Angstfase 
Hoi allemaal,
Al eerder een topic geopend over onze pup waar ik ontzettend veel reacties, hulp en tips heb gekregen. Ontzettend fijn! Vandaar dat ik nog een onderwerp start, ik hoop dat dat mag. 
Onze pup is 14 weken oud. Sinds een paar dagen merken we dat ze wat onzekerder is, meer op haar hoede. Ons gevoel zegt dat ze een angstfase ingaat, kan dat kloppen? Ze schrikt sneller, vindt soms haar eigen weerspiegeling eng, blaft een stuk meer als ze ongerust/bang is, etc. etc. Voorheen kon ze zo'n 20-30 minuten alleen thuis zijn als ik boodschappen ging doen, maar ook dat gaat niet meer vlekkeloos. Daar baal ik wel van; voelt echt als een stapje terug.
Ik hoop dat ons gevoel goed is en ze een angstfase door kan gaan maken. Zo ja; hebben jullie tips hoe we die zo goed mogelijk door kunnen komen met haar? 
Alvast heel erg bedankt van een wat onzeker baasje..
Dat kan best dat ze een angstfase heeft.
Het beste is dan om zelf ook even een stapje terug te doen.
Weer even rustig socialiseren en tijd nemen, even minder lang alleen laten.
Het kan best zijn dat ze het komende jaar nog eens tijdelijk een terugval heeft, op die momenten heeft ze weer wat meer begeleiding/steun nodig.
Het duurt ook wel 1.5 a 2 jaar voor een hond helemaal volwassen en stabiel is.
Het beste is dan om zelf ook even een stapje terug te doen.
Weer even rustig socialiseren en tijd nemen, even minder lang alleen laten.
Het kan best zijn dat ze het komende jaar nog eens tijdelijk een terugval heeft, op die momenten heeft ze weer wat meer begeleiding/steun nodig.
Het duurt ook wel 1.5 a 2 jaar voor een hond helemaal volwassen en stabiel is.
"
Duidelijk, dank voor je reactie! 
Hoi allemaal,
Ik heb weer een vraag over 'angstfases' en onzekerheid. Dit topic van mij stond nog open, dus het lijkt me handig om hierop door te gaan.
Inmiddels is pupje 6,5 maand oud, engelse cocker. Ze doet het ontzettend goed over het algemeen, maar is soms toch best nerveus en onzeker. Zo heeft ze af en aan dagen dat ze bang is. Binnen blaft/gromt ze naar buiten (dan doe ik de gordijnen dicht), schrikt/blaft ze als de brievenbus klettert. Buiten is ze dan erg op haar hoede en schrikt ze sneller van allerlei geluiden, honden, mensen, een bal, een fiets, e.d. Ze gaat in de ankers en staart tot de prikkel voorbij is. Soms wil ze ernaartoe om te ontdekken, maar soms blaft ze flink en wil ze heel graag weg (echt angstig). Zoals gezegd heeft ze dit zo af en toe een dag of 1,5 en zijn er ook genoeg dagen dat ze juist heel vrolijk en vol aandacht meewandelt, gelukkig geen dagelijks probleem. Ik zoek een beetje steun en verhalen van anderen hierover. Is het een fase? Hoe zorgen we ervoor dat ze niet altijd angstig blijft? Als ze bang is doe ik een snuffelspel met haar (snoepjes in het gras), laat ik haar als de situatie het toelaat even observeren en neem ik haar gewoon mee aan de lijn zonder al te veel aandacht aan te geven (hoewel ze soms echt niet mee wil wandelen dan).
We zijn nog steeds bezig met socialiseren (kinderen, op goede dagen voorbij een prikkel/hond lopen met aandacht voormij, wandelen door het kleine winkelcentrum, kijken naar een brandweerauto, afvalbakken e.d.), want ze heeft nog steeds moeite met nieuwe omgevingen en dan vooral met veel mensen, zoals een markt of winkelgebied. We doen ons best en ik probeer er zo positief mogelijk naar te kijken, maar ik ben zo bang dat ze een nerveuze en angstige hond wordt die straks nergens mee naartoe kan.. We zouden zo graag willen dat ze op een rustig terras naast ons kan liggn als wij een kopje koffie drinken, of in alle rust bij ons loopt als we over de markt lopen.
Alvast bedankt voor de reacties!
Ken je het boek kalmerende signalen? Een heel goed boek, waar veel duidelijke tips in staan. Kan ik je echt aanraden.
Onze hond was enorm angstig voor alles en iedereen. Het gaat nu ontzettend goed met haar. Wij hebben alles een beetje los gelaten en op haar tempo gedaan. Andere mensen en honden ontweken. Nu loopt ze er langs en negeert ze ze compleet.
Van drukte houdt ze niet. Dit hebben wij gewoon geaccepteerd. Als wij visite hebben en het wordt haar te druk, gaat ze boven liggen. We kunnen haar inmiddels overal mee naar toe nemen, echter wordt ze hier zelf niet blij van dus dan doen we dat ook maar niet.
Ik denk dat over een drukke markt lopen, voor elke pup nog erg lastig is. Zoveel prikkels. Misschien kun je oefenen door je hond eerst mee te nemen in een soort wandelwagen voor honden?
Onze hond was enorm angstig voor alles en iedereen. Het gaat nu ontzettend goed met haar. Wij hebben alles een beetje los gelaten en op haar tempo gedaan. Andere mensen en honden ontweken. Nu loopt ze er langs en negeert ze ze compleet.
Van drukte houdt ze niet. Dit hebben wij gewoon geaccepteerd. Als wij visite hebben en het wordt haar te druk, gaat ze boven liggen. We kunnen haar inmiddels overal mee naar toe nemen, echter wordt ze hier zelf niet blij van dus dan doen we dat ook maar niet.
Ik denk dat over een drukke markt lopen, voor elke pup nog erg lastig is. Zoveel prikkels. Misschien kun je oefenen door je hond eerst mee te nemen in een soort wandelwagen voor honden? "
Hoi! Dank voor je reactie. Het boek ken ik niet, maar afgaand op de titel wel heel interessant. Heb al veel gelezen over hondengedrag en ben al veel beter in staat onze pup af te lezen. Ik ga het boek zeker aanschaffen, tips en extra inzichten zijn altijd nuttig. Dank voor de tip :)
Ja daar heb je ook wel gelijk in. Ze is nog jong en sowieso snel afgeleid, ook tijdens cursus. Ze kan al best focus houden, vooral van een afstandje drukte/prikkels bekijken, naast mij zitten en mij aankijken, dan beloning. Dus heel trots al, maar de drukte ín vindt ze nog spannend. Ik vergelijk ook te veel met anderen, zoals de baasjes van nestgenoten van onze pup. Die hebben hier totaal geen last van.. Maar goed, dat moet ik ook helemaal niet doen.
Wat goed wel dat jullie je hondje dan niet meenemen, wie weet is het voor ons ook gewoon niet geschikt. We gaan het meemaken. Nu even een stapje terug en rustig opbouwen vanaf een afstandje. Het zal vast ooit beter gaan, en zo niet dan niet..
Kan best, even weer een stapje terug doen met alleen zijn.
Hier was Puck vroeger zo tussen een half jaar en 1 jaar ineens bang van de containers die altijd op maandag aan de straat stonden.
Ik heb toen echt gelachen hahaha. Zo ineens was ze bang voor containers
.
Dus net zo lang langs de containers gelopen samen dat ze ze weer normaal vond.
Maffe hond
.
Hier was Puck vroeger zo tussen een half jaar en 1 jaar ineens bang van de containers die altijd op maandag aan de straat stonden.
Ik heb toen echt gelachen hahaha. Zo ineens was ze bang voor containers.
Dus net zo lang langs de containers gelopen samen dat ze ze weer normaal vond.
Maffe hond. "
Whaha.. ja gek is het toch! Moest ook wel een beetje lachen, maar omdat het onze eerste hond is al snel bang dat iets "niet normaal" is of we iets fout hebben gedaan in de opvoeding.
Alleen zijn gaat overigens echt supergoed gelukkig! Hele opluchting :)
Ik zou zeker aanraden om nog een ander boek van Turid aan te schaffen: "Blafgedrag van honden". Het staat vol met heel goede tips en geeft heel heldere inzicht in de denkwijze van honden, hoe ze op prikkels reageren en hoe je als baasje daarmee best kan omgaan.
Veel dank Lara en Peitjes!
Nog een goede boekentip. Ben gek op boeken dus dat is helemaal top. Ik zoek inderdaad een manier om te laten zien dat ik het overneem van d'r, maar dat is nog niet zo makkelijk. Goede tip dus, bedankt.
En hier ook een natuurliefhebber hoor. Bos, strand, park. Zo lang ze rond kan rennen, snuffelen is ze blij. Had er nog niet zo naar gekeken dat heus niet elke hond het leuk vindt inderdaad. We gaan ermee aan de slag en goed kijken wat past binnen wat we willen en wat de hond wil :)
... We gaan ermee aan de slag en goed kijken wat past binnen wat we willen en wat de hond wil
"Graag gedaan, Jara!
En ja, klopt helemaal wat je zegt. Je kan heel veel (goedbedoelde) tips krijgen, maar uiteindelijk zal je toch moeten zien wat het best voor jullie twee werkt. Elke hond is uniek op zijn eigen manier, maar het komt zeker goed!
Alleen zijn gaat overigens echt supergoed gelukkig! Hele opluchting
"Ja, maffe beesten soms die honden.
Ach, je zult nog wel vaker hebben dat je achteraf denkt; dat had ik misschien beter anders kunnen doen.
Meer dan je best doen kun je niet.
Opvoeding blijft het hele hondenleven lang, je kan altijd wat verbeteren al heb je dan iets langer de tijd nodig misschien.
Binnen is Bram helemaal zen en blaft vrijwel nooit. Buiten kan hij de gekste dingen spannend vinden en er naar blaffen. Hij is niet zo vocaal dus als hij een keer blaft valt het echt op, meestal loopt hij stilletjes mee. En meestal kiest hij dingen uit om spannend te vinden waar ik niets van snap. Begon denk ik ook rond die leeftijd maar daar kan ik mij in vergissen. Inmiddels is het ergste daarin voorbij volgens mij maar hij kan mij altijd verbazen natuurlijk. Hij is nu 14 maanden oud. Voorbeelden van de afgelopen maanden, hierbij is het goed om te weten dat het juist 'mis' gaat als het maar 1 mens of ding is. Van de voorbeelden hieronder zou hij het niet spannend vinden als er meerdere mensen waren geweest:
- 1 peuter op een loopfietsje, paniek!
- 2 dames die rustig in een bushokje zitten te wachten... tijdens het lopen ineens 2 keer heel hard blaffen.
- Een boswachter die een boompje omkapt, daar moet heel hard tegen geblaft worden.
- Mountainbikers, hardlopers, geen probleem maar een groepje oudere nordic walkers was blinde paniek.
- een kinderfiets die op zijn kop stond
- een container die echt iedere donderdag aan de weg staat en voorheen nooit een probleem was
- de buurvrouw die uit een taxi stapt in het donker
- een paaltje waar hij al maanden zonder problemen langsloopt
- een vlag
- een paal met een lintje
- een stapel stenen met een zeil er overheen
Vanalles dus. Wat elke keer weer helpt maar niet altijd praktisch is: afstand nemen tot de spanning weg is en hij niet meer blaft. Dan er naast blijven staan zonder er echt aandacht aan te besteden en even wachten. Dan zie ik op een gegeven moment dat er rust in zijn lijf komt. En dan kan hij er langslopen alsof hij er nooit bang voor is geweest.
Dank Femke, nog steeds spannend dus met 14 mnd! Wat een knullige dingen soms he, een paal met een lintje haha!
Even stoppen en wachten doe ik soms ook wel, dan heeft ze de kans om de prikkel te verwerken en er wat van te vinden. Maar soms is ze al te ver en te hoog in emotie en neem ik haar gewoon maar mee (moet haar soms echt meesleuren, voelt ook totaal niet goed, maar weet het anders even niet).
Vandaag overigens een betere dag. We kwamen een bakfiets tegen (die vond ze gister dus heel eng) die gewoon op de stoep stond. Mooie oefening! Van een afstand gekeken, ze gaf me aandacht en ze kreeg een snoepje. Ernaartoe gelopen en ze liep er zo langs. Ook even een nieuwe, korte route opgezocht. Was 1 straat verder dan de normale wandeling, gut gut wat spannend voor haar. Heel erg de tijd genomen om te observeren en te ontdekken, nam ook niet altijd beloning aan. Maar gelukkig niet angstig, alleen lichtelijk gespannen. Merk dat ze het beter kon managen al omdat ik haar meer tijd en ruimte gaf. Positief dus
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?