Wanneer met wondje naar dierenarts

Vandaag is onze hond gebeten door een andere hond. Pas bij thuiskomst gezien dat hij een gaatje in zijn lip had aan de buitenkant. Voor de zekerheid de dierenarts gebeld of het verstandig was te komen, dat was het dus paar uur later is hij nagekeken. Omdat het gaatje aan de buitenkant zit zou er een grote kans op een abces zijn. Hij heeft een antibiotica spuit en kuur gekregen.

Nou vroeg ik mij af, wanneer gaan jullie met wondjes naar de dierenarts. Als ik zelf zo'n toch wel klein wondje zou hebben was ik er niet eens voor naar de huisarts gegaan en had ik dat wel gedaan had ik vast niet preventief antibiotica gekregen. Nou heb ik een tetanus injectie gehad en die heeft de hond niet. Misschien maakt dat het verschil. 

Het is lang geleden dat we een hond hadden dus ik weet het ook gewoon niet zeker wat verstandig is. Volgens mij heeft onze vorige hond geen wondjes gehad, die was ook al wat ouder en negeerde andere honden. 

Met bijtwondjes is het wel verstandig om naar de dierenarts te gaan. Die wonden kunnen namelijk een stuk dieper zijn dan gedacht, en kunnen ook makkelijk ontsteken. Met andere wondjes ga ik niet naar de DA, tenzij het gaat ontsteken. 

Gebeten door een andere hond, volop bacterieen, heel verstandig dat je bent gegaan. Twee weekjes terug , mijn hond de grote teen gestoten, open en dik, die heb ik zelf behandeld, paar daagjes daarna zag het er al weer goed uit, zou ze in die teen gebeten zijn door een andere hond zou ik zeker naar de dierenarts gegaan zijn...

Gelijk Je weet niet waar die andere hond vandaan komt uh. Ik haal al snel antibio als er een wond is door een bijtincident. Vaak kom je er ook achter bij de visite bij de dierenarts dat er meer zitten of dat het dieper is dan dat je had gedacht.

Verder als ik weet wat de oorzaak is in objecten, houd ik drie dagen goed schoon houden aan. Gaat het er gek uitzien, opgezwollen, rood en nog steeds wondvocht? Zit ik al gauw bij de DA.

Dat zijn duidelijke antwoorden waar ik wat mee kan! 

Beterschap voor je hond, hopelijk heeft hij geen schrik opgelopen door die andere hond!

Zelf bekijk ik het, kleine wondjes laat ik zo, al wat er uit ziet alsof het moet genaaid worden of wondes die kans hebben op doorgescheurd te zijn onderhuids, laat ik checken.

Maar indien mogelijk, kuis ik het zelf uit en verbind het zelf. Het hangt ook van de hond af, mijn jongste is geen dankbare hond op dat vlak, die doet graag het werk van de dierenarts terug kapot dus om iedereen tijd, geld en moeite te sparen, blijf ik zoveel mogelijk van de dierenarts weg :D

Mijn honden spelen nog al wilt met elkaar met als gevolg dat er iedere week wel eentje een tandje van een ander door de huid heen heeft. 

Ik heb zelf een paar jaar bij een dierenkliniek gewerkt en kan wel inschatten wanneer iets gehecht moet worden of niet. Daarbij al zo veel ervaring opgedaan in loop der jaren met mijn eigen honden.

Ik ga niet snel naar een dierenarts, die stoppen vaak veel te snel antibiotica en pillen erin terwijl dat juist het immuunsysteem aantast en kapot maakt dus zolang het niet nodig is ga ik er niet naartoe.

Te vaak meegemaakt dat honden onnodig te zware medicatie kregen en daat juist zieker van werden, pups schade opliepen, verkeerde diagnoses, te veel slechte dierenartsen meegemaakt er zijn dus maar een paar dierenartsen waar ik mn honden heen durf te brengen en dat ik er dan meer dan een uur voor in de auto moet zitten neem ik maar voor lief.

Als het niet gehecht hoeft te worden dan maak ik het thuis goed schoon dagelijks en doe ikhoning zalf op tegen ontstekingen.

Zo heb ik al heel wat wondjes en ook bijtwonden verzorgd zonder dierenarts of antibiotica.

De laatste keer dat ik bij de dierenarts was voor een bijtwond was toen een van mn honden de andere een slagaderlijke bloeding had gebeten.

Het hangt ook af van je eigen ervaring en inschattingsvermogen. Zo is mijn kleine hond een keer door een herder/husky tegen de grond gewerkt en in de hals gebeten. De zichtbare schade was een paar gaatjes in de huid. Ik heb toen ook getwijfeld maar ben toch gegaan om erger inwendig letsel uit te sluiten. Gelukkig viel dat verder mee en heeft ze inderdaad antibiotica gekregen. Ik ben geen voorstander van preventieve antibiotica maar anderzijds is een infectie ook vervelend en bij een bijtwonden is daar wel een grote kans op. Ik heb het toen overlegd met de dierenarts en hij raadde aan het wel te doen. Verder had ze nog nooit antibiotica gehad dus voor een keer vind ik het dan wel kunnen. Als je wilde honden hebt die elke maand wel iets hebben dan zou ik een andere keuze maken en bijvoorbeeld pas behandelen bij een infectie. 

Bij normale kleine wondjes ontsmet ik en gebruik ik honingzalf, dat is tot nu toe steeds prima genezen.

Als ik zelf een niet te diepe bijtwond heb zou ik inderdaad niet naar de huisarts gaan (wetende dat mijn tetanus nog geldig is) en het zelf ontsmetten. Bij jezelf kan je ook voelen hoe het voelt, een hond kan dat niet zo makkelijk aangegeven en ze kunnen ook nog eens vrij hard voor zichzelf zijn. 

Ik ga voor elke dwarse scheet naar de da. Dus zeker voor bijtwonden. 

Als je het eigen troep maar is Van een ander weten we het niet.

Geen idee wat hier staat 

Als jou roedeltje de mijne bijt? Ken jou niet dus dan zit ik al snel bij de DA en mag hopen dat het andersom ook zo is.

Wat een onzin. Je eigen hond heeft net zo veel bacteriën in zijn bek als de hond van een ander. 

Hangt er van af hoe diep t is? Toen mijn hondje aangevallen werd was ik niet gegaan. Dit omdat hij Thank god toen fluffy was voor t trimmen en de hond hem niet flink heeft kunnen pakken… alleen paar haren weg en kleine wondjes niet zo diep. Dit ontsmet…. Enige wat verschrikkelijke was… korstjes jeukte dus hij maakte t steeds open.. konden we van 0 beginnen…. Nu is t eindelijk na flinke tijd weg…. geen litteken te zien.

Staphylokokken .....

Hoe diep deze wond is vind ik moeilijk in te schatten dus ik denk dat ik het hou bij bijtwond=naar dierenarts en bij andere oorzaken het per keer bekijk. Ik denk er wel aan om een volgende keer met de dierenarts te bespreken om een uitgestelde antibioticakuur mee te nemen en pas te beginnen als het niet normaal geneest. Hij heeft al een keer eerder antibiotica gekregen voor iets waarvan ik achteraf twijfelde hoe nuttig het was. 

Hij is gelukkig zelf totaal niet onder de indruk van het hele gebeuren. Ik was er zelf niet bij, mijn man was met hem op pad. Ik begreep dat hij in het bos door een loslopende hond (op een plek waar loslopen niet de bedoeling is) benaderd werd en besnuffeld en toen hij bij die andere hond probeerde te snuffelen direct in zijn wang/ lip werd gebeten. Niet op een speelse manier en hij piepte direct hard en wilde weg. Eenmaal bij de dierenarts wilde hij in de wachtkamer al weer naar een ander hondje dus qua trauma zal het wel meevallen.