Opnieuw de bench erbij

Goedemorgen allemaal,

Net een moeizame ochtend achter de rug. Vorige week is onze 11 maanden oude Labrador pup gesteriliseerd. Afgelopen week was daardoor uitdagend, omdat ze niet helemaal zichzelf was. Veel trekken aan de lijn, weinig eetlust, misselijk, vervelend, miemelig, blaffen, noem maar op. Uiteraard heel begrijpelijk, want zo'n operatie is niet niks, dus we proberen haar met name te steunen de hele week en vast te houden aan het ritme dat we hebben met haar. 

Terug naar deze ochtend. Wij kwamen beneden en ze had een gignatische hap uit de gordijnen genomen... Ik voelde me verslagen en boos na de pittige week die we al achter de rug hadden. Nu heb ik maar de bench weer uit de schuur gehaald, de bench waar ze al zeker 3 maanden niet meer in heeft geslapen omdat ze elke nacht zo braaf en niet-destructief in haar mandje lag. Voor vanavond toch maar er even in, vanuit angst dat ze dingen gaat slopen die ze op kan eten en schade aan haar kunnen brengen. 

Het voelt als een grote stap terug met die bench. Is mijn gevoel terecht? Moet ik hier misschien anders mee om gaan? Puppy-pubertijd begint me toch wat zwaar te vallen. 

Veel dank alvast! 

Even bij dr gaan slapen ? Zodat je er controle op hebt bij het opens slopen ?   Na zo,n twee weekjes van de operatie moet ze toch weer dr oude zijn...

Je hond is zeker geen pup meer, 11 maanden, dan is het een puber. Ga even bij haar liggen. Dit soort terugvallen zie je vaak rond die leeftijd. Het hoeft niets met de operatie te maken te hebben, zo snel zijn de hormonen echt niet uitgewerkt. Is ze recent loops  geleden loops geweest? Dan kan het schijndracht zijn  en daar hebben sommige honden heftig last van,

En inderdaad even terug naar af, wennen aan de bench desnoods weer naast je bed.

Heeft ze nog een kap om voor hechtingen, of een romperjte aan? Dat zijn dingen die een hond behoorlijk onzeker kunnen maken,

De eerste 10 tot 12 dagen na een operatie blijft mijn hond niet alleen, ook niet in de nacht,

Waarom voel je je verslagen en boos? T is maar een gordijn, relax. Is de wond ok? Geen ontsteking of koorts? Gewoon even een paar stapjes terug, ze is ook gewoon nog jong he. 

Dank voor alle reacties tot nu toe! Net langs de dierenarts geweest voor de controle zoals die vorige week na de operatie is gepland. De wond is oke en heelt mooi. Geen zwellingen, ontstekingen of koorts. Ook geen pijn als op de buik druk wordt uitgeoefend. De gedragsveranderingen lijken zijn volgens de dierenarts verder ook niet typisch voor na een dergelijk operatie, zoals hier ook al werd gesteld. Normaal pubergedrag lijkt het dus.

De bench staat binnen en lijkt geen averechtse reactie op te wekken, dus die blijft maar weer even staan. 

De bench los je geen probleem mee op. Waarom sloopt de hond? Bijna geen enkele hond sloopt zomaar. Ik zou er eerder even naast gaan slapen en corrigeren als er wat gebeurd. Met een bench los je niks op, zo kun je je hond nooit meer los laten.

Nochtans had ik hier ook een teefje die meteen na de sterilisatie weer een puppy leek qua gedrag: opspringen naar fietsers, in huis plassen, happen naar de handen, in de lijn hangen, jengelen, niet alleen kunnen blijven, slopen,... 

De link met de operatie was toch erg duidelijk, vond ik.

Oplossing: opnieuw alles herhalen zoals in de puppy-tijd, met een stevige portie geduld en kalmte. En dan kwam het weer helemaal goed. Dus dat lukt bij jullie vast ook, hoor!  Straks is het weer allemaal vergeten. 

heb het op een ander topic ook al eens geschreven maar mijn Shep was een hele brave hond totdat ze in de puberteit kwam. Ik kwam thuis uit mijn werk en ze had alle boeken uit de onderste planken van de boekenwand getrokken en verscheurd. Ze had nog nooit iets gesloopt. Was opeens heel anders tijdens puberteit. Is weer over gegaan en toen was het weer een voorbeeldhond.