Vechtende Honden

De andere hond tijdig een trap voor zijn bolus geven. 

Voordat ik een ban aan mijn broek heb, lol. Ik loop gewoon om als ik een loslopende hond zie, simpel. En ik kom ook niet in gebieden waar loslopen toegestaan is dus kom ze eigenlijk zelden tegen. Maar als er een hond doelbewust op mijn hond af komt om hem te bijten gebruik ik zeker mijn voetjes om dat te voorkomen. En mijn eigen hond houd ik aan zijn halsband vast met zijn voorpoten van de grond zodat hij niet kan happen, dus aan mijn hond kan het dan nooit liggen. Leren een breakstick te gebruiken is ook nooit verkeerd.

Heb een klein hondje, die til ik gewoon op;) 

Ik heb het ooit meegemaakt met mijn rottweiler destijds, een reu, netjes aangelijnd. Kwam een hond op ons afstormen, ook een rottweiler reu. Die begon direct op de mijne te bijten. Ik heb nog geschreeuwd en een poging gedaan er tussen te komen, maar heb toen besloten de riem los te laten zodat de mijne zich kon verdedigen. Nadat de baas van de aanvallende hond aan kwam stormen, heb ik mijn hond ook weer bij me geroepen. Op een paar lichte verwondingen na, is het gelukkig verder goed afgelopen.

Ik laat mijn hond zelf communiceren en dat werkt in bijna alle gevallen prima. Als de malamute zich strak zet, dan haalt de tegenpartij het niet snel in z'n hoofd om te vechten. 

In de voorbije 12 jaar is het maar 3 keer voorgevallen dat m'n honden echt werden aangevallen met de bedoeling hen te verwonden. De eerste was een duitse herder, die werd vakkundig tegen de grond gespijkerd en begon al snel te piepen. De tweede was een stafford-kruising, m'n oudste heeft die bij de nek gegrepen en hem de lucht in gekatapulteerd. Die was zo geschrokken dat ie jankend wegrende, en toen door zijn baasje -helaas- werd afgeranseld. Ja, zulke mensen zijn er dan. En een derde geval was een troep border collies die helemaal opgefokt waren. Die liepen ook meteen weer weg van zo vlug mijn honden in het verweer gingen, en ze hadden geluk dat ik de mijne aan de lijn had, want toen waren ze echt razend.

Dus zelf tussen komen in een gevecht, heb ik gelukkig nog nooit hoeven doen. 

Het is wel erg, maar ik heb een keer mijn  paraplu kapot geslagen op een hond die mijn hond aanviel.

Het had een goed effect, die hond ging er vandoor van de schrik.

En verder gelukkig geen verwondingen dus mijn hond en ik konden gewoon door.

Ik had alleen geen paraplu meer maar dat had ik er toen wel voor over.

Oh ja, en het is jouw hond en jouw geduld.

De bezittelijke voornaamwoirden in jouw openinspost  

Als ik niet kan voorkomen dat honden gaan vechten,dan laat ik die van mij los,ik wil daar dan niet tussen staan.

Mijn aangelijnde hond mag zich verdedigen.

In 30 jaar dat 1 maal aan de orde gehad,bouvier losgelaten toen hij werd aangevallen door een loslopende dobberman. Gevecht was zo beslist.

Je hebt genoeg honden die vervelend zijn maar echt aanvallen is toch iets anders dan een schermutseling. 

Mensen roepen nogal vlug mijn hond is aangevallen, Als een hond even lelijk uitvalt wordt het al een aanval genoemd.

Zelf rustig blijven en zeker niet gaan roepen of gillen dan triggert je ze meer.

En voornaamwoirden en openinspost is wel juist? 

Ik keer altijd om als ik een loslopende hond zie lopen en is het hier voor te laat dan til ik mijn ukken op.

Eén keer is één van mijn honden aangevallen door een hond die zich uit zijn tuig/halsband had weten los te wrikken. Mijn hond is ernstig gewond geraakt bij deze aanval en ik hoop dit dan ook nooit meer mee te maken.

Alleen zijn en conflict niet kunnen voorkomen, dan keek ik naar het moment dat gevecht 'even stil valt' en je ziet welke hond overmacht heeft (nooit een x staf of staff issue gehad, want die vechten anders en ook geen idee wat ik dan zou doen bij gevecht op leven of dood)

Ik stapte dan wel in, en greep de hond die bovenop zat aan beide kanten van de nek en wachtte tot een andere eigenaar of iemand die niet bang was ook in stapte om de andere hond vast te pakken.

Gelukkig weer jaren (ca. 10 jaar) geleden dat ik aantal conflicten en knokissues met honden heb meegemaakt, ik voorkom het uiteraard liever.

Stomme is trouwens dat ik die conflicten die ik heb meegemaakt nog steeds helder voor geest heb. Niet dat ik een hond had die actief conflict op zocht, hij negeerde liever andere honden. Maar toch ging het soms mis. Heb er wel van geleerd eerlijk gezegd, maar ook hoe het niet moest.

Heb een andere eigenaar meegemaakt die begon te rossen met zijn riem op zijn en mijn hond, nou dat was alleen maar olie op het vuur.

En een keer echt een hond weggetrapt. Mijn hond had een gebroken teen, liep aan de lijn in een wijk en een boef kwam even amok maken. Ik had de bazin al gevraagd haar hond aan te lijnen maar dat deed ze niet of het lukte haar niet. Toen hij omhoog kwam springen richting mijn aangelijnde hond heb ik getrapt. Ben er niet trots op, maar zag even geen andere oplossing om de herstellende breuk aan teen van mijn hond niet verder in gevaar te brengen.

-

En een keer 's nachts dus een loslopende beauceron die aan kwam vallen. Toen heb ik mijn ene hond die hij van achteren aanviel lijn gegeven zodat hij zichzelf kon verdedigen, de ander bij me weten te houden kort en met wat kracht in mijn arm op links. Het is dat mijn eigen hond wat sterker bleek hoor, dus die had de ander vrij rap klem anders had ik denk ook weer anders moeten beslissen, je laat je hond immers niet kapot bijten. Maar hij had hem klem bij de keel en de baas van de beauceron was met een minuut toen wel terplaatse en kon zijn hond vasthouden waarna ik mijn hond meedwong achteruit en daarna onder appel liet zitten naast me. Hij had wel een wond in zijn achterbeen, dus de beauceron kwam toen niet om te spelen.

Ik grijp de aanvaller in zijn nekvel en schop hem/haar weg! 

Als er dan een boze baas op me afkomt zeg ik : "mijn hond vecht niet, ik vecht namens hem."

Het is mij al een paar keer overkomen, zelfs een keer met een kat!

Ik bén een dierenliefhebber, maar laat mijn brave-kleine-niet agressieve-kwetsbare hond níet toetakelen door een ander dier.

Jullie zijn zo dapper!

Ik ben laatst gaan lopen samen met mijn grote poedel toen er een kat met hoge rug achter ons aankwam.

Als er loslopende honden in mijn buurt komen en hun eigenaar roept hen tevergeefs, dan krimpt mijn hart telkens letterlijk ineen van de schrik. Ik moet dat echt overwinnen, want meestal hebben die honden niets kwaads in zin.

Wij hebben ooit op cursus gehad.

Als jij met je hond aan de riem loopt en er komt een loslopende hond op je af die je niet in de buurt wil hebben.

Ga voor je hond staan, roept zo hard mogelijk 'wegwezen' tegen die hond en stamp erbij op de grond of wat dan ook.

Meeste honden verwachten dat niet, schrikken zich rot en maken zich snel uit de voeten 

Op straat probeer ik gewoon zo veel mogelijk te voorkomen.

Toen mijn Stafford werd aangevallen door een Bouvier, heb ik niets kunnen doen. Alleen maar machteloos toekijken hoe mijn hond kapot gebeten werd. Een boer die mij hoorde roepen heeft uiteindelijk met een spade de hond Ko kunnen slaan, hond werd meegenomen door de politie en afgemaakt (uiteraard geen eigenaar of chip). Maar goed, voor mijn hond was het al te laat.

Nu, gelukkig is het merendeel van de honden niet zo volledig ontspoord zoals die Bouvier en valt het merendeel indien nodig wel weg te jagen. 

Wat erg, wat een afschuwelijke nachtmerrie om mee te maken 

Ik ga ook zoveel mogelijk uit de weg, let vooral op de eigenaren.

Maar in jouw geval was die er niet. 

Dat werkt dus ook vaak averechts, niet alleen voor de aanvaller, ook voor eigen hond die geen idee hebt waarom je zo raar doet, dus nog onrustiger wordt.

Ik lees ook zo vaak dat mensen zeggen: Voor je eigen hond gaan staan of ertussen gaan staan, maar mijn hond blijft echt niet stilstaan en schuilen achter mijn benen op zo'n moment. In het geval van Teun, die wil het liefst heel hard wegrennen. 

Het is altijd zo mooi al die voorbeelden wat men moet doen, maar puntje bij paaltje pakt het vaak net weer anders uit. 

Maar het belangrijkst is in ieder geval zo rustig mogelijk proberen te blijven.  

In het algemeen vechten twee reuen met elkaar, zelden twee teefjes. De reuen gaan praktisch nooit voor elkaar op zij, terwijl teefjes liever elkaar ontwijken of elkaar beter kunnen verdragen. Het vechten tussen een reu en een teefje komt zelden voor

Als twee honden elkaar vast hebben, is het moeilijk om ze uit elkaar te krijgen. Kom nooit op de gedachte om ze bij hun bek of bij de kop te pakken en uit elkaar te trekken. Dit kan je, je vingers kosten. Het is zelfs mogelijk dat je eigen hond jou in het heetst van de strijd bijt, zonder dat het zijn bedoeling is

Ikzelf zou één van de twee honden, en wel, degene die de stevigste greep heeft, bij zijn achterpoten pakken, optillen en op hetzelfde moment, wanneer hij los laat, omdraaien en met een zwaai die hond van je af gooien. De tweede hond zal direct proberen de eerste opnieuw aan te vallen, maar dit moet je niet toestaan. Als het je eigen hond is, hou je hem in bedwang, doe hem onmiddellijk aan de lijn en houdt de tweede hond goed in de gaten.

Het valt heus niet mee om twee vechters alleen uit elkaar te krijgen. Als er nog een tweede persoon bij is, dan is het beste dat ieder een hond bij zijn achterpoten pakt, optilt en uit elkaar haalt.

Zodra je de achterpoten van een hond optilt, verliest hij namelijk zijn evenwicht. Al zijn voortbewegingskracht is weg, en hij wordt onzeker. Dan moet je alleen nog zorgen, dat één van de twee honden niet opnieuw aanvalt, door beide honden goed in bedwang te houden

In dit geval is het volkomen verantwoord om de aanvallende hond een goed gemikte slag over zijn neus te geven en indien hij op JOU een aanval doet, dan zit er niets anders op dan de aanvaller met een goed gemikte schop in zijn buik buiten gevecht te stellen

Vergeet niet, dat je door de omstandigheden voor een feit wordt geplaatst, óf om je doeltreffend te verdedigen, of, om gebeten te worden. Wie het bijten wil accepteren, hoeft zich dus niet te verdedigen. Hij moet ook nooit proberen de honden uit elkaar te halen want dit gaat hem nooit lukken

Wat het afleren van vechten bij je eigen hond betreft, zorg, dat hij eerst goed gehoorzaam is en dat je door je eigen gedrag geen aanleiding geeft om vechtpartijen uit te lokken. Onmiddellijk optreden wanneer je hond zelfs alleen maar door zijn gespannen houding laat blijken dat hij wil vechten

Na de eerste waarschuwing, zonder pardon, hem onmiddellijk begrenzen. Zorg dat jouw hond nooit begint, maar neem hem ook in bescherming tegen de op hem afstormende honden.

Altijd er aan denken, dat zelfbewust en rustig handelen ontwapenend werkt bij agressieve honden bij welke gelegenheid dan ook. Bij vechten geldt dit dubbel

Dit is echt niet waar. Vele onderzoeken en studies bewijzen dit ook. Ik ken véél fokkers die liever een reu pup bij een reu plaatsen, dan een teef pup bij een teef. 

2 teven kunnen echt flink en akelig vechten met elkaar. Wanneer teven een hekel aan elkaar krijgen, valt dit bijna niet meer in goede banen te leiden, bij reuen gaat dit makkelijker. 

Ik vergelijk het met mensen. Wanneer 2 meiden ruzie hebben gaat het er echt bitchy en oneerlijk aan toe, en met een beetje pech komt het nooit meer goed. Wanneer mannen ruzie hebben vechten ze een keertje goed met elkaar en drinken daarna samen in de club een biertje. 

Ik heb zelf 3 teven in huis. en 1 teef vertoont same sex agression naar 1 van de teven. Zij leven pertinent gescheiden van elkaar. Ook is het vaak managen met mijn 2 herders, zij kunnen goed samen leven, en vechten nooit als ik er niet ben, maar als ik in de buurt ben en jaloezie speelt op, vechten  zij ook. Mijn jongste hond is een echte regeltante, heeft moeite met situaties aan haar voor bij te laten gaan, is ontzettend subtiel in haar signalen en de in mijn ogen kleine dingen, kunnen voor haar groot zijn waardoor ze een gevecht zal beginnen. Het is dus altijd een kwestie van goed letten op signalen en hier snel op anticiperen. 

Ik heb tijdens het werken met honden redelijk vaak gevechten mee gemaakt, en ik haal liever 2 vechtende reuen, dan 2 vechtende teven uit elkaar, en met mij vele anderen. Waar jij sommige informatie vandaan haalt, snap ik soms dus écht niet. 

Dat klopt. Over reu/teef malamutes die vechten schrijft GT Hélène Heijs het volgende:

"Wanneer reuen gaan vechten moet men proberen ze uit elkaar te halen, maar gelukkig weten reuen meestal zelf wel van ophouden.

Daarentegen ligt het bij teven heel anders. De agressiedrempel is lager, pijn lijken ze nauwelijks te voelen en het woord “overgeven” kennen ze al helemaal niet meer. Voorkom dat teven onderling gaan vechten!"

En dat zal bij wel meer rassen zo zijn, vermoed ik, dat teven tot op het bot gaan. 

Nu ja, reu of teef... gevechten wil niemand graag zien. Dat gaat zo snel en zo fel. Vreselijk. 

Het gaat idd snel. Mijn jongste is ook zo 1 die niets pikt. Die heeft al vaak in de clinch gelegen met mijn oudste reu, maar als hij met mijn teef in de clinch ligt, komt er sowieso bloed aan te pas. Waarbij híj meestal het slachtoffer is en niet mijn teef...

Nu, random ontmoetingen op straat vind ik totaal niet vergelijkbaar met eigen honden onderling. En mijn voorval met Bouvier vind ik ook totaal geen referentie naar de gemiddelde hond op straat. 

Ik zie nog steeds de charmes van een Bouvier, en kom nog steeds liever een Bouvier dan een kruising Stafford/pitbull tegen.  

Er speelt zoveel in interactie tussen honden. Vreemd/eigen is ook enorm verschillend. En daarin heb je dan ook nog eens individuele verschillen. 

Iedere situatie is anders, iemand die beweert alles meester te kunnen, heeft gewoon nog niet alles meegemaakt. 

Ik heb een hondengeleider van de politie ooit horen vertellen dat je een vechtende hond kunt afleiden door hem in zijn lies te grijpen.

In  het asiel waar ik 20 jaar honden heb uitgelaten  is het een keer voorgekomen dat een collega uitlaatster in haar arm gegrepen werd door een hond die niet losliet. Een van de asielmedewerkers heeft ingegrepen door haar vinger in de anus van de aanvaller te steken.....!  Echt gebeurd.  En hij liet los. (De uitlaatster is gewond geraakt, na behandeling in het ziekenhuis en genezing is zij doorgegaan met het uitlaten van honden.)

Ik ben dan vooral benieuwd waardoor een hond überhaupt zo gespannen is dat de hond echt overgaat tot vechten. Dan moet ie toch flink onder druk/spanning staan? Of is het zo gebeurd?

Als je het over vechten hebt dan is dat toch meer dan een grom en een grauw en een goed gemikte hap(al dan niet tot bloedens toe)? Of zit dit meer in het ras en/of karakter van een hond? Dit is een oprechte vraag trouwens, wij hebben nu onze eerste hond maar ik kan me totaal niet voorstellen dat hij ooit echt met een andere hond (of mens of dier) zou willen vechten, dat er echt agressie in hem zit. Aan de andere kan ik me wel weer voorstellen dat hij een correctie of mogelijk zelfs een gevecht uitlokt door zijn nogal lompe en opdringerige manier van ontmoeten/spelen. (Hier werken we overigens aan. Hij zit eigenlijk altijd aan de lijn juist om dit dus te voorkomen) Maar echt agressie? Wat wordt daaronder verstaan en heb ik het fout of moet daar toch ook echt wel flink wat spanningsopbouw aan vooraf gaan?

jaloezie, het bewaken van zijn jachtterrein, en/of het beschermen van een of meer roedelleden, dit is gebaseerd op zelfbehoud en bescherming.

Als 2 honden met de zelfde leeftijd en het zelfde gewicht met elkaar vechten, valt het allemaal nog wel mee.

Erger wordt het, als een onopgevoede grotere hond een 'kleintje' pakt. (vaak is de oorzaak hier, het falen van de juiste opvoeding) Sommige mensen denken dit te kunnen compenseren door te grijpen naar de zgn. "MUILKORF" 

Ook met deze woorden blijkt weer dat je gebrek aan de juiste kennis hebt. Er zijn honden gefokt om te vechten, om te bijten en hierop zijn bepaalde rassen jaren lang geselecteerd, en worden hier nog op geselecteerd. Instinct train je er niet zomaar even uit. De juiste opvoeding is dan juist om er voor te zorgen dat jouw hond andere honden geen schade kan toebrengen, de mensen die dit doen, hebben de juiste kennis. De ras eigenschappen van je hond accepteren is alles behalve falen in opvoeding te noemen. 

Ik heb vaker 2 vechtende honden alleen uit elkaar gehaald door ze beiden bij de halsband te pakken. Een met de ene hand bij de halsband, ander met de andere halsband met de andere hand.
Ook 2 grootte. Moeten ze natuurlijk wel een halsband omhebben

Dan weet je dus, dat als je zo'n hond koopt,  je hem zal moeten kwellen met een muilkorf. Oh wat zijn we stoer ...

" Ik heb vaker 2 vechtende honden alleen uit elkaar gehaald door ze beiden bij de halsband te pakken. Een met de ene hand bij de halsband, ander met de andere halsband met de andere hand.
Ook 2 grootte. Moeten ze natuurlijk wel een halsband omhebben "

Claudia en Tibetaantjes Sarah en Chenpo

Dat vind ik op zich een knappe prestatie, toch zou ik het niet aanbevelen ...