qua gezondheidswinst, eerder druk maken over dit soort rassen dan over een castratie.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?