Geadopteerde pup blijft extreem angstig

Beste forumleden,

Ik hoop hier aan het juiste adres te zijn voor wat advies.

3 weken geleden adopteerden we een 15 weken oude pup uit Portugal: Marcel. Het was al snel duidelijk dat hij erg angstig was en voldoende tijd zou nodig hebben om te wennen aan de nieuwe situatie. We gunnen hem dan ook alle rust en geven hem ruimte en tijd om op zijn eigen tempo op ontdekking te gaan.

Drie weken later is de situatie nog helemaal onveranderd: Marcel gaat ‘s ochtends buiten om zijn behoefte te doen en te eten, nadien spurt hij naar zijn bench en blijft daar de rest van de dag liggen. Hij maakt geen enkele aanstalten om eens op ontdekking te gaan of toenadering te zoeken. Speeltjes interesseren hem niet, snoepjes alleen als we ze bij hem in de bench leggen. ‘s Avonds doet hij na het eten buiten nogmaals een plasje en verdwijnt dan weer tot de volgende ochtend in zijn bench. Vandaag probeerden we hem eens op te pakken en bij ons op de mat te zetten (met snoepjes bij ons), maar hij spurtte met de staart tussen de benen bliksemsnel naar de bench.

Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat hij na 3 weken toch al eens af en toe ons gezelschap zou willen opzoeken, maar dit is zeker niet het geval. We krijgen uit onze omgeving al eens de goedbedoelde raad om de bench gewoon te sluiten zodat hij er niet opnieuw in kan, maar dit weigeren we aangezien ik vind dat hij steeds toegang moet hebben tot zijn vertrouwde plek. 

Hoe graag ik ook met hem wil knuffelen, Marcel komt op de eerste plaats en ik forceer niets. Wel vroeg ik me af of er forumleden zijn die hier ervaring mee hebben en tips hebben om mijn angstige vriend te helpen…

Niet meer oppakken en het contact van hem uit laten gaan. Het kan heel lang duren, het is nooit te voorspellen hoe lang.

Wel heel fijn dat hij zijn bench op zoekt. Laat dat vooral zijn veilige plek zijn.

Hoe is de reis gegaan? Vaak moeten ze daar ook een tijd van bij komen.

Soms helpt het als er een stabiele hond is waar hij zich goed bij voelt.

Is hij wel goed gezond?

Ellen, ben je met de pup naar de dierenarts geweest om even na te laten kijken of de pup niets mankeerd, een paar plasjes op de dag wat ik lees is niet voldoende......de hele dag in de bench en er niet uitkomen....na drie weken zou dat toch wel wat moeten veranderen....

Het is altijd verstandig om een hond die je adopteert een check-up te geven bij de dierenarts. Als ie in orde is? Zou hem lekker laten en de snoepjes niet meer in de bench te leggen, net een stukje erbuiten en gewoon laten liggen. Wat je ook nog kunt proberen? Stukjes gekookte kipfilet, onweerstaanbaar voor de meeste honden. En je kunt ook nog contact opnemen met de stichting waar je hem vandaan hebt, meestal hebben hun ook hele goede adviezen.

Als de hond van een goede stichting komt dan is die al (meerdere keren) gezien door een dierenarts. Ik zou dan ook niet nog eens extra naar een dierenarts gaan als daar nu geen aanleiding toe is, dat geeft onnodig veel extra stress en zo te horen heeft die dat momenteel al teveel. 

Onze hond was ook erg angstig en ik kan je zeggen dat het vooral veel tijd en geduld kost. Ik zou nu inderdaad niet gaan forceren, de hond vertrouwt jullie nog niet voldoende. Ik zou hem zoveel mogelijk negeren in huis, geen oogcontact maken en ook geen snoepjes proberen te geven. Het is heel verleidelijk om ze te gaan lokken maar mijn ervaring is dat dit juist averechts werkt. Uiteindelijk komen ze wel uit nieuwsgierigheid kijken maar wanneer jij het initiatief neemt voelen ze heel goed an dat je iets van ze wilt waardoor ze vaak blokkeren. Wellicht was hij een straathond en is hij gevangen (toen wilde ook iemand iets van hem en dat eindigde in stress) verder bij de dierenarts hetzelfde verhaal en het transport naar Nederland is ook stressvol. Eigenlijk heeft zo'n dier de associatie als men mij aandacht geeft dan 'willen' ze iets van me. Door het initiatief bij hem te laten en ook wanneer hij komt niet meteen te aaien, recht aan te kijken of een snoepje aan te bieden, leert hij dat hij in huis 'veilig' is. 

Wanneer honden angstig zijn nemen ze nooit voer aan, wel raken ze vaak gestresst van het aanbieden van voer (dat is weer een extra prikkel). Wat soms helpt is om op een afstandje van de hond, met je rug naar de hond op de grond te gaan zitten en bijvoorbeeld een boek lezen (het kan namelijk heel lang duren). Soms zoeken honden dan zelf toenadering. Uiteindelijk is het zo dat hoe minder jij je op de hond focust hoe vrijer hij zich gaat voelen.

Onze angsthaas kwam hier toen ze bijna een jaar was en is nu een aantal jaar verder een hele fijne hond in de omgang. Dus er is zeker hoop voor jullie jonge pup:).

Leuke naam, Marcel. Weet je iets over zijn achtergrond?

Als het goed is, is de pup idd voordat hij op reis ging gecontroleerd door een dierenarts, heeft ook de nodige vaccinaties en ontworming gehad, anders mogen ze de grens niet over.

Lekker de bench openlaten hoor, zoals je al aanvoelde, zodat hij zich veilig voelt.

Iedere hond is anders, drie weken is nog maar relatief kort, en er is zoveel te verwerken. Belangrijk is idd in het tempo van de hond te gaan, hem te laten komen, niets forceren.

Lola, mijn eerste herplaatser was indertijd ook best angstig toen ze hier kwam, bij haar uitte zich dat in agressiviteit, maar door haar gewoon met rust te laten, afstand te houden en goed kijken wat ze wel of niet aankon is dat helemaal goed gekomen met die angst. De eerste keer dat ze met een botje aan mijn voeten kwam liggen, uit zichzelf dus, was een heel mooi moment wat ik nooit vergeten zal, een teken dat ze me begon te vertrouwen.

Ik zou de verwachtingen bijstellen. Dit kan nog wel weken/maanden zo blijven. Pas als er geen druk achter zit, dan ga je op een gegeven moment kleine momentjes van vooruitgang zien, met af en toe nog een stap terug. Zaak is dan om niet al te overmoedig te worden, maar het daarbij houden. Succes