Hond vertoont dreig gedrag naar mannen en bezoek

Goedemiddag, 

Ik ben nieuw op dit forum, maar ben wanhopig op zoek naar advies :). Ik en mijn vriend hebben midden september vorige jaar een super lieve hond geadopteerd uit Curacao.

De hond is super lief, maar is vanaf het begin af aan bang voor mannen. Inmiddels kan ze goed met mijn vriend omgaan en hebben zij een band opgebouwd, ze is nog niet zo op haar gemak als bij mij (een vrouw). Maar, het gaat over het algemeen goed. 

Mannen op straat negeert ze zolang ze haar ook geen aandacht geven. Echter, bij mannelijk bezoek reageert zij door heel veel te blaffen en te grommen. (Vrouwelijk bezoek wordt enorm blij ontvangen, bijzonder hoe honden dit onderscheid kunnen maken haha!) Als wij eerst met het bezoek buiten afspreken op een neutrale plek en mannelijk bezoek daarna nadrukkelijk vragen om haar te negeren gaat het beter en kan ze gewoon los lopen. Als de man die op bezoek is haar geen aandacht geeft, dan gaat het oké. Wat zij wel doet, is de man die op bezoek is strak in de gaten houden en soms legt ze dan haar kop op de schoot van de man. Als de man haar dan toch aandacht geeft (bijvoorbeeld een aai wilt geven of iets te lang aankijkt), dan gaat zij weer volledig uit haar plaat. Dit gedrag vinden we erg contrasterend. 

Bij bepaalde mannen, zoals mijn opa en schoonvader, vertoont zij echter zeer dreigend gedrag. Zij zoekt hun echt op en gaat dan blaffen, grommen en volgen. Ik vertrouw haar eerlijk gezegd niet op zulke momenten en zonder haar daarom af door haar bijvoorbeeld in de tuin of in de bench te doen. Ondanks dat zij er niet dan niet meer bij is, blijft ze dan enorm grommen/blaffen/wild tegen de deur aan springen. In zulke situaties heb ik echt het gevoel dat ze wilt bijten. Normaal vind ze mijn eigen vader prima en gaat ze daar af en toe ook bij liggen. Vandaag vertoont zij echter plots ook dreigend gedrag naar hem en loopt ze hem blaffend/grommend achterna door het huis heen. 

Sorry voor het lange verhaal, maar ik ben erg benieuwd of iemand dit herkent en hoe jullie hier mee omgaan. Ik word er eerlijk gezegd nogal moedeloos van. Ik ben niet zo zeer van het straffen omdat ik denk dat dit haar nog 'banger' maakt, maar heb wel het gevoel dat ik moet ingrijpen. Voor mijn gevoel sta ik hier nu te passief in. Wellicht nog belangrijk om te vermelden; sinds ik zwanger ben is haar gedrag erger geworden - er zit denk ik ook een beschermde component bij. 

Ik hoop dat iemand mij kan helpen met tips/adviezen. Volgende week heb ik een online sessie met een gedragskundige gespecialiseerd in honden uit Curacao (via de stichting aangeraden). Maar, omdat het gedrag vandaag weer zo uit de hand loopt vraag ik graag jullie hulp! 

Dank alvast! Groetjes, 

Zorgen dat ze niet bij het bezoek kan komen, je beschrijft ze legt haar kop op de schoot van de man die op bezoek is, en als degene dan de hond aait gaat de hond uit zijn plaat, en ook van ander bezoek, dat beschrijf je..hou je hond bij je of zet de hond apart....wijs van je dat je hulp hebt ingeroepen en voorlopig hou je de hond dan uit de buurt van de mannelijke bezoekers.

September van dit jaar bedoel je? Dan ga je te snel met haar. Ga terug naar af, niemand erbij en buiten alle prikkels mijden.

Pas als ze helemaal aan jullie gewend is en jullie vertrouwt kun je wat gaan uitbouwen.

Laat haar voorlopig helemaal niet bij de visite of hou haar kort aan de lijn bij je en laat niemand bij haar komen.

@Kees, nee sorry. September vorig jaar :-). Bedankt voor de tip. Ik heb inderdaad ook geprobeerd om haar kort aan te lijnen, maar omdat zij dan dicht bij is heb ik het gevoel dat zij dan het gevoel krijgt om mij te moeten beschermen. Haar gedrag gaat dan eigenlijk direct x10 qua intensiteit (grommen nog harder blaffen,grommen,borstelen). Zou jij dit gedrag dan corrigeren? Nu probeer ik het zoveel mogelijk te negeren, maar eigenlijk gaat het bezoek dan ook snel weer weg omdat ze blijft blaffen. Het is natuurlijk belangrijk om een bijtincident ten alle tijden te voorkomen, dus ik snap je tip zeker!! 

@Willemijn, ja klopt! Als zij ergens afgezonderd is dan blaft ze echter dehele boel bij elkaar en lijkt zij juist meer 'getriggerd'.... het is een lastige situatie omdat ik soms het idee heb dat zij los minder fel is.... 

" @Kees, nee sorry. September vorig jaar . @Willemijn, ja klopt! Als zij ergens afgezonderd is dan blaft ze echter dehele boel bij elkaar en lijkt zij juist meer 'getriggerd'.... het is een lastige situatie omdat ik soms het idee heb dat zij los minder fel is....  "

Daantje

Tot de trainer er is.....geef ze een goed bot, en je kan ze ook bij je houden aan de riem...weet ze het comando zit en af ? Aan de lijn bij je....los even niet, want dan gaat ze zoals je beschrijft naar het bezoek....zie boven wat je schrijft, kop op schoot en.....wanneer degene de hond aait en dat gebeurd natuurlijk, gaat je hond uit zijn plaat, dus niet doen.

" @Kees, nee sorry. September vorig jaar . Bedankt voor de tip. Ik heb inderdaad ook geprobeerd om haar kort aan te lijnen, maar omdat zij dan dicht bij is heb ik het gevoel dat zij dan het gevoel krijgt om mij te moeten beschermen. Haar gedrag gaat dan eigenlijk direct x10 qua intensiteit (grommen nog harder blaffen,grommen,borstelen). Zou jij dit gedrag dan corrigeren? Nu probeer ik het zoveel mogelijk te negeren, maar eigenlijk gaat het bezoek dan ook snel weer weg omdat ze blijft blaffen. Het is natuurlijk belangrijk om een bijtincident ten alle tijden te voorkomen, dus ik snap je tip zeker!! @Willemijn, ja klopt! Als zij ergens afgezonderd is dan blaft ze echter dehele boel bij elkaar en lijkt zij juist meer 'getriggerd'.... het is een lastige situatie omdat ik soms het idee heb dat zij los minder fel is....  "

Daantje

Het kan in beide gevallen dat ze je wil beschermen. Hoe zou je t willen corrigeren? 

Ik heb hier een spanjaard, die gaat bij bezoek in de keuken, het blaffen houdt wel een x op.

Een bot wel in een andere ruimte geven als er visite is, anders heb je kans op nog meer problemen.

De andere optie is een muilkorf op een goede manier aanleren, dan kan ze los en zelf bepalen wat ze wil. Maar dat ambivalente gedrag geeft toch aan dat t te spannend is.

" Het kan in beide gevallen dat ze je wil beschermen. Hoe zou je t willen corrigeren? 
 
Ik heb hier een spanjaard, die gaat bij bezoek in de keuken, het blaffen houdt wel een x op.
 
Een bot wel in een andere ruimte geven als er visite is, anders heb je kans op nog meer problemen. "

Kees

Ha, ik heb antwoorden op een reactie inmiddels ook door ;-). 

Ja, ik denk inderdaad dat dat een grote rol speelt. Als ik er niet bij ben, en mijn vriend dus alleen bezoek ontvangt is ze al stukken rustiger.... 

Ik heb haar wel eens ferm toe gesproken in zo'n situatie: 'Nee' / 'Foei' bijvoorbeeld en dan een korte ruk aan de lijn?  Eigenlijk beantwoord ik mijn eigen vraag al want dit heeft destijds ook niet geholpen. 

Voor ons is ze echt de allerliefste hond: ze doet het erg goed met andere honden, bij vrouwen is ze super sociaal en ze luistert erg goed buiten. Kan alle basis commando's en ik vind het ook leuk om met haar nieuwe trucjes en dergelijke te oefenen/leren. Het enige 'probleem', is het ontvangen van bezoek. Uit jouw reactie begrijp ik dat jouw hond dit ook heeft. Heb jij het idee dat dit ooit nog beter gaat worden bij jouw hond? Ergens vind ik het erg jammer dat andere mannen uit onze omgeving niet kunnen inzien hoe lief en leuk onze hond kan zijn. Maar goed, dit zou mij eigenlijk  niet moeten uitmaken natuurlijk... 

De reu van van mijn ouders vertoont soortgelijk gedrag, maar geeft een kleine stevige beet (met de voortanden een dun stuk huid, waardoor ze een blauwe plek krijgen, geen volledig open bek beet dus). Ook bij vrouwen overigens, maar vaker bij mannen. Mijn ouders hebben van alles geprobeerd, maar het bezoek zelf bleef te ‘onbetrouwbaar’; als in, zelfs al werd hen aangegeven te negeren, konden ze het vaak niet laten “alle honden vinden mij prachtig!”, of een gedachteloze aai. 

Hij ligt met een riem vast bij zijn mand bij kort bezoek, ver weg van bezoek, en met muilkorf. Bij lang bezoek mag hij uiteindelijk los, wel nog met muilkorf. Die muilkorf bij de mand vanwege visite die ook dan nog steeds wel eens hebben van, kijken of ik kan aaien…

En waarom deze mensen dan nog steeds over de vloer (mogen) komen? Mijn vader heeft nog maar ongeveer een jaar te leven op z’n hoogst. Veel vrienden en familie, die dus langskomen, vooral een paar maanden terug toen het eerder weken dan maanden leken die hij nog zou hebben. Dus dan maar meer met de muilkorf werken bij alle visite ten alle tijden. Hij is er geen super fan van, maar laat het wel gelaten toe. Hij heeft nu al bij een paar mensen gehad dat hij naar ze uitviel, en ze alleen een por kon geven ipv een beet. Dit waren allemaal mensen die ondanks waarschuwingen dachten alsnog gewoon op hem af te kunnen lopen en proberen te aaien of hem hun hand te laten ruiken.

" Ha, ik heb antwoorden op een reactie inmiddels ook door . 
Ja, ik denk inderdaad dat dat een grote rol speelt. Als ik er niet bij ben, en mijn vriend dus alleen bezoek ontvangt is ze al stukken rustiger.... Ik heb haar wel eens ferm toe gesproken in zo'n situatie: 'Nee' / 'Foei' bijvoorbeeld en dan een korte ruk aan de lijn?  Eigenlijk beantwoord ik mijn eigen vraag al want dit heeft destijds ook niet geholpen. Voor ons is ze echt de allerliefste hond: ze doet het erg goed met andere honden, bij vrouwen is ze super sociaal en ze luistert erg goed buiten. Kan alle basis commando's en ik vind het ook leuk om met haar nieuwe trucjes en dergelijke te oefenen/leren. Het enige 'probleem', is het ontvangen van bezoek. Uit jouw reactie begrijp ik dat jouw hond dit ook heeft. Heb jij het idee dat dit ooit nog beter gaat worden bij jouw hond? Ergens vind ik het erg jammer dat andere mannen uit onze omgeving niet kunnen inzien hoe lief en leuk onze hond kan zijn. Maar goed, dit zou mij eigenlijk  niet moeten uitmaken natuurlijk...  "

Daantje

Oh ja het kan zeker nog wel beter worden hoor. Een jaar is nog maar kort en met correcties ga je meestal toch weer een paar stappen terug.

Heb je haar via een stichting? Vaak hebben die wel goed advies mits ze een beetje met de tijd mee gaan.

Ik heb een hond uit Spnaje, nu al 4 jaar, die precies hetzelfde had, alleen die van mij nipte ook ff in de kuiten.

Het was bij ons angst, angst corrigeren is niet te doen, dus afleiden, bezoek vertellen dat ze je hond met rust moeten laten, niet aaien.

Bij mij is dit (bijna) over, alleen mijn schoonvader die een beetje raar loopt en niet kan praten en ook nog een beetje bang voor Sam is, daar doet hij het nog bij.

Buiten kunnen mannnen (de meeste) hem gewoon aaien (als Sam dat wil) maar als een man recht op mij af komt lopen dan nipt hij, heeft hij je velletje dan is dat best pijnlijk, maar het is beschermen, maar dat is zijn taak niet, dus ik hou hem kort, vertel mannen, hou even afstand, soms ook handig trouwens.

Waar het om gaat dat je hond en bang is en beschermend, eigenlijk niet leuk voor je hond want die 2 gevoelens gaan niet samen.

Met visite, geef hem een botje, laat hem lekker, zorg dat de mensen hem niet aaien, tenzij hij niet bang is, want de 1 is wel eng, de ander niet.

Wij hebben het er uit gekregen, maar niet helemaal, het sturen met zijn mond, dat doet hij heel graag, ik ben daar nog niet uit wat ik kan doen om dat af te leren, want hij doet het als hij het te spannend vind, en dus bang is, bij me roepen, laten zitten, dat is wat ik doe.

Je zou je hond bij visite ook in het begin kunne aanlijnen, niet troosten, wel vertellen wie dat is en Tis goed zeggen ( op je eigen manier)

In het begin dacht ik, het komt nooooit goed, het heeft lang geduurd, maar het gaat echt heel goed nu, maar het blijft wel aanwezig, dus ik moet altijd opletten.

Tis een tophond geworden hoor, alleen sommige dingen krijg je er niet helemaal uit.

Heb je een foto?

Dat is vrij gebruikelijk met buitenlandse honden. Mannen gaan daar ook op een andere manier om met honden. Vaak omdat straathonden ook een bedreiging kunnen vormen voor het gezin. Ook worden veel straathonden gebruikt voor toeristen maar wanneer het seizoen over is? Dan is het andere koek dus de honden weten totaal niet waar ze aan toe zijn.

Denk dat je moet beginnen met de mannen die je kent om het vertrouwen weer terug te winnen. Je kunt een veilige plek maken voor je hond door middel van een babyhekje afscheiding. Doel is je bezoek totaal te laten negeren dat de hond er uberhaupt is maar wel zo nu en dan zonder oog contact te maken een voertje de ruimte in gooit. Als het blaffen, grommen of terwijl onzekere gedrag indamt? Kun je een stapje verder gaan, hekje weg maar je bezoek nog steeds je hond laten negeren en zo nu en dan iets lekkers op de grond laten gooien. Totdat je hond toenadering zoekt en dan kun over naar uit de hand voeren.

Target training is ook een mooie techniek. Het is een techniek waarbij je hond zijn neus tegen je hand palm moet aandrukken en met de andere beloon je door middel van een voertje. Op die manier raken ze meer vertrouwd met onverwachte bewegingen van mensen. Het is ook een veel gebruikte techniek die gebruikt wordt bij hulphonden, bv om de lichtschakelaar om te zetten. Het is er eentje die ik zelf gebruikt heb met mijn herplaatser waarvan ik dacht een muilkorf monster in huis gehaald te hebben. Nu hij volledig het vertrouwen terug heeft? Lekker ventje geworden maar duurde wel ff.

Als ik met targettraining was begonnen dan was mijn man zijn hand er af geweest, ik vind het een leuke training, maar niet voor een buitenlandse hond die bang is voor mannen. Wil je dit dan een man laten doen?

Ik weet niet of je hond gek is op snoepjes, dat kan natuurlijk van alles zijn, gekookte kip, maar veel makkelijker gedroogd vlees en dat in stukjes knippen, gewoon bij zooplus te kopen.

Mijn hond is echt te paaien met snoepjes, als mannen dan gingen zitten, niet staand en wat lekkers gaven, en de volgende keer weer, dan werd die man toch niet meer zo eng.

Mijn hond kroop echt weg voor mijn man, en als hij geen kant op kon, dan viel hij aan, wij deden er alles aan om dit laatste te voorkomen.

Je opa en schoonvader zouden snoepjes kunnen geven, als jij hem al zit heb geleerd, dan de hond door je opa laten zitten en eten geven, soms is zit! al een stap te ver, en is rustig staan en een snoepje al heel wat, zo kan hij in ieder geval aan je familie wennen en worden de bekende mannen, vriendjes die lekkers geven.

Sam was 2 toen hij bij ons kwam, hij heeft echt veel meegemaakt, gebroken neus gehad, gebroken rib en veel littekens, toch, als mijn broer nu binnen komt dan is hij helemaal blij, niks geen angst meer.

Honden uit de Antillen zijn vaak bang voor mannen. Helaas is dit zeer terecht want honden worden daar absoluut niet gezien als gezinsleden, maatjes of huisdieren. Hier worden ratten nog beter behandeld dan de honden daar.

Vaak komt daar de kruising (vaak doorgefokte rassen die werden gebruikt als vechthonden) nog bij en het gebrek of het helemaal missen van socialisatie icm erg bange moeders (helaas ook volkomen terecht). Daarna in een shelter waar het, ondanks het vele en goede werk van vrijwilligers, ook bar en boos is. 

Vanuit daar in een vliegtuig een veel te lange reis naar hun gouden mandje waarvan de honden zelf werkelijk geen idee hebben. Zij ervaren het alleen maar als eng, gevaarlijk want dat is namelijk wat ze kennen. Weten zij veel dat wij de beste bedoelingen hebben. 

De stichtingen presenteren deze honden als sociaal, lief, speels. Dat zijn ze ook maar dat wordt overschaduwd door heel veel angst. Het echte verhaal wordt te vaak weggelaten en de screening is onvoldoende. De hond wordt afgegeven op het vliegveld en veel plezier ermee.

Ik denk te weten met wie welke deskundige je een afspraak hebt en hoop dat ze jullie kan helpen. Mocht je toch nog op zoek zijn naar iemand die heel diep gaat bij zowel hond als baas, laat het even weten in een pb dan geef ik je zijn naam door.

Ik ben echt voor adoptie, begrijp me niet verkeerd, maar nog meer ben ik voor openheid en eerlijkheid vanuit bepaalde stichtingen. Als zij aan de voorkant anders hadden gehandeld had het gedrag van jouw hond absoluut geen verassing moeten zijn en hadden jullie van tevoren al veel beter geweten hoe hier mee om te gaan. Dit gebaseerd op mijn eigen ervaring maar ook op die van vele anderen met hondjes uit de Antillen.