Labradoodle - barbet - wheaten terrier

Dag iedereen

Ik ben op zoek naar een ras dat niet al te veel verhaart en een beetje dat 'beertje' uiterlijk heeft. Na reeds een lange zoektocht ben ik bij 3 rassen uitgekomen. 

-Australische labradoodle: vind ik prachtige honden en lees ik veel positiefs over maar ik maak mij wat zorgen over hun gezondheid. Bovendien vind ik de prijzen die gevraagd worden echt belachelijk hoog... (+- 3000 euro). Ook de vele vachtverzorging schrikt mij wat af...

-Irish Soft Coated Wheaten terrier. Wanneer volgens een puppy cut geknipt vind ik deze ook heel mooi. Op internet las ik dat dit eerder 'zachte' terriers zijn en ze erg aanhankelijk en trainbaar zijn. Een fokker vertelde mij echter dat het toch wel eerder felle terriers kunnen zijn, en bv hondenschool (wat ik graag wil doen: agility of gehoorzaamheid) geen goed plan is.

-Barbet / Franse waterhond. Heeft momenteel mijn voorkeur aangezien deze een goede gezondheid zouden hebben, een goed karakter en veel minder vachtverzorging vragen dan bovenstaande 2. Bovendien zijn deze ook wat groter wat ik fijn vind. Echter vind ik maar 1 fokker in België, waarvan de wachtlijst al voor lang vol zit... Een pup uit Nederland is denk ik niet mogelijk aangezien pups pas met 15 (?) weken de grens over mogen? 

Zijn er hier mensen die hun ervaring met deze rassen eens willen delen?

Ter info: Ik zoek een aanhankelijke hond die graag knuffelt en goed emoties aanvoelt (zal indien mogelijk ingezet worden als therapiehond), maar die ook graag actief bezig is. Hij/zij zal elke dag voldoende mogen wandelen, mee op reis, agility... 

Alvast bedankt!

Nope.... Nogmaals? Beertjes moet je kammen of plukken met regelmaat of je met akkoord gaan met een korthaar en wordt je af en toe gestoken, Zoals een splinter op de meest onmogelijke plekken..... Die vacht? Heeft ook aandacht nodig. Kan nog erger, heb je zo eentje die een hele dons achterlaat op visite of ruikt als de pleu-ris

Kijk vooral naar wat bij je past en ga in gesprek met gedegen fokker of herplaats organisatie, zij vinden wel uit wat bij je past aan karakter.

Ik ben mij er goed van bewust dat deze vachten veel onderhoud nodig hebben, dat vind ik ook geen probleem. Enkel hoor ik van de labradoodle dat deze écht elke dag gekamd moeten worden en elke 2 maand naar de trimmer. Dat is een groot verschil met wat ik lees over de barbet. 

Vandaar mijn vraag. 

En een (grote) poedel? Die voldoen uitstekend aan je wensen, en kun je ook (laten) trimmen als 'beertje'.

Overigens..

"Een pup uit Nederland is denk ik niet mogelijk aangezien pups pas met 15 (?) weken de grens over mogen? "

Dan is een pup uit Nederland toch prima mogelijk? Alleen zal het hondje wat langer bij de fokker moeten blijven. Ik woon zelf in Nederland en heb een belgische fokker op het oog voor mijn volgende hond, ze socialiseert haar honden uitstekend dus ik heb er totaal geen problemen mee om de hond pas met 15 weken in huis te hebben. Scheelt een boel werk voor mij, ook. :D

Labradoodles zijn geen rashonden: niet erkend door de Raad van Beheer. Krijgen geen stamboom. Het blijft een kruising Labrador x Poedel.

Bestudeer niet alleen het uiterlijk van een hond maar ook het karakter van een rashond: dat moet ook bij je passen. Mijn Poedel krijgt geen kale snuit!

Deze in het groot?

Beide Poedels:. Dwergpoedel en Grote Poedel. 2 -3 x per week borstelen en kammen. Mijn Dwergpoedel gaat 1 x per 3 maanden naar de trimmer.

Ze hebben veel energie en zijn geen bankhangers  behalve als ze voldoende beweging en hersenwerk hebben gehad.

https://www.houdenvanhonden.nl/hondenrassen/poedel/

Wij hebben een barbet.

Hij is een erg lieve aanhankelijke gevoelige hond.

In huis heel rustig en relaxed. 

Maar het is wel een hond waar je wat mee moet doen.  Onze hond doet niets liever dan actief bezig zijn. Zelfs nu hij al 9 jaar is gaan we nog dagelijks er op uit en doen we nog steeds agility (nu senior niveau)

Alleen wandelen zonder dat hij iets kan doen, vinden deze honden niet zo heel leuk.

Ze willen rennen, werken, zwemmen, spelen.

Met onze hond doen we al jaren behendigheid. 

Maar ook hebben we  een paar jaar gespeurd en detectie gedaan.

Dan zijn ze in hun element als ze met je kunnen samenwerken. 

En ik ga elke dag met hem naar het bos of water waar hij los kan rennen en als we naar het water gaan balletjes uit het water halen.

Mijn hond heeft op zich een makkelijke vacht die niet snel klit, maar veel barbets hebben echt wel een bewerkelijke vacht.

Wat betreft gebruiken als therapie hond. 

Dit wordt vaker gedaan/geprobeerd bij de barbet omdat ze zo goedaardig en sociaal zijn.

Toch lukt dit lang niet altijd omdat ze veel tijd nodig hebben om mentaal volwassen te worden. Ze willen graag met je werken maar teveel druk of met harde hand kunnen ze helemaal niet tegen en kun je ze snel breken.

Het zijn hele fijne honden, maar zeker geen hond die je moet nemen om hun krulvacht  of  enkel als therapie hond.

" En een (grote) poedel? Die voldoen uitstekend aan je wensen, en kun je ook (laten) trimmen als 'beertje'.
 
Overigens..
"Een pup uit Nederland is denk ik niet mogelijk aangezien pups pas met 15 (?) weken de grens over mogen? "
 
Dan is een pup uit Nederland toch prima mogelijk? Alleen zal het hondje wat langer bij de fokker moeten blijven. Ik woon zelf in Nederland en heb een belgische fokker op het oog voor mijn volgende hond, ze socialiseert haar honden uitstekend dus ik heb er totaal geen problemen mee om de hond pas met 15 weken in huis te hebben. Scheelt een boel werk voor mij, ook. "

Anna Niem

Voor mijzelf is dit zeker ook geen probleem! Maar reeds 2 fokkers vertelden mij dat zij geen pups aan Belgen verkopen om die reden ... Fijn om te horen dat dus niet elke fokker er zo over denkt en dit wel een optie kan zijn.

Poedels laten eigenlijk niets achter van haartjes. Geen idee of dat voor de Barbet ook geldt, maar ik ben wel benieuwd. En ik denk dat poedels er ook voor gekend staan minder te ruiken dan andere honden.

Mijn jonge(!) poedel is nogal nerveus, gaat gemakkelijk naar een hoge staat van opgewondenheid, heeft een sterk jachtinstinct en is erg waaks. Misschien eigenschappen die minder aanwezig zijn bij de Barbet of Labradoodle? Ik vraag me dat soms af.

Het lieve en aanhankelijke en veel willen rennen en spelen dat Sylvia beschrijft over haar Barbet herken ik wel, maar dat heel rustig en relax zijn in huis dan weer niet. Mijn hond staat eigenlijk heel vaak 'aan', maar ze is nog maar 9 maanden. Mss heeft het ook te maken met individuele verschillen en niet met raseigenschappen. Toen ik hier een klein half jaar geleden begon te schrijven was er iemand op dit forum met jonge kinderen en een Barbet, die ten einde raad leek omwille van het drukke (bijt-)gedrag van haar pup. Ik vind haar topic niet meer terug, en vraag me nu eigenlijk af hoe dat verhaal geëindigd is.

Verder zag ik zelf ook liefst de beertjes-snit voor mijn poedel, maar als je het zelf niet doet, is het soms handiger die wat korter te laten scheren. Ik ga voorlopig maar om de drie maanden naar de trimster en tegen het einde van die periode denken veel mensen dat ik een Portugese waterhond of een labradoodle ofzo heb. Iemand begon zelfs een discussie met me toen ik zei dat het een echte poedel was.

In Frankrijk zijn er ook Barbet-fokkers. Ik weet niet waar je woont, maar in Azincourt is er een. Voor mij is dat minder ver dan Nederland.

En ook kan eventueel best op een fokker uit Nederland, en dan met 15 weken de pup ophalen.

Dan kan je met de fokker afspreken dat ze al beginnen met wat je normaal zelf met een pup doet tussen 8 - 15 weken: zindelijk maken, socialiseren, beginnen met de wereld te leren kennen.

Nee Black laat ook geen haartjes achter.

Maar je weet bij zulke vachten dat het veel tijd en/of geld kost. (trimsalon)

Black heeft ook een jachtinstinct, maar het allermeest bij sloten/meren met rietkragen etc.

In het bos heeft hij veel minder jachtinstinct, maar wel weer op konijnen en hij vindt het fantastisch om spoortjes helemaal uit te lopen.

Hij kan dan heel hard  zigzaggend rennen met z'n neus op de grond.

Gelukkig heeft hij niet zoveel met herten/reeën/zwijnen en rent hij daar ook niet achteraan.

Maar andere barbets hebben dit weer wel en kunnen niet los in het bos.

Maar het water waar zwarte waterkipjes zwemmen, dat is voor hem het ultieme om op te jagen. 

Hij is helemaal in het begin als jonge hond een keer bijna helemaal naar de vaargeul gezwommen achter de waterkippen aan.

Gelukkig doet hij dat niet meer en luistert hij ook best goed, ook vindt hij zijn bal erg belangrijk en zodra hij balletjes kan apporteren uit het water vergeet hij de waterkipjes ook. 

Ook vindt hij het geweldig om de rietkragen helemaal uit te pluizen, daarom mag hij daar in het broedseizoen ook niet los, hij zou alle nesten kapotmaken.

En over vachtverzorging barbet.

Dit wisselt, dit ras is ooit gefokt op vermogen tot hun taak en minder op precies dezelfde vacht.

Daarom kan dit best sterk verschillen.

Er zijn barbets die ook elke dag geborsteld moeten worden en elke 2 maanden naar de trimmer.

Maar er zijn evengoed barbets,  zoals mijn hond,  bij wie dit minder nodig is.

En sommige barbet lijnen hebben iets meer poedel in de voorouders (ras moest gedeeltelijk worden terug gefokt) dus dat is ook één van de oorzaken dat er niet 1 typische barbet vacht is.

Ik ken een barbet. Een erg leuke, sociale hond. Hij komt ook uit Frankrijk, van een erkende fokker en bij deze een waarschuwing: dat is geen garantie voor een goede gezondheid! Helaas nemen ze het daar niet altijd al nauw met de gezondheid en fokken ze soms door met ongezonde dieren. Doe dus echt je best om een goede fokker te vinden en zelfs al staat de fokker netjes officieel geregistreerd, blijf kritisch en controleer de gezondheidstests (en check dingen waar niet per se op getest hoeft te worden, maar wel ernstig kunnen zijn, informeer bij eigenaars van pups uit eerder gefokte nesten).

Needless to say, de eigenaar van de barbet zal nooit meer voor dit ras kiezen.

Die waarschuwing voor fokkers en zorgen dat je een goede fokker vindt, dat geldt voor alle rassen.

Wat is er dan met die barbet aan de hand omdat de eigenaar nooit meer voor dit ras zal kiezen?

Ernstige problemen met artrose waardoor de hond waarschijnlijk al binnen een paar jaar zal moeten worden ingeslapen.

Edit: Je hebt natuurlijk helemaal gelijk dat je bij ieder ras moet zoeken naar een goede fokker. Maar zelfs als je je huiswerk goed doet, kan je onder de erkende fokkers toch een rotte appel treffen.

Ik heb een Australische Labradoodle, en ben gek op deze honden. Mijn hond komt bij een WALA fokker weg. Er zit echt een verschil tussen de Australische labradoodle en een 'gewone' labradoodle. Zo bestaat een Australische labradoodle uit meer rassen dan alleen de labrador en de poedel, hier zitten onder andere de curly coated retriever, engelse cocker spaniel, en de amerikaanse cockerspaniel ingekruisd. Wel hebben de (Australische) labradoodles vachtonderhoud nodig, dus meerdere keren borstelen per maand, en ongeveer 1x in de twee maanden naar de trimmer. Gelukkig is het tegenwoordig niet meer verplicht om je Australische labradoodle te laten castreren/stereliseren alleen mag je er niet mee fokken. De aanschaf prijs is inderdaad hoog voor een pup bij een goede fokker, maar je moet ook nagaan hoe de ouderdieren worden getest, om zo gezond mogelijke honden te fokken. 

En toch krijgen talloze uitstekende stamboomfokkers van 'gewone' rassen het voor elkaar pups te verkopen voor soms nog niet de helft van het geld van een 'australian' labradoodle (of cobberdog of hoe ze vandaag de dag genoemd worden).

Het ding is alleen dat er bij labradoodles zo nodig winst gemaakt moet worden. Ook doodlefokkers die netjes alle gezondheidstesten doen en in principe goed voor de honden zorgen, houden er vaak een tiental fokteefjes bij gastgezinnen op na, zodat er aan de lopende band pups 'geproduceerd' kunnen worden. Dat zint me niet, want zodra geld de belangrijkste drijfveer gaat worden, zal het dierenwelzijn er altijd onder lijden.

@ Anna Niem broodfok komt bij heel veel rassen voor. 

Een hond uit een gastgezin hoeft niet perse slecht te zijn  hoor..

er zit wel degelijk v erschil tussen een Australian labradoodle en een Cobberdog hoor.

@Bikkel & li-ting, het spijt mij te moeten schrijven dat een een WALA fokker echt geen garantie is voor een goede/verantwoorde fokker, bijna alle fokkers van de Australian labradoodle en een Cobberdog zaten in 1e instantie bij de ALAeu, daarna ging men massaal naar de NBDA en vandaar weer naar de WALA..  en wie zegt of al die papieren van die fok honden netjes mee verhuist zijn??? Is er niet per ongeluk een documentje over een of andere erfelijke ziekte weggelaten??

Zelf ben ik erg blij met mijn 2 honden (1 Australian labradoodle en ! Cobberdog)

Dat is heel erg voor deze hond, om zo erg artrose te hebben dat ze hem daarom moeten laten inslapen.

Het is niet iets wat exemplarisch voor het ras is, zo ernstig artrose te hebben. Hoewel je weet altijd met levende wezens te maken te hebben en je helaas niet alles kan garanderen.

Mijn hond is 9 en heeft al een heel actief leven achter de rug. Hij is een half jaar geleden nog op de foto gezet en nagekeken bij de dierenarts en hij heeft nog geen spoor van artrose en is weer goedgekeurd om nog weer een seizoen mee te doen met agility  (senior niveau om hem te sparen)

Zeker goed huiswerk doen bij fokkers!

Ook bij de barbet zitten fokkers niet altijd op 1 lijn wat het beste is voor het ras.