Hallo,
Wij hebben sinds 2 maanden een onwijs lieve, aanhankelijke en vrolijke stabij pup. Nu 16 weken oud en hoewel ik ben opgegroeid met honden is het toch even anders wanneer je in het dorp woont en niet op de boerderij.
James luistert al heel goed, is erg leergierig en al 98% zindelijk.
En nu komt het.... kan al 2 uur alleen zijn !
Niks te klagen denk je dan, dat klopt maar hoe nu verder...
Zit zo in twijfel, want wanneer hij wakker word en z'n speelgoed geïnspecteerd heeft begint hij dus te blaffen, gelukkig hebben we een buurvrouw die hier geen problemen mee heeft. Maar ik dus wel.
Mij is altijd geleerd, een hond laten blaffen en wanneer hij stopt dan ga je naar hem toe, ben ik het nog steeds deels mee eens. Maar ik hoor ik dat friese stabij's snel verlatingsangst ontwikkelen en dat wil ik absoluut voorkomen !
Dus graag jullie advies, laten blaffen tot hij weer rustig is en dan naar hem toe ? Of blaffen voorkomen in de hoop dat de uurtjes steeds ietsjes langer worden ?
Even voor de duidelijkheid: die uurtjes dat hij uiteindelijk alleen zal moeten zijn is maar 1x in de week 5 uurtjes.
Oja, hij heeft trouwens een volledige hal tot z'n beschikking wanneer hij alleen is met een heerlijke hondenhok onder de trap. Camera staat aan zodat we er snel bij zijn wanneer het niet gaat.
Even nog wat meer info: tot nu toe hebben we hem steeds iets langer alleen gelaten, even weglopen en weer terug komen. Radio aan, klein lampje en z'n knuffels in de buurt. Dit gaat soms goed tot maximaal 2 uur. :) Soms is het ook maar een half uurtje. :(
Ik heb ook speur spelletjes geprobeerd, wat hij heeeel leuk vind maar hij heeft het gelijk door en bewaart zulke dingen niet voor NA z'n slaapje. Snoepjes verstopen heeft dus ook geen zin. Eerst moet alles gevonden en opgesnoept zijn en dan gaat hij lekker slapen, waardoor er na z'n slaapje niks meer te puzzelen, snoepen of te ontdekken is en hij zich dus gaat vervelen.
Nogmaals, ik weet dat hij het super goed doet, heb ook echt niks te klagen. Wil alleen jullie advies over hoe ik dit verder het beste kan opbouwen, soms gewoon even laten blaffen en wachten tot hij weer stil word? Of het blaffen ten alle tijde verkomen in verband met verlatingsangst
Vind het al heel wat dat je hond mooi al een poosje alleen kan zijn, maar toch misschien te snel naar een wat langere tijd, pas 16 weken, nou heb ik geen honden die blaffen, nimmer, ja klinkt gek...maar als ik naast je zou wonen en de hond te lang blaft zou ik dat zeker niet prettig vinden, ...je hond doet het goed , te lang alleen en dan blaffen, ga wat terug naar tijd...en ga ook eens even weg als je thuis bent, bijvoorbeeld, weet niet wat voor huis je hebt, maar laat de hond in de woonkamer en sluit de deur en ga de keuken in of de slaapkamer en kom terug en negeer de hond, voer dat eens wat op en kijk hoe dat dan gaat....een x in de week moet het echt voor de hond nu nog niet maar straks, dan zou ik ook meerderen keren door de weeks het langzaam opvoeren.....
Je zegt er is een camera en we zien wanneer het fout gaat en gaan naar hem toe. Dan ben je dus in de buurt? Ga dan naar hem toe zodra je ziet dat hij wakker is, probeer dit te doen voor hij gaat blaffen.
16 weken is weer zo,n nieuwe periode van de levensfase van de hond.
Dit wordt heel mooi beschreven in het boek basisboek opvoeden van honden van arjen van alphen. Hij heeft meerdere boeken geschreven, waar ik minder blij van wordt, maar deze beschrijft echt de fases waar je hond doorheen gaat en waarom je hem tot een bepaalde leeftijd nog niet alleen kan laten. Zijn hersens zijn er nog niet aan toe op,die leeftijd. Het is een boek waar je niet een twee drie doorheen bent, maar mooi voor onder de kerstboom misschien?
Speurspelletjes zijn leuk, maar als ik het zo lees denk je dat hij zichzelf daar mee gaat vermaken? Speuren doe je als baas samen met de hond. De verstopte snoepjes wellicht heeft hij al lang gevonden. Maar als hij die niet zoekt en eet, dan kan je aannemen dat hij het vreselijk vindt alleen.
Kortom terug naar af, opnieuw beginnen, in jouw geval met een kwartier en per minuut opbouwen. en altijd terug voor het blaffen begint. Laten blaffen werkt averechts, de angst wordt, zoals je zelf zegt alleen maar groter.
Verlatingsangst heeft hij dus al, want dat blaffen is van puur ellende dat hij alleen is. Een lastig probleem. En dat kan je nu met kerst en oud en nieuw ook niet gaan aanpakken. Een harde vuurwerk knal waar je hond van schrikt en hij kan nooit meer alleen zijn als je pech hebt. Ik vind een half uur voor een pup van 4 maanden al heel lang.
*Willemijn, onze buurvrouw is dus één van die mensen die zegt: " laten blaffen hoor, geeft niks. Hij moet het toch leren" zij vind het dus niet erg maar ik zelf vind het niet prettig en net wat jullie zeggen hij doet het al super goed, de vraag is meer, hoe nu verder.
Oefenen met even alleen in de hal terwijl ik even weg loopt doe ik veel. Daarnaast ben ik een roker en pak nu vaak m'n autosleutels mee wanneer ik 5 minuutjes naar buiten ga, om het weg gaan te simuleren.
*ientje, ik heb de camera op mijn mobiel en wanneer ik boodschappen doe en zie dat hij wakker word. Reken ik snel af en ga ik gauw naar huis. Maar soms ben ik dan te laat en is hij al gaan blaffen, vandaar.
Verder heeft mij vriendin (3 huizen verderop) ook de babyfoon op haar mobiel en wanneer ik een ochtendje naar kantoor gaat. Houdt zij hem in de gaten en neemt hem mee naar haar huis wanneer hij wakker word.
Zo is het tot nu toe gegaan.
Redelijk goed geregeld naar mijn gevoel, maar wil volgend jaar op een gegeven moment wel weer wat vaker naar kantoor en wil het alleen blijven dus opbouwen maar geen verlatingsangst creëren. Ben me bewust dat dit heel langzaam opgebouwd moet worden.
Trouwens het blaffen is niet altijd hoor, vaak gaat hij lekker even op z'n speeltjes kauwen, daarna weer even slapen en is hij heel relaxt wanneer ik de deur van de hal open doe. Dus het verschilt gewoon heel erg.
Ben vooral om benieuwd of verlatingsangst veel voorkomt bij friese stabij's, is dit ras daar gevoelig voor?
Dat is inderdaad wat je vaak hoort als advies, maar wat is de achterliggende gedachte hier achter? Die heb ik, eerlijk gezegd, nooit logisch gevonden.
Als een pup jou iets wil duidelijk maken, dan doet ie dat met de middelen die hij heeft. Dus o.a. zijn stem. Hij gaat janken of piepen, joelen of blaffen om aan te geven wat er scheelt.
Bij een puppy is het belangrijk dat je er voor hem bent, dat hij die zekerheid meekrijgt dat jij zijn steun en toeverlaat bent. Dat hij gehoord wordt. Dat is niet hetzelfde als: 'hem gelijk geven', zoals je dan vaak als uitlegt krijgt.
Dus bij een puppy die communiceert: niet laten blaffen (of piepen of janken) tot ie eindelijk zelf opgeeft, maar meteen vragen wat er scheelt en laten weten dat je er bent.
Wat het opbouwen betreft: ga niet te snel. 2 uur alleen kunnen blijven in rust, dat is al best lang. Focus je ook niet te veel op de tijd, maar eerder op zijn gemoed. Dat ie zich wel ontspannen en lekker in zijn vel voelt alleen thuis.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?