Reu of teef?

Vandaag kwam het onderwerp waarom ik voor een teef had gekozen.

Voor onze huidige hond was het niet ingewikkeld, er waren alleen teven over in het nest, maar ik heb een voorkeur voor teven, omdat ze wat ranker en kleiner zijn, maar ik hou gewoon niet van het aanbeeld van het klokkenspel van een reu, maar ook het potentiële machogedrag vind ik een drempel.

Hebben jullie een voorkeur en waarom?

Ik heb voorkeur voor reuen. Ik laat ze altijd castreren, dus geen klokkenspel of machogedoe. Waarom weet ik niet precies, van huis uit niet gewend aan teven.

Met Lucie de Hollandse Smous heb ik na lang wikken en wegen een uitzondering gemaakt omdat ik wel 1 x een nestje wilde meemaken.

Nee ik heb geen voorkeur. We hebben nu 3 teefjes en 2 reuen gehad. Ze hebben allemaal hun plus en minpuntjes.

Inderdaad een hondintolerante reu gehad, maar huidige 3-jarige reu is de gemoedelijkheid zelve, inclusief klokkenspel  Verwacht niet dat dit nog zal veranderen.

Teefjes kunnen weer erg fel zijn. Reuen vind ik meer aanhankelijk, teefjes doorgaans makkelijker trainbaar.

Maar wel afstandelijker. Qua bouw is er  bij de bullen niet eens zoveel over te zeggen..onze huidige reu is vrij slank, onze 2e bullenteef was net een kerel, qua houding, zware blaf en enorm lomp

Maar stuk voor stuk, reu of teef,  allemaal geweldige hondjes

Dus nogmaals nee, geen 3nkele voorkeur.

Geen voorkeur, heb beiden gehad, als ik naar het uiterlijk zou kijken dan zou ik voor een reu gaan, mooier, maar daar kijk ik niet naar ...teven zijn wat makkelijker als ze zo groot zijn....en wat makkelijker te houden qwa gewicht..en als er een loops teefje in de buurt is....met een reu heb je het altijd dan wat moeilijker..en castreren doe ik alleen als het hoognodig is anders niet..qwa karakter heb ik de ervaring net zo fijn....heb ik het over de newfoundlander.   Wil ik nog even er aan toevoegen, Bams had een reuen uiterlijk, Ogin is echt een heel mooie teef...

Ik heb geen voorkeur, volgende wordt denk ik wel weer een teef omdat ik nog eens een nest wil fokken.

Maar goed, dat duurt nog wel een paar jaar.

Teven heeft mijn voorkeur.

Heb beiden gehad. En het kan toeval zijn. Twee reuen gehad een picardische herder, ziek, sle, is maar twee geworden en een vastgotaspets, met zes jaar kreeg hij hemolitische anemie ,is er overigens wel bijna 13 mee geworden,

Verder vind  ik die puspiemels erg vies die reuen vaak hebben, en ja, daar rekent castratie definitief mee af. Maar anders dat spoelen, kuurtje zus kuurtje zo, de vlekken. Nee, voor mij nooit meer een reu

Reu, had geen zin in loopsheid-gedoe. Klokkenspel boeit me niet en machogedrag vertoont Nero niet.

Reuen. In de puberteit zijn ze drie handen vol, maar eenmaal volwassen stabiel. Het zijn enorme knuffelkonten. 

Wat veel mensen macho-gedrag noemen, zijn vaak jonge reuen die eigenlijk ontzettend onzeker zijn. Een volwassen, stabiele reu vertoont echt geen machogedrag. Dat is eerder een de-escalator. 

Maargoed, de puberteit is niet altijd leuk met een reu. Dat zal ik ook nooit beweren. Maar die duurt geen eeuwigheid. 

Overigens neig ik er naar om te zeggen dat mijn volgende hond een teef gaat worden. Maar dat is meer vanwege de dynamiek. En dat gaat nog minstens 7 jaar duren. Twee actieve honden is meer dan zat. Zodra er een (of beide) niet meer actief kunnen/willen zijn ga ik pas nadenken. 

Ik heb beide maar mijn voorkeur gaat uit naar teefjes. Het zal toeval zijn maar mijn teefjes waren en zijn makkelijk terwijl beide reutjes niet de makkelijkste waren en zijn. Gizmo was vervelend naar andere reuen ondanks dat ik hem hier voor heb laten castreren is dit niet veranderd en Balou die niet is gecastreerd heeft regelmatig last van zijn hormonen. Als er loopse teefjes in de buurt zijn is hij helemaal van slag en dit uit hij dan naar Lotus, vervelend gedrag.

Dus mijn voorkeur komt voort uit ervaring met het gedrag van mijn reuen en teven uit het verleden en nu.

Mijn voorkeur gaat uit naar teven. Wel gezegd hebbende dat ik nog nooit een reu heb gehad. 

Ik heb wel nog nooit een klik met een reu gehad. Op verschillende plekken met honden gewerkt, honden getraint etc en voor de reuen voel ik niet zo veel. 

Wel vind ik reuen stabieler, je weet wat je aan ze hebt. Teven zijn wat meer onvoorspelbaar en hebben moodswings. Kunnen goed het ene moment iets of heel leuk vinden en de dag er na niet meer. Ik hou juist van dat typische teven karakter. Toch, als er ooit een 3e (of anders 2e als er 1 overlijdt) hond bij komt, zal ik misschien overwegen om een reu aan te schaffen. Willow heeft moeite met andere teven. En kijkend naar wedstrijden en examens is een reu hebben praktischer en makkelijker. Als Willow loops is met het aankomende examen dat wordt het een verrassing of ze wel of geen zin heeft om te werken. Een geurtje kan dat plots veel belangrijker zijn. Geen zin om te apporteren? Dan doet ze dat ook gewoon niet. Onvoorspelbaar dus tijdens de loopsheid, en dat kan soms wel irritant zijn. 

Reuen. Ik kan niet zo goed tegen dat gebitch van de teven

Dat is overigens bij alle diersoorten hetzelfde 

Mannetjes zijn lomp en onbezonnen, en kunnen gek worden door hun hormonen, maar vrouwtjes... Die trappen gericht je knieschijven eruit, als ze de kans krijgen

Reuen zijn ook aanhankelijker.

Altijd reuen gehad, maar dat is toevallig. Ik heb nooit een pup gehad, maar drie herplaatsers.  Bij nader inzien was de eerste wel een lastige hond met andere honden. Hij maakte ruzie met de hele buurt en er stond wel eens een hond bij ons voor de deur hem op te wachten. 

De volgende  twee reutjes hebben totaal geen problemen met andere honden (gehad).

Voor mij als mens zijn alle drie die honden heerlijke kameraden en knuffelkonten (geweest).

Ik heb nu een reu, maar mijn voorkeur voor een volgende hond gaat uit naar een teef.

Natuurlijk is niet iedere reu of iedere teef hetzelfde, maar mijn (intacte) reu is best wel van het type 'pats' en 'hormonaal', al is het wel iets afgenomen nu hij volwassen is. Het klokkenspel is bij hem niet te zien omdat hij langharig is.

Ik vermoed dat teven wat makkelijker zijn in de omgang zijn met andere honden en ook wat gevoeliger en meegaander zijn.

Ik had overigens voor een reu gekozen omdat reuen wat groter zijn in formaat en bij de groenendaelers zouden reuen ook stabieler zijn.

Ik heb geen voorkeur. Had ik met Scotty ook niet, dat was klik en karakter. Voor de volgende maakt het me ook niet uit, ik zie wel wie er bij me past en voor de rest pas ik me wel aan aan bitches, machos, loopsheden en hormonen 

persoonlijk zou ik geen teefje nemen als pup, waarom? ik wil niet voor de keuze staan om wel of niet te laten steriliseren het risico dat een hond incontinent word waar dan weer medicatie voor gegeven kan worden,

voor velen maakt dit niet uit maar ik zou het er moeilijk mee hebben, niet laten steriliseren kan ook, maar dan loop je weer het risico op allerlei aandoeningen van de baarmoeder etc....

een reu zou ik alleen laten castreren als het medisch noodzakelijk is en dan nog zou ik eerst kiezen voor chemische castratie, maar dat kan bij een teefje niet als ik het goed heb....

lastige keuze, succes....

Hier altijd een voorkeur gehad voor teven. 

Oa. Bepaald aangezicht van de reu zal inderdaad ook meespelen.

Het aantal reuen dat bij elk paaltje de poot op moet tillen.

Rijgedrag enzo. 

Zijn wel dingen die in de voorkeur voor een teef hebben  meegespeeld. En opnieuw hetzelfde verhaal als er ooit nog een hond weer zou komen.

Ik kan me wel voorstellen dat er meespeelt wat iemand van huis uit gewend is geweest. 

En er zullen ook mensen zijn die problemen hebben met de loopsheid en daarom liever voor een reu gaan. 

Maar een reu die hormonaal last heeft van loopse teven is net zo irritant. 

Mensen verschillen nou eenmaal. Als iedereen dezelfde voorkeur zou hebben word het knap lastig rassen in stand te houden. 

Hier 4 teven en 6 reuen allemaal compleet en dar blijft ook zo.

Geen van mijn teven houd van andere honden, reuen of teven, buiten de toedel en ontlopen ze maar als er toch een te dichtbij komt dan word het echt gemeen knokken.

Met mijn teven moet ik alle wedstrijden, examens enz om de loopsheden heen plannen. Castreren doe ik alleen aan als dat medisch noodzakelijk is, te veel nadelen aan.

Mijn reuen van de leeftijd van 10 maanden tot 12 jaar kunnen met alle honden, vervelende honden die willen vechten worden genegeerd, de rest wordt leuk en sociaal tegen gedaan.

Geen last van puspiemels of macho gedrag hier.

wat betreft trainen maakt het geen verschil vind ik. Al heb ik een teef die helemaal niets wilt tijdens loopsheid en schijnzwangerschap en de andere worden dan juist onwijs vinnig en bitchie.

Mijn reuen hebben geen last van hun hormonen als de teven loops zijn ook mijn 3 dekreuen niet. 

Reuen en teven hier allemaal even knuffelig en twee een reu en een teef, juist helemaal niet. 

Ik vind mijn reuen makkelijker voor mijzelf in het dagelijkse leven, maar als ik moet kiezen komt het toch neer op het individu waar ik meer een klik mee heb dan het geslacht.

Op mijn werk hebben we 3 reuen en 2 teefjes ik heb zelf een teefje bij mijn vader en zijn vriendin