Twee weken geleden heb ik mijn lieve hondje na bijna 15 jaar in moeten slapen. Het verdriet en gemis zijn groot en ondanks drie kleuters in huis voelt het huis leeg. Ik mis het getrappel van pootjes achter me aan, mis de dagelijkse dingen met de hond.
ik ben opgegroeid tussen honden. Mijn vader werkte met honden en fokte er zo nu en dan mee. Ik weet niet beter dan dat er zo’n beestje rondloopt in en om huis.
Het is nog veel te snel voor nu maar in de nabije toekomst wil ik weer een hondje in huis.
Maar wordt het een pup of ga ik voor een volwassen hond? Allebei hebben flink wat aandacht nodig, zeker in het begin. Mijn man en ik zijn afwisselend van elkaar bijna de hele week thuis, op 1 dag in de week na. Maar voor die dag kan ik mogelijk mijn ouders vragen aangezien zij ons hondje ook opvingen als wij weg waren.
Het hondje zal wel al vrij snel regelmatig enkele uurtjes (nooit meer dan 5, maar vaker maar 2), alleen thuis zijn. Liefst neem ik hem gewoon mee maar dat kan niet altijd.
Bij een pup moet je dat langzaam opbouwen. Maar stel dat je een volwassen hond hebt die het gewend is om alleen thuis te zijn? Hoeveel tijd moet je er voor uit trekken om een nieuwe hond in je dagelijkse gezinsroutine mee te kunnen nemen?
Ik wil de hond absoluut niet tekort doen maar met drie kleine schoolgaande kinderen en werk is het vaak hectisch in huis en is er misschien te weinig ruimte om rustig aan elkaar te wennen.
Hoe integreer ik een nieuwe hond in ons drukke gezin?
Normaal staat daar 4 to 6 weken voor met een pup. Volwassen gaat wat stroever aan op je uppie zijn.
Vraag je ouders eens waar hun voorkeur naar uit gaat? Je hebt toch een backup nodig met 3 kids en twee banen Betreft pup of volwassen herplaats? In beide gaat veel tijd zitten. Het is dan ook echt een beslissing die je samen moet gaan maken met 5 man breed. Jullie allemaal moeten kiezen voor die ene hond en dan nog? Moet jij bereid zijn er fulltime voor te zorgen.
Dat ligt helemaal aan de volwassen hond die je koopt. Maar hier kun je op selecteren uitzoeken. De vorige eigenaren of asiel kunnen hoogstwaarschijnlijk wel aangeven of de hond een tijdje alleen kan zijn of niet.
Ik denk dat het makkelijker is om met een volwassen hond het alleen zijn uit te breiden en je sneller voorwaartse stappen maakt. Wij hebben er met onze vorige asielhond(en) nooit problemen mee gehad, maar met mijn pups ook niet omdat ik 6 weken lang thuis ben gebleven om dit langzaam maar goed op te bouwen.
Feit is wel dat als je een (volwassen) hond adopteerde je al wat van het karakter te weten kunt komen. Bij een pup is het maar de vraag of het überhaupt ooit alleen kan zijn. Dat ligt grotendeels aan het aanleren er van, maar je kunt ook pech hebben en een pup krijgen die ontzettende verlatingsangst gaat ontwikkelen. Als je een volwassen hond hebt die het al gewend is alleen thuis te zijn kun je dit dus, zodra het vertrouwen tussen jou en die hond er is, véél sneller opbouwen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?