Sommigen hier weten dat ik op 3 december 2021 mijn lieve Shep heb laten inslapen. Ik ben nog steeds niet toe aan een andere hond. Bang zo'n bijzondere band nooit meer te krijgen maar ook bang dat ik me weer constant zorgen ga maken want dat deed ik bij Shep ook heel erg. Vooral de laatste jaren toen ze soms dingen ging mankeren. Maar aangezien ik niet zonder honden gezelschap kan ben ik gaan oppassen bij mij thuis. Heb al veel verschillende honden voorbij zien komen. Toch leuk al die verschillende karakters. Ik pas alleen op herders en buitenlandse honden.
Maar nu heb ik al een jaar 2 vaste klanten. Een Hollandse herder met verlatingsangst en een Zwitserse herder. Heb hiervan geleerd dat ik wel weer een band kan opbouwen want die heb ik inmiddels vooral met de Zwitser en kan oprecht zeggen dat ik van hem houd. Gebruik regelmatig dezelfde koosnamen voor hem als ik voor Shep had. Daar schrik ik dan van. Maar ja is puur liefde.
Maar bij liefde hoort bij mij ook weer zorgen maken. Ook al zijn het niet mijn eigen honden. De Hollandse herder heeft sinds kort een oogziekte waarvoor ik haar ogen moet zalven. En ja ook nu duik ik direct weer in Google om er alles over op te zoeken. En vanmorgen is de Zwitser weer gebracht, die blijft tot en met zondag. Niet normaal wat een lieverd. Weegt 40 kg maar is van binnen een klein gevoelig hondje. Gisteren is hij naar de da geweest. Heeft last van zijn heup. Is alweer bijna 10 jaar. Heeft nu medicatie en ja hoor ik zit weer constant naar hem te kijken of het wel goed gaat. Pffff zorgen maken doe ik dus ook als het mijn hond niet is.
In de bouwvak vakantie gaan die mensen verhuizen en ik zie er nu al ontzettend tegenop dat ik die 40 kilo zachtheid moet gaan missen. Hij is hier dan ook echt vaak en meestal 4 dagen op rij.
Wat mooi dat je dit zo voelt, oprechte liefde.
Ook de zorgen -hoe vervelend die gevoelens ook kunnen zijn- tonen wat een sensitieve, lieve, betrokken mens je bent en hoeveel je te geven hebt.
Die mensen van de oppashonden mogen zich in de handjes knijpen met zo'n fijne oppas als jij!
Lieve reactie maar ben vooral heel betrokken en lief naar dieren hoor, haha. Voor mij voelt het nu goed om honden op te vangen ipv eigen hond. Had alleen niet verwacht dat ik zoveel van ze zou gaan houden. En ja de baasjes zijn heel blij met me. Ook al is de zwiiser nu niet helemaal in orde hebben ze hem toch gebracht omdat ze alle vertrouwen in me hebben. Hij is bij mij heel rustig en op zijn gemak. Blijkbaar kwam hij van pension en andere oppasadressen altijd met stress thuis.
Ik geef wel veel ongevraagde tips als er iets met de honden is. Kan dat niet laten maar zeg er wel bij dat ze het moeten zeggen als ze dat vervelend vinden en krijg dan als antwoord dat ze juist blij zijn dat ik zo betrokken ben.
Nu durf ik echt geen honden meer in mijn hart te laten. Vanmiddag wordt die allerliefste Zwitserse herder ingeslapen. Afgelopen weekend was hij nog bij mij. Ik ben zo ontzettend verdrietig.
Oh nee, wat erg! Omwille van die heupproblemen, of werd ie opeens ziek?
Ach, Caroline, ik vind het zo naar voor je, al dat verdriet... veel sterkte, meis.
Lief van je. Veel verdriet ja. Paar weken geleden ook al de tervueren van een vriendin ingeslapen. Heb ik gelukkig nog wel afscheid van kunnen nemen.
De mensen van de Zwitser wilden mij nog komen ophalen om afscheid te nemen maar ze hebben zelf maar zo kort nog samen met hem. Dus dat wil ik niet. Ze moeten die tijd nu samen met hun gezin nemen. Zij was met mij begaan omdat ze weet hoeveel ik van hun hond houd. Echt lief.
Niet vanwege heup. Hij is afgelopen week verslechterd en de da vermoedt een tumor in de milt. Zijn buik zit vol vocht. Zwarte vlekken op echo en vanmorgen niet poepen en plassen en heel veel drinken.
Het is zo raar dat ik hem nooit meer zal zien. Als alles goed was geweest zou hij vanmorgen weer naar mij gebracht zijn tot zondag.
Afgelopen zaterdag had hij een goede dag en hebben we nog een grote wandeling gemaakt en geknuffeld en was hij zo blij. Zo probeer ik hem maar te herinneren.
Caroline
Krijg het zo koud van dit trieste bericht. Dat jou dit nu moet overkomen. Hij gaat heen met een fijne herinnering aan jou. Zo bijzonder dat je in toch korte tijd een liefdevolle band met hem had.
Veel kracht om dit verlies te verwerken.
Ach, wat naar en onverwacht toch, Caroline.
Wees blij dat jij hem nog een fijne laatste tijd hebt kunnen geven.
Sterkte met het missen.
Ja ik paste nu ongeveer 10 maanden op hem maar hij was veel hier. En dan vaak 4 of 5 dagen achter elkaar. Hij was een echte knuffelkont. Dat ben ik niet zo gewend en vond dat heerlijk.
Wat jammer dat je de Zwitserse herder binnenkort uit je leven verdwijnt. Wat zul je hem gaan missen en wat zullen de eigenaren van de Zwitser hun vaste oppas missen. Je klinkt als een heel lief en zorgzaam mens.
Ik begrijp dat je nog niet klaar bent voor een eigen hond. Toen ik mijn eerste kat verloor heb ik er ook lang over gedaan om dit te verwerken.
Denk dat je alleen mijn eerste bericht hebt gelezen. De liefste Zwitser is vanmiddag ingeslapen. Ben er kapot van.
Sorry, dat berichtje had ik gemist. Wat treurig. Heel veel sterkte.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?