Een pup? Een herplaatser? Waarom wel, waarom niet?

Ik hou van honden maar zo een probleemgeval en mij jaren aanpassen aan een hond dat is niks voor mij.

Ik wil een hond vanaf pup zijnde,die zet je naar je eigen hand.

Rox is mijn 6e hond,nooit heb ik een hond gehad die mensen wilde bijten,verlatingsangst....ik pas mijn leven niet aan een hond aan,de hond past zich aan mijn leven aan,tuurlijk hou ik altijd rekening met de behoeftes van een hond,liefde,eten,activiteiten,warmte....maar bovenal vanaf pup zijnde een consquente eerlijke opvoeding zodat de hond perfect bij ons past.

Geen perfecte honden maar honden die geheel zonder problemen meedraaien in het gezin en ons leven.

Daarom voor mij altijd een pup bij voorkeur van een goede fokker.

" Ik hou van honden maar zo een probleemgeval en mij jaren aanpassen aan een hond dat is niks voor mij.
ik pas mijn leven niet aan een hond aan,de hond past zich aan mijn leven aan,tuurlijk hou ik altijd rekening met de behoeftes van een hond,liefde,eten,activiteiten,warmte....maar bovenal vanaf pup zijnde een consquente eerlijke opvoeding zodat de hond perfect bij ons past.Monique

Ik denk dat het er een beetje van af hangt, wat je zelf ervaart als 'aanpassen' en wat als 'rekening houden met'.

Bij ons was Nanu de hond waar het meest 'rekening' gehouden moest worden. Nochtans hadden we haar van pup af. Maar ze werd zeer hond-intolerant, dus werd dat een hele aanpassing qua wandelingen, wandelgebieden, afspraken met vrienden of familie die zelf ook honden hadden, e.d.

Voor de ene mens zal een hond-intolerante hond een waar probleem zijn, een ander ervaart het niet als bijzonder ingrijpend en neemt het mee als deel van het karakter. 

En zo is het ook met andere dingen, denk ik. Dat het vooral af hangt van waar je zelf niet mee om kan of tegenaan loopt.

En het probleemgeval niet zozeer de hond zelf is, maar wat dat bij jezelf oproept (spanningen, stress, boosheid, onbegrip,...).  

" Ik denk dat het er een beetje van af hangt, wat je zelf ervaart als 'aanpassen' en wat als 'rekening houden met'.
Bij ons was Nanu de hond waar het meest 'rekening' gehouden moest worden. Nochtans hadden we haar van pup af. Maar ze werd zeer hond-intolerant, dus werd dat een hele aanpassing qua wandelingen, wandelgebieden, afspraken met vrienden of familie die zelf ook honden hadden, e.d.
Voor de ene mens zal een hond-intolerante hond een waar probleem zijn, een ander ervaart het niet als bijzonder ingrijpend en neemt het mee als deel van het karakter. 
En zo is het ook met andere dingen, denk ik. Dat het vooral af hangt van waar je zelf niet mee om kan of tegenaan loopt.
En het probleemgeval niet zozeer de hond zelf is, maar wat dat bij jezelf oproept (spanningen, stress, boosheid, onbegrip,...).  
  "

Alaska's Finest!

Klopt ook Alaska.

Ik vind dat er een relatie van vertrouwen en liefde moet zijn tussen hond en mens en tussen mens en hond. Twee kanten op. Beide kanten moeten plezier aan elkaar beleven. Ik heb wel een situatie gezien dat mensen geen enkele liefde meer voor de hond voelden, bleven doortobben met een hond, maar ja een ander huis zoeken, wat zullen de buren daarvan zeggen. De hond aan de andere kant was ook niet gelukkig. Ben je dan goed bezig? 

Na een proefperiode is deze hond definitief herplaatst, was de hond op zijn plek en gelukkig en de vorige baas opgelucht en de nieuwe baas zo blij met zijn herplaatser. Het kan dus wel. En iedereen gelukkig mens en hond,

Ja, ik denk dat het met herplaatsers eigenlijk best vaak zo gaat. Een andere combinatie mens-hond, die vervolgens wél werkt. Ik had zelf zo'n veelplaatser waarvan ik echt niet kon bedenken waarom de vorige mensen hem zo'n probleem vonden. Voor mij was het een hele fijne, lieve hond. 

Uiteraard bestaan er ook honden met zware issues, maar ik denk toch dat dit geen grote meerderheid is. Ik geloof in het spreekwoordelijke: op ieder potje past een deksel.  Soms is het alleen zoeken naar het juiste deksel. 

Uit  mijn ervaring bij mijn lokale asiel weet ik dat het heel vaak voorkomt dat grote rassen in de puberteit weer op straat terechtkomen, omdat mensen zich daarin niet verdiept hebben. De hond ontwikkelt zich, wordt groter, sterker en dan valt het allemaal tegen. 

Hij wordt of gewoon ergens losgelaten met een chip die niet geregistreerd is, of hij wordt doorverkocht of afgestaan onder het mom van 'tijdgebrek'....

Komt echt heel vaak voor.

" Uit  mijn ervaring bij mijn lokale asiel weet ik dat het heel vaak voorkomt dat grote rassen in de puberteit weer op straat terechtkomen, omdat mensen zich daarin niet verdiept hebben. De hond ontwikkelt zich, wordt groter, sterker en dan valt het allemaal tegen. 
Hij wordt of gewoon ergens losgelaten met een chip die niet geregistreerd is, of hij wordt doorverkocht of afgestaan onder het mom van 'tijdgebrek'....
Komt echt heel vaak voor. "

jantien

Dat geloof ik zeker. En stiekem hoop ik dat dit gebeurt met de sint bernhard van een maand of 11 die hier rondloopt. Niet hem ergens loslaten, dat niet, maar wel hem herplaatsen. Deze hond heeft  een baasje of vrouwtje, verschil op afstand niet te zien,  die kilo,s minder weegt dan de ze hond en de hond totaal niet de baas is. Maar de hond is wel erg reactief naar andere honden. Dat gaat fout. 

Oh, zo een ken ik er hier in de buurt ook.  Een bobtail van nu een maand of 9 en al reusachtig. Wordt met moeite met twee riemen in bedwang gehouden.

In de loop der jaren heeft dat gezin al meerdere honden 'versleten'.... dus ik weet niet hoe dit af gaat lopen.

" Ik denk dat het er een beetje van af hangt, wat je zelf ervaart als 'aanpassen' en wat als 'rekening houden met'.
Bij ons was Nanu de hond waar het meest 'rekening' gehouden moest worden. Nochtans hadden we haar van pup af. Maar ze werd zeer hond-intolerant, dus werd dat een hele aanpassing qua wandelingen, wandelgebieden, afspraken met vrienden of familie die zelf ook honden hadden, e.d.
Voor de ene mens zal een hond-intolerante hond een waar probleem zijn, een ander ervaart het niet als bijzonder ingrijpend en neemt het mee als deel van het karakter. 
En zo is het ook met andere dingen, denk ik. Dat het vooral af hangt van waar je zelf niet mee om kan of tegenaan loopt.
En het probleemgeval niet zozeer de hond zelf is, maar wat dat bij jezelf oproept (spanningen, stress, boosheid, onbegrip,...).  
  "

Alaska's Finest!

Toch kan het uiteindelijk, juist door wel door te zetten, ook goed uitpakken. Boyko is zeker geen hond die ik zelf uit zou zoeken. Toch durf ik inmiddels na een paar maanden wel te zeggen dat ik nu best een goede band met hem heb. Af en toe drijft hij mij tot het uiterste en kunnen we best wel botsen. In die zin misschien geen perfecte match maar toch is die band er nu dus wel. Ook leer ik veel van hem, juist doordat we af en toe botsen. Het kan dus ook positief uitpakken, ook wanneer het in eerste instantie geen succes lijkt. 

Ik heb er denk ik vooral moeite mee als mensen een broodfok pup aanschaffen om dan inderdaad rond de puberteit de hond te herplaatsen, of erger nog te dumpen. Het zou zo mooi zijn als iedereen weloverwogen een hond aanschaft. Dan kan het in uitzonderlijke situaties nog nodig zijn om een hond te herplaatsen maar dan gaat het waarschijnlijk over veel kleinere aantallen. Helaas leven we niet een ideale wereld

Wat ik mij eigenlijk afvraag, als het klopt dat pups uit broodfok zo vaak herplaatst worden, waarom zie je dan zo weinig schattige, kleinere rassen of populaire gezinshonden in de asielen?

Het asiel in mijn buurt heeft een overvloed aan Mechelse herders en American Staffords, maar ik zie daar eigenlijk zelden tot nooit kleine gezelschapshondjes, of de populaire golden retrievers, labradors, labradoodels, poedels... En als je zo'n 'softere' rassen ziet, zijn dat meestal hele oude hondjes van bejaarden die gestorven zijn of naar een rusthuis moesten.

Of is dat iets typisch voor mijn regio? Ik kijk nog altijd uit gewoonte vaak bij dit asiel in m'n buurt:

https://hetblauwekruiskust.be/grote-honden/

Ik denk dat de kleine hondjes makkelijker herplaatst worden, ook via een advertentie op marktplaats.

Bij grote honden met (gedrags)problemen schrikt toch meer af.

Als er wel eens een leuk klein 'broodfok' boomertje in het asiel zit, zijn er direct zoveel gegadigden, dat het asiel de aanmeldingen stop moet zetten.

Ik denk dat ze zo snel weg zijn, dat het niet eens nodig is om er een asiel advertentie van te maken.

Behalve dan weer voor de oudjes of als ze echt ernstige problemen hebben.

Oh, maar ik bedoel ook helemaal niet dat een mens niet zou moeten doorzetten, hoor. Ik vind dat je wel degelijk je best moet doen voor je hond, dan heb ik dat niet goed verwoord.

Je best doen, dat hoort net bij dat 'weloverwogen aanschaffen', vind ik. Dat je je bewust bent van je verantwoordelijkheden, je eigen wensen, eigen beperkingen, je eigen kunnen. 

Als iemand van zichzelf weet dat ie niet graag van zijn stoel komt, moet ie geen high energy ras in huis halen, bijvoorbeeld. 

En als de hond dan 'vervelend' wordt en de mens wil geen rekening houden met de noden van het dier, dan kan de hond gelukkiger worden bij iemand die hem dit wel wil bieden. 

Maar beter nadenken alvorens een hond in huis te halen, ja, dat zou mooi zijn! 

Geen idee, hier zie ik op internet van het asiel hier in de buurt wel kleine hondjes en ook grote.

Hangt misschien ook wat van het asiel zelf af?

In West Vlaanderen bij dit asiel bijvoorbeeld wel kleine honden: 

https://www.adopteereendier.be/dierenasielen/West-Vlaanderen/hondenopvang-herplaatsing-sirius

Ik denk dat er ook behoorlijk veel via andere kanalen wordt geadopteerd, zoals facebook bijvoorbeeld, of Tweedehands.be. 

Voor mij geldt dit dan ook voor een goed gefokte hond en niet alleen voor een ,,broodfok,, hond,

....................

Je ziet ze wel maar ze zijn meestal heel snel het asiel weer uit. Of ze worden idd via via herplaatst. Labradors zelfde verhaal, je moet echt snel zijn.

Mijn mix niet. Gratis kreeg ik hem mee en zo snel mogelijk ook Heb nog nooit in mijn leven? Zo koud afstand zien doen van hond op eentje na. En scherpe tandjes had ie! Hij mazzel..... want wij hebben dat geduld.

Gisteren stond er bij ons een artikel in de krant nav een zoveelste bijtincident met een Stafford. Het gaat oa over hoe ze bepaalde rassen gewoon weigeren te geven aan gezinnen. Koen Van Daele klaagde al eerder over de gigantische hoeveelheid staffords en aanverwanten in zijn asiel. Niet evident blijkbaar om die honden herplaatst te krijgen. En hij voorspelt binnen 5 jaar vooral American bully's in de Belgische asielen.

Ik citeer het eerste stuk:

Hondenexpert beantwoordt vragen na bijtincident peutertje (1,5): “Als bij ons in het asiel een gezin een stafford wil, zeg ik nee”

Een peutertje (1,5) uit Ledegem werd zodanig toegetakeld door een hond dat het bijna een armpje en beentje verloor. Vorige zomer werd een jongetje (6) zo fel gebeten dat het twintig hechtingen nodig had en een Waals meisje (8) overleed na een aanval. Bijtincidenten met honden komen vaker voor, zo blijkt ook uit pv’s voor hondenbeten. Maar wanneer is een hond een bijter? Hoeveel aanvalshonden lopen er hier rond? En welke rassen staan in onze buurlanden op de verboden lijst? Koen Van Daele (60), expert in tv-programma ‘Viervoeters’ en docent hondengedrag, leg uit.

Ik heb zelf ook een herplaatser. Ik kies liever voor een herplaatser dan pup, omdat ik weet dat veel mensen graag een pup willen en genoeg honden in het asiel een warm thuis zoeken.

Ik vind de veranderingen in een herplaatser die er net is en een aantal maanden verder zo prachtig om te zien. Ik zie mijn lieve hond elke dag groeien en ontwikkelen, maar dat is natuurlijk niet altijd even makkelijk . Maar de dankbaarheid die ik ontvang maakt alles weer goed.

En ook is dit een persoonlijk stuk voor mij. Ik heb zelf een rugzak en ik ben iedereen dankbaar die er voor mij is geweest en mij een 2de kans heeft gegeven. Iedereen verdient een 2de kans, ook een dier. 

En ik hou ook zeker wel van een uitdaging ;)

Nee hoor niet alleen bij jou is dat zo. In vrijwel ieder Nederlands asiel is het het zelfde.

Van mechelse herders denken ze dat het makkelijk te trainen honden zijn en zelfs de meest mensagresieve bloedlijnen zijn voor 400,- of zelfs minder, al aan te schaffen als pup.

Er word niet naar de bloedlijnen gekeken en er word niet genoeg mee gedaan. 

Veruit het meeste gedrag wat als probleem gedrag word gezien, zie ik als normaal bij mijn werklijn mechelse herders. 

Niet sociaal naar vreemde mensen en druk gedrag met bijten is baak niet gewenst maar wel normaal bij dit type hond.

Met staffords en aanverwanten denken mensen dat alles maar aan de opvoeding ligt en zullen we even laten zien dat hun stafford niet gaat vechten met andere honden...  tja 9 van de 10x gaat dat dus fout.

Het is vooral het negeren van ingefokte eigenschappen en niet de hond bieden wat deze nodig heeft. 

Dan moet ie dus weg. 

Kleinere hondjes en honden uit de gezelschap groep, zie je veel minder omdat deze vaak makkelijker in hun behoefte te voorzien zijn en als het fout gaat is het nog goed te regelen want de schade valt erg mee.

Retrievers en jachthonden zullen niet snel met andere honden vechten of mensen bijten met echt schade, als die "problemen" geven dan is het omdat ze niet genoeg beweging krijgen en tja als die druk is stop je hem in een bench en heb je er ook geen last meer van.

Voor veel mensen is het als falen en een groot taboe als ze een hond weg doen, ook al is dit beter voor de hond zelf, dus een hond die echt schade maakt aan andere mensen of honden gaat dan wel weg want die hond is vals of gek of heeft een kronkel zeggen ze dan

Maar een hond die je kan weg stoppen die blijft.

Zolang er honden  (wereldwijd) afgemaakt moeten worden omdat er geen plek voor ze is (lees een huisje) dan blijf ik kiezen voor de herplaatsers. ik lees over probleemhonden etc. maar er is werkelijk uit duizenden honden te kiezen. Ik denk dat er altijd wel een hond bij zit die bij je past.

plus gedragsproblemen die na een paar maand naar boven komen? kan best zo zijn dat dit nieuwe gedragingen zijn door hoe wij onze nieuwe huisgenoot behandelen. vinden wij hem zielig, lekker vertroetelen geven we genoeg uitdaging? zal mij niks verbazen dat het echt niet de schuld van het dier is maar hoe wij zelf erin staan.

Dit klopt helemaal! Helaas heb ik dit wel gedaan. Ik heb heel snel gemerkt dat er kleine probleempjes ontstonden. Ik ben gelijk terug naar de basis gegaan en een stuk consequenter geworden. Ik merk al meteen een groot verschil! Ondanks hoe "zielig" het is. Een hond heeft een baas nodig die voorspelbaar en consequent is. Het lekker knuffelen, etc hoort daar naast komen te staan. 

Een hond uit de Nederlandse broodfok is ook niet altijd kosjer en daar kunnen ook honden met problemen bij zitten . Dus tsjaa.. ( er zijn genoeg buitenlandse zwerfpups als je echt perse een pup wil ,maar toch wilt helpen )

Ik zat laatst te wachten bij de dierenarts en toen kwam iemand met zijn vijfde pup in 1,5  jaar tijd aan de balie. De andere  4 waren namelijk ziek en inmiddels overleden. Nou zit er bij ons in de buurt een broodfokker die de pupjes uit een schuur in Hongarije haalt. Dus een vermoeden dat ze daar vandaan kwamen. maar dit kan dus ook een reden zijn dat je de broodfokhondjes niet veel terug ziet in het asiel. 

Als iemand specifiek naar bepade eigenschappen op zoek is dan snap ik helemaal waarom er voor een pup gekozen word.

Zelf zoek ik ook bepaalde eigenschappen in een hond vanwegen het werk dat ik met mijn honden doe en de eigenschappen die ze hiervoor nodig hebben. 

Maar dat geld natuurlijk ook voor professionele jagers, leger, schaapherders enz enz

Die pups worden al generaties lang op bepaalde eigenschappen gefokt en om later niet voor problemen tijdens het werk te komen te staan word er al met 7 weken gestart met trainen.

Maar als ik gewoon een huishond zou willen hebben zou ik zeker gaan voor een hondje dat een goed huis zoekt, pup of herplaatster. Uit Nederland of het buitenland afhankelijk voor wat ik zoek en op dat moment in huis kan nemen.

Toen ik vrijwilligerswerk deed voor het asiel werd duidelijk dat er een vraag is voor zulke makkelijke hondjes. de hond komt dus niet eens op de website want ze kunnen gelijk een aantal mensen bellen met de vraag of ze nog een soortgelijk hondje zoeken.

Ik heb op Youtube een paar video's bekeken van het tv-programma Viervoeters en dat geeft wel een vertekend beeld van de hondjes die in de asiels zitten. Ik zie allemaal leuke herplaatsers langskomen, een golden, een berner, schattige kleine probleemloze hondjes en geen enkel bully type hond.

Ik volg toch al een tijdje het aanbod in de Belgische hondenasiels. En de kleinere of gemakkelijke honden zijn sterk in de minderheid. Zelf zit ik ook uit te kijken naar een hond van kleiner formaat na 53 jaar (middel)grote honden te hebben geadopteerd, maar ik vrees dat ik lang zal moeten zoeken. 

De broodfokkers doen intussen gouden zaken en als ik dan kijk naar hun prijzen is het om voor omver te vallen. Nu ja, zal moeten geduld hebben te meer omdat hondje ook met mijn kat moet kunnen samen leven. De dierenarts raadt mij daarom aan om een pup in huis te halen, maar hopelijk vind ik mettertijd toch een jong volwassen hondje. Rest mij dan nog de buitenlandse hondjes maar is voor mij wel een probleem dat ik niet vooraf kan kennis maken met ze.

Inderdaad, ik denk dat het klopt dat deze hondjes nooit op de website komen, want daar zie je een heel ander type honden.

@ Gittje. In de Nederlandse asiels ook. Kleinere honden komen ook wel langs, maar die zijn meestal snel geplaatst, tenzij ze serieuze problemen hebben.

http://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/zoek-asieldieren/honden

Ik kreeg ook het advies om voor een pup te gaan m.b.t. katten in huis. Toch denk ik dat het met een herplaatser ook zou moeten kunnen, mits je het goed begeleidt. Dus ik zou als ik jou was je zoektocht naar een leuke herplaatser niet opgeven.

Ik weet niet of je ook in Nederland naar een herplaatser zou willen zoeken, maar er zijn wel meerdere websites die je kunt raadplegen, zoals hhin.nl en verhuisdieren.nl.

@ Marie. Precies. Die hondjes zijn via-via allang vergeven.

(Voor het gewone publiek niet zo eerlijk, maar voor die honden zelf is het natuurlijk wel fijn dat ze niet (lang) in een asiel hoeven te vertoeven.)

Kijk dan naar honden die al in de opvang zitten en daar dus met een kat zijn, mijn vorige Spanjaard kon prima met katten, mijn huidige Spanjaard Sam ook, er is zelfs een kat die hem kopjes geeft, maar als een kat gaat rennen wil hij er buiten wel achteraan.

Ik vind dat ook wel een voordeel, je kan de hond dan zien, kennis maken.

Meestal zijn het ook wat kleinere honden die in de opvang in Nederland en België zitten.

De kattentest in het buitenland daar zou ik niet volledig op vertrouwen, ook al ging het bij mijn 2 honden wel goed.