Hond angstig na mogelijke confrontatie met wolf

Er is contact met veearts geweest maar die adviseert qua hond het nog even aan te kijken en qua pink gaan ze hem niet op afstand verdoven en kun je er dus niets mee. Maar de hond word nog niet beter (ook niet slechter trouwens wat ook belangrijke kanttekening is) dus is juist de vraag in het topic of ik het nog langer zal aankijken. Zou het alleen angst zijn of meer dat is de vraag. Het topic is niet vanwege wolf gestart, dan zou ik dat elders hebben gedaan. Het is gestart vanwege het vreemde gedrag van de hond en mogelijke ervaringen bij andere hondenbezitters ook tav de komst van de wolf en reactie van honden hierop en ook qua mogelijke rabiës. En toen startte Odin & Tex een discussie over de wolf. En aangezien dat hier vanwege de situatie juist nogal gevoelig ligt was dat geen handige actie. Of het pink gebeten is geen idee, we kunnen niet eens in de buurt komen nl. De hond heeft een lange vacht maar bij de trimsalon zeiden ze dat zijn buik gevoelig is en de veearts mocht zijn buik niet eens aanraken. 

Dus vraag zijn er anderen waarvan hun hond zich vreemd gedraagt (zeker als ze ook ik het donker op boerderijen of buitenaf leven) sinds komst van de wolf? Is het gedrag psychisch of door mogelijke rabiës? Ik kan uitgebreid bloedonderzoek op van alles laten doen maar ik ben bang dat het zinloos is als het toch met wolf te maken heeft. Dus zoek ik eerst ervaringen van anderen hiermee.

De kans dat je hier anderen mee gaat vinden met ervaring is nihil, gezien het om een héél specifieke situatie gaat. 

Ik snap persoonlijk niet waarom je momenteel schroomt om je hond verder te laten onderzoeken. Het is al een maand lang, dat is mijn inziens al veel te lang geweest. Dat advies van de veearts om te wachten, had ik zelf allang de prullenbak in geworpen.

Ik blijf verder maar weg uit dit topic, ik heb er een bloedhekel aan als mensen hun dieren maar laten kwakkelen…. 

Als een dierenarts adviseert aan te kijken, dan kadert ie dat toch? Waarom hij dit adviseert. 

Je hond kijkt glazig. Toch zijn er geen oogtesten gedaan. Ook daarover kan die dierenarts toch uitleg geven, waarom dit volgens hem niet nodig is. Wat er volgens hem dan scheelt met die blik.

Blijkbaar is nu ook zijn buik gevoelig. En daar wordt ook niet nader onderzocht omdat 'de DA er niet mag aankomen'. Dat slaat toch nergens op? Als er iets mis is met de buik, dan volgt er een onderzoek. Of de hond daar nu blij mee is of niet, aanpakken!

Ondertussen hou je wel de tunnelvisie van 'angst voor de wolf'. Het kan best dat je daar schrik van hebt, maar er is geen enkele aanwijzing om er van uit te gaan dat er een incident met een wolf heeft plaatsgevonden en al deze gezondheidsproblemen daaruit voort zouden gekomen zijn.

In het belang van het welzijn van je dieren, zou ik je toch aanraden deze denkpiste even los te laten en voor echt gedegen onderzoek te gaan. 

Diana...je denkt dat het rabies is, ook de dierenarts, je bent verplicht om daar melding van te maken, ook de dierenarts, dat is niet door jullie gedaan, wat is er loos dat er geen melding is gedaan ? Wanneer er melding gedaan is van eventuele rabies, wat jullie beiden denken, komt er hulp voor je hond en de pink...niets gedaan ? Waarom niet ? 

Ik denk dat de kans op rabiës echt heel erg klein is. Mocht de dierenarts dit vermoeden en de koe is onhandelbaar, dan zou het me niet verbazen dat die direct afgemaakt wordt zodat er nadien onderzoek gedaan kan worden. Ik weet niet precies wat de symptomen van de gekke koeienziekte zijn maar dat lijkt me als het overeen komt ook iets dat je uit wilt sluiten? Quarantaine lijkt me dan ook een goed idee.

Over rabiës zou ik met niet al te druk maken gezien de kans enorm klein is. Over de zieke dieren zou ik me wel zorgen maken. De buik van de hond zou ik toch echt goed onderzocht willen hebben. Je weet nu niet eens of het inwendige pijn is of dat er een wond of abces o.i.d. zit. Het kan natuurlijk dat de twee dieren ziek zijn en dat er geen verband is. 

Wat betreft je rabiës angst zou ik dan gewoon een vaccinatie nemen, zowel voor jezelf als je dieren. We wonen hier in een gebied met wolven en veel jakhalzen, in een land waar rabiës wél voorkomt. Onze dieren en wijzelf zijn gevaccineerd en we zoeken geen wilde dieren op (überhaupt niet zo'n goed idee). Verder maken we ons daar niet teveel zorgen over. Echte uitbraken bij vee/huisdieren/mensen zijn hier ook vrij zeldzaam, ondanks dat het wel af en toe bij wilde dieren gevonden wordt. 

Het verhaal wordt wel wat raar. Volgens mij zal geen boer een pink met dergelijke klachten tussen zijn koeien laten lopen. Gekke koeien ziekte was uit de jaren tachtig, maar een goede vriendin van mij is er tien jaar geleden aan overleden, vreselijk!  Geen genezing mogelijk. Creutzfeld jacob. Incubatie tijd van tig jaren. door het eten van besmet vlees. Nu wordt alle vlees er op gecontroleerd voor het in de winkel terecht komt. Maar toch, ook hier moet je melding van maken,

Verder vind ik het raar want geen dierenarts zal dieren met dergelijke klachten weigeren te zien en te behandelen. Zeker als je vertelt waar je bang voor bent

Mocht het wel waar zijn, aub ga dan in landsbelang de instanties op de hoogte brengen van uw vermoeden! Niet uitstellen, doen.. ga zelf naar de dokter en laat de dieren testen. 

Ja weet je, onlangs was Stafford hier nog spannende verhalen in de naam van Magdalena aan het vertellen. 

Nu Diana..

Zal me niks verbazen, moest hier binnenkort een straf verhaal van Aphrodite of Zeus verschijnen 

Ik zoek het op, ben ik tenminste voorbereid. 

" Ik zoek het op, ben ik tenminste voorbereid.  "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

https://www.hondenpage.com/hondenforum/231868/dagritme/-wat-doen-jullie-met-de-hond-per-dag?.php

En op plaats van Diana (die blijkbaar toch bestaat) zou ik een fatsoenlijke DA gaan zoeken..