Hond bijt in arm en kleren

Dat is zeker waar.

Ik snap de frustratie volledig, maar ik denk dat de adviezen die mensen geven niet altijd met de bedoeling zijn om te tonen hoe 'makkelijk' of 'snel' het gaat. Vaak zijn het tips op basis van eigen ervaringen. Ze lijken hier dus met veel gemak neergeschreven maar dat wil niet meteen zeggen dat de tipgever er zelf ook niet lang over gedaan heeft, dat alles zo eenvoudig was en er geen lange struggle mee gemoeid was.  

En zoals steeds: wat voor de ene werkt, werkt voor de andere niet (hond én mens).

Er kan behoorlijk wat tijd en energie kruipen in een opvoeding, maanden en jaren. Je krijgt ook niet zomaar alles gefixt zoals je het zou wensen Er spelen ook dingen waarbij je zelf moet aanpassen, en ook dat is niet altijd zo eenvoudig. 

Bij onze herder volstond op een bepaald moment wel bij de halsband pakken, laag zetten en een commando zit of af. Maar hij accepteerde die manier van reageren van ons, en begreep het.

Gisteren op cursus zag ik een andere manier. Een jonge hond (8 maandene en middelgrote jachthond) werd druk, ging happen en springen tegen bazin aan. Ze probeerde ook bij de halsband de hond laag te houden of omlaag te houden, sprak de hond toe maar deze werd alleen maar drukker. 

Instructeur gaf aan de hond even aan het paaltje vast te leggen en dat zij moest weglopen. Niet meer kijken geen aandacht geven en nonchalante houding aannemen. Na een paar seconden weer terug. Bij weer opspringen, weer weglopen (zonder wat te zeggen of oogcontact) enz. dat riedeltje herhaalde zich een keer of acht. Tot de hond ging zitten, oversprong gedrag vertoonde (krabben in de nek) en bij teruglopen bleef hij vervolgens zitten en zocht oogcontact. Dat werd beloond op een rustige manier met een snoepje. Het was mooi om te zien hoe redelijk snel eigenlijk de hond doorhad dat springen niet het gewenste effect opleverde maar rustig blijven zitten wel.

Ik ben gisteren begonnen met een training waarbij (met) clicker wordt aangeleerd, volkomen nieuw voor mij, maar was verbaasd van de werking ervan (ik doe dit met onze middelste hond van 2,5 jaar die nog nooit eerder lessen heeft gevolgd) @marie daar zou je ook eens naar kunnen zoeken of je hondenscholen in de buurt hebt die die methode gebruiken.

Dat vastmaken aan een paaltje deed ik ook al, maar ze ging dan helemaal over haar toeren. Da's echt maanden geleden, in augustus denk ik, en er was toen te veel volk in de buurt. Ze raakte helemaal in paniek en knalde met haar hoofd keihard tegen dat paaltje en raakte met haar benen verward in haar riem. Chaos! 

Ik had het echt verkeerd aangepakt en niet meer opnieuw geprobeerd na dat fiasco. Maar zoals jij het beschrijft gebeurt het veel gestructureerder, dat zou ik wel nog eens durven proberen mocht het nodig zijn (en er is een paaltje in de buurt).

Die clicker is ook een goede tip. Ik heb er eentje, begon er maanden geleden al een paar keer mee te trainen. Ze weet dat er een beloning volgt na de click, maar eigenlijk is ze ook niet zo voedselgericht, dus wonderen kan ik er ook niet mee verrichten. Ik heb me wel al een paar keer voorgenomen er toch eens opnieuw mee te starten. Ik bekeek die clickercursussen van Edwin Frakking en snap het principe wel. Maar zijn honden staan echt bijna te kwijlen om een voertje, da's bij Billie eigenlijk nooit echt het geval geweest en ik probeerde echt al de meest uiteenlopende lekkernijen (zelfs soms worstjes waar ze diarree van kreeg).

Ik wil nog wel eens benadrukken dat ik echt wel de indruk hebt dat het de goede richting opgaat en dat een juiste aanpak (en toegegeven, da's soms serieus zoeken), wat meer maturiteit bij de hond en wat meer zelfzekerheid bij de begeleider (ikzelf ben ook een periode bang geweest) zeker tot een goede uitkomst kunnen leiden.

Wel goed om in dit topic de verschillende tips nog eens gebundeld te zien, want er zijn blijkbaar wel meer mensen die met dit probleem worstelen.

Misschien nog een aanvulling. Mijn hond heeft nog nooit gegromd naar een van ons. Ook nog nooit de tanden laten zien. Ik wist niet dat ze dat kon, tot ze het een paar keer gedaan heeft in het donker in onze straat naar onbekenden en... da's een volgend probleem dat ik op het forum nog niet durfde te vermelden : naar mensen met een zwarte huidskleur. Dat laatste gebeurde nu al 3 keer, de eerste keer dacht ik nog dat het naar de bakfiets was waar die vrouw op zat, maar na een derde keer (het was toen een heel gezin) besefte ik dat het geen toeval mee was. Beschamend! Daar zal dus nog aan gewerkt moeten worden.

Maar da's off topic, want da's volgens mij een signaal dat er agressie zou kunnen volgen, terwijl dat happen en in de mouw hangen toch van een andere categorie is. Bij dat happen heeft ze meer een bepaalde blik, maar geen agressieve signalen als grommen of tanden tonen. Mss daarmee dat we het beter 'happen' dan 'bijten' noemen?

Bij ons in het stadje is een kliniek die erg populair is bij mensen uit Saoudi Arabie, zo te zien welgestelde mensen die soms met hele families tegelijk aankomen, met bij passende kleding, dus soms als je de hoek omgaat zie je ineens een vrouw in burka, of een man met tulband en lang gewaad, dan was ik soms te laat met afstand maken en gromde Lola ook naar deze mensen. Ze komt oorspronkelijk uit Polen, ik denk dat ze dit gewoon nog niet kende en zich ongemakkelijk voelde.

Maar het zal per hond verschillen. Niet ver hiervandaan is een groot vluchtelingencentrum. Lola leefde toen het vluchtelingencentrum ontstond,niet meer, en ik had net Jenna die ook uit een pools asiel kwam. Zij had totaal geen problemen met mensen met een donkere huidskleur. Het hielp ook al dat veel vluchtelingen haar lekkers gaven,wat ik eigenlijk ook niet zo fijn vond natuurlijk, maar Jenna vond het geweldig.

Ik zou al naar gelang de situatie, zowiezo afstand maken, en of daarna even stilstaan als ze rustig is en zich veilig voelt even laten kijken. Of als ze gespannen is, haar kort naast je houden en doorlopen, even zoiets zeggen als, "alles is goed" oid.