Opeens dood

Hi,

Ik was op deze forum gekomen omdat ik gek word van verdriet.. ik probeer maar over en over achter te halen wat er is gebeurd. 

Deze woensdagochtend 12 oktober is mijn beste vriendinnetje, mijn steun en toeverlaat, mijn alles plots overleden. Ik hoop dat ik hier mss mensen vind die hetzelfde hebben meegemaakt zodat ik meer rust kan vinden. Maar ik zal het verhaal eventjes duidelijk vertellen. Maar zal van het begin beginnen want ik moet mijn ei kwijt. 

In Januari kreeg ik mijn allerliefste schat, vanaf dag 1 waren wij onafscheidelijk. Waar ik was was zij en andersom. Zij was mijn god en ik de hare. Ze is een pomeranian dus ze kon ook altijd heel gemakkelijk mee. We deden letterlijk alles samen, ik ben fotograaf van beroep en ook dan ging zij mee. Het eerste half jaar heb ik wel wat opstart problemen gehad maar de Da zei ook dat de kinderziektes er wat uit moesten, tenminste zo grapte ze er altijd over.. maar ik nam nooit ene risico en voor het minste reed ik naar daar want wou dat haar niks kon overkomen maar eigenlijk was het nooit iets super ernstig. Gelukkig maar.. Sinds Juli was het fantastisch en deed ze het super goed en hoefde ik niet meer naar de dierenarts te gaan. Ik deed er gehoorzaamheid en dogdance mee op de hondenschool en wat deed mijn kleine pluisbolletje dat graag.. iedereen moest altijd lachen als ze zagen hoe ongelooflijk goed dat kleine ding het deed. Tot deze noodlottige woensdag ochtend. Ik kreeg een vreselijk telefoontje van mijn schoonmoeder (want ja ik was eventjes zonder haar weg) dat er iets mis was met Pippa en dat ze dacht dat ze dood was. Mijn wereld stortte in en kon het natuurlijk niet geloven. Even later belde mijn vriend mij op en zei dat hij met haar onderweg was naar mij om naar de Da te gaan maar ook hij zei dat ze dood was. Ik was in alle staten, hoe dan ? Wat dan ? Ik snapte er helemaal niks van. 

Mijn meisje was die ochtend gewoon zoals ze was, spelen, eten en de andere honden wat uitdagen om te gaan spelen zoals altijd. Vervolgens komt ze bij mij schoonmoeder in de keuken staan omdat die de vaatwasser aan het leegmaken was en dan komt ze altijd kijken of er mss nog iets te eten was want wat was ze gek op eten. Vervolgens hoorde ze onze Duitser een rare blaf geven (nee hij stond niet naast haar dus hij heeft zeker niks gedaan, die mogelijk heb ik ook al 100x overlopen) en ze kijkt om en ze ziet Pippa, mijn baby op de grond liggen. Ze trilt 2 seconden en ze was weg. Gewoon pats boem dood.. ze roept mijn vriend en die rent naar de keuken en pakt haar op en zegt meteen dat ze dood is.. ze proberen nog te reanimeren maar het hartje was allang gestopt. Haar tongetje was ook direct wit van kleur. 

We zijn nog bij de Da geweest en die snapte het ook niet.. Er was dan ook helemaal niks aan mijn meisje te zien.. dus vergiftiging kon niet want haar mondje was mooi schoon, stikken kon niet , want ze maakte niks rare geluiden. Dus wat the hell is er in godsnaam gebeurt?? Ze heeft ook nooit hartruis of hartproblemen gehad dus hoe kan dit ?? De dierenarts zei dat het wss een soort van zeldzaam hartfalen is geweest en dat ik een autopsie kon doen om proberen te achterhalen wat is met haar is gebeurd maar dat het ook geen garantie zou hebben dat ik een antwoord zou krijgen. Ik heb toen direct nee gezegd omdat ik haar wou herinneren zoals ze was en ben die dag ook meteen naar het crematorium gereden om daar een mooie afscheid te geven.

Mijn wereld is letterlijk ingestort, ik kan niet eten, niet meer functioneren omdat met alles wat ik doe moet ik aan haar denken. Ben letterlijk ziek van verdriet. 

Zijn hier nog mensen die dit hebben meegemaakt en hebben jullie wel meer antwoorden? 

Ik weet geen blijf met mezelf en heb het verhaal al een duizend keer in mijn hoofd overlopen maar ik begrijp het maar niet.. Ik ben vooral heel blij dat ze niet alleen was en dat ze niks geleden heeft. Ze heeft er zelf denk ik niks van geweten dus ze is gelukkig heel vrolijk gegaan. Gelukkig weten we hoe het gebeurt is want anders had ik wss de grote hond de schuld gegeven omdat het zo onverklaarbaar is.. 

Dus heeft iemand zoiets al meegemaakt? Zodat ik kan stoppen met mijn hersenspinsels? 

Liefs Angela 

Het is verschrikkelijk om je lieve vriendinnetje zo te moeten verliezen, dat zorgt voor zoveel vragen, wanhoop, verdriet, onmacht. Het verlies is zwaar om dragen, dus ik geef je een warme en troostende knuffel en hoop dat je in je omgeving veel steun kan vinden. 

Het eerste deel van haar leven had ze gezondheidsproblemen, schrijf je, kan er daar een link zijn met haar plotse dood?

Ik wens je veel sterkte toe!

Wat afschuwelijk en intens verdrietig om zo je lieve Pippa te moeten verliezen. Heel veel sterkte en kracht.

Hi , nee dat heb ik met de Da ook overlopen, dat was omdat ze iets verkeerds had gegeten, haar paspoort nog niet in orde was, entingen of ze was een keer heel erg aan het overgeven maar dat was toen direct ook opgelost, haar knietjes maar ook dat was goedgekomen en ze was al sinds Juli echt supergoed.. niks van klachten en was ook echt niet meer nodig naar de Da .. 

Ik ben troosteloos, hoe oneerlijk het kan zijn dat zoiets gebeurt.. ze was perfect in orde en er was nooit een indicatie dat er zoiets kon gebeuren.. zo oneerlijk ????

Het klinkt toch als een hartstilstand (want hoe kun je anders op slag dood zijn).

Gelukkig was ze niet alleen en heeft ze er zelf niks van gemerkt, al is ze natuurlijk nog veel te jong om zo ineens uit je leven gerukt te worden 

Nu weet je ook hoe snel het gegaan is, als ze alleen was geweest had je nooit geweten hoe snel het gegaan was.

Het is altijd moeilijk om onze beste maatjes te moeten verliezen en voor jou veel te vroeg en onverwacht, heel erg veel sterkte met dit verlies

Vreselijk om je geliefde hondenmaatje zo plotseling te verliezen. Heel veel sterkte!

Ik heb zo'n plotseling overlijden van dichtbij meegemaakt. Ik liep met mijn honden het park in toen een Ierse wolfhond dood neerviel. Slechts 15 maanden oud en altijd gezond geweest. Ook een Berner van een kennis is overleden aan een plotselinge hartstilstand, 7 jaar oud. 

Helaas komt het af en toe dus voor. Gelukkig heeft je hondje niet geleden. Nogmaals sterkte!

Ja daar haal ik gelukkig wel wat moed uit dat ze niet alleen is geweest en dat het snel is gegaan en dat ze er zelf niks van heeft geweten.. maar zo onwerkelijk, ze was juist een jaar geworden en nooit iets aan haar hartje opgemerkt geweest.. hoe oneerlijk is dit ? Veel mensen waar ik het tegen zeg die geloven me niet..

Heel erg veel sterkte.

Het klinkt helaas ook als een hondje uit een malafide fok en tja, daar wordt enkel gefokt voor het geld en niet op een zo gezond mogelijke hond. De hele pomeriaan is natuurlijk al een modeverschijnsel, fokken op lang en gelukkig en gezond leven, staat daar echt niet op nr1.

Vijgen na pasen, want jij verliest wel je met goede intenties gekochte hondje, maar aan de andere kant wel een hele harde les en hopelijk voor een volgende hond, kijk je goed rond naar een verantwoord gefokte pup en doe je mee met "ons" om iedereen van de malafide proberen weg te houden, zodat ze nooit de horror die jij meemaakte, hoeven mee te maken.

heel veel sterkte met het geven van een plaatsje!

Oh wat erg voor die beestjes en baasjes  Maar wat een troost om te horen dat ik niet de enige ben.. Hoe vreselijk het ook is maar nu kan ik het meer plaatsen dat het iets zeldzaam is maar wel kan gebeuren. Nu weet ik dat ik niet alleen hierin sta en dat zoiets dus effectief zomaar kan gebeuren en dat ik niks over het hoofd heb gezien.. dank je voor dit bericht 

Nu ga jij er van uit dat het een slechte fok is maar deze fokker is goed gecontroleerd en zoals ik al zei er was niks mis te merken aan haar hartje.. en zoals ik nu meer lees kan het dus idd zomaar gebeuren.. Deze reactie is dus niet zo fijn.. 

De twee gevallen van plotselinge hartstilstand die ik hierboven beschreef waren allebei honden gefokt via de rasvereniging met goedgekeurde ouderhonden. Dat is dus geen garantie.

Ik denk dat dagmar haarzelf baseert op het feit dat je zegt er veel opstart problemen waren en het paspoort niet in orde was . Dit is iets wat je helaas veel tegen komt bij broodfok en de malafide handel in hondjes, helemaal bij honden zoals de dwergkees. 
Neemt niet weg dat dit bij goedgefokte honden ook kan gebeuren maar bij het verantwoordelijk fokken van dwergkezen komt echt ontzettend veel kijken. 

Terugkijkend heb je daar natuurlijk niks aan maar voor de toekomst wellicht wel. 

ik wil je in ieder geval heel veel sterke wensen, het is een nachtmerrie wat je nu meemaakt! 

Ik heb het wel een x meegemaakt met een oude hond. Ik heb toen ook geen autopsie laten doen. Ik was alleen maar heel blij dat ik er bij was toen ze stierf.

Jij heel veel sterkte, bij een jonge hond verwacht je zoiets niet, het is logisch dat je ondersteboven bent.

Wat verdrietig voor je...ze was gelukkig niet alleen en in bijzijn van je schoonmoeder.....zo verdrietig, voor jou alle sterkte gewenst en hoop zo dat je het kan verwerken.

Ach heel veel sterkte gewenst, afschuwelijk voor zo'n jonge hond.

Ik zou het de fokker zeker laten weten; misschien komt dat vaker voor en dan kan de fokker daaruit zijn conclusie trekken en niet meer fokken met deze ouderdieren.

Een bonafide fokker zal hier zeker nota van nemen.

Verschrikkelijk. Het lijkt er toch op dat haar hartje het begaf, al zal je nooit zeker weten wat de oorzaak was.

Vervolgens hoorde ze onze Duitser een rare blaf geven 

Ik dacht toen ik dit las, zou hij iets aangevoeld hebben......

Ik zou de fokker wel laten weten wat er gebeurd is.

Heel veel sterkte met dit grote verlies.

Verdrietig om zo plotseling zo'n jonge hond te verliezen, ik heb dit twee keer meegemaakt dus ken het verdriet.

Ik wens je alle sterkte toe.

" Ach heel veel sterkte gewenst, afschuwelijk voor zo'n jonge hond.
Ik zou het de fokker zeker laten weten; misschien komt dat vaker voor en dan kan de fokker daaruit zijn conclusie trekken en niet meer fokken met deze ouderdieren.
Een bonafide fokker zal hier zeker nota van nemen. "

jantien

Hi Jantien, 

Ik heb idd direct de fokker verwittigd en die was er compleet ondersteboven van.. ze had dit ook nog niet eerder meegemaakt..

" Verschrikkelijk. Het lijkt er toch op dat haar hartje het begaf, al zal je nooit zeker weten wat de oorzaak was.
Vervolgens hoorde ze onze Duitser een rare blaf geven 
Ik dacht toen ik dit las, zou hij iets aangevoeld hebben......
 
Ik zou de fokker wel laten weten wat er gebeurd is.
 
Heel veel sterkte met dit grote verlies. "

Dobry

Ja dat vermoeden wij ook want hij blaft nooit 'zomaar'.. ik denk dat hij het idd voelde aankomen ofzo.

Hi Marga,

Dat moet vreselijk geweest zijn ! Ik weet niet of ik nu ooit gerust kan zijn mocht ik een ander hondje nemen.. 

Wat verdrietig, heel veel sterkte.

Ach, wat tragisch.

Ik denk dat het je misschien wat rust had gegeven als je toch die autopsie had laten doen. Je had dan vermoedelijk niet het hele verhaal gekregen, maar misschien wel een deel ervan en dan had je het wat beter kunnen plaatsen.

Dat neemt niet weg dat het gewoon dikke pech is (plotseling hartfalen of een andere aandoening) bij een verder gezond hondje.

Heel veel sterkte met dit verlies.

Wat verdrietig, sterkte!

Goh Angela, wat een vreselijk moment moet dat zijn als baasje.

Sommige gebeurtenissen kan je niet voorkomen. Je bent radeloos, wil geen andere hondje meer om je te beschermen tegen het verdriet.

Het is niet niks wat je meemaakt.

Ik hoop dat je met de nodige steun er bovenop komt. 

Virtuele knuffel

aan plotseling hartfalen moet toch op zijn minst een hartruis en of lekkende hartklep aan voor af gegaan zijn?

en dat komt bij kleinere hondjes best vaak voor.