Op visite gaan bij of visite krijgen van andere honden

Vraag me wel af hoe dat bij anderen gaat, en of dat gaat.

Ik doe dat niet.

Alleen bij vrienden waarmee ik ook vaak wandel met de honden, dat kan wel over en weer met de honden.

Maar op bezoek bij mensen met honden die ik niet ken, blijven Black en Timmy thuis.

En andersom net zo, geen onbekende honden meenemen hierheen.

Gaat hier prima. Vaak eerst een rondje wandelen en dan pas naar binnen (als ze elkaar niet goed kennen). We hebben ook hondenvrienden waarbij het gelijk feest is als ze elkaar zien. 

Denk dat het er helemaal vanaf hangt hoe sociaal de honden zijn. Ik lees hier ook veel topics waarin één hond heel overheersend is en de andere hond het niet leuk vind. Zover zou ik het zelf niet laten komen. Dan gewoon aangelijnd op afstand liggen. Of helemaal niet.

Gisteren gingen we op visite en daar is een kleine toy terriër die niet altijd daar woont, maar nu toevallig al een tijdje.

Al onze honden zijn wel bekend met haar, maar vanwege haar pittige gedrag en vaak op schoot omdat met name onze herder 1x niet accepteerde dat ze hem beet (reactie/correctie terug) is er acceptatie, en onze herder wil wel normaal doen maar negeert haar verder. Chara onze andere grote hond negeert haar ook, omdat duidelijk is dat die kleine geen contact wil. Prima. 

Het is een klein huis, dus we nemen overigens nooit 3 honden tegelijk mee.

--

Gisteren hadden we de jongste en kleinste van ons trio mee. Opvallend was dat de toy wat meer noten op de zang had dan bij onze herder of bij Chara. Ze kwam direct aansjezen, blafte aan, probeerde mij te claimen maar hield zich in om uit te vallen toen ik aangaf dat ze normaal moest doen.

Glory voelde de spanning en negatieve reactie van die kleine, maar bleef netjes en haalde alles uit de kast om aan te geven dat ze geen bedreiging was. Prachtig om te zien.

Speelbuiging, kop afwenden, wegdraaien, plat op de grond gaan liggen met hoofd lager, weer wegdraaien met hoofd.

De kleine echter, accepteerde het ten dele. Besloot op schoot te gaan zitten bij bepaalde mensen (werd opgetild) om vervolgens te gaan lopen grommen, staren etc..

Als Glory ergens heen wilde lopen, ging die kleine continue de weg blokkeren, op een stoel springen om vanaf daar weer die stoel en ruimte te claimen.

--

Dat laatste vond ik in begin begrijpelijk, even laten zien dat het haar omgeving was. Maar op een bepaald moment vond ik dat er ingegrepen moest worden. Glory had al duidelijk laten zien geen kwaad in de zin te hebben, maar kon vanwege het gedrag en respect wat ze voor die kleine had af en toe geen kant meer op.

--

Dit gedrag had ze toen ze jong was en onze herder ook net een jaar was ook. Is ook gevoed door de bazen, in haar huis woont ook een grote hond en er werd geaccepteerd dat die kleine dit mocht doen, de grote moest wijken en mocht niets terug doen. Aak dacht daar dus op een bepaald moment anders over, en gaf terug van repliek destijds. Was direct duidelijk voor de kleine dat ze niet altijd weg kon komen met het diva gedrag.

Hoe zien jullie dit bovenstaande gedrag vanuit die kleine hond?

Hier geen anderen honden in huis, heb een te grote hond dat er nog een bij kan, ook ga ik niet naar anderen met de hond...

@Blondie, Tja het gedrag van de kleine hond… Vraag me eerder af waarom die mensen jou met je honden uitnodigen, terwijl hun hond dat blijkbaar niet trekt. Als ik het zo inschat laten deze mensen het op hun beloop. Dan krijg je inderdaad een nerveuze hond die dat op een irritante manier uit. Als eigenaar zou ik jouw honden sowieso niet uitnodigen. En als dat dan toch per se moet dan zou ik de hond alternatief gedrag aanbieden (aanlijnen, op de plaats, iets te kauwen o.i.d) maar zeker niet laten zwemmen in d’r eigen neurose. Zoiets groeit dan alleen maar. En hoe ik dat zie vanuit de hond? Die voelt zich gespannen en weet geen betere manier om daarmee om te gaan. 

Enkel mijn oudste hond laat ik in contact komen met andere honden, maar meestal blijft die ook gewoon thuis.

Vreemde honden komen er niet, en indien wel, dan is het strikt gescheiden.

Ik heb 1 hond waar ik nog mee fitness die van iemand anders is, haar neem ik wel mee, ze blijft dan ook slapen. Mijn jongste hond laat ik dan elders logeren en fitnesshond zelf kan dan ook gewoon in huis lopen en slapen bij mijn andere 2.

In mijn eigen huis durf ik het ook niet. De dames zouden het wel accepteren denk ik. Van de herder reu denk ik dat het te veel spanning geeft en dat hij ook te snel een punt zou willen maken en aangeven dat het zijn huis is.

Wij hadden iemand op bezoek met een (bekende) hond en onze regel is hier dat er binnen niet gespeeld wordt. Dus eerst beide jonge honden (9 maanden) buiten in de tuin laten spelen. Onder toezicht, want onze poedel jaagt voortdurend op de andere of springt erop, maar dat doet ze altijd en overal, en anderzijds moesten we alle rondslingerende ballen en andere speeltjes buiten wegnemen omdat de bezoekende border collie zich bezitterig opstelde en gromde als de mijne in de buurt van het speeltje kwam dat hij vast had. We kwamen dus geregeld tussen.

Daarna naar binnen, elk aan de kant van de tafel. Op mijn verzoek op afstand van elkaar omdat ik geen wild spel binnen wil en ik weet dat mijn hond op dat vlak nooit van ophouden weet. Mijn hond hield ik relatief kort aangelijnd, mijn bezoeker beweerde dat haar hond op de mat aan de andere kant van de tafel ging blijven op haar bevel, maar dat ging eerlijk gezegd maar een paar minuten goed. Toen haar puber toch telkens de mijne bleef benaderen heb ik haar toch ook gevraagd gewoon aan te lijnen en haar hond bij te houden. Enkel op die manier kwamen beide honden uiteindelijk tot rust en konden wij ook eens op ons gemak praten en eten.

We gingen vorige week ook iets eten in een eetcafé met onze hond en een andere puberhond en daar hetzelfde: eerst grote wandeling en honden even laten ravotten, eens binnen de honden op afstand en aangelijnd van elkaar laten liggen, elk aan het andere uiteinde van de tafel.

Ik merk wel dat ik vaak vragende partij ben voor dat begrenzen omdat mijn hond anders gewoon nooit tot rust komt, maar ik heb niet de indruk dat één van beide honden een trauma opdoet van even begrensd op een plaats te blijven zitten of liggen. Dat maakt het voor iedereen aangenamer en de honden hoeven op die manier niet thuis te blijven omwille van eventuele overlast die uiteindelijk ook tot spanning tussen de mensen dreigt te leiden.

@iglo, we hadden 1 hond mee, en feitelijk treffen de honden los van elkaar deze kleine altijd op zondagen in dat huis. Ze scheelt een paar maanden met onze herder die nu 8,5 jaar is.

Daarnaast hebben ze elkaar allemaal recent in een park getroffen, alle honden los dus vreemden voor elkaar zijn ze niet.

Glory was voor het eerst echt 1 op 1 met haar. En de kleine logeert er sinds een paar weken tijdelijk. Misschien dat ze daarom zo zich gedroeg, in combi dat Glory wat kleiner is dan onze andere 2, en zich onderdanig opstelde.

Wat ik trouwens ook wel weer goed vond om te zien, hoe Glory zich los van de anderen zou gedragen met een andere hond. Heb er dus wel van geleerd.

Chara en Aki negeren haar meestal omdat ze altijd vanaf een schoot aan het grommen en brommen is in huiselijke omgeving.

@Marie, wat goed en ontzettend fijn om te lezen dat je zo te werk gaat en (enorme) stappen maakt!

Hier hoefden we Glory niet te begrenzen, ze accepteerde de grens van die kleine wel en zocht haar niet op om "vriendjes" te willen worden.

Daar leek het soms wel op. Omdat ze in de speelhouding telkens dook en wegrende achteruit. Vrij snel echter merkte ik dat ze het deed op het moment dat de ander haar met stramme poten benaderde en strak ging staan. Dus niet Glory die op haar af vloog en over wilde haren tot spel, het was puur een manier voor Glory om die spanning proberen weg te krijgen.

Wat overigens wel na 3x voor mij genoeg was, want voor Glory was dit ook niet leuk. Heb mijn voet er ook tussen geplaatst en die ander weggestuurd en Glory naast me geroepen. Iemand anders dan de baas deed het op een bepaald moment ook. Glory bij zich roepen en toen de andere hond daar wat van wilde vinden gaf hij haar een nee. 

Het was niet de hele tijd die spanning uiteraard, maar merkte gewoon wel dat het beter was om duidelijk wel een grens te trekken bij bepaald gedrag eerlijk gezegd.

Hier altijd de regel gehad dat er binnen niet gespeeld wordt en dat trekken ze gelukkig ook door naar op visite gaan. Ze gaan dan rustig liggen en negeren de andere hond. Maar ik denk dat ze een stuiterende kleine hond ook lastig zouden vinden. Ze vinden stuiterende kleine kinderen ook lastig. Dus als ik weet dat die er zijn neem ik een bench mee. Merk wel dat de jongste op visite gaan socialisatie heeft gemist door Corona. Die vindt het veel lastiger en is veel minder relaxed. Ik heb dat een tijdje proberen recht te trekken door hem juist meer mee te nemen. Maar ben tot de conclusie gekomen dat het niet beter wordt. Die gaat dus alleen mee als er rustige honden en geen kleine kinderen zijn.

Grootste deel van mijn familie woont ver weg. Dus hier gaat de hond altijd mee, net als de hond van familielid. Eigenlijk gaat dat heel erg goed. Andere hond is al een zeer hoogbejaarde, maar fitte dame. Daardoor is er geen druk spel bijvoorbeeld. Hond van onze buren komt ook regelmatig hier of wij bij hun en de honden zijn ook echt vriendjes van elkaar. Zij is ook al wat ouder. Voor onze puber ideaal om van te leren! 

Rest niet gelezen. Is altijd meer dan prima gegaan totdat Botty kwam. Die kwam met een gebruiksaanwijzing aan. Daar zijn we dus eerst mee gaan wandelen buiten voor we naar binnen gingen, hetzij kinderen of honden. Inmiddels is hij erg relaxt met alles.

Ik volg even. Binnenkort moet ik waarschijnlijk een weekendje oppassen op twee cockers. Penny is ze al een keer tegen gekomen en dat ging echt super, ik twijfel nu dus of ik haar dan ook gewoon dat weekend mee ga nemen.

Omdat familie wat verder weg woont en familie bezoekjes bij ons vaak veel tijd kosten namen we de vorige hond altijd mee. Dat hebben we nu ook gedaan. Ging als pup niet altijd soepeltjes maar inmiddels gaat dat steeds beter. Er is 1 andere hond in de familie en Bram vindt haar geweldig, de andere hond speelt af en toe met hem maar negeert hem vooral. Dat was in het begin goed opletten en onze druktemaker op tijd aanlijnen als het haar te veel werd. Nu zie je dat ze ook beide rustig gaan liggen bij elkaar in de buurt. De verhouding is nog wel oudere zus die met rollende ogen een blije en irritante kleuter achter zich aan heeft lopen. Maar buiten spelen ze ook wel samen. Andersom laten ze hun hond wel thuis als ze bij ons komen omdat ze niet met onze katten kan. Hun hond kan vrij makkelijk langer alleen zijn dus dat geeft geen problemen. 

Als ik op visite ga neem ik mijn honden niet mee (op 1 vriendin na die zelf geen dieren heeft) en als ik visite krijg verwacht ik ook dat mensen hun hond thuis laten tenzij het niet anders kan. Mijn halfzus heeft een Golden pup en kwam hier met haar hond bij kerstavond. Dat ging allemaal wel, maar het is wel gedoe en een hoop honden die dan gescheiden moeten worden. Want Willow kan niet met ons Keeshondje, het Keeshondje en Willow kunnen beide niet met de pup, dus Willow apart, keesje apart, Kahlúa en pup samen en zelfs dan is het managen. 

Als ik op bezoek ga bij iemand en ik heb mijn honden al bij me, blijven ze lekker in de kennels in de auto of soms kan Kahlúa wel mee (ligt eraan welke andere hond het is) 

Mijn Pepijn is de goedheid zelve. Die dringt zich nooit op. Als er een hond bij mij op bezoek komt, is dat sowieso er ook een bekende hond van klein formaat, dat gaat best.  Eén hondje wat wel eens voor een paar uur komt is een pittig schnauzertje wat gelijk de baas gaat lopen spelen.  Dan moet ik echt voor Pepijn opkomen en dat schnauzertje 'op z'n plaats' zetten (op een dekentje dus).

Ook iets wat mijn poedel nog moet leren: even alleen in de auto achterblijven. Zelfs als we met twee zijn en mijn man in de auto bij de hond blijft en ik heel even bij de bakker binnen ga, zit de hond de hele tijd te janken tot ik terug ben. Ze zit op de achterbank, want ze kijkt graag buiten. Als ik dan na 5 minuten terug in de auto zit blijft ze in m'n nek en oren likken alsof ze me weken heeft moeten missen.

Hebben jullie dat moeten opbouwen, alleen in de auto blijven?

Op bezoek bij mij met een andere hond komen is lastig, moet het wel echt een bekende zijn. Op bezoek gaan gaat in de regel prima. Vind het wel zelf fijn dat beide honden elkaar al kennen voor er huis bezoekjes worden afgelegd. 

Even wachten in de auto gaat prima, niet op hoeven bouwen was gewoon een geleidelijk proces denk ik. 

Mijn broer heeft een Doberman/Rotweiler mix, een teefje van 2,5 die hij altijd meeneemt als hij bij ons op bezoek komt. Met de kerst zijn ze zelfs blijven slapen en Lola, het teefje, is in dezelfde kamer gebleven als Nola en Bobbi. Het ging prima, ik heb ze niet gehoord, en ons huis heeft houten vloeren dus heel gehorig

Wel is Bobbi altijd onderdanig als Lola binnenkomt, dat uit zich doordat hij een paar druppels laat lopen. Maar dat voorkom ik tegenwoordig door hem een plasband om te doen

Nola en Lola gaan ook wel aardig samen, tot een bepaald punt, als Lola te wild speelt(ze is 35 kilo en Nola 20), dan kapt Nola het af en kan dan echt bitchig doen.

Fijn ook he die bijna dezelfde namen, Nola en Lola, nou ja als ik roep, komen ze allebei

Hier niet echt. Willow is het al van jonge pup af aan gewend alleen in de auto te wachten tijdens trainingen. Ik heb er nooit een training van gemaakt, en zij heeft er nooit een ding van gemaakt. Ze vindt ze auto kennel heerlijk, als ik lang weg ben en tussendoor even binnen kijk ligt ze vaak heerlijk te slapen. De kennel betekend rust. Kahlúa had er iets meer moeite mee, en dan niet met het alleen zijn, wel met het mij niet kunnen aanraken in de auto. Ze zat altijd op de achterbank en regelmatig met haar kop op mijn schouder. Maar dit is veel veiliger. Soms vindt zij het nog lastig als ze beide mee zijn, en ik eerst met Willow ga speuren en zij alleen achter blijft. Dan is er even wat protest maar dat stopt snel. En daarna is zij natuurlijk aan de beurt, en dat weet ze nu, dus ook zij vindt de kennel prima.

Vanmorgen wezen speuren met vrienden. En daarna bij hen wezen lunchen en koffie gedronken. Ik zat er toch dik anderhalf uur binnen. De honden hebben beide lekker in de kennel gelegen en vonden het prima. Relaxter voor ons allemaal dan wanneer ik ze mee naar binnen had genomen (al zijn ze bij mensen thuis ook zeer relaxed) + de kennels kunnen dus op slot. Zo kan ik de achterklep gewoon open laten, zonder dat iemand mijn honden eruit kan halen (en eer de tijd dat dit wel gelukt is hebben ze wel van zich laten horen ) en ik plak aan de zijkant van mijn auto altijd een plaatje waarop staat dat de honden voorzien zijn van luchtcirculatie en water, maar mochten mensen iets ongewoons opmerken of het niet vertrouwen, ze mij altijd kunnen bellen en dan mijn telefoonnummer.

(Mijn kennel)

Gisteren op visite gegaan en de jongste (en kleinste) meegenomen. Ze heeft toch soms de neiging om te slopen bij wat langdurige afwezigheid helaas. Dat stel heeft een stevige kleine hond (soort kruising van Jack russel, teckel, border en zelf vermoed ik toch wat stafford er ook in), ze zijn inmiddels ook dagopvang voor andere honden dus hun hond is inmiddels wel e.e.a. gewend.

Buiten hebben ze elkaar wel eens aan de lijn ontmoet, maar geen idee of ze elkaar nog herkenden. Maar het was eigenlijk direct een klik. 

Vond het ook mooi om te zien hoe Glory dus inspeelt op gedrag en reactie van andere hond(en). Spel uitdaging, plat liggen, zich klein maken (ondanks dat zij niet groot is was ze dus in vergelijk met deze hond wel weer groot te noemen. Acceptatie als hij haar zat was. 

Heerlijk om zo even op visite te kunnen, en kunnen de mannen binnenkort eens fijn gaan wandelen omdat de klik er met de honden is. Dit reutje met onze reu is niet echt een match, te opdringerig en te druk voor onze herder.

Ik neem beba weleens mee naar mijn ouders,die hebben zelf ook een hond. Beba vindt het prachtig,vooral de kast waar de koekjes staan...als ze het idee heeft dat ik wegga staat ze bij de voordeur. Vito zou ook dolgraag mee willen maar gezien zijn "figuur"is dat in een rijtjeshuis niet altijd makkelijk. Ik doe het weleens als m'n vader niet thuis is,m'n moeder vindt het niet zo'n probleem als hij iets van tafel stoot of in de tuin plast  hij bedoelt het natuurlijk allemaal niet verkeerd maar het huis is er nu eenmaal niet op ingericht.