Wat te doen?!

Goedemorgen allen,

Gezien ik hier in verleden goede tips heb gekregen toch maar eens een post doen, nu we weer vastlopen met onze australian labradoodle reu van 14 maanden.

Net voordat hij 1 was hebben wij hem chemisch gecastreerd op advies van een gedragstherapeut die hem meerdere keren heeft bekeken., omdat hij ongelooflijk onrustig was. Heel veel piepen, in de auto alleen maar piepen en blaffen, zeer veel onrust in zijn hoofd de hele dag. Zij zag geen onzekerheid bij onze hond en vond hem juist overmoedig...

De eerste weken na z'n chemische castratie veranderde hij zeer positief. Rustiger, aanhankelijker, geduldiger. We waren toen zeer blij.

Nu 8 weken na z'n chemische castratie (en volledige werking) is hij binnen in huis nog steeds een super lief hondje. Kan eigenlijk niet beter.. Maar buiten (aan de lijn) is het een drama. Hij reageert overal op, fietsers, mensen, honden, kinderen. In het donker is het nog erger en reageert hij zelfs op het minste of geringste geluidje. Wandelen in de wijk is echt niet meer te doen en hij is ook niet meer af te leiden met voertjes etc. Zodra we de deur open doen voor een wandeling is het een en al stress. 

De chemische castratie werkt over 4 maanden ongeveer uit. Daarna moeten wij vanuit de vereniging castreren danwel steriliseren. We neigen nu naar steriliseren omdat hij dan hopelijk minder onzeker wordt. Maar aan de andere kant was het leven met hem ook lastig toen hij nog niet was gecastreerd. Hoe gaan we in godsnaam deze 4 maanden door komen.. met al zijn angsten?

Zijn er hier mensen met vergelijkbare ervaringen? Zou het kunnen dat hij voorbij de puberteit is over 4 maanden en dat het prima gaat lukken met een sterilisatie?

We zijn ook met een gespecialiseerde dierenarts een traject gestart om uit te sluiten of er medische problemen zijn. Z'n gedrag is zo extreem... Ook hebben we hem nu een adaptil halsband om gedaan en geven wij hem kalmerende druppels. Alles voor onze kleine vriend!

Alvast bedankt voor jullie reacties!

Mijn dierenarts heeft het ook wel eens geopperd maar ik heb het niet gedaan. Wel gaven zij aan dat het gedrag eerst juist extremer zou worden en daarna rustiger bij chemische castratie. Zou dat het kunnen zijn? 

Wat zegt de fokker? Zijn er meerdere van zijn/haar honden (ouders, nestgenootjes...) die dit hebben?

Ik heb dit hyperdepieper gedrag al wel vaker bij labradoodles gezien, dat ze zich om het minste zuchtje wind al helemaal opfokken en rondstuiteren. 

Ik denk dat je best met een goeie GT hiermee aan de slag gaat, omdat het niet over 1 specifiek probleem gaat (zoals bijvoorbeeld hyper worden van een andere hond). En zo vanaf 0 (totale rustplek buitenshuis) kan begeleiden in prikkels en samen kijken waar het allemaal om draait. In hoeverre omgeving bepaalt en in hoeverre dit iets 'eigen' aan de hond is. 

Je zegt dat de vereniging verplicht om te castreren? Wat is dit dan voor vereniging?

Een hond op deze leeftijd zou ik iniedergeval nooit laten castreren en dit brengt zeker voor een reu ook een aantal grote gezondheids risico's met zich mee zoals veel meer kans op botkanker, zwakkere banden en pezen met veel gescheurde kruisbanden tot gevolg en zo nog wel meer dingen.

Mbt gedrag zou ik het ook zeker niet doen.

Misschien is er iets wat je in je dagelijkse leven nog kan doen om hem makkelijker in omgang te maken? 

Wat doe je op dit moment per dag met hem?

Je hebt een kruising tussen actieve jacht honden die veel uitdaging nodig hebben, mis hier valt daar nog iets te halen? 

Dat gezegd hebbende, deze leeftijd is bij actieve honden, altijd een uitdaging die veel training en aandacht vereist. 

Vanaf een leeftijd van 3 jaar zul je merken dat het allemaal een stuk makkelijker word, zowel het trainen omdat ze makkelijker de aandacht vast kunnen houden, als met het drukke gedrag dat een heel eind afgezwakt is.

Ik hoor dit vaak bij labradoodle eigenaren, verplicht castreren/steriliseren. Omdat de fokker zich opperdepopper machtig voelt en niet wil dat andere met hun labradoodle gaan fokken. Verder ben ik volledig met je eens. 

Chemische castratie, het blijft chemisch, een echte castratie kan heel anders uitpakken. Twee maanden geleden  is dus de chip gezet. Kunnen bijwerkingen zijn, drinkt je hond ook meer?

Maar....Bij de ene hond werkt de chip wel een jaar, ook als er maar een half jaar voor staat. Bij de andere maar een paar maanden, ook dat soort dingen komen voor. Zie je zijn testikels nog steeds kkeiner worden of groeien die alweer?

Daarnaast, Het gedrag, stress,  wat je omschrijft hoeft totaal niets met geslachtshormonen te maken hebben.

Dit hyper gedrag zie je vaker bij een labradoodle. , een stuiterbal van een labrador x een hyper poedel dat kan dit gedrag veroorzaken.

Een en al stress zeg je,  en adaptil band. Ik heb ooit adaptil geprobeerd, mijn hond werd er knetter gek van. De lucht was niet fijn voor hem denk ik. 

 Sterkte. 

Verplichte castratie voor de leeftijd van? Jaar, is verplicht bij de austr. Labradoodle fokkers.  Zo kan er niet te pas en te onpas met deze honden gefokt worden. Er is veel vraag naar deze honden en dus ligt de kans op in het wilde weg fokken op de loer.

De vraag is altijd of een contract voor een rechtbank gehandhaafd kan worden, meestal is dit niet het geval.  Het dier is eigendom van de baas en die bepaalt wat er mee gebeurt.

Bij honden is deze afspraak niet gebruikelijk bij andere rassen,

. Bij het fokken van raskatten worden deze afspraken bijna altijd gemaakt. Verkocht met toestemming tot fokken of verkocht met de afspraak dat er niet mee gefokt kan worden.

Ze spreekt hier over vereniging en niet over fokker. 

Hoe dan ook is de hond eigendom van de eigenaar en niet meer van de fokker.

Ik fok zelf ook en kan van alles op papier zetten met een handtekening eronder maar als de eigenaar besluit toch anders te gaan doen dan afgesproken dan heb ik als fokker geen poot om op te staan. In Nederland tenminste word dit ongeldig verklaard in de rechtbank. 

Je betaald voor een product (in dit geval een hond) en dan heeft de fokker daar niets meer over te zeggen. 

Tenzij dus de koper zwart op wit heeft staan dat de hond eigendom blijft van de fokker. Maar zelfs dan is het niet in alle gevallen geldig.

Overgens lekkere fokker als die zijn eigen inkomste belangrijker vind (want dat is de rede dat ze bang zijn dat jij met hun lijn gaat fokken, hoe meer dieren hoe minder ze waard zijn en dus minder inkomste) Dan de gezondheid van een door hun gefokte hond.

Ik gebruikte van dag één adaptilverdamper voor mijn poedelpup, maar een pup die meer hyper was kan je je niet inbeelden. Ik begin me af te vragen of dat idd geen omgekeerd effect kan gehad hebben. Welke kalmerende druppels gebruiken jullie? Is het op voorschrift door de DA?

Verder herken ik de onrust die je beschrijft bij mijn poedel. Alleen is die binnen ook vaak onrustig, wat zich uit in opdringerig gedrag, stelen, blaffen voor aandacht...

Ook al zie ik een positieve evolutie (het verloopt in golven), overweeg ik toch een kalmerende bachbloesemkuur, al vraag ik me af of dat niet meer iets is voor zweverige types, maar anderzijds, baat het niet dan schaadt het niet.
Wandelen bezorgt mijn hond schijnbaar minder stress dan de jouwe, maar ik denk dat het gewoon anders tot uiting komt.  Ze blijft wel trekken naar andere honden of weigert verder te lopen als ze er eentje ziet. Maar verder lijkt het wandelen redelijk goed te gaan (zowel los als aangelijnd), tot onze poedel ineens tegen ons op begint te springen en hard begint te happen. Het is een teefje van 9 maanden en ze doet dit al heel lang, het was even verminderd, maar nu gebeurt het weer frequenter.

Ik denk ook niet dat het perse met geslachtshormonen te maken heeft, maar inderdaad hyper gedrag dat inherent is aan sommige poedels (en labradors zijn ook al niet de meest rustige honden zeker)? Ik merk dat zo'n hond enerzijds enorm nieuwsgierig is, maar daardoor ook heel veel prikkels binnen krijgt wat dan weer voor stress kan zorgen. Ik kijk soms verbaasd naar honden die onverschillig naast hun baasje slenteren, terwijl de mijne iedere vogel, blaadje, pluimpje enz. dat passeert gezien heeft en daar ook op reageert (op speelse wijze).  Dat zorgt voor overprikkeling denk ik. Of voor frustratie omdat ze niet overal bij geraakt.

Ik probeer zoveel mogelijk de natuur in te trekken, op rustige plaatsen, maar ook dan loopt het soms mis. Is er bij jullie een verschil tussen gewoon op straat in de buurt van anderen en ergens alleen in de vrije natuur? Loopt je hond soms los?

Ik ga dagelijks echt uren wandelen, nu ook heel vaak los zodat ze echt kan rennen en zich uit kan leven, maar soms denk ik dat het te veel is, dat we meer de balans tussen activiteit en rust moeten vinden.

Verder zou ik het wel erg vinden dat iemand anders bepaalt of en wanneer ik mijn hond moet castreren, is dat zo bij alle poedelkruisingen? Wat is de meerwaarde eigenlijk? Maar ik lees dat dit ook het advies was van de gedragstherapeut. Die zal het wel weten waarschijnlijk.

Daar is in 2019 uitspraak over gedaan en als het in het door jou ondertekende contact staat is dat rechtsgeldig. Of dat voor de individuele hond het beste is...

Je hebt al contact (gehad) met een gedragsdeskundige toch? Zou je die weer in kunnen schakelen vanwege de nieuwe uitdagingen buitenshuis? Ik begrijp dat het binnen nu beter gaat, als het buiten beter gaat na training zou je castratie alsnog kunnen overwegen. 

De vereniging is ALAEU denk ik. 

Je moet eens paragraaf 20 bekijken.. Ik denk dat ze het bewijs van sterilisatie/castratie van TS verwachten. Anders 10.000 euro boete (zotte voorwaarden als je me vraagt !!). 

https://alaeu.com/fokregels/

Verder ben ik het met je volledig eens... 

Ik krijg de vraag of mijn hond NOG niet gecastreerd is sinds zijn 7de levensmaand bij de dierenartsen (moest een paar keer voor dringende gevallen naar een andere DA toen die van ons met verlof was).. Ik vind het erg, heel erg.. 

Tot je iets van de GT hoort (of een andere betrouwbare GT hebt gevonden) kan je het misschien voor jezelf minder stressvol maken door op zoek te gaan naar wandelgebieden waar het erg rustig is. Of andere wandeltijden kiezen. 

Check Google Maps op bossen, groene gebieden, heide, rivierdijken, e.d. En ga wandelen zonder te veel drukte of prikkels, zodat jezelf ook rustiger kan zijn omdat je omgeving dan helemaal niks van je vraagt. De wereld is een kermis? Welja, daar kan dat dan, effe lekker alle remmen los. Weg van verkeer, andere mensen, honden,... alleen jullie twee die plezier hebben in een wandeling. 

Is dat niet eigen aan veel jonge honden? Dat ze beginnen spelen met andere loslopende honden en dan Oost-Indisch doof worden?

Wat houdt die 'kermis' eigenlijk in buiten? Echt grommen naar andere honden, kinderen enz.? Of gewoon trekken naar alles dat beweegt? Dat grommen herken ik hier ook, enkel in het donker en in de eigen straat. Overdag durft ze blaffen naar mensen in onze straat (we hebben gelukkig een heel kort straatje, dus ik zie er niet zo veel graten in, ga ervan uit dat het wel zal overgaan).

Mss beschouwt jouw hond de hele wijk zijn territorium, of gebeurt het ook op nieuwe plaatsen?

Ik heb ooit puur uit nieuwsgierigheid enkele profielen van gediplomeerde GT's bekeken (in Belgie dan) en sindsdien weet ik dat het ook geen gemakkelijke zoektocht zou zijn, moest ik er een nodig hebben (gelukkig moet het niet). Ik zag er bij sommige namelijk de naam van CM als referentie voor hun "kunsten" (ik wil het zelfs geen professionele diensten noemen).