Gaan jullie gewoon de wandelgebieden in samen met alle andere weekendmensen? (Druk!)
Of doen jullie wat anders?
Ach, er zijn zoveel wandelgebieden waar ik geen drukte aantref. Zelfs in het drukke 'Westen des Lands'.
Ten tijde van de corona lockdown was dat wel anders.
En als ik zie hoeveel plezier Pepijn heeft als hij in een mooi gebied los kan lopen, dan trekken we er graag op uit.
Ik woon in het noordoosten, nooit geen drukte, zelfs stilletjes, weekend of door de weeks, twee afgelopen dagen naar het bos geweest, niemand gezien...weekend rust, hahaha, maar ook doorde weeks zie ik bijna niemand.......
Pfff ik ben jaloers! Leuk hoor dat jullie gewoon nog het bos in gaan.
Hier is het mountainbike-hemel en zondag is hun favoriete dag. Soms komen ze zo snel dat ik geen tijd heb om mijn hond te roepen. Dat is niet fijn. Dus ik houd het bij aangelijnde wandelingen op straat. Samen fietsen vind ik ook leuk. Of een rondje door de stad. Maar soms denk ik wel, wat duurt het weekend lang, doe mij maar weer werkdagen zodat we het bos in kunnen.
Freylemaborg?
Remi houdt niet van natuur (onder haar poten), dus ben er wel eens geweest, maar ze wilde er met dezelfde vaart weer uit XD
Als ik in het weekend naar het bos ga, dan zeer op tijd zodat het nog niet druk is.
Ik wil in het weekend wel eens gaan fietsen met Puck als get weer het toe laat.
Puck zit dan mooi achterop in het mandje en met kouder weer lekker ingepakt in haar hondenslaapzak.
Hier en daar gaat ze eruit om even de pootjes te strekken.
Ze geniet er echt enorm van.
Idem hier.
In het weekend is het veel rustiger om gewoon door de straten van onze buurt te wandelen dan naar het bos/park te gaan.
Natuurwandelingen ontbreken hier zeker niet, maar ze zijn voor de werkdagen.
Wel rijden wij soms in het weekend naar de Ardennen.
Wat leuk, je bent bij de De Fraeylemaborg geweest. Er zit een bos achter waar ik ook wel ben geweest maar nog nooit met de honden, ik moet Lotus toch een keer meenemen het is heerlijk wandelen daar.
Slochteren...nooit drukte heb ik meegemaakt, kom zelden iemand daar tegen...of het is de namiddag wel druk is, geen idee....
Slochteren, mijn hond banjert overal doorheen, ze heeft grote voeten dus maakt niets uit....
Wij trekken altijd de bossen in. Ik weet waar en wanneer het in het weekend rustig is, dus rijden we daarheen.
Nu vooral al studerend voor de komende 11 maanden
Op zaterdagmiddga ga ik tijdens een pauze met mijn bompa'tje naar het park. De KSA is terug begonnen dus het wemelt er van schreeuwende kinderen. Je kunt hem geen groter plezier doen dan en de kinderen kennen hem ondertussen ook al goed en komen al gillend op hem afgelopen. ''bompaaaaaaa is daar, bompa is daar!''
De zaterdagmorgen ga ik voor ik de boodschappen doe, gaan wandelen in het natuurdomein met mijn jongste.
Hier is het alle dagen weekend, maar als andere mensen weekend hebben ga ik niet naar het bos. Dan is het druk met weekend honden.
Voor mijn honden is het niet erg, even wat dichter bij huis is nog genoeg te snuffelen.
Op zondag is het hier altijd druk, dus op tijd wandelen.
Willemijn, wat heb jij toch een prachtig groot huis. Maar ja, dat moet wel met zo'n grote hond hè?
Ik ga ook altijd de bossen in, en hoewel het hier door de weeks heel rustig is, stikt het (vooral op de zondag) inderdaad van de mountainbikers and quadbikers.
De honden gaan hier gewoon aan de lijn, waardoor we nooit te laat zijn als er een fietser oid aan komt, en ik kies routes waarvan ik weet dat we nauwelijks fietsers gaan tegenkomen, op wat kruisingen na.
Vandaag toch maar het bos in gegaan, had er wel zin in! Het was (zoals verwacht) druk, maar gelukkig geen vervelende situaties. En even een besefmomentje hoe goed het loslopen tegenwoordig gaat.
Lol, zelfs met een lijn eraan kan ik niet uit de voeten met mountainbikers. Kan aan mij liggen
Wat fijn dat het goed gaat met kinderen. Mijn hond vindt die aandacht ook leuk en loopt er zo mee weg. Kom gelukkig niet echt schreeuwende kinderen tegen. Eerder heel voorzichtig en dan durven ze een koekje te geven. (en dan trots terugrennen naar pa en ma)
Nee, ligt niet aan jou, gebeurd hier ook. Maar ik heb ze kort bij me + ik kies routes waar ik zo min mogelijk fietsers ga tegenkomen, vaak 'off road' paden. Nu woon ik echt in een heel bosrijke omgeving, dus paden vinden waar het met de mountainbike lastig is om te komen, is heel makkelijk hier.
Ben vanmiddag tegen twee uur de polders ingegaan, langs het water gelopen, en we zijn net thuis, uitgestorven, hier rust bij iedereen, weet niet waar ze zijn de honden en eigenaars ...geen een hond tegen gekomenen ook bijna geen mensen, wat wandelaars en dat ook nog zonder honden...hier kan gerust alle dagen gelopen worden zonder dat je over de mensen loopt.
Het is op ons vaste stekkie dichtbij huis altijd rustig. Mijn andere vaste wandelplek is ongeveer een uur rijden, dat is een bos met aanlijnplicht waar je eigenlijk ook niet zo heel veel honden tegenkomt, maar daar wandel ik ook niet op het hoofdpad want hier kom je de meeste honden tegen. Dus ik heb denk ik geluk :-) Op plekken waar ik heel veel (loslopende) honden verwacht kom ik nooit, ook doordeweeks en buiten vakanties om niet.
Onze dagelijkse plek:
Een splooter! Wat ligt hij er leuk bij
Inmiddels gaat Bot dus kan gewoon de drukte in nu. Voorheen zocht ik kleine lapje natuur/bos op zo een tussenweg langs de snelwegen daar komt bijna nooit iemand. Voordeel was ook dat ik met wat andere vrijwilligers het honden pad heb aanlegt in het Diemerbos, dus kende enkel krocht aan uitweg ervan.
Hond die niet zo goed in de drukte kan? Zou ik de baasje dus adviseren zelf alleen een aantal keer de route te lopen in piekuren. Je komt er al snel achter dan dat je een zij pad in kan schieten of zoals in het diemerbos? Dat je zeer drassige paden hebt waar die mensen echt niet komen op hun witte gympies
Zowel zaterdag als zondag ong. 6 uurtjes op het trainingsveld.
Daarnaast vaak nog even een 30 min fietsen met de honden.
Het wandelen in het bos doen we doordeweeks aangezien ik pas smiddags hoef te werken.
Zaterdag en zondag zijn hier een beetje rustdagen. Op maandag en vrijdag doe ik een flinke wandeling dus daarvoor moet ze wel een beetje fit zijn. Die dagen zijn daar ook perfect voor want meestal komen we in 3 uur tijd niemand tegen.
We gaan verder wel elke dag het recreatiegebied in en met hoe Penny het nu doet maak ik me niet echt zorgen om de drukte. Loslopende honden vermijd ik altijd en meestal lukt dat ook. Als het niet lukt heb ik vaak genoeg manieren om de hond alsnog bij Penny weg te houden.
De mountainbikers irriteer ik me wel enorm aan, die gebruiken constant de voetpaden en houden met niemand rekening. Ik probeer die ook zo veel mogelijk te vermijden en ga tegenwoordig maar wel gewoon opzij omdat ik geen ruzie wil
Wij gaan de wandelgebieden gewoon in, of het druk is of niet. Het is hier in Rotterdam en omgeving altijd druk haha
Wij gaan eigenlijk elk weekend naar het bos. Ik probeer ook steeds nieuwe plekjes te vinden. Hier in de omgeving zijn wel altijd heel veel dagjesmensen te vinden.
Ik paste eerst in Slochteren op kids, en Remi mocht mee, en als Remi aan de korte lijn zat naast de wagen en niets te willen had ging ze wel mee het park in. Ik ben er ook een keer zelf naartoe gefietst (8km fietsen), en toen ze zelf de keuze had was het dus een 'nee'... Het was elke keer dat ik ging niet super druk, op mooiere dagen wel drukker, en ik ging altijd doordeweeks.
Wij gingen wandelen in een bos bij Brugge. Ik denk eerlijk gezegd niet dat er nog stukjes bos bestaan in Vlaanderen waar het niet ontzettend druk is tijdens het weekend, we hebben echt minder ruimte dan in Nederland, maar wel overal honden.
Wij spraken af met vrienden met een bevriende pup. Onze pups (7 en 8 maanden) wandelden relatief goed samen, in het begin werd er wel getrokken naar elkaar, als de mijne wat achterbleef trok ze meer dan wanneer ze net voor de andere pup mocht wandelen, dus daar hielden we rekening mee.
Vervolgens op een terras, waar het krioelde van de honden, iets gedronken, op mijn vraag pups elk aan andere kant van de tafel, omdat ik graag rust heb als we aan tafel zitten, ook al is het maar om iets te drinken. Ik had 2 botjes mee, eentje om mijn hond mee bezig te houden, eentje dat ik voorstelde om aan de andere hond te geven, maar dat mocht niet want ze krijgt blijkbaar diarree van (alle) botjes.
Vervolgens haalde m'n vriendin een appel uit en begon ze die in brokjes te voeren aan haar hond. Die at de brokjes soms maar half op, waardoor de grond onder de tafel op den duur bezaaid was met stukjes appel aan haar kant. Mijn hond verloor ineens de aandacht voor haar botje, kroop wat dichter richting andere pup onder tafel en begon ineens lelijk te grommen op een manier die ik nog nooit meegemaakt heb. Ik hoorde mezelf al zeggen 'dat doet ze anders nooit', (hét cliché), en ik wist eigenlijk echt niet hoe het kwam.
Tot ik ineens de niet opgegeten stukjes appel zag liggen op de plaats van de andere pup, waar de mijne niet bij kon. Ze kent een appel, ik geef er ook bijna dagelijks eentje in stukjes, zou ze gedacht hebben dat het haar appel was, vandaar dat gegrom?
Ik heb hier elders nog maar verkondigd dat ze nog nooit baknijd vertoonde, maar ik heb natuurlijk geen ervaring met andere honden en hun eventuele voertjes. Heb me er het hoofd al over gebroken waar dat vervaarlijk gegrom ineens vandaan kwam, maar aangezien het later op het vervolg van de wandeling niet meer voorkwam denk ik dat het de appel moet geweest zijn. Hoe had ik daar moeten op reageren? Of was het gewoon niet verstandig aan 1 hond stukjes appel te geven en aan de andere niet?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?