Onze hond vertoont ineens raar gedrag, angstig?

Hallo,

Wij hebben vanaf pups af aan onze knappe jongen rondlopen.
Een Amerikaanse stafford  reu van nu bijna 10 jaar oud.

Een lieve stoere jongen die nergens bang voor was, zelfs met oud en nieuw kon ik rustig met hem langs vuurwerk lopen. 

Nu sinds 1.5/2 weken is zijn gedrag veranderd.

In eens loopt ie met zijn staart tussen de benen door de woonkamer, eet en drinkt ie de ene keer slecht, en de andere keer weer beter.
Ook kan ie ineens schrikken van een geluid, zoals met niezen, kuchen of het geluid van zijn voerbak. Dan komt ie in de benen en gaat ie zijn bench in.
Normaal ligt ie altijd naast ons op de bank, maar nu lijkt het alsof ie niet heel veel meer van me wilt weten.
Met uitlaten is ie ook anders, een heel stuk rustiger naar andere bekende honden. Echt spelen is er niet meer bij. 
Hij loopt wel normaal door, en doet gewoon zijn behoeftes.


Omdat ie ook wat slecht at en dronk zijn we al snel met hem naar de dierenarts gegaan, want misschien had ie wel ergens pijn.
De dierenarts heeft veel dingen gecontroleerd maar kon niets vinden. 


Dus we moeten het maar aanzien en hopen op verbetering.

Hij ligt nu vaker in zijn bench, deze staat gewoon in de woonkamer en kan ie naar eigen keuze gewoon in. Normaal ligt ie altijd bij ons op de bank.

Ik vermoed dat ie ergens van geschrokken is terwijl wij er niet bij waren.
We kunnen niets ontdekken van ook maar iets wat gevallen is of aangevreten is.

Vanavond liet ik hem uit, het gebruikelijke rondje. Loopt ie door een berg bladeren heen en schrikt ineens ergens van. 
Het enige wat ie op dat moment wou is weg rennen, ik heb hem maar redelijk zijn gang laten gaan aan de flexi lijn. 
Plassen zat er daarna niet meer in, hij moest en zou naar huis. 
Die weet ie dan wel weer te vinden, hij weet precies bij welk huis ie naar binnen moet.
Daarna is ie de hele tijd wat angstig geweest, grote ogen, en wat om zich heen staren alsof ie van alles hoort. Hij wil dan ook niets drinken.

We weten niet wat we hiermee precies aan moeten, of wat het precies kan zijn. We horen wel verhalen van anderen over misschien een TIA of een Epileptische aanval, maar als ik daarvan de symptomen google, komt daar niets vergelijkbaars uit.

We laten hem rustig zijn ding doen, en houden goed zijn eet/drink gedrag in de gaten. Hopelijk trekt ie weer bij maar ik begin me toch wat zorgen te maken.

Van de een op de andere dag, je bent naar de dierenarts gegaan om uit te sluiten medisch, dierenarts kan niets vinden, dan waarschijnlijk is er wat gebeurd wat de angst op roept, voorlopig niet alleen laten , als je weg moet iemand bij de hond laten blijven, geen ectra aandacht geven, probeer normaal te reageren op je hond, lekker knuffelen natuurlijk en als het kan en mag neem hem in de nacht bij je of slaap bij je hond, geef het vertrouwen weer terug...

Ik denk toch dat t te maken heeft met vuurwerk…. Miss heeft ie uiteindelijk toch iets gezien/gehoord meegemaakt wat voor hem nu zo spannend is? Dat was hier tenminste ook t verhaal…. Ineens uit t niets is hij bang voor vuurwerk…. Terwijl t vorige jaar top ging… tot de avond zelf… daardoor werd hij ineens zo bang… miss komt t door de buren die t afsteken? Dat t ineens zo dichtbij is dan normaal? Was bij ons tenminste….

zijn gedrag rest…. Hij is bijna 10 jaar… gaat de Opa tijden in…. T is normaal dat ze ineens zo serieus worden… mijn mopsje was helaas zo dood serieus toen ze 4 werd…. En sommige hier worden pas zo serieus op 10+ leeftijd… ( okej meeste oude labradors zijn hier nog steeds gek en zijn 13  ) Ik denk dat ligt aan t ras en karakter en hond zelf :)

Bij da heb je vooral laten checken op pijn en ongemak. Is er ook naar zijn ogen en gehoor gekeken?

Onze vorige oudere dame werd ook angstiger in huis, of reageerde op dingen die er niet waren. Bij haar denken we dat het een combi was van lichte dementie (zijn we Cholodin voor gaan inzetten, met verrassend goed resultaat) 

Haar ogen gingen ook achteruit (lichte staar) dus zeker met de schemer en de snel invallende donker was ze angstiger geworden omdat ze niet alles meer even snel kon plaatsen. In combi met flits van vuurwerk (waar zij altijd al bang voor was) en de knallen werd het voor haar allemaal nog enger.

Buiten ben ik van riem veranderd, ze liep vaak los of ook aan de flex. Maar in donker merkte ik dat ze het plots prettiger vond om aan een vaste lijn te lopen zodat ze meer de verbinding met me voelde.

Het zou goed kunnen dat er een knal geweest is op het moment dat wij er niet waren.
Dat kunnen we niet checken, maar het is aardig rustig in de buurt. Ik hoor nog weinig vuurwerk.

De ena-laatste keer bij de dierenarts (hij moest weer voor een cocktail en checkup) is er wat lichte staar geconstateerd. De laatste keer is er ook nog in zijn oren gekeken. Hij is letterlijk van kop tot kont nagekeken. 

Het lijkt er op dat ie vooral met rust gelaten wil worden, hij gaat zelf op een rustige plek liggen. In dit geval zijn bench.
Vanochtend is ie zelf naar boven gegaan om op bed te gaan liggen. Maar dan moet je niet in de buurt komen want dan loopt ie weg.

Misschien dat toch z'n ouderdom begint in te komen.

De hond is wat ouder, vuurwerkseizoen is begonnen. De da heeft gecheckt, maar het gehoor is niet te checken door de da. Het kan zijn dat je hond slechter hoort en ergens van geschrokken is wat hij moeilijk vond te identificeren. (Ik heb nl zo'n hond rondlopen). 

Probeer het het comfortabel te maken met een veilig plekje. Misschien een thundershirt, anti stress banden/sprays, adaptil, bach rescue, aangepaste uitlaattijden. Onderzoek wat werkt. Het is echt wel even zoeken en uitvinden wat het probleem is. 

Je zou Cholodin kunnen proberen. Bij onze dame gingen we dat geven nadat ze ook volledig gecheckt was, maar in huis dus ook zich steeds vaker terug trok als ze niet op haar gemak was. Zij zocht ook geen steun bij ons maar ging inderdaad ook bench opzoeken, of op andere plekken bij ons vandaan. Zij was wel echt wat de weg kwijt aan het raken kregen we het idee, met grote ogen ineens naar een bepaalde plek staren, grommen. Ineens blaffen terwijl er niets aan de hand was. Buiten was ze ook helemaal niet meer happy, sjokte wat mee, weinig interesse in de omgeving en ik dacht toen echt dat ze op haar einde liep.

Iemand tipte toen dat homeopatische middel en het werkte. Ze werd weer vrijer, liep weer graag mee met de rondes, werd weer actiever en speelser. Geloof dat we vanaf rond haar 12de het haar gaven, ze bloeide helemaal op. Uiteindelijk is ze bijna 15 jaar oud geworden en tot de laatste week liep ze nog los de grote rondes mee.

Mijn vriendin heeft een potje besteld.

Weet iemand iets over de dosering? Hij weegt nu 28 kilo

Even handig om te checken: kan je hond nog wel goed zien en horen? Als ze dover/blinder worden en dan ineens een hard geluid horen, kunnen ze extra schrikken. Mijn hond is zo sinds 2-3 jaar erg schrikachtig als ik moet proesten. Dan schiet ze overeind en loopt ze even heel anstig zoekend een paar stappen door het huis. Ik denk dat ze vanwege haar gehoor, gewoon heel erg schrikt als ik ineens heel luid sta te proesten :). 

Geen idee of dit bij jou ook van toepassing is hoor, het klinkt eigenlijk alsof hij ook gewoon heel erg geschrokken is. En dan moet hij eerst een paar dagen bijkomen (die adrenaline moet afgebouwd worden oid). Maar het is sowieso goed in overweging te nemen dat je hond misschien niet meer zo goed ziet en hoort als vroeger, het kan een deel van het gedrag verklaren.

Staat geen gewicht bij.

Dosering en toepassing

De dosering is 1 x daags 1 tablet. De tablet wordt goed verdragen en opgenomen. Honden eten ze als een snoepje. Indien dit niet het geval is kan het tablet verpulverd door het voer gegeven worden. De tabletten kunnen blijvend worden gegeven.

Dosering staat er wel bij:

"De tabletten mogen zo uit de hand gegeten worden of kunnen worden vermalen en gemengd door het voer. De tablet wordt goed verdragen en opgenomen. Honden eten ze als een snoepje en veel katten ook. Katten: ½ tablet per dag. Honden tot 12 kg: ½ tablet per dag. Honden van 12-23 kg: 1 tablet per dag. Honden vanaf 23 kg: 2 tabletten per dag."

Maar toen we overtuigd waren dat het werkte (na ca. 2 weken tijdelijk gestopt omdat het potje wat me was toegestuurd op was en ik zeker wilde weten dat ze door die pillen was opgeknapt en dat het niet iets onderhuids was geweest) 

Zijn we doorgegaan met een half pilletje ipv 1 hele per dag. Zij woog ongeveer 18 kilo.

In jullie geval zou ik ook aanzien of 1 pilletje volstaat.

Ik hoop in ieder geval dat het bij jullie hond ook zo'n goede uitwerking heeft als destijds bij onze Jol het geval was.

Bij mijn hond begon dit gedrag rond haar 13e. Had echt te maken met slechter zien en slechter horen. Haar oren waren toen ook mooi schoon enzo maar doof kan de da niet zien denk. Ik heb het zelf getest door op verschillende toonhoogten te roepen en haar heel zacht te benaderen. Dan hoorde ze me dus niet aankomen. Voordat ze doof werd hoorde ze dat altijd meteen. Opeens schrok ze al als ik hard moest niezen of iets liet vallen. Slecht zien was op gegeven moment zo erg dat als ik haar een koekje gaf ze mijn vinger pakte omdat ze dacht dat dat het koekje was. Grote dingen zag ze wel want buiten met rennen liep ze niet tegen bomen ofzo. Ik heb ook een tijd cholodin gegeven. Ik het begin leek het haar wel wat meer rust te geven. Maar op gegeven moment deed het helaas niks meer.

Update,

Vandaag is mijn vriendin weer naar de dierenarts gegaan. 

Er is niet echt iets verbeterd aan zijn toestand namelijk, het lijkt zelf wat te verergeren.  Nu zelfs met janken (als een wolf) er bij. Slecht uit zijn bench komen, komt niet als je hem roept voor eten enz.

Ik vermoedde iets met zijn nieren, omdat je hem echt moet aansporen om te drinken, vervolgens wil die dan ook echt heel de bak leeg drinken. Waarna ie later met plassen echt de sluis openzet. Dit is nu ook 2 keer in huis gebeurd helaas.

We hebben een bloed en urine onderzoek laten doen. Op de resultaten konden we op wachten en deze waren perfect. 

Hierna ging de dierenarts nog eens wat beter aan zijn rug voelen, en probeerde nog iets met zijn poten.
Daar zit wel iets wat niet klopt.
De dierenarts gooit het nu op iets aan zijn rug. Dat moet dan wel een hernia zijn. 
We hebben pijnstillers meegekregen, maar ik denk dat we snel een Mri scan laten doen.

Iemand al iets soortgelijks laten doen? en eventueel een operatie aan een hernia?
Hij is nu 10 jaar oud en ik wil hem nog niet missen, maar we willen hem ook niet onnodig laten lijden. 

Misschien eerst röntgenfoto van de rug? Het zou ook nog spondylose kunnen zijn.

Beterschap!

@ Kan het niet rijmen met het vele drinken in 1x, dat lijkt mij een ander probleem.

De dierenats belt donderdag nog even om te vragen hoe het is. We kunnen het overleggen.
Ik las er toevallig net wel iets over online

Ik zou ook foto's laten maken.

Onze hond vertoonde ook vreemd gedrag wat we niet konden plaatsten, dit werd steeds erger. Liep nooit mank of iets dergelijks. Gelijk naar de dierenarts gegaan en uit de foto's bleek dat zij ernstige artrose heeft. Na het geven van medicatie, ging het gelijk veel beter. Heb je geen pijnstillers nee gekregen om te kijken of de hond daarop reageert?

Het zal dan wel een hernia zijn, zei de da. maar al zoveel weken klachten? Als hij reageert op onderzoek rug, dan is een foto heel handig, maar je lam daarbij ook denkem aan een behamdeling van een osteopaath. Misschien heeft hij een verkeerde beweging gemaakt en is er iets verschoven.  Wel eerst weten wat het is, dat wil een osteopaat graag weten.

Hij heeft vanochtend van ons een vloeibare pijnstiller bij zijn eten gehad. Daar heeft ie het best goed op gedaan leek het.
Dat hebben we voor 2 weken meegekregen dus we gaan kijken hoe het gaat.

Donderdag zou de dierenarts nog bellen, dan wil ik ook overleg over foto's. Ik denk zelf dat het een MRI wordt. Aangezien ze daar zelf ook al over begonnen. Je kunt daar namelijk veel meer op zien. 
Wel sneu dat ie dan zeker een uur tot 1.5 er in moet onder narcose.

Ik zou persoonlijk eerst voor een foto gaan. Spondylose is goed te zien op de foto. Ik vind de hernia een hele wilde gok van de DA. Een foto is zo gemaakt, is hier niets op te zien, jammer dan. Maar is er wel wat op te zien...dan bespaar je jullie hond een pittige narcose en jullie zelf een hoop geld. Maar dat moeten jullie verder zelf bepalen uiteraard. 

Ons vorig teefje had op 4 jarige leeftijd al spondylose, in slechte tijden kon ze krijsen van de pijn. Spondylose is heel erg pijnlijk en herkenbaar dat de hond niet van zijn plek wil komen.

We gaan er achteraan.